รักที่เป็นไปไม่ได้

 
 
 
 
 
 
 
“พ่อ!!!!!!!!!!!!”ป๊อปปี้และโซ่ร้องออกมาอย่างตกใจที่เห็นพ่อถูกยิงตายต่อหน้าต่อตามายด์เมื่อ
เห็นทีเจยิงมิสเตอร์ไมค์ตายก็กรีดร้องและร้องไห้ออกมา
 
 
 
 
“พ่อ ฟื้นสิพ่อ พ่ออย่าทิ้งพวกเราไป”โซ่ตกใจเมื่อวิ่งกลับมากับแก้วแล้วร้องไห้ออกมาเขย่าร่างไร้
วิญญาณของพ่อ
 
 
 
“มันเกินไปแล้วนะไอ้ทีเจ ไอ้ชั่ว”ป๊อปปี้โมโหแทบคลั่งแล้วเตะเข้าที่ทีเจ ขนมจีนตกใจรั้งป๊อปปี้ไม่
ให้เตะทีเจก็ซัดเข้าไปที่ท้องป๊อปปี้ก่อนจะเอาส้นสูงตัวเองเหยียบไหล่ที่ป๊อปปี้ที่ถูกยิงตอนแรก
 
 
 
“พอได้แล้วพี่ขนมจีน”ฟางวางศพมิสเตอร์ไมค์ลงแล้วผลักขนมจีน
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
ขนมจีนตบหน้าฟางล้มลง ก่อนที่จะเข้าไปตบหน้าฟางไม่ยั้งจนป๊อปปี้รีบเอาตัวไปกันฟาง
 
 
 
“ชั้นทนแกมามากพอแล้วนะ นังคุณหนูขี้วีน ทำไม ตอนแรกไม่อยากเป็นมาเฟีย แต่เพราะแกคน
เดียวที่สอนให้มันจเข้มแข็งแบบนี้ ละเป็นไงล่ะหลงไอ้ป๊อปปี้ผัวแกมากโดนมันทำร้ายมาแล้วกี่ครั้งก็
ยังโง่ดักดานที่จะให้มันทำร้ายจิตใจอีก”ขนมจีนพูดออกมาอย่างสุดกลั้นแล้วมองหน้าป๊อปปี้อย่างไม่
พอใจแล้วบวกกับที่ฟางไปกอดปกป้องป๊อปปี้
 
 
 
 
“ก็เพราะว่าฟางรักเค้าไงล่ะพี่ขนมจีน ต่อให้เค้าจะร้ายกับฟางมากมายแค่ไหนฟางก็ยังจะรักเค้า”ฟาง
พูดก่อนจะแก้มัดป๊อปปี้แล้วทั้งคู่โผกอดกันแน่น
 
 
 
 
“หึๆ น้ำเน่า เนี่ยน่ะหรอกะอีแค่ความรักจะมาบอกว่าสามารถชนะทุกสิ่ง มีแต่พวกโง่ทั้งนั้นล่ะ เงิน
และอำนาจเท่านั้นถึงจะชนะทุกอย่างได้”ทีเจลุกขึ้นมาแล้วพูดก่อนจะโอบขนมจีนที่ยิ้มอย่างสะใจ
 
 
 
 
“แต่เงินกับอำนาจตายไปก็เท่านั้น แล้วคนที่รักล่ะเค้ายังอยู่กับเราไม่ไปไหนจนวันสุดท้ายของชีวิต
มดเธอก็เห็นไม่ใช่หรอว่ามายด์เค้ารักกราฟมากแค่ไหน แม้กระทั่งกราฟตายไปแล้ว มายด์ก็ยังไม่
หมดรักกราฟเลย”โทโมะเดินเข้ามาพร้อมกับพวกเสือขาวและกั้ง และฟ้า
 
 
 
 
“เพราะน้องชั้นมันโง่ไงล่ะมันถึงได้ไปรักคนที่ไม่รักเราแบบนั้น”มดมองมายด์ที่ยืนร้องไห้อยู่
 
 
 
“แล้วเธอฉลาดนักรึไง ถึงได้ยอมให้คนรักของเธอมีผู้หญิงอีกคน”แก้วเงยหน้าจากร้องไห้แล้วพูดขึ้น
มดหันไปมองทีเจและขนมจีน แล้วภาพที่ทีเจบอกรักเธอแค่คนเดียวก็ฉายเข้ามาในหัว
 
 
“เพื่อความยิ่งใหญ่ชั้นจะมีเมียเป็นร้อยเป็นพันก็ได้ แล้วจะทำไม เห้ย จัดการพวกมัน”ทีเจพูดก่อน
จะสั่งลูกน้องเดอะ ซันเข้ามาทำร้ายพวกเสือขาว ฟางรีบพยุงป๊อปปี้พาหนี เช่นเดียวกับแก้วที่
ประคองโซ่ที่ร้องไห้ลุกขึ้นแล้วส่งให้กับฟ้าที่อยู่กับกั้ง
 
 
 
 
 
ปัง
 
 
 
มดยิงไปที่แก้วล้มลงท่ามกลางความตกตะลึงของโทโมะ
 
 
 
 
“มะ ไม่เป็นไร กระสุนโดนที่ขาเท่านั้น โทโมะไปช่วยป๊อปปี้กับฟางเร็ว ทีเจกับขนมจีนตามพวกนั้น
ไปแล้ว”แก้วพูด โทโมะจึงฝากแก้วไว้กับฟ้าและโซ่ก่อนจะวิ่งไปตามป๊อปปี้และฟาง โดยที่มีกั้งยิงไล่
กับมดที่ดึงมายด์ไปกับตัวเอง
 
 
 
 
 
 
 
 
“หยุดเดี๋ยวนี้คุณน้องฟาง จะพาป๊อปปี้ไปไหน ส่งป๊อปปี้มานะ”ขนมจีนถือปืนแล้วยิงสกัดทางไม่ให้
ฟางพาป๊อปปี้หนีไปอีก
 
 
 
 
“พี่ขนมจีนคะ บอกฟางมานะ ว่าทำไมพี่ถึงได้เกลียดชังป๊อปปี้ขนาดนี้ เค้าไปทำอะไรให้พี่ เค้าเป็น
แค่ศัตรูของทีเจนะ”ฟางพูดแล้วจับมือไม่ยอมส่งป๊อปปี้ให้ขนมจีน
 
 
 
 
“เพราะมันทำให้คุณน้องฟางเปลี่ยนไปยังไงล่ะคะ อุตส่าห์ดีใจนึกว่าจะหนีกลับญี่ปุ่นตั้งแต่ตอนฝึก
ครั้งแรก ชั้นกะไว้อยู่แล้วว่าตอนเขอแกที่งานดูตัวครั้งแรกของคุณน้องฟางแกต้องไม่ธรรมดา แล้วก็
อยากที่คิด นี่ถ้าทีเจไม่บอกชั้นว่าแกเตรียมแผนมาเจอคุณน้องฟางตั้งแต่แรกแล้วชั้นคงไม่เชื่อหรอก
นะ ทำไมไม่บอกคุณน้องฟางไปล่ะว่าตอนเจอคุณน้องฟางครั้งแรกที่สนามบินน่ะ ในกระเป๋ากีต้าร์
ของแกมันคือปืนที่จะฆ่าเอาชีวิตคุณน้องฟางน่ะ”ขนมจีนพูด ฟางหันไปมองหน้าป๊อปปี้อย่างไม่เชื่อหู
 
 
 
 
 
“ขอโทษนะฟาง แต่ตอนเจอเธอครั้งแรก ชั้นตั้งใจมาฆ่าเธอจริงๆ แต่เพราะเธอดันเข้าห้องน้ำผิดตอน
นั้น ทุกอย่างมันเลยผิดแผนและสุดท้ายชั้นก็ฆ่าเธอไม่ลง”ป๊อปปี้สบตาฟางแล้วสารภาพออกมา
 
 
 
 
“แค่ป๊อปเปลี่ยนใจไม่ฆ่าฟางวันนั้น ฟางก็ดีใจมากแล้วล่ะ ฟางให้อภัยป๊อปนะ”ฟางยิ้มให้กับป๊อปปี้
 
 
 
“โอ๊ย ทำเป็นมาเล่นละครดราม่ากันอีกนะ จะตายอยู่แล้วยังจะอะไรอยู่อีกล่ะ อ่ะๆ ให้เวลาสั่งเสียกัน
แล้วช่วยบอกด้วยนะว่าจะให้ชั้นยิงใครก่อน ระหว่างผัว รึเมีย”ทีเจเดินเข้ามาหาขนมจีนแล้วเอาปืนจ่อ
อีกทาง
 
 
 
 
 
“อย่าคิดนะว่าแกฆ่าชั้น ฆ่าพ่อ ฆ่าทุกคนในวันนี้แล้วแกจะอยู่รอดกลับไปเป็นประธานใหญ่ของเดอะ
ซันได้ ไม่มีวัน คนชั่วๆอย่างแกตำรวจไม่เอาไว้แน่”ป๊อปปี้คาดโทษทีเจ
 
 
 
 
“แล้วยังไงชั้นมีทุกอย่าง ยังไงเงิน อำนาจก็สามารถบีบให้เรื่องเงียบเอง ขนมจีนจ้ะ ยิงมันทิ้งเถอะจ้ะ
ปล่อยให้พวกมันพล่ามมามากพอละ”ทีเจสั่งขนมจีน
 
 
 
 
”ส่งป๊อปปี้มาค่ะคุณน้องฟาง อย่าให้พี่ต้องใช่กำลังเลย”ขนมจีนพูด
 
 
 
 
“ไม่ค่ะ ฟางจะไม่ยอมให้ป๊อปปี้เป็นอะไรอีกแน่นอน”ฟางพูดแล้วไม่ยอมให้ป๊อปปี้ไป
 
 
 
 
“ถ้ามันจะทำให้เธอไม่เป็นอะไรชั้นยอมไป เพราะขนมจีนคงไม่ทำอะไรเธอหรอกฟาง”ป๊อปปี้จะเดิน
ไปแต่ฟางไม่ยอมกอดป๊อปปี้แน่น
 
 
 
“ไม่นะป๊อปปี้ อย่าไป ถ้าไม่มีนายชั้นก็ไม่อยากที่นี่เหมือนกัน ที่นี่มีแต่คนหลอกลวง คนที่ใกล้ตัว
ที่สุดก็ยังกลายเป็นงูพิษแว้งมาทำร้ายเราได้ลงคอ”ฟางมองหน้าขนมจีนอย่างผิดหวังอย่างแรง
 
 
 
 
“งั้นก็ตายๆตามกันไปเลยละกัน”ขนมจีนพูดแล้วจะเหนี่ยวไกยิงคนทั้งคู่ ฟางและป๊อปปี้กอดกันแน่น
 
 
 
 
 
ปัง
 
 
 
 
 
มดยิงปืนขึ้นฟ้าก่อนจะยิงไปที่ข้อมือของขนมจีน
 
 
 
 
“นี่เกิดบ้าอะไรขึ้นมาอีกห้ะ มายิงกันเองทำไม”ทีเจหันไปเอาเรื่องมดเดินมากับมายด์
 
 
 
 
“ยิงมันให้หายแค้นไงล่ะ แอบมาเป็นชู้กับผัวชาวบ้านมันต้องเจอแบบนี้”มดที่เริ่มคุมอารมณ์โกรธ หึง
หวงของตัวเองไม่อยู่ก็ว่าก่อนจะหันกระบอกปืนมายิงขนมจีนอีกครั้ง แต่ทีเขตบหน้ามดคว่ำและล้มลง
 
 
 
“อยากบ้านักต้องเจอแบบนี้ เธอนี่มันดีแต่ใช้กำลังจริงๆเลยนะมด ชั้นกำลังจะฆ่าไอ้ป๊อปปี้มันแล้วเธอ
ยังจะมาโมโหทำทุกอย่างเสียเพราะเรื่องไร้สาระของเธองั้นหรอ”ทีเจตวาดมดแล้วตบมดหันอีก
หลายครั้งจนมดร้องไห้ด้วยความเสียใจ
 
 
 
 
 
“พอได้แล้ว ไอ้ชั่ว แกตบผู้หญิงไอ้หน้าตัวเมีย”มายด์ทนไม่ไหวที่มดถูกทำร้ายก็ดึงทีเจมาแต่กลับ
ถูกทีเจตบคว่ำ
 
 
 
“แก ไอ้ทีเจ”มดที่ตกใจเห็นทีเจตบมายด์ก็ง้างปืนจะยิงทีเจแต่ทีเจเตะเข้าที่ท้องน้อยของมด แล้ว
มดก็ตัวงอก่อนจะมีเลือดสีแดงสดไหลออกมาจากหว่างขาของมด มายด์รีบเข้าไปดูอาการพี่สาว
 
 
 
“พี่มดเป็นยังไงบ้างพี่มด”มายด์ร้องด้วยความเป็นห่วงและตกใจ
 
 
 
“ละ ลูก แกฆ่าลูกของเรา”มดร้องออกมาและน้ำตาไหลมองทีเจอย่างเจ็บปวด
 
 
 
 
“ลูกงั้นหรอ ดีแล้ว อย่าให้มันได้เกิดเลย เพราะชั้นก็ไม่อยากจะเลี้ยงนักหรอก”ทีเจพูดเสียงแข็งไม่
สนใจเข้าไปประคองมด มดมองแล้วร้องไห้ออกมา
 
 
 
“ร้องไห้อีกนานมั้ย มานี่”ขนมจีนโมโหที่มดยิงตัวเองเมื่อกี้ก็จิกผมมดออกมาแล้วตบด้วยด้ามปืน
มายด์ร้องไห้บอกให้พอแต่ขนมจีนไม่ยอมหยุด
 
 
 
“งั้นชั้นจะทำให้แกหายบ้าเอง จะได้ไปอยู่กับลูกรักของแกไงล่ะ”ขนมจีนพูดเสียงเหี้ยมก่อนจะง้าง
ปืนจะยิงมด ปัง มายด์วิ่งเอาตัวเองมาขวางกระสุนเหมือนกันกับเหตุการณ์ที่กราฟวิ่งเอาตัวเองมา
ขวางไม่ให้ฟางเป็นอะไร
 
 
 
 
“มะ มายด์ ไม่นะมายด์ ฮือๆ”มดร้องไห้ตกใจไม่คิดว่ามายด์จะปกป้องตัวเองขนาดนี้ ป๊อปปี้กับฟาง
รีบมาดูมายด์
 
 
 
“ต่อให้พี่มดจะร้ายยังไงพี่มดก็เป็นพี่มายด์นะ มายด์ทรยศเดอะ ซัน แต่ความเป็นพี่เป็นน้องของเรา
มายด์ไม่เคยทรยศนะ”มายด์พูดก่อนจะสลบไปเพราะพิษบาดแผล มดร้องไห้อย่างหนัก
 
 
 
“เล่นละครน้ำเน่ามามากพอแล้ว เตรียมตัวตายซะเถอะ”ทีเจเอาปืนมาจากขนมจีนแล้วจะยิงป๊อปปี้
 
 
 
 
ปัง
 
 
 
 
 
ทีเจทรุดลงไปเมื่อหันไปพบว่าโซ่ที่วิ่งตามกั้งและโทโมะมาเป็นคนยิงตัวเอง
 
 
 
 
“ไอ้โซ่ ไอ้คนอ่อนแอ ทำไมแกถึง”ทีเจตกใจและมองเลือดที่ไหลออกมาจากท้อง ตอนนั้นเอง
ป๊อปปี้ลุกขึ้นแล้วซัดไปที่โซ่เช่นเดียวกับฟางที่สู้กับขนมจีน
 
 
 
 
 
“พ่อชั้นเลี้ยงดูแกมา แกก็ยังจะทรยศฆ่าท่านได้ลงคอ ไอ้เลวเอ้ย”ป๊อปปี้พูดก่อนจะรัวหมัดใส่หน้าที
เจจนแตกยับไม่ยั้ง
 
 
 
 
“พี่ขนมจีนฟางไม่คิดเลยนะว่าพี่ที่คุณปู่ไว้ใจจะทำแบบนี้”ฟางพูดก่อนจะถูกขนมจีนเตะเข้าที่ท้องจน
ล้ม ป๊อปปี้หันไปมองฟางด้วยความเป็นห่วง ทีเจจึงผลักป๊อปปี้ออกและเตรียมตัวจะหนี
 
 
 
 
 
 
ปัง
 
 
 
 
 
มดใช้ปืนที่ตกตรงนั้นยิงเข้ากลางศรีษะของทีเจทันที
 
 
 
 
 
“ถือว่าชั้นชดใช้แทนสามีเฮงซวยของชั้นนะป๊อปปี้”มดพูดก่อนจะพยายามลุกขึ้นหันไปมองขนมจีน
อย่างมุ่งร้าย
 
 
 
 
“แกจะทำอะไรน่ะนังมด”ขนมจีนที่ถีบฟางล้มไปกองกับพื้นพูดแล้วจ่อปืนที่มด มดฝืนตัวเองลุกขึ้น
เดินไปหาขนมจีน
 
 
 
 
“แกยิงน้องชั้น ชั้นไม่ยอมให้น้องชั้นเป็นอะไรฟรีๆหรอก อย่าอยู่เลย”มดพูดแล้วง้างปืน แต่ด้วย
เพราะมดที่กำลังบาดเจ็บทำให้ช้ากว่าขนมจีน ขนมจีนยิงมด3นัดซ้อนทำให้มดล้มลงขาดใจตาย
ทันที
 
 
 
 
 
“ขนมจีน นี่มันจะเกินไปแล้วนะ มดกำลังท้องอยู่นะ”โทโมะอึ้งไม่คิดว่าคู่หูของตัวเองจะร้ายกาจได้
แบบนี้
 
 
 
 
“5555 มันต้องตาย ตายให้หมดไอ้พวกชั่ว”ขนมจีนพูดแล้วภาพที่ทีเจล่อลวงเธอไปข่มขืนครั้งแรก
ก็ฉายเข้ามาก่อนขนมจีนจะวิ่งหนีความผิด
 
 
 
 
 
 
“อย่าไปทางนั้นนะขนมจีน ตรงนั้นกำลังก่อสร้าง”ป๊อปปี้พูดแต่ตอนนั้นขนมจีนไม่สนใจฟังอะไรแล้ว
รีบวิ่งหนีทุกคนไป ฟางขอให้ป๊อปปี้พาเธอตามขนมจีนไป โทโมะและกั้งก็รีบวิ่งตามขนมจีนไปจนมุม
สุดที่ด้านหลังที่เขตก่อสร้างชั้นล่าง
 
 
 
 
 
 
“ขนมจีน ยอมมอบตัวซะ ยังไงเธอก็ยังเป็นพวกของมังกรดำนะ”โทโมะพยายามไกล่เกลี่ยแต่
ขนมจีนยิงโทโมะ โชคดีที่เขาเอี้ยวตัวหลบวิถีกระสุนทัน
 
 
 
 
 
“กั้งจะไม่โกรธที่พี่ขนมจีนเป็นคนยุให้พวกนั้นมาฆ่าพี่กราฟ กั้งจะให้อภัยพี่ แต่พี่ต้องมอบตัวเถอะ
นะ”กั้งพยายามช่วยพูด
 
 
 
“พี่ขนมจีนคะ พี่ยังเป็นพี่สาวที่แสนดีของฟางนะคะ พี่มอบตัวเถอะนะ”ฟางพยายามช่วยพูดแต่
ขนมจีนไม่ฟัง ยิงกราดไปทั่วอย่างบ้าคลั่ง
 
 
 
 
 
 
ปัง
 
 
 
 
 
กระสุนนัดหนึ่งที่ขนมจีนยิงมายิงเข้าที่ท้องของฟาง ฟางทรุดลงไป ป๊อปปี้ตกใจมาก
 
 
 
 
 
“ฟางอย่าเป็นอะไรนะฟาง อย่าหลับนะฟาง”ป๊อปปี้ประคองกอดฟางไว้มองฟางที่สติเริ่มพร่าเลือน
 
 
 
 
 
 
“เห้นมั้ยว่าเธอทำอะไรฟางไปน่ะ ขนมจีนเลิกบ้าได้แล้ว มอบตัวซะ พวกเราให้อภัยเธอนะ”โทโมะ
พูดแล้วรีบไปดูอาการฟาง
 
 
 
 
 
“ถึงพวกนายจะให้อภัยชั้นแต่ชั้นก็ไม่มีวันให้อภัยตัวเอง”ขนมจีนที่เห็นฟางถูกยิง ภาพที่ฟางและ
ขนมจีนดีต่อกันก็ฉายเข้ามา ขนมจีนสำนึกผิดก่อนจะเหนี่ยวไก ยิงตัวเองตายทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
จุดจบของพวกที่เห็นแก่เงิน และอำนาจคือความตายทั้งนั้น
 
 
ตอนดาร์กๆจบหมดเเล้ว เดี๋ยวจะเริ่มเคลียร์เป็นคู่ๆละนะ 5555