รักใสๆของนายเด็กเนิร์ด [EXO KAISOO]

     หลังจากที่อ.ซิ่วหมินพาผมกับแม่ไปทานข้าวข้างนอกแล้ว ผมก็ตรงไปอาบน้ำทันที รู้สึกเหนื่อยชะมัด.. หลังจากผมทำธุระส่วนตัวเสร็จแล้วผมก็ล้มตัวลงนอนกับเตียงที่แผ่ออกรอรับผมเสมอ อ๊าา...อยู่ดีๆมุมปากของผมก็ขยับขึ้นเอง...จงอิน
     
     และแน่นอนว่าตอนนี้ผมก็อยู่บนถนนเส้นเดิมที่ใช้เดินทางไปบ้านจงอิน หัวใจของผมเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆตั้งแต่ที่จงอินบอกว่าผมเป็นเพื่อนกับเขา อ๊าา >//< ผมมีเพื่อนเหมือนกันนะ!! ผมเดินไปเรื่อยๆจนรู้สึกตัวอีกทีก็อยู่หน้าบ้านของจงอินเข้าซะแล้ว ผมเคาะประตู ก๊อกๆๆ... แล้วจึงเปิดประตูเข้าไป
     ภาพที่ผมเห็นตรงหน้านั่นมันคืออะไรกัน!?
          "เอ่อ..ขอโทษครับสงสัยผมเข้าผิดบ้าน" ผมโค้งแล้วปิดประตูทันที เมื่อกี้มันอะไรกัน? ผู้ชายขึ้นคร่อมผู้ชาย! ผมเดินไปดูป้ายหน้าบ้านอีกทีเพื่อความแน่ใจ แต่มันก็เขียนว่า ' คิม '
          "ผิดบ้านซะที่ไหนเล่า!!! ทำอะไรห๊ะ จงอิน!!?" เอ่อครับ...ตอนนี้ผมเปิดประตูเข้าไปอีกทีแล้วตะโกนใส่ผู้ชายสองคนที่กำลังจู๋จี๋กันอยู่
          "นาย..? เป็นใคร"ผู้ชายที่อยู่ข้างบนจงอินหันมาถามผมมอย่าง งงๆ ...หล่อชะมัด -..-
          "ผม...โด คยองซู เป็นเพื่อนของจงอิน"ผมมองหน้าของคนตรงหน้าอย่างไม่วางตา ..ก็เค้าหล่อจริงๆนี่นา หล่อไร้ที่ติเลยก็ว่าได้ หรือว่าจงอิน...!! เป็นเกย์!!
          "เซฮุน.. เป็นเพื่อนไอ้จงอินมันเหมือนกัน"เซฮุนชี้หน้าจงอิน
          "งี่เง่า ลุกออกไปจากตัวฉันได้แล้ว หนัก!!!"จงอินพูดกับคนหน้าหล่อ
          "เออ โทษ ไว้คราวหน้าถ้าแกยังไม่ยอม...เสร็จแน่!"เซฮุนทิ้งท้ายให้กับจงอิน...แต่ว่ามันเหมือนทิ้งท้ายให้ผมสงสัยด้วย
          "จะไปไหนก็ไป"จงอินบอกไล่เซฮุนอย่างไม่ใยดี
     เซฮุนเดินออกไปจากบ้านจงอิน ไม่วายส่งจูบให้ผมก่อนไป... - -. ผมควรจะดีใจไหมนะ ผมหันไปมองจงอิน จงอินก็ถอนใจออกยาวๆ
          "เพื่อนนายแปลกดีนะ"ผมพูดแหย่จงอิน
          "หมายถึงตัวเองหรือไง?"จงอินแหย่ผมกลับ เล่นเอาผมไปต่อไม่ถูกเลย >:(
          "เงียบหน่า! ถ้านายตั้งใจเรียน ฉันสัญญาว่าจะไม่บอกใครว่านายเป็นเกย์"
          "ถ้านายแพร่ข่าวประหลาดแบบนั้น ฉันก็จะบอกตาแก่ว่านายโกงข้อสอบ"จงอินยักคิ้ว
          ".......ยอมแล้ว"ผมมุ้ยหน้าใส่จงอิน จงอินหัวเราะเบาๆ
 
     หลังจากนั้นผมก็ติวกับจงอินตามปกติ จะว่าไป...จงอินเค้าก็เรียนดีเหมือนกันนะ ทุกอย่างที่ผมสอนไป ผมแค่พูดครั้งเดียว เจ้านี่ก็จำได้หมดทุกอย่าง แต่เพราะอะไร...?
          "นี่..ฉันว่านายเก่งกว่าฉันอีกนะ ทำไมนายไม่ตั้งใจเรียนที่โรงเรียนละ?"ผมเอ่ยกับคนตรงหน้าที่กำลังขมักเขม้นกับการทำแบบฝึกหัด
          "มันน่าเบื่อ"จงอินพูดเสียงเรียบ แต่ว่า...นายโกหกไม่เก่งเลยนะ
          "ไม่จริงหรอก นายพยายามทำตัวเองให้ได้คะแนนน้อยเพื่ออะไร จงอิน?"
          "ไม่ได้ตั้งใจ ฉันทำไม่ได้จริงๆ"
          "เหรอ จะเชื่อแล้วกันนะ"ผมยิ้มให้จงอิน
          "วันนี้อ.ซิ่วหมินไม่มารับเหรอ?"จงอินถามผม
          "เปล่านี่"ผมส่ายหน้า
          "งั้นวันนี้ ให้ฉันไปส่งนายที่บ้านบ้างได้หรือเปล่า?"
          "ห๊ะ? ไม่เป็นไร ตอนกลับนายจะลำบากนะ"ผมวางมือบนบ่าของจงอิน
          "ไม่ได้ลำบากซักหน่อย ก็ฉัน....."อยู่ดีๆจงอินก็ชะงักไป
          "อะไร?"
          "เออ! ฉันแค่กังวลว่าระหว่างทางนายจะแอบไปฉุดใครกลับบ้าน"
          "อะไรนะ? นายเห็นฉันเป็นคนแบบนั้นหรือไง!!!"ผมฟาดมือลงบนโต๊ะ
          "ก็เออสิ เห็นหน้าซื่อๆ นายอาจจะแอบคั่วสาวลับๆก็ได้"จงอินมองหน้าผมแล้วทำท่าครุ่นคิด
          "ไอ้บ้า! ที่คั่วสาวนั่นมันนายหรือเปล่า ห๊าา?"ผมถลึงตาใส่จงอิน
          "ฉันไม่ทำเรื่องอย่างนั้นหรอก - -."จงอินมองผมด้วยหางตา
          "เออเนอะ ลืมไปว่านายเป็นเกย์"ผมยิ้มร่า
          "เออเนอะ ลืมไปว่านายโกงสอบปลายภาค"จงอินยิ้มกว้าง
          "ขอโทษ.."สุดท้ายผมก็เถียงไม่ชนะ ; ;)
     ผมเถียงกับจงอินอยู่นานสองนาน จนสุดท้ายวันนี้ก็ได้ติวไปนิดเดียว เหนื่อยแฮะแต่ก็รู้สึกสนุกดีเหมือนกัน ผมโบกมือให้คนตรงหน้าก่อนจะเดินกลับบ้าน