Switch อลวนนั้นน่ะนะร่างใหม่ผม!!!

 
Chapter3
 
            ตึกๆ …. ตึกๆ
            เด็กหนุ่มหน้าหวานวิ่งหน้าตาตื่นๆ มายังห้องของคนรัก เพราะข่าวลือที่ได้ยินมานั้น มันทำให้เด็กหนุ่มต้องมาถามคนรักให้มันรู้แล้วรู้รอด!!!
            ปึก!!
            “ เควส!!!!!!! ”
            “ อ๊ะ….อาาา….อา…”
            “ เควส ฮึก…นะ…นายทำอย่างนี้กับฉันได้อย่างไง ฮือๆๆ… “
            “ อะไรของนายอีกห๊ะ ชานชาน!!!! ไม่มีธุระอะไรก็ออกไปได้แล้ว ฉันยุ่งอยู่!!! “
            “ อ๊ะ!!! พี่เค..วัน ฮะ ผมจะไม่ไหวแล้ว “
            “ อืม…ทนอีกนิดนะคนดี จุ๊บ  …… ออกไปซะชานชาน “
            “ ฮึกๆ ….ฮือๆๆๆ “
            ปัง!!!!!!!
 
[ Chan-Chan ]
            พรวดด~
ม่ายยยย!!!!! แฮ่กๆ….ฮึก…ฮืออๆ ทำไมกัน…ทำไม เรื่องบ้าบอนั้นก็ผ่านมาตั้งหลายอาทิตย์แล้ว ผมถึงลืมไม่ได้ซะที!!!!! ทำไมกัน!!! ฮือๆๆ…ฮือๆ ทำไมนายถึงทำกับฉันอย่างนี้ เควส ทำไมกัน ฮือๆ ฉันมันไม่ดีขนาดนั้นเลยหรอ นายถึงไปเอา(?)กับคนอื่น!!!! ฮือๆ ทั้งๆที่ฉันรักนายมากนะเควส ทำไม ๆ ๆ ๆ ฮือๆๆๆ
ก๊อก ๆ  ๆ
“ ชานชาน เป็นอะไรไปนะลูก ชานชาน ได้ยินแม่ไหม ก๊อกๆ ๆ ”
“ ดะ…ได้ยินแล้วฮะแม่ ผมไม่เป็นอะไรฮะ แค่ฝันร้าย แม่ไปนอนเถอะฮะ ”
“ แน่ใจนะลูกว่าไม่เป็นไร ”
“ ฮะ…แม่ ”
“ งั้น…แม่ไปนอนก่อนถ้าลูกไม่สบายใจก็ไปเคาะเรียกแม่ได้นะลูก ”
            “ ฮะแม่ ฝันดีนะฮะ ”
            .
            .
            .
            .
            .
            .
โรงเรียนมัธยมชายล้วน…
            ผมอยากจะบอกว่า วันนี้ผมไม่มีอารมณ์มาเรียนเลยครับ แต่ถ้าไม่มา แม่ของผมก็จะเป็นห่วงเอา ผมไม่อยากให้แม่เป็นห่วงผม เพราะท่านเองก็มีเรื่องปวดหัวมากพออยู่แล้ว
            “ ไงว่ะ ชานชาน หง่อยๆนะมึง เป็นไรเปล่าว่ะ ปรึกษากูได้นะมึง ”
            มาถึงห้องเรียนไม่ทันไร ผมต้องมาเจอกับเพื่อนซี้ปากหมาอีก
            “ กูสบายดี ไม่เป็นอะไร แค่…นอนไม่พอเท่านั้นแหละ ” จริงๆนะครับผมนอนไม่พอ คงไม่ต้องบอกว่าเพราะอะไรนะครับ หึ!!!! พูดไปแล้วเมื่อไรผมจะลืมๆๆๆๆๆมันไปซะทีเนี่ย!!!
            “ ฮ่าๆๆ พี่เควัน ของมึงไม่ให้นอนอ่ะดิ ”
            “อ้าว!!! เหี้ยโซ!!! ปากหมานะมึงพูดอย่างนี้!!! หุบปากมึงไปเลย!!! ไม่เกี่ยวกับเหี้ยนั้น มึงเลิกพูดถึงเหี้ยนั้นไปได้เลย เพราะกูกับมันเลิกกันแล้ว จบกันแล้ว!!! ” จริงๆครับผมกับมันจบกันไปแล้ว ถึงจะจบกันไม่ดีเท่าไรก็เถอะ แต่จบคือจบครับ และต่อไปนี้ผมจะแรด และแรด(?)ให้มันมากกว่าเดิมด้วย!!! หึ!!
            “ เหี้ยยย!!!! มึงเลิกกับมันจริงอ่ะ มันยอมเลิกกับมึงด้วยหรอว่ะ ” วันนี้ทำไมไอโซมันปากมากจังว่ะ ดูดิคนทั้งห้องหันมามองผมกันหมดเลย
            “ มึงจะตะโกนทำไมดังๆว่ะ!!! แค่กูกับมันเลิกกัน ”
            “ ข่าวใหญ่เลยนะมึง!!! มึงก็รู้นะว่ามึงมันดังในหมู่ชาย(?) แล้วไอพี่เควันของมึงก็ใช่ย่อยเหมือนกัน ”
            ดูปากไอเหี้ยโซแมร่งพูดออกมาซิครับ มาหาว่าผมดังในหมู่ชาย เหี้ย!!!
            “ เหี้ย!! กูออกจะป๊อปในโรงเรียนหญิงล้วนฝั่งตรงข้าม มึงลืมไปแล้วหรือไงว่ะ!! ”
            เห็นหน้าผมหวานๆอย่างนี้ ผมเองก็ป๊อปในหมู่สาวๆนะครับ J
            “ เหอๆ มึงดังครับไอชานชาน แต่มึงลืมไปหรือเปล่าว่ะว่า มึงดังในหมู่สาว‘วาย’ นะครับไอเหี้ย!!! ”
            ผมขอตบกบาลไอเหี้ยโซซะทีละกันครับ
            ปาบ!!!
            “ เหี้ย! เจ็บนะโว้ย ตบลงมาได้ กบาลกูเนี่ย ถ้ากูโง่ขึ้นมา มึงไอโซ มึงต้องรับผิดชอบ!!! ”
            “ ฮ่าๆ เสียใจว่ะมึง เพราะมึงกับกูมันสปีชีส์(?)เดียวกันว่ะ ”
            “ เออ!!! อย่าให้ทีกูมั้งนะมึง ”
            สงสัยว่าก่อนกลับบ้านวันนี้ผมคงต้องไปหาอะไรกระแทกปากซะหน่อยแล้ว ไม่งั้นเดี๋ยวผมจะฝันร้ายอีก!!! ว่าไหมครับ J
       .
       .
       .
       .
 
[ K-OnE ]
            เหี้ย!!!! ผมไม่รู้นะครับว่าน้องชานชานที่น่ารักของผมนั้น อยู่ๆก็โผล่เข้ามาในห้องนั้นได้อย่างไร สงสัยต้องมีไอพวกจุ้นจ้านคราบข่าวไปบอกน้องชานชานแหง่ๆ ผมรักน้องชานชานของผมนะครับ รักแบบที่ไม่เคยรักใครมาก่อน แต่ว่าดูเหมือนน้องเขาจะเด็กจนเกินไป จนแยกไม่ออกระหว่างความรักกับความใคร่หรือไงกัน!!! ความรู้สึกของผมกับน้องเขาคือความรักแต่สำหรับคนอื่นมันคือความใคร่!!! ก็นั้นเอง เห็นทีคราวนี้ผมคงไปง้อน้องเขายากแน่ๆ แต่ยังไงรีดเดอร์ช่วยเป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ J
            .
            .
            .
            .
            .
ปิ๊บๆ
            ‘ ดูนั้นดิใช่รถพี่เควันหรือเปล่า ’
            “ แล้วทำไมมึงต้องมากระซิบกระซาบกูด้วยว่ะ ไอเหี้ยโซ ”
            ‘ อ้าว!! ก็กูลุ้นอ่ะ  ’
            “ ลุ้น…ลุ้นแล้วมึงพูดปกติไม่ได้หรือไงว่ะห๊ะ ”
            “ ฮ่าๆๆ แน่ใจนะมึง ว่าจะให้กูพูดเสียงดัง ”
            “ กูบอกว่าให้มึงพูดเสียงปะ… ”
            “ ไหนมึงบอกกูว่ามึงกับพี่เขาเลิกกันแล้วไงว่ะ ไอชาน ”
            ควับ… ควับๆ..
            “ เชี่ยยยย~ กูบอกให้มึงพูดเสียงปกติ ไม่ใช่เสียงดัง ไอห๋า!!!! ”
            “ อ้าววว มึงบอกอย่างนั้นหรอกูไม่รู้ กูเมา~~ ฮ่าๆๆ ”
            “ ยังมีหน้ามีหัวเราะนะมึง ดูดิกูเลยกลายเป็นจุดรวมแห่งความน่าสนใจเลย ไอเหี้ยโซดา!!! ไอปากหมา!!! ”
            “ เอาน่าๆ พี่เควันเขาคงมาง้อมึงนั้นแหละ อย่าเล่นตัวหน่อยเลยโว้ย~ ยอมพี่แกไปเหอะ อิๆๆ งั้นกูไปก่อนนะมึงพรุ่งนี้เจอกัน จุ๊บๆ ชานชานน้อย J ”
            “ เออ!!!…มึงจะไปไหนก็ไปเลย ทิ้งระเบิดไว้ให้กูแล้วนิ ”
            .
            .
            .
            .
            .
ตึง!
            “ ไงครับน้องชาน เลิกเรียนแล้วพี่ไปส่งบ้านนะครับ J ”
            “ กูไม่ไปกับมึงไอเหี้ยเควส ”
            “หึ!!…หึๆ เดี๋ยวนี้น้องชานของพี่เควสพูดไม่เพราะเลยนะครับ!!!…มึงจะกลับกับกูดีๆหรือจะให้กูลากมึงไปกดบนรถเดี๋ยวนี้เลย!!! ห๊ะ!!! ”
            “ หึๆ มึงมันเลว!!! ”
“ เออ!!!! กูมันเลว เลวมากด้วย และกูเนี่ยแหละผัวมึง!!!! ”
“ … ”
“ หึ!!! ขึ้นรถ!!! ”
“ ม่ายยย!!!! ”
“ ชานชาน!!! ”
เอี๊ยดดด…
… ตุบ!!!!
“ ชะ…ชานชาน…ทำใจดีๆไว้นะ ชานชานๆ…”
“ เฮ้ย!!! อยากตายหรือว่ะไอหนู ข้ามถนนดูรถบ้างดิว่ะ ”
ชิ่ง~ ~
“ อะ...ไอหนูนั้นเป็นอะไรมากหรือเปล่าครับ ”
“ ถ้าไอเด็กนี่เป็นอะไรไปมึงเตรียมโทรจองศาลาไว้ได้เลย!!! ”
ไอเหี้ยนี้เป็นใครว่ะ!!! กล้ามากที่ขับรถไม่ระวังมาชนชานชานของผม เดี๋ยวเถอะมึงถ้าเมียกูเป็นไรไป มึงเตรียมไปลงนรกได้เลย!!!!
“ อึก...อืมม~ ”
“ ชานชาน! เป็นไงบ้าง เจ็บตรงไหนไหม? ”
“ เค...เควส..สส... ”
“ เดี๋ยวพี่พากลับบ้านนะครับคนดี ”
“ ...ฮะ... ”
 
 [ Chan-Chan ]
       หลายคนคงสงสัยใช่ไหมครับว่าทำไมผมถึงเรียกไอเหี้ยนั้นว่า ‘เควส’ ส่วนคนอื่นๆเรียกมันว่า ‘เควัน’ มันเป็นเรื่องราวที่ค่อยข้างซับซ้อนครับ แต่เมื่อไหร่ที่ผมอยู่กับมัน ผมจะได้ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมต้องการ ดังนั้นผมจึงเปลี่ยนชื่อมันจาก ‘เควัน’ เป็น ‘เควส’ แทน และเหตุผลที่ผมไม่เรียกมันว่าพี่นำหน้าก็เพราะว่า มันอนุญาตให้ผมเรียกมันเหมือนรุ่นเดียวกันได้ ก็แค่นั้น…
            “ ถึงแล้ว...ลงไปไหวไหม หรือจะให้พี่อุ้มลงไปส่ง ”
            “ ไม่ต้องกูลงเข้าบ้านเองได้ ”
            เหอะ!!! เรื่องอะไรที่ผมต้องไปขอความช่วยเหลือให้มีเยือใยกันอีก หึ!!!
            “ ชานชาน!!! พูดกับพี่ให้มันดีๆหน่อย!! อยากโดนลงโทษอีกหรือไงที่พูดไม่เพราะแบบนี้ห๊ะ! ”
            “ เราเลิกกันไปแล้ว นายจะมายุ่งกับฉันอีกทำไม!!! ก็กลับไปหาเด็กของนายซิ!!! ”
            “ หึ!!! ที่แท้ก็...หึง!!! ”
            อ๊ากกกก~ หึงบ้าหึงบออะไร กูนี้นะหึงมึง บ้าไปแล้ว กูโมโหโว้ย~!!!!!
            “ มะ...มึง...คิดได้ไงว่ะห๊ะ ไอเหี้... ”
            อุ๊บ!!! อืมมม~
            “ ปะ...ปล่อย..ย...กู อึก...อืมม~ ”
            ผมแมร่งโง่ว่ะ!! ไม่ทันระวังตัวเลยถูกไอพี่เควสมันจูบเลย
            “ ยังจะมาปากดีกับพี่อีกไหมครับ หึๆ!!! ”
            “ อะ...ไอชั่ววว~ ”
            “ ชะ…. ”
            ปึง!....ปัง!!!
            เกือบไปแล้วครับ!!! ดีนะที่ผมตั้งสติไวรีบเปิดประตูรถลงมาแล้ววิ่งเข้าบ้านเลยครับ ก่อนที่อะไรๆจะเกินเลยไปมากกว่านี้...    
 
 
 ...To Be continuous...