นายจอมป่วนกับยัยสาวสุดซ่า

10.0

เขียนโดย paeng

วันที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 09.45 น.

  7 chapter
  24 วิจารณ์
  14.10K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) สวนสนุก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
     เช้าวันใหม่อันแสนสดใส เฮ้ย!สดใสตรงไหนต้องไปทำงานอีก วันหยุดแท้ๆ    
อ้อ ผมลืมแนะนำตัว ผมจิรายุ ตั้งศรีสุข เรียกว่าเจมส์ก็ได้ ผมเป็นนักแสดงตอนนี้เรียนอยู่ปีหนึ่ง และวันนี้ก็เป็นอีกวันที่ผมต้องตื่นแต่เช้าไปทำงาน
"นีนายแฮรี่ ตื่นยังเนี่ยสายแล้วนะ"ตอนนี้กำลังมีคนมาตวาดแว๊ดๆอยู่หน้าประตูห้องนอน จะมีใครไม่ได้นอกจาก มิ้นต์ ชาด้า เอ้ย!! ชาลิดาเพื่อนสนิทผมเอง
"ตื่นแล้วคร้าบบบบบ ไอแม่คนที่สอง"ผมพูดหลังจากที่เปิดประตูให้ชาด้าเข้ามาแล้ว
"รีบๆไปอาบน้ำแต่งตัวเลย รถจะมาแล้ว"
"อาบแล้ว แค่นอนรอให้เธอมาตามเฉยๆ"ผมพูดแล้วรีบเดินออกจากห้องไป ไม่งั้นน้า...หูชาแน่
"เอ้านี่ข้าวเช้า ฉันคลุกให้แล้วจะได้กินง่ายๆ"ชาด้าพูดเสร็จก็ยื่นกล่องข้าวมาให้
"ฉันไม่ใช่หมานะ ออกจะหล่อขนาดนี้"ว่าแล้วก็ขอดูตัวเองในกระจกหน่อยละกัน
"อย่าทำเป็นเฉไฉเลยไอแฮรี่ รถมารออยู่นานแแล้วโว้ย"แล้วยัยชาด้าก็ถีบผมขึ้นรถไม่ขนาดนั้นม้างงงงงง
"เจอกันตอนเย็นนะชาด้า เอ้ย!! ชาลิดา"ผมพูดเสร็จก็โบกมือบ๊ายบายยัยชาด้า
"เจมส์เป็นแฟนกับน้องมิ้นต์หรอ"พี่คนหนึ่งถามขณะที่รถบึ่งมาได้ไกลพอควร
"พี่บ้าเปล่าเนี่ย เป็นเพื่อนเฉยๆ"ผมตอบ  และลงมือแกะกล่องข้าวที่ยัยชาด้าให้มา
"วันนี้เราจะไปถ่ายละครที่ไหนอ่ะพี่"ผมถามขณะเคี้ยวข้าวตุ้ยๆอยู่ในปาก
"ก็สวนสนุกไง"อ๋อ...สวนสนุกห๊ะ!!
"งั้นถ้าตอนที่ก็ไปเล่นได้ดิ"
"ได้ วันนี้เลิกกองตอนบ่ายสามก็อาจจะให้เล่นถึงห้าโมงเย็น"อยากกรี๊ดดดดดดดผมจะไปเล่นรถไฟเหาะ 10 รอบเลย เอ๊ะ! แต่ทำไมตาขวามันกระตุกหว่า
"พี่ตามันเป็นไรไม่รู้อยู่ดีๆก็กระตุก"
"ข้างซ้ายหรืออขวา"พี่เค้าถามผมทันที
"ขวาครับพี่"ผมตอบ
"ขวาร้ายซ้ายดี วันนี้เจมส์อาจจะเจอเรื่องร้ายๆอะไรซักอย่างก็ได้"เรื่องร้ายๆเนี่ยนะ
     ณ สวนสนุก
"เย่!! ถึงแล้ว สวนสนุก"ผมตะโกนลั่นสวนสนุกขณะลงจากรถ
"วันนี้มีไม่กี่ซีน เริ่มถ่ายตอนสิบเอ็ดโมงละกัน"พี่คนหนึ่งบอก
"งั้นตอนนี้ก็เล่นก่อนได้เหรอครับ"ผมถามด้วยท่าทางกระตือรือร้น
"ได้ แต่มาเจอกันตอนสิบเอ็ดโมงตรง....ม้าหมุนละกัน"คำตอบนั้นทำให้ผมกระโดดโลดเต้นอย่างกะลิงและเครื่องเล่นเครื่องแรกคือ...รถไฟเหาะ
"เห้ย!!"ผมต้องหยุดเดินทันทีเมื่อจู่ๆก็มีคนมาทำน้ำหกใส่เสื้อของผม
"ทำไมเดินไม่ดูทางเลยเนี่ย เสื้อเลอะเทอะหมดแล้ว"ผมบ่นและกำลังเช็ดเสื้อของตัวเอง
"ขอโทษแทนน้องสาวด้วยนะคะ อันดาขอโทษพี่เค้าสิ"
"ขอโทษค่ะ พี่เบลไปล่นเครื่องเล่นกันอันดาขอโทษพี่เค้าแล้ว"ตอนนี้ผมไม่มีเวลามาฟังคำขอโทษหรอก และดันเป็นเสื้อตัวโปรดด้วยและที่สำคัญผมยังไม่เห็นหน้าไอคนที่ทำน้ำหกด้วย น่าจะเป็นเด็กที่ชื่ออันดา
"ขอโทษอีกทีนะคะ"ผู้หญิงอีกคนพูดทำให้ผมเงยหน้าขึ้นมา และต้องอึ้ง!!!!!
"ขอตัวก่อนนะคะ"
                                        
                                         เรื่องใหม่มาแล้วครับผม
 
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา