เรื่องวุ่นๆในบ้านใหญ่

 ''หยุดนะเฟ้ย! เจ้ายูกิ แฮ่ก แฮ่ก!'' 
 
 
 
 
 ''จะหยุดให้พวกแกจับรึไงฝันไปเถอะเจ้าบ้า!''  
 
 
 
''หนอยเเน่ะ! มันจะมากไปเเล้วนะ''  เกร๊ก!  ชายหนุ่มวัยกลางคนที่วิ่งไล่ชายที่ชื่อยูกิตอนเเรกวิ่งไปพร้อมกับขวักปืนออกมา พร้อมกับเตรียมลั่นไกใส่ชายข้างหน้าที่ตัวเองไล่ตามทันที 
 
 ปัง!!!   
 
 
''โอ๊ย!! ''  
เสียงปืนดังลั่นไปดังก้องไปทั่วบริเวณเเถวนั้นหลังจากเสียงปืนสงบลงไม่นานก็มีเสียงร้องโอดโอยตามมาทันที นั้นเป็นเสียงร้องของชายหนุ่มที่ชื่อยุกิ กำลังทรุดนั่งด้วยท่าคุกเข่าข้างหนึ่งพร้อมกับมือตัวเองจับไปที่ขาข้างซ้ายตอนนี่มีเลือดไหลออกมาเต็มทั่วพื้น เขาโดนยิงที่ขาจากชาย วัยกลางคนกลุ่มหนึ่งที่ไล่เขามาตอนเเรก....
 
 ''บิงโก! อ่ะฮ๊า เป็นหนี้เเล้วคิดจะหนีหรือไงยูกิซัง'' 
ชายที่ใช้ปืนยิงยูกิเมื่อกี้ เอาปืนเก็บไว้ต้องเอวตัวเองเเละเดินมาหายุกิที่กำลังพยายามลุกเเละวิ่งต่ออย่างทุลักทุเล
 
''ไม่ต้องฝืน ไม่ต้องฝืน เดี๋ยวแกก้ได้ลงไปนอนในอ่าวโตะเกียวเเล้ว หึหึ เฮ้ยจับตัวมัน!'' 
 ชายที่ยิงยูกิเมื่อกี้เดินมาหยุดอยู่ห่างจากยุกิหนึ่งเมตรก่อนที่จะสั่งให้ลูกน้องอีก4คนที่วิ่งตามมาด้วยเมื่อกี้เข้าไปล็อกตัวยูกิอย่างรวดเร็ว 
 
''แกก็รู้นะว่า มีปัญหากับยากูซ่าน่ะจุดจบมันจะเป็นยังไง..'' 
ชายที่ยิงขายูกิเมื่อกี้หยิบปืนที่เหน็บไว้ตรงเอวออกมาจ่อหัวยูกิที่ตอนนี่กำลังนั่งแและโดนลุกน้องของชายคนที่เอาปืนจ่อหัวยูกิอยู่ล็อกเเขนทั่งสองข้างไว้ เมื่อยูกิรู้ว่าตัวเองไม่มีทางจะรอดไปได้เเล้วก็หลับตาเเละเกรงนิดๆ ต่อปลายกระบอกปืนที่จ่อหัวตัวเองอยู่ในระยะเผ่าขน และได้แต่รอคอยความตายเท่านั้น...
 
น่ะ..นี่เราจะตายเเล้วเหรอเนี่ย....
 
 
 
ชีวิตของเรามาตายอนาถเพราะติดหนี้พวกยากูซ่านี่นะ....
 
 
ไม่ยุทติธรรมเลย....พระเจ้าได้โปรด! 
 
'เกร๊ก!!
 
เสียงกดไกปืนเตรียมพร้อมลั่นยิงทันที 
 
''ไรเดอร์คิก!!!''  
 
ปัง!!! 
 
เฮ้อ....ในที่สุด...พระเจ้าก็ช่วยอะไรเราไม่ได้
 
 
 
เเต่ะทำไมก่อนจะเกิดเสียงปืนมันมีคำว่าไรเดอร์คิกด้วยฟร๊ะ หน้าขำจริงๆ ปืนยี่ห้ออะไรเนี่ย....สงสัยกลัวจนหูฝาดไปซะเเล้วเรา....
 
 
เอาละ...ลาก่อน....โลกที่สุดเเสนจะห่วยแตก
 
 
''เฮ้ยพี่ชายจะ นั่งหลับตาอยู่อีกนานไหม? ''
เสียงของเด็กหนุ่มคนหนึ่ง พูดขึ้นพร้อมกับเอามือมาตบไหล่ยูกิเเล้วเขย่าๆ
 
ห๊ะ! ยมทูตมารับเราไปเเล้วเหรอเนีย
 
 
ทำไมยมทูตเสียงเด็กจังฟร๊ะ!
 
 
จริงด้วยเรากำลังลงนรกเหรอเนี่ยทำไมพื้นที่เรายืนอยู่มันสั่นเหมือนแผ่นดินไหวอย่างงี้ละ? 
 
''ไรเดอร์คะ!..''   
 
''พอเเล้วหน่านิทชี่ เล่นให้มันดูเวล่ำเวลาบ้าง''  
 
''ใครชื่อนิทชี่ ฉันคือผู้พดุงความยุทติธรรม ไอ้มดแดงย๊าทท!!''
 
เฮ้ย! นี่มันอะไรกันฟร๊ะยมทูตทำไมมีไอ้มดแดงด้วย ยมทูตสาขาไหนเนี่ยเเม่ปัญญาอ่อนซิบเป๋ง 
 
ยูกิค่อยๆลี่ตาขึ้นมามามองเหตุการณ์ที่อยู่ข้างหน้า พบว่าชายที่เอาปืนจ่อหัวตัวเองเมื่อกี้ ล้มนอนสลบอยู่ตรงหน้า เเละหันไปมองลูกน้องของชายที่นอนสลบอยู่ ก็พบว่านอนสลับอยู่เหมอืนกัน เเละหันกลับมาข้างหน้าตัวเองก็ มีคนใส่ชุดไอ้มดแดงยืนกังก้าเท้าเอวมายืนอยู่ข้างหน้าเขาเมื่อไหร่ไม่ทราบ 
 
''ฉันปราบเหล่าร้ายหมดเเล้ว ต่อไปนี่ก็เอาขนมมาให้ฉัน แกเป็นทาสฉันเเล้วเเอ๊ก!!''  
ไอ้มดแดงที่ที่ยืนอยู่ตรงหน้ายังไม่ทันได้พูดจับก็โดนมือจากที่ไหนไม่รู้มาแข็กหัวจากด้านหลังทันที
''ปีศาจยายแก!! ตอนนี่ข้ายอมเเพ้ถอยทัพก่อน'' 
ไอ้มดเเดงเมื่อโดนเเข้กหัวก็รีบเอามือมาลูบหัวส่วนตรงที่โดนเเข็กทันที เเละพร้อมกับหลีกทางให้คนที่อยู่ข้างหลังตัวเอง ปรากฎว่าเป็นป้าแกๆใส่ชุกกิโมโบสีดำ ไว้ผมมัดรวบยาวลงไปประบ่าในมือข้างขวาคีบบุหรี่อยู่ เเละปารกฎชายที่อยู่ข้างหลัง อีก3คน คนหนึ่งสูงประมาณ 170 ใส่ชุดนักเรียนมอปลาย ตากลมโต หน้าตาดูสดใส กำลังยืนส่งยิ้มมาให้ยูกิ เเละคนที่สองยืนกอดอก มองยูกิอยู่ทางด้านซ้ายมือ สูงประมาณ 164 เป็นเด็หนุ่มที่ทำหน้าตาคิ้วขหวมดส่งสายตาแบบไม่เป็นมิตรมาให้ยูกิ เเละข้างๆเขามีไม้หน้าสามที่มีคาบเลือดติดอยู่ที่ปลายไม้วางใกล้ๆกับเขา เเละคนสุดท้ายหนุ่มวัยกลางคนผิวเข้ม สูงประมาณ176กำลังยืนคุยโทรศัพอยู่ห่างๆเเละเขาก็แอบเหล่มองยูกิเช่นเดียวกัน 
 
''สวัสดีพ่อหนุ่ม ไปทำอะไรมารึถึงโดนพวกยากูซ่าเอาชีวิตน่ะหืม?''  
หญิงแกที่ยืนอยู่ตรงหน้าตัวเองถามยูกิเเล้วส่งยิ้มมาให้ แต่ยูกิก็ไม่ทันได้ตอบก็ถูกพูดเเซ็กขึ้นด้วยเด็กหนุ่มที่ส่งสายตาไม่เป็นมิตรใส่ยูกิอยู่ข้างๆหญิงแกพูดเเซ็กขึ้น
 
''ก็คงไปติดหนี้พวกมันมั่ง ดูก็รู้ละว่าพวกนี่เป็นยากูซ่าอยู่เเถวๆคาบูกิโจ'' 
เด็กหนุ่มพูดขึ้นเหมือนกัยเป็นคำตอยของยูกิทที่เขาคิดไว้ตอนเเรกทุกอย่างเเละเขาก็ไม่ได้พูดต่ออะไรเพราะคำพูดที่เด็กหนุ่มพูดเมื่อกี้มันเป็นความจริงทุกอย่าง 
 
''งั้นสินะ...เเย่หน่อยนะนะ ฉันชื่อโอโทเสะนะพ่อหนุ่ม สนใจที่จะมาอยู่ด้วยกันกับฉันไหม?'' 
เมื่อหญิงเเกที่ชื่อโอโทเสะพูดขึ้นพร้อมกับผายมือมาอยู่ตรงหน้ายูกิที่เงนหน้าขึ้นมาสบตากับโอโทเสะที่ยืนผายมืออยู่ตรงหน้าตัวเองด้วยความประหลาดใจ เเละไม่ใช่ยูกิคนเดียวที่รู้สึกแปลกใจ พวกที่มากับหญิงแกที่ชื่อโอโทเสะยังหันมามองด้วยความประหลาดใจ เเต่ดูเหมือนว่า เด็กหนุ่มที่พูดตอบเเทนยุกิเมื่อกี้ ทำหน้าไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่กับคำชวนของโอโทเาะ 
 
''นี่ป้า! จะเอาจริงๆเหรอขืนไปรับมันเข้ามาอยู่ในบ้านมีหวังไม่นานบ้านเราคงโดนพวกยากูซ่ามาถล่มยับเยินแน่นอน!'' 
 
''หุปปากซะ อาราอิ นั้นมันบ้านของฉัน ฉันจะเอาใครเข้ามาอยู่บ้านมันก็เรื่องของฉัน!'' 
โอโทเสะหันไปพูดเด็กหนุ่มที่ชื่ออาราอิ และดูเหมือนเขาจะยิ่งไม่พอใจหนักเข้าไปใหญ่เเละ หันมาทำสายตาเครียดเเค้นเหมือนไม่พอใจยูกิเเล้วเดินไปออกไป
 
''ก็อย่างที่เขาพูดเอาผมเข้าไปอยู่ด้วยมันจะดีเหรอครับ?''
 
''ดีสิฉันจะได้ตังเพิ่มไง - -+'' 
 
''ห๊าาาา!!?'' 
 
 
 
 โปรดติดตามตอนต่อไป.......  ขอบคุณมากครับที่อ่านจนจบ