เล่ห์รักซาตาน
เขียนโดย 
ป็อปคอร์น
วันที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.53 น.
แก้ไขเมื่อ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2556 22.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
8)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความทีเจมาติวให้แจมตามที่ฟางสั่ง ฟางมองทั้งคู่อย่างพอใจ
"คิดจะจับคู่น้องตัวเองให้เพื่อนก็บอกมาเถอะ"ป๊อปปี้เดินมาข้างๆ
"ก็ใช่ไง ฉันอยากให้น้องได้รักคนดีๆ"
"เธอกำลังจะหาว่าฉันไม่ดีงั้นสิ"ป๊อปปี้มองหน้า
"ใช่ ยิ่งกว่าคำว่าไม่ดีซะอีกนะ"ฟางตอบกลับอย่างไม่เกรงกลัว
"ปากดีนักนะ"ชายหนุ่มบีบปลายคางเธอแน่นด้วยความโมโห
"ทำไม ก็เอาสิ อยากทำอะไรก็ทำ"
"อย่ามาท้าฉัน เธอก็รู้ว่าฉันเป็นคนยังไง"ป๊อปปี้ว่าแต่ฟางกลับเหยียดยิ้มใส่
"คนอย่างนายต่อให้ต้องกระทำชั่วมากกว่านี้ ฉันก็รู้ว่านายทำได้..."
"ฟาง!"ป๊อปปี้บีบแรงขึ้นจนเธอรู้สึกเจ็บแต่ก็ไม่ยอมร้องออกมา
"ทำสิ ทำเลย ฉันรู้ว่าคนอย่างนายมันไม่ใช่ลูกผู้ชาย"
"ฉันก็เกลียดเธอไม่ลง ฉันก็อยากเกลียดเธอแทบตาย..."
เสียงมือถือป๊อปปี้ดังขึ้นจึงทำให้เขาต้องปล่อยเธอแล้วรับสาย
"ฮัลโหล ป๊อปพูดครับ"
(ฮึก...ฮือ...ป๊อป นี่ฟ้านะ)
"......"ป๊อปปี้เงียบ ฟางแอบชำเลืองมอง
(ฟ้า...ฟ้าถูกข่มขืน ฮึก....)
"ใคร...ใครทำ ฟ้า"ป๊อปปี้ตกใจมาก เมื่อรู้ว่าคนรักเก่าโดนทำร้าย
(ฮือ...ฟ้าไม่รู้)
"ใจเย็นๆนะครับ ค่อยๆคิด"
(ฟ้าอยากเจอป๊อปได้ไหม)
"แล้วฟ้าอยู่ที่ไหนล่ะ"เขาถาม
(อยู่ที่คอนโด...ป๊อปจำได้ใช่ไหม)
"ฟ้า ใจเย็นๆนะ แล้วเจอกันครับ"ป๊อปปี้วางสายก่อนจะหันมามองฟาง
"ฉันเห็นนะว่าเธอมองฉัน"ป๊อปปี้อมยิ้มนิดๆ
ล"ฉันเข้าบ้านดีกว่า ไม่อยากอยู่กับคนหลงตัวเอง"ฟางเดินออกไป
"หึ"ป๊อปปี้มองตามสักพักจึงออกไปหาฟ้า
ณ คอนโดของฟ้า
"ฮือ...ป๊อปปี้"ฟ้าโผเข้ากอดทันทีที่ชายหนุ่มมาถึง
"เป็นยังไงบ้าง เล่าให้ป๊อปฟังหน่อยได้ไหม"
"ฟ้า ฮึก....ฟ้ามันโง่เอง"ฟ้าฟูมฟาย
"อย่าโทษตัวเองสิ"ป๊อปปี้ปลอบใจ
"ฮือ...ฟ้ากลัว กลัวมันมาทำร้ายฟ้าอีก"
"ไม่ต้องกลัวนะ ยังไงฟ้าก็ยังมีป๊อป"ป๊อปปี้ยิ้มให้
"อืม"ฟ้าก้มหน้านิ่ง
"ฟ้านิ่งซะนะ อะไรผ่านไปแล้วก้อปล่อยไป"
"แต่...นั่น มันเป็นครั้งแรกของฟ้า"
"โธ่...ฟ้า"ป๊อปปี้ดึงฟ้ามากอดแล้วลูบผมเบาๆ
"ฮึก..."ฟ้าร้องไห้อยู่อย่างนั้นจนผลอยหลับไปในที่สุด
เช้าวันรุ่งขึ้น
"ตาป๊อปไปไหนมา"ปริยฉัตรถามทันทีเมื่อเจอลูกชาย
"ไปหาฟ้าครับแม่"
"ไปทำไม"นางมองหน้าผู้เป็นลูก
"เหอะ..จะไปทำอะไรล่ะ ก็คงไปนอนด้วยกันน่ะสิ"ฟางเดินมายิ้มเยาะ
"นี่ถ้าเธอเป็นผู้ชายฉันจะชกหน้าเธอไปล่ะ"
"ดูทำหน้าเข้าสิ ทำอย่างกับไปกินรังแตนที่ไหนมา"ฟางว่า
"ฉันยังไม่มีอารมณ์มาเถียงกับเธอหรอกนะ แม่ครับ.. ป๊อปขอตัว"
ป๊อปปี้เดินขึ้นข้างบนไป ฟางจะตามไปหาเรื่องต่อ
"หนูฟาง น้าว่าปล่อยตาป๊อปไปก่อนเถอะ อย่าเพิ่งไปกวนเขาเลย"
ฃ"ทำไม แกมีสิทธอะไรมาห้ามฉัน"
"ฟาง ก้าวร้าวอีกแล้วนะ"พีรดลมาได้ยินเข้าพอดี
"พ่อเป็นงี้ตลอด พ่อเข้าข้างแต่พวกมัน"ฟางโกรธมาก
"ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าแกต้องเคารพคุณปริยฉตรกับตาป๊อปยังไง"
"ฟางไม่ทำค่ะ ชัดไหมคะ"ฟางเดินออกไป พีรดลได้แต่มองตามด้วยความ
กลุ้มใจสุดๆ
ฟางดื้อจังเลย ฮ่าๆ สงสารป๊อปกะแม่ ทำดีด้วยฟางยังไม่เหนค่าเลย-_-
py'ยังไงก้อฝากติดตามด้วยนะคร้า เม้นบวกโหวต แล้วสันยาว่าจะ
มาอัพให้อีก
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
