รักที่เป็นไปไม่ได้

9.2

เขียนโดย Chapond

วันที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 01.21 น.

  65 ตอน
  668 วิจารณ์
  144.81K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 14.28 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

32) ความโกรธที่ประทุขึ้นอีกครั้ง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ กว่าจะถึงบ้าน ดีนะที่จีโฮทำแผลให้ดีไม่งั้นแผลคงอักเสบแย่เลย”ฟางจอดรถแล้วก้มมองแผล

ตัวเองที่ถูกปิดไว้เช่นเดียวที่หัวของเธอมีพลาสเตอร์แปะอยู่

 

 

 

“คุณน้องฟางไปไหนมาคะ”ขนมจีนเดินมาหาฟางแล้วถามทันที

 

 

 

“เอ่อ คือ”ฟางคิดหาคำตอบู่ๆกราฟเมื่อเห็นหน้าฟางก็วิ่งเข้ามากอดฟางแน่นทันที

 

 

 

 

“คุณหนูเป็นยังไงบ้าง พวกเดอะ ซันทำร้ายอะไรคุณหนูอีกรึเปล่าครับ รู้มั้ยว่าพวกเราเป็นห่วงคุณหนู

มากแค่ไหน ทีหลังพกมือถือไปด้วยนะครับ”กราฟพูดแล้วกอดฟางแน่นจนฟางอึ้ง

 

 

 

“ชั้นกลับมาแล้วนี่ไงกราฟ ฟางกลับมาแล้ว ขอโทษนะที่ไปไหนแล้วไม่ได้ติดต่อกลับมาหาทุกคน

เลย”ฟางพูดแล้วยิ้มก่อนที่กราฟจะผละฟางออกจากอ้อมกอด

 

 

 

“ตายแล้วคุณน้อง ไปโดนอะไรมาคะทั้งที่หัว ที่ขามีแต่แผลเต็มไปหมด”ขนมจีนถามอย่างตกใจ

ก่อนจะเอามือชี้ที่แผล

 

 

 

“พวกนั้นทำร้ายคุณหนูถึงขนาดนี้เลยหรอครับ ดี ผมจะไปจัดการมัน”กราฟพูดจบชักปืนขึ้นมาแล้วจะ

เดินไปที่รถแต่ฟางรีบรั้งแขนกราฟไว้ทัน

 

 

 

“อย่าเลยกราฟ คือแผลทั้งหมดพวกเดอะ ซันไม่ได้ทำร้ายฟาง ฟางน่ะซุ่มซ่ามเองดันตกบันไดบ้าน

แสงตะวันนายภานุเค้าเลยพาฟางไปรักษา แล้วมันบังเอิญที่ว่าฟางลืมเอามือถือไปเลยไม่ได้ติดต่อ

กลับมาหาทุกคน ฟางต้องขอโทษทุกคนอีกครั้งนะคะ ขอโทษจริงๆ”ฟางรีบพูด

 

 

 

“แน่ใจนะคะคุณน้องว่าไม่ได้โกหกพวกเราเรื่องที่ตัวเองเจ็บตัว”ขนมจีนจ้องอย่างจับผิด

 

 

 

 

“แหมพี่ขนมจีนคะ ฟางเจ็บทั้งคนนะคะจะคิดว่าฟางโกหกเพื่อปกป้องนายภานุนั่นอยู่หรอคะ ทุกคน

ดูแลฟางมากี่ปีแล้วยังดูไม่ออกอีกหรอคะว่าถ้าใครทำร้ายฟางแล้วพวกนั้นต้องเจ็บพอกัน แต่นี่ฟาง

ไม่ทำอะไรเค้าก็เท่ากับว่าฟางน่ะไม่ได้ถูกพวกนั้นทำร้ายเลยนะคะ ฟางบอกแล้วว่าฟางน่ะตกบันได

เอง หรือว่าทุกคนไม่เชื่อฟาง”ฟางพูด

 

 

 

 

“ถ้าคุณน้องยืนยันแบบนั้นก็ตามใจคุณน้องค่ะ มาๆ กลับมาเหนื่อยๆมาพักผ่อนดีกว่าค่ะ”ขนมจีนพา

ฟางขึ้นมาพักผ่อนบนห้องโดยมีกราฟเดินตามมาดูแล

 

 

 

 

“เออ จริงสิ แล้วพี่โทโมะกับฟ้าไปไหนแล้วหรอคะ ไม่ยักจะเห็นเลย หรือว่าทั้งคู่เค้าติดงานคะ”ฟาง

หันไปถามขนมจีนและกราฟทันที

 

 

 

“โทโมะเค้าบอกพี่ว่าจะไปดูแลรีสอร์ทที่สร้างใหม่อ่าค่ะ อีก2-3วันถึงจะกลับ ส่วนฟ้า เอ่อ ฟ้าเค้าถูก

รถชนนะคะแต่รายนั้นบอกว่าตอนนี้พอพักรักษาแผลใจก่อนแล้วค่อยกลับมาคุณพี่เองก็งงนะคะว่า

ทำไมฟ้าถึงพูดแบบนั้นทั้งๆที่เขื่อนทั้งรักทั้งห่วงแถมมาหาฟ้าถามถึงฟ้าทุกวันซะแบบนั้น”ขนมจีนพูด

 

 

 

 

“หรือว่าทั้งคู่เค้าจะแอบทะเลาะกันรึเปล่าคะ”ฟางถาม

 

 

 

“เรื่องนี้ไม่น่าจะใช่นะครับเพราะผมเห็นว่าฟ้าเองก็รักกับเขื่อนมากไม่น่าจะใช่ ขืนใช่นะครับก็ไม่น่าจะ

มีอะไรที่ต้องเสียใจแบบนี้”กราฟพูด

 

 

 

“เอ รึว่าเขื่อนจะแอบมีกิ๊กแล้วฟ้าจับได้เลยกระเตงหนีไปจนโดนรถชนคะ”ฟางสันนิษฐาน

 

 

 

“มันก็เป็นไปได้นะคะ แต่ว่าตอนนี้ค่ะ คุณน้องต้องไปอาบน้ำนะคะดูสิมาซะเกือบเย็น เดี๋ยววันนี้คุณพี่

จะให้เด็กเอาอาหารเย็นมาเสิร์ฟนะคะ คุณน้องจะได้พักผ่อนนานๆ”ขนมจีนพูดแล้วเดินออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แหมๆ กว่าจะกลับบ้านได้นะคะบอสใหญ่ นึกว่าจำทางกลับบ้านไม่ได้แล้วซะอีก”มดพูดขึ้นเมื่อเห็น

ป๊อปปี้เดินกลับมาที่บ้านแล้วกำลังจะขึ้นชั้นบน

 

 

 

“แหมๆมดจ๋า ก็งี้ล่ะคนเค้ามีสิ่งยั่วยุอยู่ที่แก้งค์มังกรดำ เลยต้องหมั่นดูแลเทคแคร์กันให้ปลอดภัย

แบบถึงเนื้อ ถึงตัว”ทีเจที่นั่งข้างมดก็พูดขึ้นแล้วมองหน้าป๊อปปี้กวนๆ

 

 

 

“ชั้นไปนอนบ้านแม่ชั้นมันผิดตรงไหนห้ะ ใครๆเค้าก็นอนที่บ้านพ่อบ้านแม่ตัวเองนิ”ป๊อปปี้พูด

 

 

“อ้อ หรอคะ แต่มายด์เห็นบอสเค้าไปบ้านพี่จีโฮที่เป็นหมอแล้วทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลเอกชนชื่อ

ดัง เอ แล้วนี่มีใครเป็นอะไรหรอคะ”มายด์พูดเยาะๆ

 

 

 

“เรื่องของขั้น อย่ามายุ่งดิ ไม่มีใครชั้นก็แค่แวะไปหาเพื่อนมันผิดตรงไหน”ป๊อปปี้ว่า

 

 

“แหมค่ะๆไม่ผิดก็ไม่ผิด ใครเค้าจะไปกล้าแกล้งบอสใหญ่แห่งเดอะ ซันได้คะ”มดพูดเยาะๆ

 

 

 

“มันก็ไม่แน่อ่ะนะ เพราะบางทีคนที่แกล้งชั้นอาจจะเป็นพวกเดียวกันก็ได้ใครจะไปรู้”ป๊อปปี้พูดลอยๆ

แล้วแอบเหล่มองทีเจและมด

 

 

 

“อย่ามาพูดมาหาเรื่องกันนะ เห้นอยู่ว่าพวกชั้นอยู่กันเฉยๆน่ะ”ทีโวยวาย

 

 

“ชั้นก็แค่พูดลอยๆใครอยากจะรับก็รับไป แล้วนี่แก้วไปไหนแล้วล่ะ”ป๊อปปี้พูดขึ้น

 

 

 

“แหมๆ มาถึงก็ถามถึงแต่แก้วๆๆ เห้อแก้วจะรู้รึเปล่านะว่าบอสน่ะห่วงแก้วมากแค่ไหน”มายด์ทำเป็น

พูดเศร้าๆ

 

 

 

“มายด์พูดแบบนี้หมายความว่ายังไงกันแน่”ป๊อปปี้หันไปมองมายด์ที่ยิ้มเหมือนรู้อะไร

 

 

 

“มันเป็นเรื่องที่ไม่ควรจะเกิดขึ้นมากค่ะซึ่งมายด์เห็นแล้วมายด์คิดว่าทำไมแก้วต้องทำแบบนี้ด้วยทั้งๆ

ที่บอสรักและไว้ใจแบบนี้”มายด์พูด

 

 

 

“เกิดอะไรขึ้นมีอะไรก็บอกชั้นมาสิมายด์”ป๊อปปี้ถามอีกครั้ง

 

 

 

 

“วันก่อนที่เราไปงานเลี้ยงกันน่ะค่ะ มายด์ไปเข้าห้องน้ำแล้วมายด์เอาบังเอิญไปเจอเรื่องที่ไม่น่าเจอ

เข้า มายด์อึ้งทำอะไรไม่ถูกเลยนะคะ”มายด์พูดแล้วเอาคลิปให้ป๊อปปี้ดู

 

 

 

“ตายแล้ว ทำไมแก้วถึงทำแบบนี้ได้นะ”มดตกใจเมื่อเห็นคลิปที่มายด์แอบอัดเป็นภาพที่โทโมะดึง

แก้วมาจูบอย่างร้อนแรง

 

 

 

“นี่พวกนั้นมันกล้ามากขนาดนี้เลยหรอ”ป๊อปปี้มองภาพที่แก้วถูกโทโมะจูบแล้วตบโทโมะจนหน้าหัน

ก่อนจะวิ่งไป

 

 

 

“พวกเราเลยสงสัยว่าที่แก้วหายตัวไปต้องมีอะไรเกี่ยวข้องกับนายโทโมะมือวางอันดับ1ของมังกรดำ

แน่ๆ”มายด์พูด

 

 

 

 

“อ๊ะ แล้วนี่ป๊อปปี้จะไปไหนน่ะ”มดถามเมื่อเห็นป๊อปปี้รีบออกไปข้างนอก

 

 

 

“ไปตามแก้วกลับมา”ป๊อปปี้พูดอย่างหงุดหงิดก่อนจะเดินออกไป

 

 

 

 

“แล้วนี่พวกพี่ไม่ออกไปตามยัยแก้วกับบอสรึไง”มายด์รีบเดินตามป๊อปปี้แต่ชะงักหันไปถามมดและที

เจที่ยืนเฉยๆ

 

 

 

 

“เรื่องความรักของใครก็จัดการเองสิ อยากแรดไม่ดูตาม้าตาเรือเองทำไม ไปก็มีเรื่องเสียกำลังพรรค

พวกเปล่าๆ”มดพูด

 

 

 

“ตามใจพวกพี่ละกัน”มายด์มองทีเจและมดก็ส่ายหน้าก่อนจะเดินตามป๊อปปี้ไปที่รถแล้วออกไป

 

 

 

 

“เหอะ ตามกันอยู่ได้เรื่องผัวๆเมียๆ ไร้สาระ”ทีเจเบ้ปากพูด

 

 

 

“แหมๆ เหลือกัน2คนแล้วเรามาหาอะไรสนุกๆทำกันดีกว่าป่ะ”มดมองทีเจด้วยสายตากรุ้มกริ่มก่อนจะ

คล้องแขนทีเจขึ้นไปชั้นบนด้วยกันทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“กินอะไรซะสิ เดี๋ยวตายในรีสอร์ทใหม่ชั้น ชั้นขี้เกียจพาพระมารดน้ำมนต์”โทโมะยื่นถาดอาหารให้

แก้วที่นั่งกอดเข่าอยู่บนเตียงและที่สำคัญขาเธอยังโดนล่ามโซ่ไว้

 

 

 

“ไม่กิน คุณจะมาห่วงอะไรชั้นอีกล่ะ จับชั้นมาทรมานไม่ใช่รึไง”แก้วพูดแล้วเบือนหน้าหนีไม่สนใจ

 

 

“นี่อยากให้ชั้นทรมานเธอก็กินอะไรซะเพราะขืนมาตายก่อนมันจะไปสนุกอะไร ยังไม่เท่ากับความ

แค้นที่แฟนเธอทำกับน้องชั้นเลย”โทโมะกระชากแขนแก้วให้หันกลับมาพูดกับเขา

 

 

 

 

“ชั้นไม่กิน บอกกี่ครั้งก็ไม่กินๆๆๆ”แก้วโวยวาย

 

 

 

“ไม่กินใช่มั้ย ได้”โทโมะพูดจบก็ตักข้าวต้มแล้วบีบปากแก้วก่อนจะยัดเข้าปากทันที

 

 

 

“แค่กๆ ปล่อยชั้นนะ คนบ้ามันเลอะหมดแล้ว”แก้วร้องโวยวายแล้วเอามือปัดถ้วยข้าวต้มคว่ำเลอะเสื้อ

โทโมะ

 

 

 

 

 

“โอ๊ย นี่มันจะมากไปแล้วนะ อุตส่าห์หวังดีในเมื่อยังจะชอบทำลายความหวังดีกันตลอดล่ะ หึ ได้ก็

ไม่ต้องดีกันแล้ว”โทโมะโมโหกระชากแก้วเข้าไปในห้องน้ำก่อนจะดึงไปไว้ที่ฝักบัวแล้วเปิดฝักบัวรด

ตัวของเขาและเธอจนเปียกชุ่ม

 

 

 

 

“โอ๊ย คุณทำบ้าอะไรเนี่ยเปียกหมดแล้วนะ”แก้วพูดแล้วพยายามจะหนีแต่โทโมะดึงแก้วมาไว้แนบ

อกทำให้เชิ้ตสีขาวบางของแก้วนั้นซึมเห็นบราสีดำด้านในที่บดเบียดกับอกกว้างของโทโมะอยู่ โท

โมะมองแล้วใจเต้นรัว

 

 

 

“ก็ล้างตัวไงล่ะอยากบ้าทำอะไรแบบนั้นไป ดีในเมื่อให้ข้าวกินก็ไม่กินก็เริ่มทรมานต่อเลยละกัน”โท

โมะพูดก็ซุกไซร้ไปตามซอกคอขาวของแก้ว

 

 

 

 

“จะทำอะไรน่ะ ปล่อยนะ อย่าทำอะไรบ้าๆนะ”แก้วร้องเมื่อโทโมะกระชากเสื้อเชิ้ตขาวของเธออก

ก่อนจะบีบขยำอกสวยภายใต้บรา แก้วจึงทุบที่แผ่นหลังชายหนุ่มรัว

 

 

 

 

“อื้อ”แก้วร้องเมื่อถูกบดจูบไปและถูกสอดลิ้นเค้าไปหยอกล้อกับลิ้นของเธอเหมือนกับจูบครั้งนี้ดูด

เรี่ยวแรงเธอไปหมดแก้วเริ่มไม่มีแรงรีบเกาะไหล่โทโมะเพื่อยึด

 

 

 

 

 

“ยะ อย่า”แก้วร้องแต่ช้าไปแล้วโทโมะถอดบราของแก้วออกก่อนจะดูดเม้มยอดอกสวยทั้ง2ข้าง

สลับกันและจูบไล้ลงมาที่สะดือขาวจนแก้วขนลุกเมื่อโทโมะรูดกางเกงตัวจิ๋วออกมาก่อนจะใช้ลิ้น

เข้าไปฉกชิมกลีบกุหลาบสวยของแก้ว

 

 

 

 

 

“อ๊ะ พะ พอแล้ว มะไม่ไหวแล้ว”แก้วพิงกำแพงห้องน้ำแล้วร้องครางออกมาเมื่อถูกสัมผัสนั้นของโท

โมะก่อนจะปล่อยน้ำหวานออกมาเมื่อถึงขีดสุด โทโมะรีบดูดกลืนน้ำหวานนั้นจนแก้วหน้าแดงจัด

 

 

 

 

 

“อื้ออ อ๊ะ”แก้วร้องเมื่อโทโมะจูบเธออีกครั้งก่อนจะรู้สึกถึงสิ่งแปลกปลอมเข้ามาในร่างกายเธอและ

เมื่อเหล่พบว่าโทโมะยกขาเธอเกี่ยวเอวเขาเพื่อสอดใส่แกนกายที่ถูกถอดจากกางเกงตั้งแต่เมื่อไหร่

ไม่รู้ สอดเข้าไปในโพรงสาวของเธอแล้ว

 

 

 

 

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”แก้วร้องครางออกมาเมื่อโทโมะขยับสะโพกเข้ามาในตัวเธอเรื่อยๆและก็พยายามถอด

เสื้อออกจนร่างกายเขาเปลือยเปล่าเหมือนกับเธอแล้ว

 

 

 

 

“นี่ชั้นกำลังทรมานเธอแต่ร่างกายเธอตอดรัดชั้นจนชั้นทรมานเองซะอีก”โทโมะพูดแก้วจูบกับแก้วซึ่ง

ตอนนี้แก้วรู้สึกถึงสัมผัสของโทโมะและตอบรับมันเลยทำให้อารมณ์อยู่เหนือสิ่งผิดชอบชั่วดีจูบตอบ

กับโทโมะและใช้มือโอบรอบลำคอเพื่อยึดตัวเธอไว้กับโทโมะ

 

 

 

“อ๊ะ ไม่ไหวแล้ว”แก้วร้องครางออกมาเมื่อถูกขยับสะโพกรัวและเร็ว

 

 

 

“เธอกำลังทำให้ชั้นคลั่ง”โทโมะพูดแล้วก้มลงดูดเม้มอกสวยอีกครั้งยิ่งทำให้แก้วครางดังลั่นก่อนโท

โมะเงยหหน้าจูบกับแก้วย่างร้อนแรงโดยที่แก้วเองก็จูบตอบชายหนุ่มเช่นกัน

 

 

 

 

“รอก่อนสิ เราก็เสร็จไปพร้อมๆกันนี่ล่ะ”โทโมะพูดแล้วกระแทกสะโพกแรงขึ้นๆจนแก้วเอาขาเกี่ยวให้

ล๊อคตัวโทโมะไว้แน่นด้วยความเสียว

 

 

 

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊า”โทโมะและแก้วร้องครางออกมาเมื่อถึงฝั่งฝันด้วยกันทั้งคู่ก่อนจะหอบหายใจกันเร็วถี่

 

 

 

 

 

 

ครั้งแรกโทโมะข่มขืนแก้วก็จริง แต่ครั้งนี้ เอิ่ม ก็ไม่รู้สินะ

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา