หนี้แค้นแสนรัก

9.6

เขียนโดย Chapond

วันที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.29 น.

  63 ตอน
  696 วิจารณ์
  188.53K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 22.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

11) แอบนอกใจ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

“อืมม”ฟางลืมตาตื่นมาในเช้าที่สดใสแล้วมองไปรอบๆห้องต้องแปลกใจที่พบว่าห้องนอนนี้มันเป็น

ห้องนอนใคร

 

 

“คุณป๊อป กรี๊ดดดดดด”ฟางหันมาข้างตัวเองพบว่าคนที่หลับอยู่ข้างๆเธอคือป๊อปปี้แถมป๊อปปี้ไม่ได้

ใส่เสื้อ เช่นเดียวกับเธอที่ใส่แค่เสื้อคลุมอาบน้ำตัวเดียวก่อนะกรี๊ดออกมา

 

 

 

 

ตุบ

 

 

 

ฟางจัดการถีบป๊อปปี้ตกลงไปที่เตียงทันที

 

 

 

“โอ๊ย ถีบมาแบบนี้อยากมีเรื่องรึไงห้ะ เจ็บนะ”ป๊อปปี้ร้องโวยวายเมื่อถูกปลุกด้วยการถีบลงจากเตียงแบบนี้

 

 

 

“เมื่อคืน ฮึก อย่าบอกนะว่าคุณป๊อปทำอะไรฟาง”ฟางสำรวจตัวเองพบว่าไม่มีเสื้อผ้าติดตัวซักชิ้นก็

ค่อยๆถามก่อนจะร้องไห้ออกมา

 

 

 

“ยังไม่ได้ทำ”ป๊อปปี้พูด

 

 

“ไม่ได้ทำแล้วเสื้อผ้ามันหายไปไหนหมดล่ะคะ ฮือๆ ที่แท้ที่คุณให้ฟางดื่มไวน์เพราะคุณจะมอมฟางมาทำเรื่องแบบนี้ใช่มั้ย คุณมันเลวๆๆๆ เลวที่สุด ไหนว่าจะไม่มีวันทำอะไรฟางไ-ง แต่งงานกันแค่ในนามเท่านั้น”ฟางร้องไห้ก่อนปรี่เข้าไปทุบตีป๊อปปี้ทันที

 

 

 

“พอได้แล้วชั้นไม่ได้ทำอะไรเธอทั้งนั้นล่ะ หรือถ้าอยากให้ทำก็ได้นะ”ป๊อปปี้รวบมือฟางที่ทุบตัวเอง

ก่อนจะพูดออกมาทำให้ฟางชะงัก

 

 

 

 

แอ้ด

 

 

 

“เสื้อผ้าได้แล้วค่ะคุณป๊อปส่วนชุดเก่าของคุณฟางป้าเอาไปซักให้แล้วนะคะ”ป้าพรป้าแม่บ้านเดินเอา

เสื้อผ้าชุดใหม่ของฟางแล้วเอามาให้ฟาง

 

 

“เอ่อ นี่มันหมายความว่ายังไงคะป้า เสื้อผ้าพวกนี้”ฟางรับเสื้อผ้าจากป้าพรแล้วถามต่อทันที

 

 

“ก็จะบอกอะไรให้นะ เมื่อคืนน่ะเธอเมาเหมือนหมาแถมพูดจาไม่รู้เรื่องอีก ชั้นก็เลยให้เธอนอนบนนี้

แล้วที่ชั้นถอดเสื้อน่ะเป็นเพราะว่าเธออ้วกใส่ชั้น แถมอ้วกใส่เสื้อผ้าตัวเองอีกก็เลยต้อง

เปลี่ยน”ป๊อปปี้อธิบายความจริง

 

 

 

“จริงหรออคะ งั้นขอโทษด้วยนะคะ แล้วฟางก็ขอบคุณป้ามากนะคะที่เปลี่ยนเสื้อผ้าให้ฟางนี่คงจะ

ลำบากแย่เลย”ฟางเดินไปขอบคุณป้าพรทันที

 

 

 

“เอ่อ เปลี่ยนเสื้อผ้า ป้าไม่ได้เปลี่ยนให้หรอก ป้าแค่เอาเสื้อผ้าไปซักให้หนูตามคำสั่งคุณป๊อปเท่านั้นล่ะ

จ้ะ”ป้าพรพูดจบก็ขอตัวไปทำงานต่อ ฟางมองตัวเองที่สวมแค่เสื้อคลุมอาบน้ำก็หน้าแดงทันที

 

 

“ถ้าอย่างงั้นหมายความว่าคุณป๊อเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ฟางน่ะสิคะ”ฟางหันไปถามป๊อปปี้ทันที

 

 

“อือ ก็ใช่น่ะสิ แหม ทำอย่างกับชั้นไม่เคยเปลี่ยนนี่ก็ครั้งที่2แล้วไม่เป็นไรหรอกน่า”ป๊อปปี้พูดยิ่ง

ทำให้ฟางนึกถึงตอนที่เธอไม่สบายก็เช่นกัน

 

 

“งั้นคุณป๊อปก็เห็นของฟางหมอน่ะสิคะ”ฟางรีบเอามือปิดตัวเองทันที

 

 

“อ๋อ ไม่เป็นไรหรอก ชั้นไม่บอกใครหรอกน่า ชั้นไม่ถือ”ป๊อปปี้พูดหน้าตาย

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

“แต่ฟางถือ ฮือๆ คนบ้าคนใจร้าย ฟางแต่งงานกับใครไม่ได้แล้วแน่ๆเลย ฮือๆๆ”ฟางวิ่งร้องไห้เข้าไป

ในห้องน้ำทันทีที่ตบป๊อปปี้เสร็จ

 

 

 

“นี่เธอมันจะมากไปแล้วนะ ชั้นช่วยเธอแท้ๆชั้นต้องโดนเธอตบอีกรึไง เฮ้ ยังไงซะเธอก็แต่งงานกับชั้นเป็นเมียชั้นนะ เรื่องแค่นี้เอง”ป๊อปปี้เอามือกุมแก้มตัวเองก่อนจะโวยวาย ยัยบ้า มือหนักชะมัด

 

 

 

 

 

 

 

“นี่จะไปไหนของเธอน่ะ”โทโมะเดินมาคว้าแขนแก้วที่เดินออกจากร้านเสื้อผ้าผู้หญิงที่ตัวเองพาแก้ว

แบมและพิมมาเลือกซื้อเสื้อผ้าอยู่

 

 

 

“เบื่อ”แก้วสะบัดมือหลุดก็เดินหนีโทโมะออกมานั่งที่ม้านั่งในห้อง แหวะผู้หญิงทำไมต้องชอบแต่ง

ตัวสวยๆใส่กระโปรงด้วยนะ เธอคนหนึ่งล่ะที่ไม่ชอบ

 

 

 

“อ่ะ”โทโมะยื่นไอติมให้แก้ว แก้วรับมันมาชายหนุ่มจึงนั่งลงข้างๆแก้ว

 

 

“เสื้อผ้าก็ออกจะสวย เธอน่ะใส่ออกจะเหมาะทำไมไม่ไปเลือกกับพิมกับแบมเค้าล่ะ”โทโมะถามแก้ว

 

 

“ไม่ มันไม่ใช่ชั้น ชั้นไม่ชอบใส่กระโปรง มันทำอะไรไม่ถนัด”แก้วตอบแล้วนั่งกินไอติมไปจนหมด

เล่นเอาโทโมะทึ่งแก้วมากที่กินไอติมหมดอย่างรวดเร็วโดยไม่ห่วงสวย

 

 

“อ่ะ เช็ดซะ เธอนี่นะ มีของดีไว้กับตัวทำไมไม่เอาออกมาโชว์”โทโมะพูดแล้วเช็ดปากให้แก้วทำเอา

แก้วอึ้งแอบหน้าแดงที่ถูกโทโมะเช็ดปากให้เธอ

 

 

“ก็มันไม่ใช่สไตล์ชั้น ชั้นไม่ชอบโชว์ใคร”แก้วพูด

 

 

 

“แต่ชั้นน่ะก็เห็นเธอมาทั้งตัวแล้วนะ”โทโมะพูดก่อนจะกระซิบข้างหูแก้ว

 

 

“ทุเรศ เพราะมันเป็นความจำเป็นหรอกน่า ถ้าชั้นไม่อยากได้เงินชั้นก็ไม่ทำ ยอมตายซะดีกว่าเป็นผู้

หญิงของคนที่มักมากแบบนาย”แก้วผลักโทโมะออกห่างแล้วจะเดินหนี โทโมะรั้งแก้วไว้

 

 

“เอาน่า เธอก็สนุกกับมัน ชั้นก็สนุกกับมัน แถมเธอำด้ตังค์อีก เมื่อถึงเวลาเธอเก็บเงินครบชั้นจะไป

จากเธอเองเอามั้ยล่ะ”โทโมะพูด

 

 

“แน่นอนอยู่แล้ว ชั้นจะรอให้ถึงวันนั้น วันที่เราไม่มีหนี้อะไรต้องติดค้างต่อกัน”แก้วว่าก่อนจะจ้องโทโมะ

 

 

 

 

“แล้วจะไปไหนล่ะนั่น แบมกับพิมเสร็จแล้วนะ”โทโมะเดินตามแก้วมาแล้วพูด

 

 

“ก็ไปหาอะไรกิน ชั้นไม่ชอบอะไรสวยๆงามๆ เชิญนายไปกับเมียๆของนายเลย เสร็จแล้วให้พิมโทร

ตามชั้นด้วย”แก้วพูดแล้วจะเดินไปก่อนจะรีบวิ่งกลับมาหาโทโมะ

 

 

 

“ทำไม เปลี่ยนใจแล้วรึไงอยากได้ชุดอะไรจ้ะ ซีทรูม้ะ เข้ากับเธอดี”โทโมะแซวที่แก้ววิ่งมารั้งตัวเอง

 

 

“เช้อะ ทำเป็นเล่นตัวกะให้คุณโทโมะมาง้อล่ะสิ แกนี่มันแผนเยอะซะริงๆ”แบมว่า

 

 

“หุปปากไปเลย นี่นายมาดูนี่กับชั้นหน่อย”แก้วลากโทโมะไปทันที

 

 

 

 

“จะไปไหนแบม”พิมถาม

 

 

“มันคงจะเอาคุณโทโมะไปซื้ออะไรแพงๆแน่เลย ชั้นไม่ยอมหรอก”แบมโวยวาย

 

 

“แล้วเธอขัดคุณโทโมะได้รึไง และอีกอย่างแก้วไม่ใช่คนแบบนั้นด้วย เธอน่ะอยู่ที่นี่รอกับชั้น

เถอะ”พิมพูดแล้วจับแขนแบมไว้ แบมจึงได้แต่ฮึดฮัดทำอะไรไม่ได้

 

 

 

 

 

“ลากชั้นมาเนี่ยอยากได้อะไรเป็นพิเศษหรอจ้ะเมียจ๋า เอ ถ้าได้แล้วคืนนี้ต้องทำการบ้านดีๆล่ะ”โท

โมะพูดก่อนจะเอามือปัดปรอยผมแก้วที่ตกมา แก้วปัดมือโทโมะออกไปทันที

 

 

“ออกไปเลย นี่ชั้นตามนายมาชั้นจะให้นายดูว่านั่นใช่ยัยหัวทองแฟนเพื่อนนายรึเปล่า”แก้วชี้ไปที่ร้าน

อาหารอิตาเลี่ยนอีกฝั่งโทโมะเพ่งมองแล้วตกใจ นั่นหวาย หวายอยู่กับใคร

 

 

 

“เพื่อนล่ะมั้ง”โทโมะพูด

 

 

“นี่แล้วเพื่อนกันเค้าทำกันแบบนั้นน่ะหรอ”แก้วชี้ไปที่ร้านอีกทีพบว่าหวายกับกวินที่จับมือกันแล้วกวิน

ช้อนมือของหวายขึ้นมาจุมพิศอย่างอ่อนโยนโดยที่หวายเขินก่อนจะหอมแก้มชายหนุ่มทันที

 

 

 

“นี่หวายแอบมีคนอื่นนอกจากไอ้ป๊อปหรอเนี่ย”โมะพูดอึ้งๆ

 

 

 

 

มาดูกันว่าแก้วกับโทโมะจะมีบิธียังไงให้ป๊อปปี้จับได้ว่าหวายมีคนอื่น

 

อย่าลืมเม้นกับโหวตเยอะๆน้าาาาาาา

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา