รักนี้มีแค่เธอ..

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เห้ย มานี่ได้ไง เข้ามาทำไมไม่เคาะประตู บอกเเล้วใช่ไหมว่าอยู่คนเดียวได้"แก้วที่ได้ยินเสียงเปิดประตูก็หันไปดูเมื่อรู้ว่าเป็นโทโมะก็ถามรัว
 
 
 
"ใจเย็นๆดิแก้ว"โทโมะพูดเเล้วเดินเข้ามาหาแก้ว
 
 
 
"ไปหาแฟนนายสิ บอกเเล้วว่าอยู่คนเดียวได้"แก้วพูดเเล้วเบือนหน้าหนี
 
 
 
"นี่แก้ว เมื่อไหร่จะยอมฟังดีๆสักมีโมะกับพิมไม่ได้เป็นอะไรกันเเล้ว"โทโมะจับหน้าแก้วหันมาหาตัวเองเเล้วอธิบาย
 
 
 
"หมายความว่าไง"แก้วถาม
 
 
 
"ก็หมายความว่าโมะไม่ต้องคบกับพิมเเล้ว พิมจะไปรักษาตัวต่างประเทศ"โทโมะพูด
 
 
 
"รักษาตัว หมายความว่าไง"แก้วถามอย่างงงๆ
 
 
 
"ก็พิมเค้าเป็นมะเร็งไง แก้วอะไม่ยอมฟังโมะให้จบ"โทโมะพูด
 
 
 
"ไม่จำเป็น"แก้วเอามือโทโมะออกจากหน้าเเล้วหันไปทางอื่น
 
 
 
"จำเป็นสิ ไม่จำเป็นได้ยังไง แก้วเข้าใจผิดแบบนี้โมะไม่สบายใจเลย ทำอะไรไม่ถูกเลย"โทโมะพูด
 
 
 
"เเล้วทำไมโมะจะต้องไม่สบายใจด้วยละ"แก้วหันมาคุยกับโทโมะ
 
 
 
"ไม่รู้ บอกไม่ถูก"โทโมะพูด
 
 
 
"กลับไปได้ละไป"แก้วไล่
 
 
 
"ไม่กลับจะนอนนี่อะ"โทโมะพูดเเล้วนอนลงที่เตียง
 
 
 
"เห้ยโมะลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ นี่มันห้องแก้วนะ"แก้วพูดเเล้วพายายามดันตัวโทโมะออก
 
 
 
"นอนด้วยกันกี่ครั้งละ ยังไม่ชินรึไง"โทโมะพูด
 
 
 
"ไอ่บ้าโมะ พูดอะไรเนี่ย"แก้วพูดเเล้วเบือนหน้าไปเพราะรู็สึกได้ว่าตัวเองหน้าแดง
 
 
 
"เอาหน่า นอนๆ"โทโมะพูดเเล้วจับแก้วที่นั่งอยู่บนเตียงข้างๆ ก็ดึงแก้วลงมานอนข้างๆ และกอดไว้
 
 
 
"ไอ้บ้าโมะ ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ"แก้วเมื่อรู้ตัวว่าโดนโทโมะกอดอยู่ก็โวยวาย
 
 
 
"ไม่ปล่อย หมอนข้างไม่มีเนี่ย นอนกอดแก้วแทนละกันเนาะนุ๊มนุ่ม"โทโมะพูดเเล้วกอดแก้วเเน่นขึ้น
 
 
 
จะทำไงดีเนี่ย ถึงจะเพื่อนกัน เขินเป็นนะเว้ย <<แก้วคิดในใจเเละหาวิธีออกจากอ้อมกอดโทโมะ
 
 
 
"โอ้ย เจ็บขา"แก้วร้องออกมาทำให้โทโมะที่กอดแก้วอยู่เด้งขึ้นมาทันที
 
 
 
"ไหนๆ เจ็บตรงไหน โมะขอโทษนะ ลืมไปเลยอะว่าขาเข้าเผือกอยู่"โทโมะพูดเเล้วจับขาแก้ว
 
 
 
"คิกคิกๆ"แก้วขำในท่าทางของโทโมะ
 
 
 
"หลอกโมะหรอ ห๊ะ ได้"โทโมะพูดเเล้วจี้เอวแก้ว
 
 
 
"ฮ่าๆ โอ้ย โมะ ฮ่าๆ พอเเล้ว"แก้วพูดเเล้วหัวเราะ
 
 
 
"ไม่ ขอโทษก่อนเลยทำให้คนอื่นเค้าเป็นห่วง"โทโมะพูดเเล้วจี้เอวแก้วต่อ
 
 
 
"ฮ่าๆ ขอโทษๆ"แก้วพูดโทโมะจึงอยุดทำ
 
 
 
"แค่กๆ เหนื่อย"แก้วพูดเมื่อโทโมะเลิกจี้ เเละหันหน้ามา ตอนนี้หน้าของโทโมะเเละแก้วใกล้กันมาก ชนิดอีกนิดจูบกันเลย โทโมะมองตามองปากแก้ว เเล้วค่อยเลื่อนหน้าเข้ามา ประกบปากกับแก้ว
 
 
 
"อืออออ"แก้วที่รู็สึกหายใจไม่ออกก็ครางออกมา โทโมะจึงผละออกจากแก้ว
 
 
 
"เอ่อคือ โมะขอโทษ"โทโมะพูดเเล้วหน้าแดง
 
 
 
"มะ ไม่เป็นไร"แก้วพูดเเล้วเบือนหน้าหนี
 
 
 
ไอ้บ้า จูบแรกช้านนนนนน << แก้วคิดในใจ
 
 
 
"นะ นอนซะ เดี๋ยวพรุ่งนี้โมะจะมาหาใหม่นะ ฝันดี"โทโมะพูด
 
 
 
"อือ"แก้วพูดทั้งที่ไม่สบตาโทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เกิดอะไรขึ้นเนี่ย ตั้งเเต่เข้ามายังไม่เห็นโทโมะกับแก้วคุยกันเลย"ฟางพูดขึ้นเมื่อทั้งคู่ไม่คุยกันเลย เพราะมัวเเต่เขินอยู่
 
 
 
"ไม่มีอะไร"ทั้งคู่พูดพร้อมกัน
 
 
 
"ใจตรงกันซะด้วย ฮิ้ววว"เพื่อนๆแซว
 
 
 
"บ้า ไม่ต้องมาแซวเลยนะ"แก้วพูดเเล้วเดินหนี
 
 
 
"อ้าวๆๆๆ แก้วใจงอนเเล้ว"เขื่อนแซว
 
 
 
"นี่อย่าไปแซวแก้วมาดิไอ้กบ แก้วเขินเดินไปไหนก็ไม่รู้เนี่ย"เฟย์ว่า
 
 
 
"แซวนิดแซวหน่อยไม่ได้ไง"เขื่อนพูด
 
 
 
"ถ้าบอกว่าไม่ได้นายจะแซวปะละ ก็แซวเหอะ"เฟย์พูด
 
 
 
"ถ้าไม่ให้แซว ชั้นก็จะไม่แซวไง"เขื่อนพูด
 
 
 
"อ้าวๆ ยังๆครับคู่นี้"ป๊อปปี้เเซว
 
 
 
"อะไรมึงเนี่ย"เขื่อนพูดแก้เขิน
 
 
 
"ใช่ ป๊อปบ้า"เฟย์พูดแล้วเดินหนีไป
 
 
 
"อ้าวเขื่อนเฟย์ไปแล้วนะ ตามไปสิ"ฟางพูด เขื่อนจึงวิ่งตามไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
_________________________________________________________________
 
 
อัพเเล้วน้าาาา เม้นกันเยอะๆน้าาาาา ขอบคุณทุกๆคอมเม้นน้า