รักที่เป็นไปไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

“จะอาบน้ำก่อนมั้ยป๊อปปี้ เดี๋ยวค่อยลงไปทานข้าวกัน”แก้วพูดเมื่อกลับมาจากหลุมศพของแม่ป๊อปปี้

ที่สุสานโดยที่ชายหนุ่มก็กลับมากับพวกเดอะ ซัน

 

 

 

“เอางั้นก็ได้ ถ้าแก้วหิวแก้วทานไปก่อนเลยนะ รู้สึกเพลียๆยังไงไม่รู้”ป๊อปปี้พูดแล้วเดินขึ้นไปบน

ห้องนอนตัวเองแล้วนอนแผ่หราบนเตียง เกือบเดือนเลยสินะ ที่ไม่ได้กลับมานอนที่ห้องนอนตัวเอง

แบบนี้

 

 

 

 

“แน่ะ บอกว่าไปอาบน้ำก่อนๆมานอนบนเตียงแบบนี้ได้ไง สกปรก”แก้วเดินตามเข้ามาแล้วพูด ป๊อปปี้

เห็นก็รวบตัวแก้วมากอดและหอมแก้มทันที

 

 

“สกปรกงั้นหรอๆ นี่แน่ะๆ”ป๊อปปี้หอมแก้มแก้วไม่หยุดแก้วดิ้นไปมาด้วยความเขิน

 

 

“อ๊าย พอเลยป๊อปปี้แก้วเขินนะ ไปอาบน้ำเลย”แก้วพูดแล้วแอบตีแขนป๊อปปี้เบาๆ

 

 

 

“ก็คนมันคิดถึงนินา ไม่ได้กอดได้หอมแบบนี้มาตั้งเกือบเดือนขอใช้ให้คุ้มหน่อยสิ”ป๊อปปี้ยิ้มเจ้าเล่ห์

ก่อนจะหอมแก้มแก้วอีกครั้งแก้วหัวเราะจักจี้ออกมาเมื่อป๊อปปี้จูบลงมาที่ซอกคอก่อนที่ทั้งคู่จะมอง

ตากันแล้วจะก้มลงจูบกัน

 

 

 

 

 

“โทษที ที่เจ้ามาขัดจังหวะ”โซ่พูดขึ้นเมื่อเดินเข้ามาในห้องก่อนจะเดินหนี ป๊อปปี้รีบผละออกจาก

แก้วไปหาน้องชายทันที

 

 

“เดี๋ยวโซ่ วันนี้ทำไมไม่ไปไหว้แม่แสงตะวัน”ป๊อปปี้เดินเข้ามาหาน้องชาย

 

 

“ไม่ใช่แม่ชั้นจะไปทำไม ชั้นมีแม่ดาแค่คนเดียวเท่านั้น”โซ่พูดอย่างไม่แครื แต่ในใจลึกๆแอบ

น้อยใจที่2เดือนก่อนครบรอบวันเสียของแม่ดารกาของเขากลับมีแค่แก้วไปกับเขาแค่2คน

 

 

 

“แต่ยังไงเราก็เป็นพี่น้องพ่อเดียวกันนะโซ่”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

“นายนับชั้นเป็นน้องด้วยหรอ โทษที ชั้นไม่เคยนึกแบบนั้น เพราะชั้นมันเป็นลูกที่พ่อไม่รักไม่เหมือน

นาย”โซ่พูดอย่างน้อยใจเดินหนีหายกลับห้องตัวเองไป ป๊อปปี้มองน้องชายต่างพ่อตัวเองแล้วส่าย

หน้าหนักใจ

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรนะป๊อปปี้ โซ่เค้ายังเด็กอยู่ อีกหน่อยเค้าคงจะเข้าใจ ไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวแก้วทำสปาเก็ต

ตี้ให้กินนะ”แก้วพูดแล้วเดินลงไป ป๊อปปี้จึงเข้าไปอาบน้ำ

 

 

 

 

 

ตุบ

 

 

 

หนังยางลายดอกไม้สีชมพูของฟางหล่นมาจากกระเป๋ากางเกงของเขา ป๊อปปี้หยิบมันขึ้นมาดูแล้ว

นึกถึงเมื่อเช้าที่ฟางเข้ามาหาเขาในห้องและมีอะไรกันโดยที่เขาเป็นคนรูดหนังยางนี้ออกมาจากผม

ของฟาง

 

 

 

 

“แต่ชั้นรักนายนะป๊อปปี้”เสียงของฟางที่บอกรักเขาในคืนนั้นฉายซ้ำเข้ามาในหัว

 

 

“รักมากหวงมากด้วยนะ”ภาพที่ฟางจูบเขาก็ผุดเข้ามาในหัว

 

 

 

 

“แต่ชั้นไม่เคยรักเธอ”ป๊อปปี้มองหนังยางเส้นนั้นของฟางอีกครั้งก่อนจะโยนมันเข้าไปบนมุมของโต๊ะ

เครื่องแป้งตัวเองแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่ออาบน้ำ

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวฟางขึ้นไปพักผ่อนนะ เดี๋ยวเอกสารงานทั้งหมดพี่จะเคลียร์ให้เอง”โทโมะพูดเมื่อรถมาจอดที่

บ้าน ฟางนิ่งเงียบมาตลอดทางจนทุกคนใจหาย

 

 

 

“คุณน้องฟาง”ขนมจีนเดินเข้ามาแตะแขนฟางเมื่อเห็นฟางเดินดุ่มๆขึ้นชั้นบนไป

 

 

“ไม่เป็นไรค่ะ ฟางไม่เป็นไร”ฟางตอบสั้นๆก่อนจะเดินขึ้นไปบนห้องนอนเพื่ออาบน้ำ

 

 

 

 

 

“ฮึก ฮือๆ”ฟางปล่อยโฮออกมาเมื่อน้ำในฝักบัวไหลลงมารดตัว ฟางเอาฟองน้ำมาถูตัวเองเรื่อยๆ

ภาพที่เธอกับป๊อปปี้ยิ้มให้กัน จูบกัน มีอะไรกันฉายเข้ามาในหัวฟาง

 

 

 

“ฮือๆ”ฟางถูฟองน้ำตามเนื้อตัวอย่างแรงจนผิวขาวมีแต่รอยปื้นแดงเป็นทาง ทำยังไงสัมผัสนั้นที่

ป๊อปปี้เคยกอด จูบเธอมันก็ไม่เคยลืมไปจากหัวเธอเลย

 

 

 

“อ้าว พี่โทโมะมีอะไรหรอคะ เอกสารงานมีอะไรผิดพลาดรึเปล่า”ฟางออกมาจากห้องน้ำแล้วถาม

เมื่อเห็นโทโมะยืนอยู่ในห้องตัวเอง

 

 

 

 

“พี่รู้นะว่าฟางร้องไห้”โทโมะพูด ก่อนจะเดินเข้ามาหาฟางแล้วชายหนุ่มก็พาฟางไปนั่งที่โต๊ะเครื่อง

แป้งแล้วเปิดไดร์เป่าผม เป่าผมให้กับฟาง

 

 

 

“เดี๋ยวฟางทำเองก็ได้ค่ะพี่โทโมะ พี่เหนื่อยมาทั้งวันแล้ววันนี้”ฟางบอก

 

 

 

“ให้พี่ได้ดูแลฟางเถอะ มันดูแลตั้งแต่เด็กจนโต กลายเป็นความชินแล้วล่ะ น้องสาวของพี่”โทโมะ

พูดอย่างอ่อนโยนก่อนจะปิดไดร์แล้วเอาหวีมาหวีผมให้กับฟาง

 

 

 

“ตลกดีนะคะ โตขนาดนี้แล้วยังโดนหลอกอีก น่าอายจริงๆ”ฟางพูดอย่างเศร้าๆ

 

 

 

“เรื่องอะไรที่มันไม่ดี อย่าก็อย่าไปจำมันเลยนะฟาง คิดแล้วรกสมองเปล่าๆ”โทโมะพูดแล้วแอบมอง

ฟางที่ยังทำหน้าเศร้าอยู่

 

 

 

“ฟางเองที่โง่เอง ที่ดันไปหลงรักคนที่พึ่งรู้จักไม่ถึงเดือน เลยต้องเจ็บแบบนี้”ฟางพูดออกมา

 

 

 

 

“ความรักมันไม่แน่นอนหรอกฟาง มันจะมาเมื่อไหร่ เริ่มตอนไหนไม่มีใครรู้ พอเรารู้ตัวเราก็มีเค้าอยู่

เต็มหัวใจแล้ว”โทโมะพูดแล้วนึกถึงเขาที่เคยรู้สึกดีกับแก้ว

 

 

 

“แล้วเราจะมีทางลืมเค้าได้มั้ยคะ”ฟางพูดเสียงสั่น

 

 

 

“ลืมน่ะลืมได้อยู่แล้ว เพียงใจของเรามันจะสั่งเราให้ลืมลงรึเปล่า พี่รู้ว่าเราเสียใจมากแค่ไหน คนที่

เสียใจมากๆไม่ควรอยู่คนเดียวนะ พี่ไม่อยากให้ฟางอยู่คนเดียวตอนนี้ และพี่เองก็ไม่อยากอยู่คน

เดียวด้วย”โทโมะพูดออกมาอย่างเจ็บปวดนึกถึงรอยยิ้มของแก้วแล้วยิ่งปวดใจ

 

 

 

 

“พี่โทโมะ ฮือๆ”ฟางร้องไห้หันไปกอดโทโมะทันที โทโมะกอดตอบฟางตรงนั้นเพราะรู้ดีว่าฟางเจ็บ

ปวดมากแค่ไหน

 

 

 

 

 

 

 

“ทานข้าวเสร็จก็ดื่มอีกแล้วนะ เดี๋ยวก็ลงพุงหรอก”แก้วเมื่อเอาจานไปเก็บที่ครัวก็เดินมาหาป๊อปปี้ที่

นั่งดื่มเบียร์ที่ริมสระน้ำก่อนจะนั่งลงข้างๆ

 

 

 

“มีหลายเรื่องให้คิดน่ะแก้ว ไม่มีอะไรหรอก”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

“รวมถึงเรื่องของเลดี้มังกรดำคนนั้นรึเปล่า”แก้วถามขึ้นป๊อปปี้ชะงักก่อนจะวางกระป๋องเบียร์แล้วเลื่อน

ตัวมานั่งใกล้ๆแก้ว

 

 

 

“แก้ว เราอยู่ด้วยกัน2คนจะมาพูดถึงคนอื่นอีกทำไมกันล่ะ หืม”ป๊อปปี้พูด

 

 

“มาคิดดูแล้ว ฟางเค้าก็น่าสงสารนะป๊อป แก้วสงสารเค้าน่ะ”แก้วพูด

 

 

 

 

“เสียใจได้ก็แค่ช่วงนี้ล่ะ เดี๋ยวก็ลืม ผู้ชายรายล้อมขนาดนั้น ไหนจะมีคู่หมั้นอีก ไอ้บอดี้การ์ดนั่น

อีก”ป๊อปปี้พูดแล้วดื่มเบียร์ต่อจนหมด

 

 

 

“หึงเค้าหรอป๊อป”แก้วถามดักคอป๊อปปี้

 

 

 

“หึงทำไมกัน ทั้งๆที่ป๊อปมีแก้วอยู่แล้วทั้งคนนะ เราเองก็กำลังจะแต่งงานกันนะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะจูบ

แก้วอย่างอ่อนโยน

 

 

 

 

แปะ แปะ แปะ

 

 

 

 

“โอ้โห ฉากหวานของบอสใหญ่เดอะ ซันกับคู่หมั้นนี่ช่างเป็นฉากที่น่าประทับใจจริงๆ”ทีเจเดิบตบมือ

เข้ามา

 

 

 

“วันนี้ชั้นไม่อยากมีเรื่องกับนาย”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

“ชั้นก็ไม่ได้มาหาเรื่อง ชั้นมาแสดงความยินดีให้กับนายไง ที่เล่นละครได้แนบเนียนจนทำให้เลดี้คน

สวยแห่งมังกรดำหลงหัวปักหัวปำแบบนั้น โถๆ นี่กลับบ้านไปคงจะนอนร้องไห้ขี้มูกโป่งอยู่แน่ๆ”ทีเจ

พูด

 

 

 

“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับนายด้วยทีเจ ชั้นปลอมตัวเข้าไปในนั้นอย่างน้อยชั้นก็รู้เกี่ยวกับมังกรดำเยอะ

จะได้ง่ายต่อการทำลายพวกมัน ไม่เหมือนแก ดำรงตำแหน่งแทนชั้นมาตลอด แต่ทำงานอะไรไม่

เป็นโล้เป็นพาย”ป๊อปปี้เยาะ

 

 

 

 

“ไอ้ป๊อปปี้”ทีเจกระชากเสื้อง้างหมัดจะต่อยป๊อปปี้

 

 

 

“อย่าทำป๊อปปี้นะทีเจ เราเป็นพวกเดียวกันจะทะเลาะกันทำไม”แก้วรีบห้าม

 

 

 

“อยากเป็นประธานแต่ดีใช้เงินผลาญไปมาแล้วมันจะปกครองคนหมู่มากได้ไงล่ะ ถ้านายไม่ลดนิสัย

เห็นแก่ตัวลง”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

“เหอะ มันเรื่องของชั้น ใครจะไปเหมือนนาย ทั้งเก่ง ฉลาดทุกด้าน โดยเฉพาะเรื่องเลวๆ”ทีเจเยาะ

 

 

 

“หึ ถ้าเลวแล้วทำให้ทุกคนสุขสบายจนทุกวันนี้ชั้นก็ยอมเลว”ป๊อปปี้พูดแล้วจะเดินหนี

 

 

 

“นี่ เรื่องเลดี้คนสวยคนนั้นถ้านายกินแล้วจะทิ้งน่ะ ชั้นขอนะ สวยๆแบบนั้นชั้นชอบ”ทีเจพูดไล่หลัง

ป๊อปปี้ไป ป๊อปปี้หยุดเดินชะงักนิดนึงก่อนจะเดินต่อไปไม่สนใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

“วันนี้มีอะไรหรอ มีงานที่บริษัท สปา หรือว่าที่โรงแรม”ฟางถามเมื่อเห็นกราฟพาเธอขึ้นรถออกมา

ด้วยกัน

 

 

 

“ผมเห็นคุณหนูจมอยู่กับความเศร้า บอดี้การ์ดอย่างผมเห็นแบบนั้นแล้วทนไม่ได้ที่เจ้านายเป็นแบบ

นั้น”กราฟพูดจบก็พาฟางมาที่ห้างสรรพสินค้า

 

 

 

“ขอบใจมากนะที่พาฟางมาเที่ยวนะ”ฟางพูดแล้วยิ้มนิดๆให้กราฟ

 

 

 

 

“เดี๋ยวคุณหนูอยู่ตรงนี้นะครับเดี๋ยวผมมา”กราฟพูดจบก็เดินหายไป ฟางจึงนั่งลงที่ลานกว้างที่จัด

แสดงงาน ก่อนสายตาจะหันไปมองบนเวทีที่มีนักดนตรีกำลังเล่นดนตรีอยู่ ภาพที่เธอเจอป๊อปปี้เล่น

ดนตรีที่ห้างนี้ก็ฉายซ้ำเข้ามาในหัว

 

 

 

“เราต้องไม่คิดถึงเค้าอีก”ฟางส่ายหน้าหลับตาไม่ให้นึกถึงป๊อปปี้อีกแต่พอลืมตามาต้องตกใจเมื่อ

เห็นป๊อปปี้ยืนอยู่ตรงข้ามเธอไม่ไกลมากจะมีก็แค่ครอบครัวแฃะเด็กๆที่มาเล่นกันตรงด้านหน้า

 

 

 

 

“มะ ไม่จริงหน้า”ฟางตกใจก่อนจะหลับตาอีกครั้งมันต้องเป็นภาพหลอนพอลืมตามาอีกครั้งพบว่า

ป๊อปปี้ไม่อยู่ตรงนั้นแล้ว

 

 

 

“อ๊ะ”ฟางหันไปเมื่อมีเด็กคนหนึ่งวิ่งมายื่นคาดผมรูปมงกุฎให้กับเธอ

 

 

 

“คุณหนูเป็นเจ้าหญิงของผมเสมอนะครับ คุณหนูรู้มั้ยว่าคุณหนูยิ้มแล้วมีเสน่ห์ที่สุดเลย อย่าให้รอย

ยิ้มนั้นหายไปสิครับ”กราฟเดินเข้ามาพร้อมกับใส่คาดผมรูปมินนี่เม้าส์ ฟางเห็นแล้วอดหัวเราะออกมา

ไม่ได้

 

 

 

 

“จะบ้าหรอใส่คาดผมแบบนี้เนี่ย”ฟางยิ้มเมื่อกราฟเดินเข้ามาก่อนจะถอดคาดผมที่กราฟออก

 

 

 

“แต่มันก็ทำให้คุณหนูยิ้มออกนี่ครับ”กราฟยิ้มอย่างอ่อนโยนให้ฟาง ก่อนจะสวมมงกุฎให้ฟางอย่าง

อ่อนโยน

 

 

 

“ขอบคุณนะที่พามาข้างนอกแบบนี้ ดีเหมือนกัน ถือว่าเป็นการพักผ่อนสมองไม่ให้คิดฟุ้งซ่านเนา

ะ”ฟางพูดแล้วยิ้มแบบที่เคยยิ้มเป็นประจำให้กราฟทำเอากราฟหน้าแดง

 

 

 

“งั้นถ้าคุณหนูเศร้าอีกผมนี่ล่ะจะเป็นคนรักษาดูแลคุณหนูเอง ไปกันเถอะครับไปกินไอติมกัน”กราฟ

พูดก่อนจะลุกขึ้นแล้วโค้งเชิญฟาง ฟางเห็นแล้วก็ยิ้มออกก่อนจะถอนสายบัวแล้วคล้องแขนกราฟเดิน

ออกไปด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

“หึ ก็ไม่เห็นเป็นอะไรมากนิ”ป๊อปปี้พูดแล้วเดินออกมาจากหลังเสาเมื่อมองฟางและกราฟไปจน

ลับตา สายตาที่มองฟางนั้นนิ่งยากเกินจะเดาอารมณ์ออก

 

 

 

 

 

ไม่รักเค้าแล้วมาแอบดูเค้าทำไม สิ่งที่ป๊อปปี้ทำคือหลอกฟางรึว่ายังไงกันแน่