ปฏิบัติการ "สาวใช้" ท้าหัวใจ "นายเย็นชา"
เขียนโดย 
Phat_thida
วันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 14.11 น.
แก้ไขเมื่อ 13 เมษายน พ.ศ. 2557 15.56 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
16) แกล้งโบว์...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอเยอะแยะเลย ป๊อปปี้กับยัยโบว์ไปทำความรู้จักกันให้มากก่อนไป"พรรษาพูด ป๊อปปี้และโบว์จึงต้องเดินออกไป
"โบว์เพิ่งเรียนจบหรอ"ป๊อปปี้ถามไปเดินไป
"ค่ะ โบว์เพิ่งเรียนจบ"
"แล้วทำไมโบว์ถึงอยากเป็นดีไซน์เนอร์ล่ะ"ป๊อปปี้พยายามหาเรื่องคุยเพราะทั้งสองยังรู้สึกอึดอัด
"เพราะโบว์คิดว่ามันน่าสนุกดีอ่ะค่ะ ตั้งแต่เล็กโบว์ชอบอกแบบเสื้อผ้าเองอยู่บ่อยครั้งมาก จนพอโบว์มีโอกาสได้เรียนโบว์เลยตั้งใจเรียน จนเรียนจบเลยได้งานเร็วมากเลยอ่ะค่ะ..."โบว์พูดอย่างสนุกสนานจนทำให้ป๊อปปี้หายอึดอัดลงไปบ้าง
"แล้วพี่ป๊อปล่ะคะ"โบว์ถามบ้าง
"พี่ก็เหมือนๆกับโบว์นั่นแหละครับ แต่พี่กว่าจะได้งานทำมันยากลำบากมาก ไม่เหมือนโบว์หรอกเรียนจบปุ้บได้งานปั้บเลย"ป๊อปปี้ชม
"ขอบคุณค่ะ อิอิ"โบว์เขินเล็กน้อย
"เหมือนตอนนี้พี่ก็ว่างๆอยู่ เลยเบื่อๆบ้างแล้ว"ป๊อปปี้บอก
ติ้งหน่องงง(เสียงออดหน้าบ้านดังขึ้น)
"ใครมากัน"ป๊อปปี้จึงเดินไปดู
ทันทีที่ป๊อปปี้เปิดประตูก็พบ...
"พิม!"ป๊อปปี้ตกใจเมื่อเห็นพิมอยู่หน้าบ้านเขา
"ป๊อป กับ..."พิมสงสัยเมื่อเห็นโบว์
"นี่โบว์ เป็นลูกของเพื่อนแม่ผม"ป๊อปปี้บอก
"อ๋อ หรอคะ"พิมพูดแล้วมองโบว์ตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะจิกตาใส่เล็กน้อย
"ฉันชื่อพิมนะจ้ะ เป็นเพื่อนสนิทของป๊อปเค้า"พิมแนะนำตัวให้โบว์ แล้วเข้าไปควงแขนป๊อปปี้ทันที
"สวัสดีค่ะ"โบว์ทักทายเธอเช่นกัน
"ใครมาหน่ะป๊อป"แม่ป๊อปปี้เดินออกมาถาม
"ว้ายย คุณพระ!.."ป้านิ่มตกใจเมื่อเห็นพิม
"หนูพิม!"แม่ป๊อปปี้ตกใจเช่นกัน
"สวัสดีค่ะคุณแม่.."พิมไหว้สวัสดี
"คุณผู้หญิงคะ เผชิญหน้ากันอย่างนี้หน้ากลัวนะคะเนี่ย"ป้านิ่มกระซิบแม่ป๊อปปี้
"เข้ามาข้างในก่อนสิ"แม่ป๊อปปี้บอกให้ทั้งหมดเข้าไปข้างใน
"หนูมาเยี่ยมคุณแม่หน่ะค่ะ คือพิมคิดถึงทั้งคุณแม่แล้วก็ป๊อปปี้ด้วย"พิมบอก
"ขอบใจมากเลยจ้ะ"แม่ป๊อปปี้บอก
"นี่ คุณหญิงพรรษา เป็นเพื่อนของฉันเอง และหนูโบว์..."แม่ป๊อปปี้ยังพูดไม่จบพิมก็พูดแทรกขึ้น
"พิมรู้จักแล้วค่ะ ป๊อปเค้าแนะนำให้พิมแล้ว"พิมบอก
"อาหารมาแล้วค่ะ"ฟางเดินมาเสิร์ฟอาหาร ขณะที่ฟางเสิร์ฟน้ำให้แต่ละคนจนถึงโบว์ พิมจึงถือโอกาสดักขาฟางจนฟางเสียหลักทำน้ำหกใส่โบว์
"ว้ายย"โบว์ตกใจ
"ฟาง!ทำไมซุ่มซ่ามแบบนี้ล่ะ"ป๊อปปี้ดุฟางทันที
"คือฟาง..."ฟางมองหน้าพิมอย่างโกรธแค้น
"ตายจริงฟาง ทำไมถึงไม่ระมัดระวังเลยล่ะ"พิมรีบปรามฟางทันที
"ฟางขอโทษค่ะคุณโบว์"ฟางรีบขอโทษทันทีถึงแม้ว่ามันไม่ใช่ความผิดของเธอ
"ไม่เป็นไรค่ะ เปียกนิดเดียวเองเดี๋ยวเช็ดก็แห้งแล้ว"โบว์บอกอย่างสุภาพ
"เดี๋ยวฟางไปเอาผ้ามาให้ค่ะ"ฟางรีบวิ่งไปเอาผ้ามาให้โบว์ทันที
"ฟางขอโทษจริงๆนะคะ"ฟางพูดพลางเช็ดกระโปรงให้โบว์พลาง
"ดีนะ ที่ไม่ใช่ข้าวแกงไม่อย่างนั้นคงแย่กว่านี้"พรรษาพูดอย่างเคืองๆฟาง
"โบว์ไม่เป็นไรแล้วจริงๆค่ะคุณแม่"โบว์บอก
"เอาล่ะ ทีหลังอย่าให้เกิดเรื่องแบบนี้อีกล่ะ"แม่ป๊อปปี้บอกฟาง
"ค่ะ"ฟางพยักหน้าเบาๆอย่างรู้สึกผิด
"ว่าแต่เมื่อกี้ป๊อปปี้กับโบว์คุยอะไรกันบ้างล่ะ"แม่ป๊อปปี้ถาม
"ก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับแม่ก็แค่ถามตามปกติ"ป๊อปปี้บอก
"ใช่ค่ะ เราสองคนรู้สึกสนิทกันมากขึ้นด้วย"โบว์บอกแล้วยิ้มให้ป๊อปปี้
"เหมาะกันจริงๆเลยนะคะ"พรรษาชม
อย่างเม้นนนน โหวตตต กันหน่อยเด้ออออ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
