สงครามรักร้าย..สุดท้ายคือเธอ!

9.7

เขียนโดย TKda

วันที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 19.30 น.

  35 ตอน
  1013 วิจารณ์
  52.56K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 เมษายน พ.ศ. 2557 13.42 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

28) ผิดพลาด

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ทำไมทำหน้าตกใจอย่างนั้นละ ไม่คิดถึงพวกชั้นหรอ"ทีเจพูดเเล้วยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ไม่ต่างอะไรจากกวิน ในขณะที่แก้วเเละฟางกำลังมองหาทางหนีทีไล่

 

 

 

 

 

 

"พี่มาได้ยังไงค่ะ"ฟางถาม โถ่ใจดีสู้เสือมากเพื่อชั้น จะไปถามทำไม T^T เเต่ชั้นเองก็อยากรู้เหมือกันว่ามาได้ยังไง

 

 

 

 

 

 

"เธอนี่ถามอะไรโง่ๆนะ"กวินว่า ชั้นพึ่งเคยโดนด่าเเบบนี้ครั้งเเรกนี่แหละ ฟางคิดใจใน

 

 

 

 

 

 

"พูดอย่างนี้หมายความว่ายังไงค่ะ!"ฟางพูดด้วยสายตาที่ดูไม่ค่อยพอใจนัก ยัยฟางยัยเย็นดิ ชั้นรู้ว่าเเกไม่ชินกับคำนี้เหมือนชั้น T^T

 

 

 

 

 

 

"หึๆๆๆ"กวินหัวเราะในลำคออย่างสระใจ

 

 

 

 

 

 

"ชั้นขอโทษนะ ฟาง แก้ว"เนยเเละเเจมเดินออกมาจากด้านหลังของทีเจเเละกวินก่อนจะกล่าวขอโทษเเล้วก้มหน้า

 

 

 

 

 

 

"อย่าบอกนะว่าเธอ.."แก้วเเละฟางพูดพร้อมมองแจมเเละเนยด้วยสายตาที่ผิดหวัง

 

 

 

 

 

 

"ใช่ ยัยสองคนนี้หักหลังเธอ เหมือนตอนที่พวกเธอหักหลังพวกชั้นไงละ แผนทั้งหมดที่เธอได้ยินจากปากยัยสองคนนี่ มันคือแผนของชั้นเอง"กวินพูดเเล้วยิ้มอย่างชัยชนะ

 

 

 

 

 

 

"ทำไมละเนยเเจม ไหนเธอบอกว่าชอบพี่กวินกับพี่ทีเจ ไหนเธอบอกว่าจะทำให้การต่อสู้นี้มันเสมอกันไงละ!"ฟางพูดด้วยความโกรธ แหงละฟางไม่ชอบคนโกหกนิ ชั้นได้เเต่เอามือเเตะบ่าฟางเพื่อให้ใจเย็นลง

 

 

 

 

 

 

"ขอโทษ...ขอโทษเพราะชั้นกับเเจมชอบพี่ทีเจกับพี่กวินไงละชั้นถึงต้องทพแบบนี้"เนยพูดเเล้วก้มหน้า

 

 

 

 

 

 

"ชั้นไม่เข้าใจ!"ฟางพูด ฟางจ๋า ใจเย็นๆก่อนตอนนี้เราอยู่ในสถานะที่เหมือนจะไม่สมควรพูดอะไร

 

 

 

 

 

 

"ชั้นยอมทรยศโรงเรียนเพราะพี่กวินบอกว่าถ้าโรงเรียนเขาชะนะเขาจะคบกับชั้นเเละพี่ทีเจเองก็จะคบกับเเจม"เนยพูด

 

 

 

 

 

 

"ไม่จริง.."แก้วพูดเเล้วมือที่จับบ่าฟางก็ล่วงลงมา

 

 

 

 

 

 

"ชั้นจำเป็นต้องทำตามเเผยที่พี่กวินคิดไว้โดยการเข้าหาเธอเเละหาทางให้เธอออกมาในคืนนี้ คืนก่อนวันตันสิน"เนยสารถาพออกมา

 

 

 

 

 

 

"..."แก้วเเละฟางต่างก็เงียบ

 

 

 

 

 

 

"เธอไม่มีทางหนีเเล้ว มากับพวกเราซะดีๆ"ทีเจพูดเเล้วยิ้มอย่างมีชัยชนะ

 

 

 

 

 

 

"..."

 

 

 

 

 

 

ฟึ่บ

 

 

 

 

 

 

เเละในตอนนั้น จู่ๆ คนนึงก็ปรากฏตัวขึ้นเเล้วจับ แจม กับเนยมายืนฝั่งเดียวกับชั้นเเละฟาง

 

 

 

 

 

 

 

"คราวหน้าระวังหลังด้วยล่ะกัน"

 

 

 

 

 

 

"พี่ป๊อปO_O!"ฟางมองคนที่ตอนนี้ยืนอยู่ข้างเธอพร้อมจับเเขนเนยเเละเเจมอยู่

 

 

 

 

 

 

"เดี๋นสเรามีเคียร์เเน่!"ป๊อปปี้หันมาพูดกับฟางก่อนจะทำหน้าดุๆ จนฟางต้องก้มหัวรับผิด

 

 

 

 

 

 

"ส่วนเธอ เธอนี่มันสร้างเรื่องได้ตลอดเวลาจริงๆ"ป๊อปปี้หันมาเอ็ดฟาง อ้าวเเล้วกัน T^T

 

 

 

 

 

 

"T^T"

 

 

 

 

 

 

"ไม่ต้องมาทำหน้าเเบบนั้น"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

โหดอ่ะ T^T

 

 

 

 

 

 

 

"แก!!"กวินตวาดเสียงดัง

 

 

 

 

 

 

"ไง ชั้นคือเเคชเชอร์"ป๊อปปี้พูด วะ ว่าไงนะ

 

 

 

 

 

 

"ห๊ะ"ฟางพุดเเล้วหันหน้ามามองป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

"อย่ามามั่วนิ่ม! เเคชเชอร์โรงเรียนแก ไม่ใช่แก แกเป็นองครักษ์!"ทีเจพุด 

 

 

 

 

"เออ เเล้วไงว่ะ เเค่เกิดอยากเป็นตอนนี้"ป๊อปปี้พูดหน้าตาเฉย 

 

 

 

 

"ทำไมอยากเป็นอะ"ฟางหันมาถามเบาๆ 

 

 

 

 

"-_-"ป๊อปปี้มองหน้าฟางด้วยสายตาที่ว่า มาถามอะไรตอนนี้ ฟางจึงก้มหน้ารับทันที 

 

 

 

 

"แกทำผิดกติกา!"ทีเจพูด 

 

 

 

 

"หรอว่ะผิดยังไง ฝ่ายแกเองมีเเคชเชอร์ตั้งสี่คน เเล้วแกเองก็ยังมาทำตัวเป็นเเคชเชอร์มาตามตัวฟางเอง! เเล้วแกเองพูดไม่ใช่หรือไงไอ้กวิน ว่าไม่สนใจกติตาเวรนั่นเเล้ว"ป๊อปปี้พูดเเล้วมองไปที่กวินเเละทีเจที่ยืนกำหมัดอยู่ 

 

 

 

 

"แก!! ไอ้.."ทีเจพูดอย่างไม่มีอะไรจะเถียง

 

 

 

 

 

"เธอสองคนนี้น่าสมเพชชะมัด พวกมันสองคนเเค่หลอกใช้เธอ"ป๊อปปี้พูด ฟางตีไปทีหนึง 

 

 

 

 

"พูดเเรงไปนะบางที"ฟางพูดเบาๆเมื่อเห็นเนเเละเเจมหน้าเสียลงไป ป๊อปปี้จึงทำหน้าดุใส่ฟางเองเองก็ก้มหน้าอีกตามเคย

 

 

 

 

 

 

"ยังไงโรงเรียนแกก็ต้องแพ้!"กวินพูด

 

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวก็รู้ว่ะ นี่ชั้นโทรไปบอกไอ้โทโมะเเล้ว ฟางพาพวกนี้ออกไปจากที่นี่ซะ"ป๊อปปี้หันมาสั้งฟาง

 

 

 

 

 

 

"แกคนเดียวจะสู้อะไรชั้นได้ ชั้นไม่เหมือนคนอื่นที่แกเคยล้มมาได้หรอกนะ"กวินพูด

 

 

 

 

 

"เลิกเห่าเหอะว่ะ หนวกหู"ป๊อปปี้ว่า บางทีพี่ป๊อปปี้ก็โหดพอๆกับพี่เคนตะเลยอ่ะ

 

 

 

 

 

 

"แก!.."

 

 

 

 

 

 

"นี่ยืนซื่อบื้ออยู่ได้ รีบไปได้เเล้ว ไม่ได้ยืนที่ชั้นสั่งหรอ!"ป๊อปปี้หันมาตวาดแก้วเเละฟางที่จับเนยเเละเเจมอยู่

 

 

 

 

 

 

"ว่าใครซื้อบื้ออะพี่ป๊อป"ฟางพูดเเล้วมองหน้าป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ..ว่าแก้ว รีบไปได้เเล้วฟาง"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

เหมือนมีอะไรที่ชั้นยังไม่รู้ พี่ป๊อปเหมือนจะดูกลัวฟางแปลก เเต่ช่งเถอะสิ้นสุดคำพี่ป๊อปชั้นเเละฟางก็พาเเจมเเละเนยวิ่งออกมาจากตรงนั้นตามที่พี่ป๊อปปี้สั่งเเต่ถึงตอนนี้ เราจะไปที่ไหนกันดี ตอนนี้มันเหมือนมืดแปดด้านยังไงไม่รู้ ชั้นได้ยินเสียงฝีเท้าที่กำลังวิ่งตรงมาทางนี้เเล้วก็วิ่งมา จนมาปรากฏอยู่ต่อหน้าชั้น

 

 

 

 

 

 

"นี่กี่ครั้งเเล้ว"เจ้าของร่างนั้นถาม ชั้นได้เเต่จ้อวมองด้วงตาสีดำเข้มเเสนคุ้นเคยในความืด

 

 

 

 

 

 

"ขอโทษค่ะ"ชั้นได้เเต่ขอโทษไป ดูเหมือฟางเนยเเละเเจมจะถอยห่างออกไป

 

 

 

 

 

 

"เธอเอาเเต่พูดคำว่าขอโทษ! รู้งั้ยว่ามันน่าหงุดหงิดเเค่ไหน!"โทโมะขึ้นเสียงใส่แก้ว สีหน้าบ่งบอกถึงความโกรธอย่างชัดเจนทั้งทีปกติเขาจะไม่ยอมเเสดงสีหน้าอะไรออกมาเลยสักครั้ง ฟาง เนย เเละเเจม มองพวกเราด้วยสีหน้าตกใจ

 

 

 

 

 

 

"..."

 

 

 

 

 

 

"เธอจะทำให้ชั้นครั้งตาย แก้ว!"โทโมะตวาด

 

 

 

 

 

 

"พี่เป็นห่วงชั้นด้วยหรอ พี่ห่วงชั้นจริงๆ หรือว่ากลัวโรงเรียนพี่จะเเพ้"แก้วพูดเพราะรู้ดีว่านี่มันเป็นคำถามที่โง่เเละไม่สมควรถามในสถาณการณ์เเบบนี้

 

 

 

 

 

 

"ชั้นกลัวว่าโรงเรียนชั้นจะเเพ้ พอใจหรือยัง!"คำตอบของพี่โทโมะทำเอาชั้นเเทบหยุดหายใจไปชั่วขณะชั้นพูดอะไรไม่ออกได้เเต่ยืนนิ่งอยู่กลับที่

 

 

 

 

 

 

"พี่ป๊อปปี้กำลังสู้อยู่ในสวนสารธณะ รีบไปช่วยเธอค่ะ"ฟางพุดเพื่อแก้ไขสถาณะการณ์ตอนนี้ที่กำลังย่ำเเย่ เมื่อโทโมะได้ยินเเค่นั้นก็รีบวิ่งเข้าไปในสวนสาธรณะทันที

 

 

 

 

 

 

"แก้ว.."ฟางพูดเเล้วดึงแก้วมากอดปลอบ

 

 

 

 

 

 

คำถามนั้นที่ชั้นถามออกไป คำตอบที่ทำร้ายจิตใจชั้น ชั้นไม่น่าถามเเบบนั้นออกไปเลย

 

 

 

 

 

 

"..."

 

 

 

 

 

 

"ในเมื่อเราก็อยู่กับดัมมี่ของโรงเรียนพี่กวิน เราก็ยังทำตามเเผนได้นี่นา"ฟางพูดก่อนจะผละออกจากแก้ว แก้วเงยหน้าขึ้นมายิ้ม

 

 

 

 

 

 

ตึก..ตึก...

 

 

 

 

 

 

เสียงเหมือนฝีเท้าคนที่กำลังวิ่งมาทางนี้

 

 

 

 

 

 

"ถ้ายังอยากจะให้เสมอ รีบไปเถอะก่อนที่พวกนั้นจะมาจับตัวเรา"เเจมพูดก่อนจะวิ่งมาพร้อมเนยฉุดมือแก้วเเละฟางให้วิ่งตามเธอไป ไม่เเน่พี่กวินอาจจะส่งคนมาตามเราก็ได้

 

 

 

 

 

 

"ตอนนี้พ่อกับเเม่ชั้นไปต่างประเทศบ้านชั้นเลยไม่มีใครอนู่ คืนนี้พวกเราไปนอนบ้านชั้นก่อนเถอะ"แก้วพูดก่อนจะโบกเรียกเเท๊กซี่ที่ผ่านมาได้จังกวะพอดีก่อนที่เราจะรีบขึ้นเเท๊กซี่อย่างรวดเร็ว

 

 

 

 

 

 

ถึงเเม้ว่าจะหนีจากเหตุการณ์นั้นมาได้ชั้นเองก็เป็นห่วงพี่โทโมะกับพี่ป๊อปปี้ไม่น้อย พวกเค้าจะเป็นอะไรหรือเปล่านะ

 

 

 

 

 

   ช่างเป็นค่ำคืนที่ผ่านไปอย่างทรมานเหลือเกิน...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

______________________________________________________________________________

 

 

ขอโทษที่มาอัพเรื่องนี้ดึกน้าาาาา

 

เม้นกันเยอะๆน้าาาาา

 

 

ขอบคุณทุกตอมเม้นน้าา

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา