ปฏิบัติการ "สาวใช้" ท้าหัวใจ "นายเย็นชา"

9.1

เขียนโดย Phat_thida

วันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 14.11 น.

  29 ตอน
  89 วิจารณ์
  37.23K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 เมษายน พ.ศ. 2557 15.56 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

17) แย่ง!!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 "นั้นฉันกลับบ้านก่อนนะ"พรรษาบอกลา

 "โชคดีนะ วันนี้ฉันสนุกมากเลยล่ะ"แม่ป๊อปปี้บอก

 "ไว้เจอกันใหม่นะ"

 "สวัสดีค่ะคุณอา"โบว์ไหว้ลา ก่อนที่ทั้งสองจะออกจากบ้านไป

 

 บนรถพรรษา

 "นี่ลูก เป็นไง..ป๊อปปี้เค้าคุยสนุกไม๊"

 "ค่ะ แต่เราได้คุยกันแค่แป๊ปเดียวเอง"โบว์บอกอย่างเสียดาย

 "แม่ว่าลูกกับป๊อปปี้ดูเหมาะสมกันมากเลยนะรู้ไม๊"พรรษาบอก

 "จริงหรอคะคุณแม่"โบว์แอบดีใจ

 "จริงสิ แม่ไม่ค่อยถูกชะตากับคนรับใช้บ้านนี้เลย"พรรษายังคงเคืองฟาง

 "คนที่ชื่อฟางหน่ะหรอคะ"

 "ใช่ แม่ว่าเค้าต้องตั้งใจแกล้งลูกแน่ๆเลย"พรรษาบอกอย่างหงุดหงิด

 "เค้าไม่ได้ตั้งใจหรอกค่ะคุณแม่"

 "แม่ก็ไม่ชอบอยู่ดี ซุ่มซ่ามซะอย่างนั้น"

 "คุณแม่ก็คิดมากไปค่ะ"

 

 

 "ป๊อปรู้ไม๊คะว่าพิมรอป๊อปตลอดทั้งวัน ป๊อปก็ไม่มาหาพิม"พิมหันหลังให้เขาเพราะงอล

 "คือ ป๊อปก็ไม่ว่างด้วยเลยไปหาพิมไม่ได้"ป๊อปปี้แก้ตัวทันที

 "แต่เราสัญญากันแล้วไงคะ ว่าป๊อปจะดูแลพิม"

 "อ๋อ พิมเข้าใจแล้วค่ะ"พิมเริ่มพูดเสียงเบาลง

 "ป๊อปคงอยากเลิกยุ่งกับพิมใช่ไม๊คะ เราก็ยังเป็นแค่เพื่อนกันไม่ได้ใช่ไม๊คะ"พิมถามแล้วทำหน้าเศร้า

 "ไม่ใช่อย่างนั้นนะครับ"ป๊อปปี้พยายามอธิบาย

 "แต่พิมก็ยังรักป๊อป!"พิมรีบเข้าไปโผลเข้ากอดป๊อปปี้อย่างแนบแน่น ทำให้ป๊อปปี้อึ้งเล็กน้อย

 "รู้ไม๊คะว่าพิมดีใจแค่ไหน ที่รู้ว่าป๊อปจะดูแลพิม..."พิมพูดแล้วกอดป๊อปปี้แน่นกว่าเดิม

 "พิมเหงา พิมอยากได้รับความรักบ้างแล้วพิมก็คิดว่าคนๆนั้นก็คือป๊อป..."จู่ๆเธอก็ร้องไห้ออกมา ป๊อปปี้รู้สึกเป็นห่วงเธอและสงสารเธอรวมๆกัน 

 "คือ..."ป๊อปปี้ค่อยๆเอามือลูกหลังพิมเบาๆ

 "พิมรู้ว่าป๊อปยังรักพิมอยู่...เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกครั้ง..."พิมพูดก่อนจะคลายกอดออกแล้วมองหน้าป๊อปปี้อย่างจริงจัง

 "เรากลับมารักกันอีกครั้งนะคะ.."ทันทีที่พิมพูดแบบนั้น ฟางและแม่ของป๊อปปี้ก็เดินมาได้ยินพอดี

 "ตาป๊อป!"แม่ป๊อปปี้เรียกเขา 

 "แม่!"ป๊อปปี้รีบคลายกอดออกทันที

 "ทำอะไรก็ช่วยรู้ด้วยว่ามันถูกที่รึเปล่า.."แม่ป๊อปปี้ตะคอกใส่ป๊อปปี้อย่างหงุดหงิด

 "คือ มันไม่ใช่อย่างนั้นนะครับแม่"ป๊อปปี้รีบปฏิเสธทันที

 "หนูพิม กลับไปก่อนเถอะ"แม่ป๊อปปี้บอก

 "ค่ะ.."

 "ฟางไปส่งหนูพิมไป"แม่ป๊อปปี้สั่งฟาง

 "เอ่อ..ได้ค่ะ"ฟางเดินไปหาพิม แล้วหันไปมองหน้าป๊อปปี้อย่างเศร้าๆ ก่อนจะเดินออกไปส่งพิม

 "ตาป๊อป เราคงต้องคุยกันแล้วล่ะ"แม่ป๊อปปี้บอกอย่างเอาจริง

 

 

 "ขอบใจนะที่มาส่ง!"พิมบอก

 "ค่ะ.."ฟางตอบสั้นๆไม่อยากสบตากับพิม

 "เธอคงได้ยินที่ฉันพูดกับป๊อปแล้วใช่ไม๊"พิมถาม

 "ถ้าอย่างนั้นฉันจะพยายามเต็มที่ เพื่อให้เรากลับมารักกันเหมือนเดิม เธอรู้ใช่ไม๊"พิมพูดทำให้ฟางรู้สึกอึดอัดมาก

 "ค่ะ.."ฟางตอบ

 "และฉันเชื่อว่าป๊อปเค้ายังไม่ลืมฉัน...เธอก็คงจะรู้อยู่แก่ใจ"พิมยิ่งพูดมากขึ้นเท่าไหร่ทำให้ฟางรู้สึกเจ็บปวดและแค้นใจมากยิ่งขึ้น

 "นั้นฉันขอกลับก่อนแล้วกัน"พิมบอกแล้วเดินออกจากบ้านไป

 "หึ่!...ฉันนี่มันบ้าจริงๆเลย!!"ฟางกำมือแน่นเพราะโกรธตัวเองที่ไปเผลอใจให้เขา

 

 

 

 "ตาป๊อป ทำไมลูกต้องกอดกับหนูพิม!!"แม่ป๊อปปี้ถาม

 "คือ..ผมไม่รู้จะพูดยังไงให้แม่เข้าใจ"ป๊อปปี้พยายามอธิบายแต่เขาก็ไม่รู้จะเริ่มอย่างไร

 "จะต้องพูดอะไร ลูกก็รู้ว่าเค้าทำให้ลูกต้องเสียใจแล้วลูกก็จะหันกลับไปรักเค้าอย่างนั้นหรอป๊อป"แม่ป๊อปปี้ถามอีกครั้ง

 "แต่พิมเค้าดูรู้สึกผิดนะครับแม่"ป๊อปปี้พูดเช่นนั้นทำให้แม่ป๊อปปี้ยิ่งโกรธเข้าไปใหญ่

 "นี่ลูกจะกลับไปรักกับเค้าจริงๆหน่ะหรอตาป๊อป"เธอยังคงรู้สึกหงุดหงิดยิ่งขึ้น

 "ผม...ไม่รู้ครับ"

 "ตาป๊อปนะตาป๊อป  เฮ้อออ"แม่ป๊อปปี้ถอนหายใจลูกใหญ่อย่างผิดหวัง

 "โถ่เว้ย!"ป๊อปปี้รู้สึกหงุดหงิดและอึดอัดในเวลาเดียวกัน

 

 

 

 "ถ้าอย่างนั้นฉันจะพยายามเต็มที่ เพื่อให้เรากลับมารักกันเหมือนเดิม เธอรู้ใช่ไม"

 "ค่ะ..."

 "และฉันเชื่อว่าป๊อปเค้ายังไม่ลืมฉัน...เธอก็คงรู้อยู่แก่ใจ"

    ฟางนึกถึงคำพูดของพิมขึ้นมา

 

 "โอ้ยยย ยัยฟางแกจะไปนึกถึงมันทำไมเนี่ยหะ"ฟางตีศรีษะตัวเองอย่างหงุดหงิด

 "รู้ทั้งรู้..รู้อยู่แก่ใจ..ว่าคุณป๊อปเค้าก็ยังรักคุณพิมจริงๆไม่ใช่รึไง เธอเลิกคิดไปเองได้แล้วฟาง เธอเลิกเข้าข้างตังเองได้แล้ว!!!"ฟางบอกกับตัวเอง แล้วน้ำตาเธอก็ไหลลงมา ฟางวางตัวนอนลงบนเตียงแล้วร้องไห้ออกมา แม้ว่าเธอจะพยายามเช็ดน้ำตาแต่ก็ไม่ผลให้เธอหยุดร้อง จนเผลอหลับไปทั้งคราบน้ำตา...

 อย่าลืมเม้นกันด้วยน้าาาา โหวตตตตตให้ไรเตอร์หน่อยยย

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา