ไฮสคูล ไอดอล[EXO-fic]

เช้าวันรุ่งขึ้น//"ไปกันเถอะ"นานาพูดกับลู่หานและเทาที่ยืนรอเธออยู่หน้าหอพัก "วันนี้เธอดูสดใสขึ้นนะ"เทาพูดเมื่อเห็นใบหน้าที่สดใสของนานา ในเช้าวันนี้"เมื่อคืน มีคุณลุงใจดี เค้ามาส่งช้านเข้านอนน่ะ ช้านเลยหลับฝันดี เช้านี้เลยสดใส"นานาพูดพร้อมกับกอดคอลู่หานและเทาเดินไปเรียนลู่หานแอบอมยิ้มเล็กๆ เพราะคุณลุงที่นานาพูดก็หมายถึงเขานั่นเอง แต่สำหรับเทานั้น เขางงกับคำตอบของนานามาก แต่ก็ได้แต่สงสัยและเดินไปเรื่อยๆ จนถึงตึกเรียน
ห้องเรียน//"นักเรียนวันนี้ ในชั่วโมงพละ อาจารย์จะให้นักเรียน ไปที่โรงยิมนะ เพราะอาจารย์สอนว่ายน้ำไม่อยู่ เลยให้นักเรียน ไปเรียนบาสแทน เข้าใจกันแล้ว ก็ไปกันได้แล้วนะ" "ครับ/ค่ะ"อาจารย์ประจำชั้นมาแจ้งให้กับนักเรียนแล้วเดินออกไป"ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วเจอกันที่โรงยิมนะ"เทาพูดกับนานา แล้วกอดคอเดินออกไปกับลู่หานนานาเดินไปเอาชุดพละที่ล็อคเกอร์แล้วกำลังจะเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องน้ำ"คิม นา นา " จงอินเรียกหลังจากที่นานาปิดประตูล็อคเกอร์ เพราะเขายืนอยู่หลังประตูล็อคเกอร์ นานาจึงไม่เห็น นานาตกใจที่เห็นจงอินเพราะเธอนึกว่าเธออยู่ตรงนั้นคนเดียว"นี่นาย..."นานาพูด"ไหนเธอบอกว่าเธอไม่มีแฟน แล้วคนที่ยืนคุยกับเธออยู่ตรงหน้าต่างห้องดึกๆดื่นๆ เมื่อคืนนี้ นั่นใครล่ะ"จงอินตั้งประเด็นคำถามเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เค้าเห็นเมื่อคืน"นายพูดอะไร"นานาพยายามเฉไฉ"ทำไม! พอช้านรู้ความจริงแล้ว ไปไม่เป็นเลยหรือไง" จงอินเอาหน้าเข้ามาใกล้นานา"ออกไปนะ"นานาผลักจงอินออก"มันไม่ใช่อย่างที่นายคิด"นานารีบแก้ตัว"แล้วมันเป็นยังไงล่ะ ชายหนุ่ม หญิงสาว แอบมาเคาะหน้าต่างคุยกันยามวิกาล แต่หญิงสาวกลับบอกว่า นั่นไม่ใช่แฟนช้านนะ"จงอินล้อเลียน ทำให้นานาโมโหนิดๆ"ช้านไม่จำเป็นต้องอธิบายกับคนอย่างนาย" นานาพูดแล้วเดินออกไปจากจุดนั้น แต่จงอินก็คว้าแขนเธอไว้"เดี๋ยวสิ เธออาจจะไม่จำเป็นที่จะอธิบายให้ช้าน แต่ช้านว่าถ้าอาจารย์รู้เรื่อง เธอคงต้องอธิบายหน่อยล่ะนะ" จงอินขู่"เชิญนายไปฟ้องได้เลย ช้านไม่กลัวหรอก" นานาท้าทาย"ช่ายเธออาจจะไม่กลัว แต่ลู่หานแฟนเธอเค้าอาจจะกลัวก็ได้นะ เพราะถ้าว่ากันตามจริงแล้ว เค้าเองที่ผิด แอบย่องไปหาเธอ คราวที่แล้วโดนขนโต๊ะขึ้นดาดฟ้า แต่ความนี้อาจจะหนักกว่านั้นก็ได้" จงอินขู่ต่อ ทำให้นานา หยุดคิดไปพักนึง"นายต้องการอะไร"นานาถามหาความต้องการของจงอิน ที่เอาเรื่องนี้มาพูดกับเธอแทนที่จะไปฟ้องอาจารย์"ต้องการเป็นเพื่อนกับเธอ" จงอินยื่นหน้าเข้ามากระซิบข้างหูนานา เธอนิ่งไปซักพัก"นายต้องการเป็นเพื่อนกับช้านแค่นั้นหรอ"นานาสงสัยในข้อเสนอของจงอิน"ใช่ ช้านอยากเป็นเพื่อนกับเธอ"จงอินย้ำจุดยืนของข้อเสนอของเขา"ได้ ช้านจะเป็นเพื่อนกับนาย"นานารับปากไปส่งๆเพราะไม่อยากให้จงอินไปฟ้องอาจารย์ทำให้ลู่หานต้องโดนทำโทษอีก"งั้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าซะแล้วเราไปโรงยิมพร้อมกัน"จงอินพูด"นายไปก่อนเถอะ"นานาพูด"ช้านไม่อยากทิ้งเธอให้ไปคนเดียว เผื่อว่าเธอหาทางไปโรงยิมไม่ถูก ในฐานะ..เพื่อน..ช้านจะไปพร้อมเธอ"จงอินเน้นตรงคำว่าเพื่อนให้นานาเข้าใจว่าเธอต้องไปพร้อมเค้า เพราะเราเป็นเพื่อนกันแล้ว นานาจึงเดินเข้าไปเปลี่ยนเสื้ิอผ้าในห้องน้ำ ด้วย อาการหัวเสียนิดๆ
จงอินรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าขณะรอนานา แล้วรีบกลับมารอเธอที่หน้าห้องน้ำ
นานาเดินออกห้องน้ำมา เธอตกใจเล็กน้อยที่ยังเห็นจงอินรอเธออยู่ เธอได้แต่จิกปากเบาๆ ด้วยความรำคาญ แล้วพวกเค้าก็เดินไปโรงยิมด้วยกัน
"เอาล่ะ มากันครบแล้วใช่มั้ย เดี๋ยวจะให้ฝึกการพาสบอลเป็นคู่ๆไปนะ จับคู่แล้วมารับลูกบาสไปฝึก" อาจารย์พละพูด
จงอินรีบคว้ามือของนานาแล้วเดินไปรับลูกบาสจากอาจารย์ นานาตกใจที่จงอินทำแบบนั้น เธอไม่พอใจเล็กน้อย แต่ก็ยอมทำตามอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เพื่อนของจงอินแปลกใจเล็กน้อยที่จงอินจับคู่กับนานา ส่วนลู่หานกับเทาก็มองหน้ากันอย่างสงสัย แล้วเดินเข้าไปใกล้ๆกับนานา
"เธอ..."ลู่หานกำลังจะถามนานา ว่าทำไมคู่กับจงอิน"พวกนายสองคนจับคู่กันเถอะ ช้านจะจับคู่กับเค้า"นานารีบแถลงไขให้ลู่หานกับเทาเลิกห่วงเธอ
แต่ละคนจับคู่กันและตั้งใจฝึกฝนตามที่อาจารย์สอน ลู่หานนั้นขณะที่มือก็เอาแต่ส่งและรับลูกบาสกับเทา แต่ไม่เคยละสายตาจากนานาและจงอินเลย จนบางทีทำลูกบาสตกพื้นหลายครั้ง จนเทาเริ่มบ่นให้เขามีสมาธิมากขึ้น จงอินสนุกสนานที่ได้ใกล้ชิดกับนานา ถึงแม้ว่านานาจะทำหน้าเบื่อเขาตลอดเวลาก็ตาม พวกเค้าฝึกซ้อมกันอีกหลายอย่าง จนเวลาผ่านไปเกือบ1ชั่วโมง
ปี๊ด..!!!! เสียงนกหวีดของอาจารย์ดังขึ้น เพื่อให้นักเรียนหยุดฝึกซ้อมแล้วมารวมตัวกัน เพื่อรับคำสั่งต่อไป"เดี๋ยวจะแบ่งทีมให้เล่น สตีทบาสนะ นายเป็นหัวหน้าทีม A นะ"อาจารย์พูดพร้อมชี้ไปที่ลู่หาน"ส่วนนายจงอิน เป็นหัวหน้าทีม B นะ ใครจะร่วมเล่นก็มาหาหัวหน้าทีมได้เลย ทีมละ 3 คนนะ ส่วนที่เหลือ ก็เป็นกองเชียร์ให้เพื่อนๆละกันนะ"อาจารย์แนะ
เซฮุนและชานยอลเดินตรงเข้าไปหาจงอินพร้อม แท็กมือชนไหล่ เพื่ออยู่ทีมเดียวกัน ส่วนลู่หานนั้นมีเพียงเทาคนเดียวที่เดินเข้าไปหาเขา "เอ้า!! ใครจะเล่นอีก เร็วเข้า อีกไม่นานก็จะหมดคาบเรียนแล้ว เล่นหนุกๆ ใครสนใจบ้าง" อาจารย์แก้ไขสถานการณ์ให้ทีมลู่หาน ที่มีสมาชิกทีมไม่ครบ "หนูค่ะ" นานาอาสาเข้าร่วมทีมกับลู่หาน สร้างความประหลาดใจให้กับเพื่อนในห้อง รวมทั้งจงอินด้วย เพราะนั่นเท่ากับว่าเธอเป็นผู้หญิงคนเดียวในการแข่งขัน"เธอ แน่มากสาวน้อย แต่ช้านว่าขอ ผู้ชายดีกว่านะ จะได้สมกันหน่อยกับคู่แข่ง" อาจารย์ชมนานา แต่ก็ไม่เห็นด้วยที่จะให้เธอลงแข่งกับนักเรียนชาน"งั้น ผมเองครับอาจารย์" มินซอกอาสาตัวเอง จริงๆเขาไม่ได้อยากเล่น แต่ที่เขายอมอยู่ทีมลู่หานเพื่อต้องการจะป่วนมากกว่า
การแข่งขันเริ่มขึ้น ทีมใดสามารถทำแต้มได้มากกว่าภายในเวลา 15 นาทีถือว่าชนะ
ลู่หานเป็นฝ่ายได้ลูกก่อน เขาเลี้ยงลูกบาสหลบหลีกทีมของจงอิน จนชู้ตเข้า ทำคะแนนนำไปก่อน จงอินหัวเสียเล็กน้อย เขาหันไปมองทางนานา เห็นเธอยืนปรบมือดีใจกับลู่หาน ทำให้จงอินหมั่นไส้เล็กน้อย การแข่งขันเริ่มดุเดือดขึ้นเรื่อยๆ ต่างฝ่ายต่างผลัดกันทำคะแนน มีการกระทบกระทั่งกันรุนแรงหลายครั้ง จนอาจารย์ต้องเป่านกหวีดแยก จนมาถึง 1 นาทีสุดท้ายซึ่งในตอนนี้ทั้ง 2 ทีมคะแนนเท่ากันอยู่จงอินส่งซิคให้มินซอกซึ่งอยู่ทีมเดียวกับลู่หาน มินซอกได้รับลูกบาสจากเทา แทนที่เขาจะส่งลูกต่อให้ลู่หานเขากลับทำท่าจะส่งลูกบาสไปทางเซฮุน ทำให้ลู่หานรีบวิ่งไปทางที่มินซอกโยน แต่ทันใดนั้น จงอินได้ขัดขาลู่หานจนเขาล้มลงอย่างแรง ทุกคนตกใจมากกับเหตุการณ์ตรงหน้า มีแต่จงอินทีีทำหน้าสะใจ เซฮุนและมินซอกทำเป็นไม่สนใจ ส่วนชานยอลนั้นได้แต่ยืนงงๆ อยู่กลางสนาม เทาและนานารีบเข้าไปดูลู่หาน
"นายเป็นไงบ้าง"นานาถามด้วยสีหน้าเป็นกังวล ลู่หานเงยหน้าขึ้นมาเผยให้เห็นเลือดซิบๆตรงริมฝีปาก ที่โดนกระแทกอย่างแรงตอนที่ล้ม"นายเป็นไรมั้ย พวกเธอพาเพื่อนไปห้องพยาบาลก่อน" อาจารย์แนะนำด้วยความเป็นห่วง"ผมไม่เป็นไร" ลู่หานพูด พร้อมกับพยายามลุกขึ้น โดยมีนานา และเทาช่วยพยุง"เดี๋ยวพวกเราสองคน ดูแลเค้าเองครับ"เทาบอกกับอาจารย์"งั้นอาจารย์ฝากด้วยนะ "อาจารย์พูด"วันนี้พอแค่นี้ก่อน"อาจารย์บอกนักเรียนคนอื่น ทุกคนก็พากันแยกย้ายกันไป เทาและนานาก็พยุงลู่หานเดินออกไปเช่นกันและขณะที่เดินผ่านหน้าจงอินนั้น นานาได้หันไปสบตาและทำท่าเครียดแค้น ปานจะกินเลือดกินเนื้อจงอิน แต่เขากลับทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้