ปมรักหนี้แค้น ลูกสาวมาเฟีย

8.2

วันที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 13.35 น.

  9 ตอน
  68 วิจารณ์
  17.11K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 มกราคม พ.ศ. 2557 17.30 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"นาย.." เฟย์ถึงกับไม่กล้ากระดิกเมื่อเจอแฟนเก่าของฟาง มันก็ดีอยู่หรอกที่มีคนมาช่วยให้ออกจาก
ห้อง และถ้าเขาคนนั้นไม่เคยรู้จักเฟย์และเฟย์ไม่เคยรู้จักเขา แต่..ทว่าสองคนนี้รู้จักกัน เขื่อน
พยายาม ล่วงเกินเฟย์มาหลายครั้งแล้ว โดยไม่ให้ฟางรู้
 
" ดีคร๊าบบบบ ผมมาช่วย " เขื่อนพูดพลางยิ้มเจ้าเล่ห์
 
" ชีวิตชั้นมันแย่มากพอแล้ว นายอย่าทำอะไรชั้นเลย !! " เฟย์ขอร้องทั้งๆที่รู้ว่ามันไม่มีผล
 
"แล้วใครบอกว่าผมจะมาทำอะไรคุณล่ะ? " เขื่อนถามเฟย์
 
" ก็นาย..พยายามล่วงเกินชั้นมาตั้งหลายครั้งแล้วหนิ " เฟย์พูด
 
"ผมพึ่งรู้ว่าวิธีทำให้คนที่เรารัก มารักเรา ไม่ใช่วิธีล่วงเกินแล้วกลายเป็นของผม แต่มันคือรักอันเบาะ
บางต่างหากล่ะ " เขื่อนพูด
 
" หมายความว่าไง '///' " เฟย์ถามเขื่อน
 
" ก็..เอาเถอะ ผมอุตส่ามาช่วย =w= อยากได้อะไรตอบแทน " เขื่อบอก
 
" เอาอีกแล้วนะ !! " เฟย์พูดเสียงดัง
 
" นั่นสิๆ ผมลืม ฮ่าๆๆ " เขื่อนหัวเราะพลางเดินห่างจากเฟย์
 
 
 
 
ระหว่างการเดินทางของพ่อฟาง
 
" ท่านครับ มีตำรวจดักข้างหน้าเต็มเลยครับ เอาไงดี "ลูกน้องถาม
 
" ขับชนไปเลย "พ่อฟางบอก
 
" มีมากกว่าที่จะชนไหวครับ ไม่รู้มาดักรออะไรกัน"ลูกน้องบอก
 
"งั้นถอยละกัน -*- "พ่อฟางตอบ
 
~วิ๊ หว๊อ วิ๊ หว๊อ~
 
" ขับไปข้างหน้า ขับไปๆ "พ่อฟางสั่ง
 
" ไม่ได้ครับถูกดัก"ลูกน้องตอบ
 
"ลงรถสิ หนีๆๆ " พ่อฟางพูดพลางเปิดประตูรถกระโดดออกแล้ววิ่งเข้าป่าข้างทาง
 
ปังๆๆ !!!
 
เสียงปืนปะทะกันอย่างดุเดือด
 
" อ๊าก..ท่านครับ..ชะ..โชค..ดี " ลูกน้องบอกพ่อฟางก่อนจะหลับตาแล้วจากไปเหลือแต่ร่างไร้วิญญาน
 
"หยุด !! " ตำรวจที่รุมล้อมพ่อฟาง เตือน
 
" ผะ..ผมยอมแล้ว " พ่อฟางพูดเสียงสั่นแล้วค่อยๆวางปืนลง
 
" ยอมที่ไหนกัน ฮ่าๆ " พ่อฟางง้างปืนยิงตำรวจตายเรียงคนแล้ววิ่งหนี
 
"ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง !!! " เสียงลูกปืนที่ทิ้มแทงไปในหัวใจของพ่อฟาง
 
" คิดว่าจะหนีได้หรอ "
 
ปังๆๆๆๆ !!! แล้วชายผู้นั้นก็ยิงพ่อฟางจนลูกปืนหมด จากนั้นได้รีบแฝงตัวหนีหายไป
 
 
 
---ข่าวใหม่ข่าวดังวัันนี้---
มาเฟียชื่อดังได้จบชีวิตลง ส่วนด้านทางตำรวจ ติ๊ด!
 
" ปิดทีวีทำไมว่ะไอโมะ " ป๊อปปี้พูดอย่างหงุดหงิด
 
" อย่าดูเลย พี่ก็รู้แล้วหนิใครตาย ผมกลัวฟางจะได้ยิน " โทโมะบอก
 
" ได้ยินแล้วเป็นไรแต่ปิดไปก็ดีจะได้ให้มันโง่คิดว่าพ่อมันยังมีชีวิต " ป๊อปปี้พูดพลางกินผลไม้บนโต๊ะ
 
 
 
 
" หึ..คอยดูเหอะ -*- อย่าให้ชั้นติดต่อพ่อชั้นได้นะ ชั้นจะให้พ่อชั้นฆ่าพวกนาย " ฟางบ่นพึมพัมในห้องเก็บของคนเดียว
 
" เหม็นก็เหม็น ฝุ่นเต็มไปหมด โอ้ย อยากจะบ้าตาย แกล้งว่ามีคนเอามีดมากีดแขนดีมั้ยนะ เข้า
อาจจะพาชั้นส่งโรงพยาบาล แล้วชั้นก็รีบหนีตอนนั้นเลย " ฟางพูดพลางหยิบมีดกีดตัวเองอย่าง
กลั้นใจ
 
" กริ๊ดดดดดดดด !!!~ " ฟางกริ๊ดลั่นบ้านตามแผนที่คิดไว้
 
------------------------------------------------------------------------------
 
ฟางทำขนาดนั้นเลย โหวว...สุดยอด เจ็บมั้นนั่น

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา