จำเอาไว้ ! เราไม่เคย 'เลิกกัน :)

      

 

         วันต่อมา...

 

         อืมม ง่ำ ๆ = =' กี่โมงแล้วเนี่ยย...

 

       08:13 OoO !! กรี๊ดดดดด นี่ฉันตื่นสายขนาดนี้เลยเหรอเนี่ยย =[]= ! ป่านนี้คนอื่นๆจะไปเที่ยวถึงไหนแล้วนะ ให้ตายเถอะ ! ว่าแต่... 

 

          โทโมะอยู่ไหน !!

 

           พรึบบ !!

 

         ฉันรีบสะบัดผ้าห่มออกจากเตียงเมื่อมองหาผู้ชายใจร้ายที่ไม่ยอมปลุกฉันแต่เช้า TT แต่แล้ว...

 

         ว่างเปล่า  !! ให้ตายเถอะ ! โทโมะหายไปแล้ว อย่าบอกนะว่าเขาทิ้งให้ฉันอยู่ในห้องคนเดียว ส่วนตัวเองไปเที่ยวคนเดียวน่ะ TT 

 

          โทโมะ... เกลียกแก๊กกกกกกก !!! TOT !!

 

            .

 

            .

 

            .

 

 

           [ Fang' Patr ]

 

          เอ.. จนป่านนี้แล้ว แก้วหายไปไหนของเขาเนี่ย.. เฮ้ออ เลทมาตั้งครึ่งชั่วโมงแล้วนะ เมื่อคืนก็ไม่กลับห้อง.. ให้ตายสิ.. ไปเหลวไหลอยู่ไหนเนี่ย

 

         " มองหาใครเหรอครับฟาง " ป๊อบปี้เดินเข้ามาหาฉัน พร้อมยื่นน้ำในมือให้

 

          "ก็แก้วน่ะสิป๊อบ ป่านนี้ยังไม่ลงมาเลย.. ฟางขอให้อาจารย์พาคนอื่นๆไปก่อน แล้วจะตามไปทีหลัง นี่ก็รอแก้วอยู่เนี่ย" ฉันบอก พรางมองหาแก้วไปด้วย

 

            "ยัยแก้วนี่ไม่ไหวเลยแฮะ - -' ... มัวแต่นอนกกกับไอ้โมะล่ะสิ.. " เหมือนประโยคหลังป๊อบปี้จะพึมพำเบาๆ  ฉันเลยได้ยินไม่ค่อยถนัด กำลังจะอ้าปากถามแต่ทว่า..

 

              "ฟาง... โมะขอคุยด้วยหน่อยสิ " 

 

              "เอ่อ..." ฉันเงยหน้ามองป๊อบปี้เล็กน้อย เขาจึงส่งยิ้มอ่อนโยนออกมา " ค่ะ "

 

            

 

 

           "โมะมีอะไรจะคุยกับฟางเหรอ ?" ฉันถามออกไป เว้นระยะห่างไว้พอสมควร

 

             "คือ... โมะมีเรื่องจะสารภาพ"

 

             ".. ? "

 

             "โมะ... โมะ... เอ่อ... "

 

              "มีอะไรหรือเปล่า.. ? ฟางรอฟังอยู่นะ " 

 

            "ครับ.. โมะรู้สึกว่าโมะรักแก้ว.. โมะขอโทษนะฟาง " โทโมะพูดด้วยสีหน้าสำนึกผิด ก่อนจะก้มหน้าลงไม่กล้าสบตาฉัน

 

              "โทโมะ..."

 

           ฉันค่อยๆระบายยิ้มหวานออกมา ก่อนจะเดินตรงเข้าไปหาโทโมะแล้วจับมือของเขาขึ้นมาเบาๆ โทโมะเงยหน้ามองฉันเล็กน้อย ฉันจึงยิ้มหวานแล้วพูดเสียงใส

 

         "อันที่จริงโทโมะไม่ผิดเลยนะ... ฟางเองก็ผิดเหมือนกัน ฟางเอง...ก็รักคนอื่นเหมือนกัน.."

 

              "ไอ้ป๊อบใช่มั้ย ?..."

 

               "โมะรู้..."

 

               "ใช่ โมะรู้.. รู้ตั้งแต่วันนิทรรศการนั่นแล้วล่ะ "

 

                " !! " รู้ตั้งแต่วันนิทรรศการ... อย่าบอกนะว่าพี่เขารู้เรื่องคืนดูดาวนั่น !

 

            " ^^ ฟางไม่ต้องทำหน้าแบบนั้นก็ได้ โมะไม่ได้ว่าะอะไรสักหน่อย แต่ยังไงก็... รักกับมันนานๆนะ "

 

                 "ค่ะ.. รักกับแก้วนานๆนะคะ"

 

                "ครับ ^^ หวังว่าเราจะเป็นพี่น้องกันได้นะครับ "

 

                "ฟางก็หวังว่าอย่างนั้นล่ะค่ะ... พี่ชาย :) "

 

                 ในที่สุด... ความรักซับซ้อนพวกนี้จะได้จบๆสักที.. :) เฮ้อออ ต่อจากนี้ขอให้เจอแต่สิ่งดีๆด้วยเถอะ >< '

 

                  

 

                 พระเจ้าคะ... ขอให้สิ่งที่ฟางขอ..ใน คืนนั้น เป็นจริงด้วยนะคะ ♥♥ 

 

[ The End Fang' Petr ]

 

---

 อยากรู้ว่าฟางขออะไร ติดตามใน.. ตอนพิเศษ PF คืนดูดาว นะคะ :)

 

ปล. เม้นท์ๆ