หนี้แค้นแสนรัก

9.6

เขียนโดย Chapond

วันที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.29 น.

  63 ตอน
  696 วิจารณ์
  188.51K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 22.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8) เพื่อนมาหา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

“กั้ง ทางนี้”แก้วโบกมือให้เพื่อนชาย กั้งเมื่อเห็นแก้วก็รีบไปหาเพื่อนสาวที่มารอที่หน้าที่ทำงานตัวเอง

 

 

“เห้ย แก้ว แกเป็นไงบ้างวะ ทำไมที่หัวมีแผลหัวแตกแบบนี้ ไอ้หมอนั่นมันทำร้ายแกใช่มั้ย”กั้งถามคำถามรัวยาว

 

 

“ก็ใช่น่ะแก แต่ชั้นจะไม่ยอมให้หมอนั่นทำชั้นฝ่ายเดียวหรอก ถ้าชั้นมีเงินเยอะๆนะ ชั้นจะหนีไปจาก

ที่นั่นเลยคอยดู”แก้วนึกถึงโทโมะที่ทำร้ายตัวเองก็แค้นใจ

 

 

“ดีเลย งั้นชั้นจะช่วยแกอีกแรงนะ แล้วนี่ฟางเป็นไงบ้างแกได้เจอฟางป่ะ”กั้งถามถึงเพื่อนอีกคน

 

“ไม่อ่ะ แล้วฟางไม่ได้มาหาแกเลยหรอ”แก้วถาม

 

“ไม่เหมือนกัน ชั้นห่วงฟางจริงๆไม่รู้ว่าจะเป็นตายร้ายดียังไงบ้าง”กั้งพูด

 

 

 

“นั่นน่ะสิ เราไปหาฟางที่บ้านกันมั้ย”แก้วพูด

 

 

“แกรู้หรอว่าบ้านหมอนั่นที่พาตัวฟางไปอยู่ไหน หรือว่าแกจะไปถามโทโมะอะไรนั่นของแก”กั้งถาม

 

 

“ไม่มีวัน ชั้นไม่ยอมขอความช่วยเหลือจากหมอนั่นเด็ดขาด แล้วหมอนั่นก็ไม่ใช่ของชั้นด้วย เพียง

แค่ชั้นคิดว่า บ้านจิระคุณน่ะนามสกุลนี้ดังจะตาย ถามๆทางเดี๋ยวก็ไปถูกเองล่ะน่า”แก้วบอก

 

 

“อ่าๆ งั้นเราไปกันเลยป่ะ ชั้นเลิกงานละพอดี”กั้งบอกก่อนจะพาแก้วซ้อนมอเตอร์ไซค์ตัวเองไปตาม

หาบ้านป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวฟางช่วยนะคะคุณโบว์”ฟางเดินมาช่วยโบว์ถือของหลังจากโบว์ไปช้อปปิ้งมาแล้วแวะเอาของ

มาให้ป๊อปปี้และทุกคนในบ้าน

 

 

“แหมๆ เมื่อวานเห็นไอเห็นป่วย หายไวดีจังนะฟาง”โบว์แซวเพราะเห็นฟางสดใสร่าเริงเหมือนปกติแล้ว

 

 

“เอ่อ ก็คุณป๊อปเค้าเอายามาให้ทานน่ะค่ะเลยอาการดีขึ้น”ฟางบอก

 

 

“แหม พี่ชั้นนี่ก็จริงๆเลย ปากร้าย ขี้แกล้งแต่สุดท้ายก็ร้ายไม่สุด”โบว์นึกขำตั้งแต่เด็กแล้วที่ป๊อปปี้กับ

แครอลชอบทะเลาะกันแล้วป๊อปปี้จะยึดตุ๊กตาแครอลไป แครอลร้องไห้จ้าขนาดโบว์ยังเอาไม่อยู่

สุดท้ายป๊อปปี้ต้องวิ่งเอาตุ๊กตามาคืนจนได้

 

 

“แล้วคุณโบว์ทานน้ำอะไรมั้ยคะเดี๋ยวฟางไปเอามาให้”ฟางถาม

 

 

“ขอน้ำส้มละกันนะ”โบว์ยิ้มก่อนจะเปิดดูถุงเสื้อผ้าแล้วกำลังเลือกว่าจะเอาให้ฟางอันไหนดี

 

 

 

 

ออดๆ

 

 

 

เสียงออดประตูบ้านดัง โบว์มองด้วยความสงสัย

 

 

“ใครมาหรอคะป้าพร”โบว์เมื่อเห็นป้าแม่บ้านคนเก่าคนแก่เดินเข้ามา

 

 

“ผู้ชายกับผู้หญิงน่ะค่ะ เห็นบอกว่ามาหาคุณฟาง”ป้าพรบอก โบว์จึงรอฟางกลับมาแล้วเดินออกไป

ด้านนอกด้วยกัน

 

 

“แก้ว กั้ง”ฟางดีใจเมื่อเจอเพื่อนก็วิ่งไปหาเพื่อนด้านอกประตูโดยเกาะรั้วหน้าประตูอยู่

 

 

“อ้าว ถ้าเป็นเพื่อนฟางก็พาเข้ามาสิ”โบว์พูดก่อนที่แก้วและกั้งจะเดินตามฟางและโบว์เข้ามาในบ้าน

 

 

“แกเป็นยังไงบ้างฟางสบายดีมั้ยเจ็บตรงไหนรึเปล่า”แก้วรีบถาม

 

 

 

“ชั้นสบายดีแกไม่เป็นอะไรมากมายหรอก แต่แก้วทำไมแกมีผ้าพันแผลแบบนี้ เค้าทำร้ายเธอหรอ”ฟางถามเพื่อนสาว

 

 

“หมอนั่นมันผลักชั้นชนตู้เพราะช่วยผู้หญิงของหมอนั่น หึ ทำเป็นมารยาออดอ้อน เชอะ”แก้วนึกถึง

แบมแค่ตัวเองต่อยนิดๆหน่อยๆทำอย่างกับโดนสิบล้อชน 

 

 

“อ้าว ผู้หญิงของหมอนั่น งั้นก็หมายความว่าแกยังไม่ได้เสร็จไอ้หมอนั่นไปอ่ะดิ”กั้งถาม

 

 

“แหม ระดับชั้นนะไม่มีวันยอมง่ายๆหรอก เหอะ รู้จักคนอย่างยัยแก้วน้อยไปซะแล้ว”แก้วยิ้ม

 

 

“ดีละแก แล้วพวกแกกินอะไรกันรึยังเนี่ย”ฟางถามด้วยความเป็นห่วง

 

 

“เรียบร้อยแล้วจ้า ละนี่คุณป๊อปไม่อยู่รึไง”กั้งพูดพลางมองไปรอบๆ

 

 

 

“เค้าไปทำงานน่ะ ชั้นอยู่ที่นี่ก็มีแค่ทำความสะอาดบ้าน ช่วยแม่บ้านทำอาหารให้พวกเค้านี่ล่ะ ไม่มี

อะไรต้องลำบากเลย แล้วที่สวนเป็นยังไงบ้างหรอ คุณสุธีร์พาคุณท่านไปรักษาตัวที่อเมริกาแล้วนิ”ฟางพูด

 

 

“อยากไปบ้านสวนที่นครปฐมหรอฟาง เอางี้มั้ย โบวืต้องแวะไปดูแลสวนแทนพ่ออยู่แล้ว เดี๋ยวไว้เราไปด้วยกันนะ”โบว์พูดแล้วยิ้ม ทำเอากั้งหน้าแดงกับรอยยิ้มของโบว์ทันที

 

 

“ไปบ่อยๆเลยก็ดีครับ”กั้งพูดเคลิ้มๆ

 

 

“กั้ง”แก้วและฟางมองเพื่อนตัวเองแล้วพูดพร้อมกัน

 

 

“งั้นคุยกันไปก่อนนะ เดี๋ยวโบว์เอาของไปเก็บที่บ้านก่อนเดี๋ยวมา”โบว์พูดก่อนจะยื่นถุงเสื้อให้

ฟาง1ถุงแล้วเดินไปที่บ้านตัวเองด้านข้างบ้านป๊อปปี้

 

 

 

“ใครอ่ะฟาง โครตน่ารักเลย”กั้งมองตามโบว์เลยยิ้ม

 

 

“คุณโบว์อ่ะ เป็นน้องสาวคุณป๊อปเค้า”ฟางตอบ

 

 

“โห เป็นน้องนายหมีโหดนั่นได้ไง น่ารักแบบนี้เสียดายจัง”แก้วบ่นอุบก่อนทั้ง3คนจะช่วยฟาง

ทำความสะอาดแล้วมานั่งคุยกันแถวมุมสวนของบ้านโดยมีโบว์มานั่งด้วย

 

 

 

 

 

“ตายล่ะคุณป๊อปกลับมาแล้ว”ฟางมองรถป๊อปปี้ที่เข้ามาก็ตกใจ

 

 

“ไม่ป็นไรเดี๋ยวโบว์เคลียร์ให้”โบว์พูด

 

 

 

 

 

“นี่มันอะไรกันเดี๋ยวนี้นังทาสบ้านป๊อปนี่เค้าเอาพรรคพวกมาอยู่ที่นี่ได้แล้วหรอคะ”หวายถามทันทีที่เห็น

 

 

“พวกเราไม่ได้มาอยู่ที่นี่ พวกเรามาเยี่ยมฟาง ตามประสาเพื่อนที่มาหากันไม่ได้รึไง”แก้วว่า

 

 

“อ้าย ปากดีชั้นเพื่อนเล่นแกหรอยะ ชั้นน่ะคนละชั้นกับพวกแกนะ”หวายว่า

 

 

 

"คนละชั้นที่ไหนกัน อย่างน้อยยัยฟางก็ได้ชื่อว่าเป็น"ไม่ทันที่แก้วจะพูดจบฟางก็รีบปรามเพื่อนสาวเพราะรู้ดีว่าป๊อปปี้ไม่ต้องการให้หวายรู้เรื่องแต่งงานของเขาและเธอ

 

 

“ที่นี่ไม่ใช่โรงพยาบาลไม่จำเป็นต้องให้ใครมาเยี่ยม โดยเฉพาะเธอนี่กะจะเอาเพื่อนมาขโมยของ

บ้านชั้นน่ะสิ”ป๊อปปี้เห็นแก้วจะพูดเรื่องเขาแต่งงานกับฟางแล้วก็รีบว่า

 

 

“ฟางไม่มีความคิดแบบนั้นเลยนะคะคุณป๊อป”ฟางรีบพูด

 

 

“นี่พี่ป๊อปพูดจาดีๆหน่อยดิ โบว์เองก็นั่งอยู่นี่นะ ไม่มีเรื่องขโมยเกิดขึ้นหรอกน่า”โบว์บอก

 

 

“ก็เผื่อไว้ไง อ้อ และอีกอย่างนะ บ้านนี้ชั้นคือเจ้าของบ้าน ไม่ใช่เธอที่จะให้ใครมาเข้าๆออกๆ

ก็ได้”ป๊อปปี้ว่าใส่ฟาง

 

 

“ฟางขอโทษค่ะ”ฟางรีบขอโทษ

 

 

“นี่นายมันจะมากไปแล้วนะ เอะอะว่าเพื่อนชั้นแบบนี้ ดี ทีหลังพวกชั้นก็จะนัดกันข้างนอกไม่ต้อง

เหยียบบ้านนี้อีก”แก้วว่า

 

 

“ยัยนี่ไม่มีสิทธิออกจากบ้านนี้ไปไหนทั้งนั้น”ป๊อปปี้ว่า

 

 

“นี่จะมากไปละนะเห็นฟางเป็นทาสรึไง”แก้วว่า

 

 

“ใช่”ป๊อปปี้ตอบสั้นๆ

 

 

“หนอยแน่ะนาย”แก้วโมโหะง้างหมัดไปต่อยป๊อปปี้

 

 

 

 

“ฮัลโหลป๊อปปี้ วันนี้วันศุกร์แห่งชาติ เรามาปาร์ตี้กันเถอะชั้นกับไอ้โทโมะซื้อไวน์มาน่ะ”เขื่อนเดินเข้า

มาหลังจากรถยนต์ของเขื่อนและโทโมะมาจอดที่บ้านป๊อปปี้แล้วเดินไปหา

 

 

“นี่เธอมาทำอะไรที่บ้านไอ้ป๊อป”โทโมะพูดเมื่อเห็นแก้วอยู่ที่บ้านเพื่อนตัวเอง

 

“ชั้นก็มาหาเพื่อนชั้นน่ะสิ ทำไม ยุ่งอะไรด้วย”แก้วว่าพร้อมกับเชิดไม่มองโทโมะเพราะยังโกรธเขาอยู่

 

 

“หา นี่หมายความว่าสาวของไอ้ป๊อปกับโทโมะเป็นเพื่อนกันเหมือนกับที่แก2คนเป็นเพื่อนกัน ว้าว

โลกกลมชะมัด”เขื่อนพูด

 

 

 

“ไม่ใช่สาวของป๊อปนะเขื่อน นังนี่มันแค่ทาส ลูกฆาตกรเท่านั้นล่ะ”หวายรีบว่าฟาง

 

“เห้ย พูดจาดีๆนะอยากโดนรึไง”แก้วโวยวาย

 

 

“ป๊อปขาดูสิคะ นังฟางมันพาเพื่อนมันมาที่นี่คงอยากเป็นเจ้าของที่นี่จนตัวสั่น ครั้งแรกเจอกันก็บอกว่าเป็นเมีย ครั้งนี้ก็เอาเพื่อนมาจะทำร้ายหวาย หวายกลัวจังเลยค่ะ”หวายว่าแล้วรีบออดอ้อนป๊อปปี้

 

 

"ก็เมียจริงๆนี่นา"แก้วพูดขึ้นเบาๆจนฟางต้องรีบตีแขนปรามเพื่อนไว้

 

 

 

“ตอนอยู่บ้านสวนก็มารยาให้ย่าชั้นสงสารจนท่านอุปการะไปแล้ว มาอยู่ที่นี่ก็คงจะหวังยึดทุกอย่างไปอย่างที่หวายว่าสินะ แหงล่ะ พวกที่มีแต่ตัวทำตัวเหมือนปลิงสูบเลือดคนรวยอย่างเธอนี่คงจะทำได้ทุกำอย่าง”ป๊อปปี้ว่า

 

 

"ก่อนคุณป๊อปจะว่าใครคุณก็ควรดูผู้หญิงของคุณบ้างนะคะว่าเค้าเองก็ทำนิสัยแบบนั้นรึเปล่า"ฟางว่าแล้วหันไปมองหวาย เพราะทุกอย่างที่ป๊อปปี้พูดนั้นเข้าตัวหวายหมดทุกอย่าง

 

 

"ว้าย นังหน้าด้านเป็นคนคนใช้อย่ามาปากดีนะ'หวายเมื่อถูกจี้ใจดำก็เดินมาผลักฟางจนล้ม แก้วและกั้งรีบประคองฟางขึ้นมา

 

 

 

 "อย่ามาว่าหวายนะ คนอย่างเธอเทียบชั้นอะไรกับหวายไม่ได้ด้วยซ้ำยัยลูกฆาตกร"ป๊อปปี้ว่า

 

 

"คำก็ลูกฆาตกร2คำก็ลูกฆาตกร ที่ฟางเค้ายอมนายทุกอย่างก็เพื่อจะลบล้างความผิดให้พ่อเค้า นายนี่มันโลกแคบ ไม่เคยรู้จักเห็นใจคนอื่นเลย คนเห็นแก่ตัวอย่างนายก็เหมาะสมแล้วที่จะคู่กับยัยนี่"แก้วโกรธแค้นแทนฟางก็รีบว่าออกมา

 

 

“เอ่อ กั้ง แก้ว วันนี้พวกแกกลับไปก่อนนะ เดี๋ยวทีหลังชั้นจะออกไปหาพวกแกข้างนอกเอง”ฟางพูดกับแก้วและกั้งเพราะเมื่อเห็นสายตาเอาเรื่องของแก้วที่ตั้งท่าจะมีเรื่องกับเจ้าของบ้านอย่างป๊อปปี้

 

 

 

"ไม่ต้องห่วงนะคะทุกคน โบงว์อยู่ที่นี่โบว์จะไม่ปล่อยให้พี่ป๊อปทำร้ายฟางแน่นอน"โบว์ช่วยพูดอีกแรง

 

 

 

 

 

“ชั้นไปก่อนนะแก อ่ะนี่ชั้นให้แกพกไว้”แก้วเปิดกระเป๋าเอาที่ช๊อตไฟฟ้าของตัวเองยัดใส่มือฟาง โท

โมะลอบมองแล้วแอบเบาใจที่แก้วเอาที่ช๊อตไฟฟ้าให้เพื่อนไปแล้ว จะเหลือก็แต่สเปรย์พริกไทย

กับมีดพกซึ่งเขารับมือไหว

 

 

 

“แกเองก็ดูแลตัวเองดีๆนะแก้ว”ฟางกอดเพื่อนสาวแน่น ก่อนที่แก้วจะเดินออกไปนอกบ้านพร้อมกั้ง

โทโมะรีบวิ่งไปคว้าแขนแก้วไว้ก่อน

 

 

“ลืมไปแล้วรึไงว่าเธอน่เป็นของชั้น ไม่มีสิทธิไปไหนกับใครทั้งนั้น”โทโมะว่า

 

 

 

“เอ่อ แก้วจริงอย่างที่เค้าว่าว่ะ งั้นแกกลับบ้านกับเค้าเลยละกันนะ แล้วเจอกัน”กั้งพูดก่อนสตาร์ท

มอเตอร์ไซค์ขี่ออกไปทันที

 

 

 

“ไอ้กั้ง เดี๋ยวดิไอ้กั้ง แล้วก็ปล่อยชั้นได้แล้ว”แก้วร้องโวยวาย

 

 

 

 

“ปล่อยได้ไงในเมื่อชั้นเป็นเจ้าของของเธอ”โทโมะรีบว่า

 

 

 

 

“ชั้นไม่ใช่ของๆนายและไม่มีวันเป็น ถ้าชั้นได้เงินเยอะๆชั้นจะออกไปจากบ้านนาย ชั้นเกลียด

นาย”แก้วว่า

 

 

 

“อ๋อ อยากได้เงินเพื่อเตรียมไถ่ตัวเองเป็นอิสระงั้นหรอ ได้ ไอ้เขื่อน กินกันไปก่อนเลยเดี๋ยวมา”โท

โมะพูดจบก็อุ้มแก้วขึ้นพาดบ่าตัวเองแล้วพาขึ้นรถทันที

 

 

 

“ไอ้บ้า ปล่อยนะโว้ย ปล่อย ชั้นไม่ไปกับนายยย”แก้วร้องโวยวายแต่ทำอะไรไม่ได้เมื่อถูกจับยัดขึ้น

รถไปแล้ว แล้วรถโทโมะก็ขับออกปากบ้านป๊อปปี้อย่างเร็ว

 

 

 

 ให้ทายนางเอกคนไหนเสร็จพระเอกก่อน55555555

 

 

อย่าลืมเม้นกับโหวตนะจ้ะๆๆๆ

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา