ปฏิบัติการ "สาวใช้" ท้าหัวใจ "นายเย็นชา"

 เช้าวันรุ่งขึ้น

 "นี่ฟาง วันนี้ฉันว่าจะไปที่ทำงานหน่อย ทำอาหารเที่ยงเตรียมให้ฉันเลย"ป๊อปปี้บอก

 "ค่ะ.."ฟางตอบอย่างไร้อารมณ์

 "นี่!!!อาหารเช้าหน่ะ เสร็จแล้วยังวันนี้ทำช้าจังเลยนะเธออ่ะ!"ป๊อปปี้พยายามขึ้นเสียงเพื่อเรียกร้องความสนใจ

 "ค่ะ"ฟางตอบสั้นๆแล้ววางจานอาหารเช้าตรงหน้าป๊อปปี้ แล้วหันหลังกลับไปทำงานต่อ

 "เอ่อ..วันนี้เธอแปลกๆไปนะ"ป๊อปปี้ถามแต่ฟางกลับไม่สนใจเลยแม้แต่น้อย

 "นี่เธอ!!ไม่ได้ยินที่ฉันถามรึไง"ป๊อปปี้ตะคอกใส่ฟาง

 "คุณป๊อปไม่ต้องรู้หรอกค่ะ"ฟางพูดจบก็รีบเดินออกไปทันที

 "นี่เธอ!"ป๊อปปี้รีบตามออกไป

 "เป็นอะไรของเธอเนี่ยหะ!"ป๊อปปี้ถามอีกครั้ง

 "ฟางไม่ได้เป็นอะไรหรอกค่ะ"ฟางยังคงเมินใส่ป๊อปปี้

 "เรื่องเมื่อคืนใช่ไม๊"ป๊อปปี้เริ่มเสียงเบาลง ฟางไม่ตอบ

 "เธอหึงฉันรึไง"ทันทีที่ป๊อปปี้พูดเช่นนั้นฟางหันหลังกลับมาหาเขาทันที

 "หึ ฟางเนี่ยนะคะหึงคุณป๊อป"ฟางถาม

 "ก็ตอนที่ฉันขอเธอเป็นแฟนปลอมๆของฉัน เธอก็ตอบตกลงพอมาคราวนี้ที่ฉันกับพิมเรากอดกันเธอก็กลับมาโกรธฉัน  นี่เธอ..คิดอะไรกับฉันรึเปล่า"ป๊อปปี้ถาม ฟางถึงกับอึ้งไม่คิดว่าเขาจะถามอย่างนี้

 "ฟาง..."ฟางยังคงลัลเลที่จะตอบเมื่อเห็นสายตาป๊อปปี้มองมาที่เธอ

 "ว่าไงล่ะ เธอคิดยังไงกับฉัน"ป๊อปปี้เหมือนจะรอฟังคำตอบของเธอ

 "ฟางไม่ได้คิดอะไรกับคุณหรอกค่ะ"ฟางปฏิเสธ ก่อนจะหันหลังให้เขา

 "แล้วถ้าฉันคิดล่ะ..."ป๊อปปี้คว้าแขนของฟางไว้ ฟางใจเต้นแรงไม่กล้าแม้แต่จะสบตากับเขา

 "คุณป๊อป..."ฟางพยายามมองตาของเขา

 "เธอไม่ได้คิดอะไรกับฉัน เธอไม่ได้หึงหวงฉันเลยหรอ"ป๊อปปี้ถามฟาง

 "คือฟาง..."ฟางไม่มั่นใจป๊อปปี้นัก เธอพยายามคิดถึงเรื่องของความเป็นจริงก่อนที่เธอจะตัดสินใจ

 "เรื่องที่เราเป็นแฟนกันหลอกๆฟางว่าพอเถอะค่ะ"ฟางเผชิญหน้ายอมรับความจริง ป๊อปปี้ได้แต่ยืนอึ้งพูดไม่ออก เขาปล่อยแขนของฟางในทันที

 "เธอว่าไงนะ"

 "ฟางว่าเราบอกกับทุกคนว่าเราเลิกเป็นแฟนกันแล้วจะดีกว่านะคะ ตอนนี้ฟางเชื่อว่าคุณพิมเธอก็คงรอคุณอยู่ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมดีกว่าค่ะ"ฟางบอกแล้วยิ้มถึงแม้ว่าตอนนี้เธอน้ำตาคลอ

 "ก็ได้ ถ้าเธอเลือกแบบนี้ก็ได้"ป๊อปปี้พูดเศร้า ตอนนี้ในหัวของเขาเริ่มสับสนขึ้นเรื่อยๆ

 "นั้นฟางขอตัวนะคะ"ฟางรีบเดินออกไปทันที

 ณ บริษัท

 "เห้ย!ไอ้กั้ง"ป๊อปปี้เข้ามาในบริษัทหลังจากที่หายไปนานก็พบกับกั้งเพื่อนรักของเขา

 "อ้าว ไอ้เพื่อนรัก!"กั้งรีบเข้าไปหาป๊อปปี้ทันที

 "คิดถึงมึงว่ะไอ้ป๊อป"กั้งตี่ไหล่ป๊อปปี้ไปทีนึง

 "เออเหมือนกันเว้ย"

 "ว่าแต่หน้ามึงตอนนี้เหมือนเศร้าๆนะวะ"กั้งเริ่มสังเกตเห็นสีหน้าของป๊อปปี้

 "กูเศร้าๆหรอวะ"

 "เออ นี่แกลืมพิมได้แล้วยังวะ"กั้งถามทำเอาป๊อปปี้ถึงกับชะงัก

 "ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่ะ"

 "เออ ช่างมันเหอะ กูไปทำงานก่อนนะ"กั้งบอกลาป๊อปปี้

 "ฟาง ทำไมมานั่งคนเดียวเนี่ยหะ"ป้านิ่มถาม

 "ฟางแค่คิดอะไรเพลินๆหน่ะจ่ะป้า"

 "เออ แล้วเธอกับคุณป๊อปตกลงคุยเรื่องเมื่อคืนแล้วยังล่ะ"ป้านิ่มถาม

 "ทำไมต้องคุยด้วยล่ะจ้ะป้า"ฟางตอบหน้าหงอยๆ

 "อ้าว ก็เธอกับคุณป๊อปเป็นแฟนกันไม่ใช่หรอ"

 "เราไม่ได้เป็นแฟนกันแล้วล่ะค่ะป้า"ฟางตอบหน้าเศร้าๆ

 "อ้าวเห้ย!ทำไมล่ะ เลิกกันไวจังเลยนะ"

 "แต่เราก็เป็นเจ้านายกับคนใช้กันเหมือนเดิมนะจ้ะป้า"ฟางบอกแล้วยิ้ม

 "ฉันรู้ว่าเธอเศร้านะฟาง เฮ้อ ยังไงก็ช่างแต่ป้าก็อยากให้เธอกับคุณป๊อปเป็นแฟนกันนะ"ป้านิ่มบอกแล้วเดินกลับไปทำงานต่อ

 "มันคงไม่มีวันนี้นหรอกค่ะป้า"ฟางบอกอย่างเศร้าๆ

 "ไอป๊อปทำไมอาหารมึงน่ากินจังวะ"กั้งเมื่อเห็นอาหารเที่ยงของป๊อปปี้ก็รู้สึกอิจฉาขึ้น

 "ขอฉันไม่ใช่น่ากินอย่างเดียวนะเว้ย อร่อยด้วย"ป๊อปปี้โม้อาหารของตัวเองที่ฟางทำไว้ให้

 "ทำอย่างกับแฟนทำให้อย่างนั้นแหละมึง ยิ้มออกหน้าออกตาเลยนะเว้ย"กั้งหมั่นไส้ป๊อปปี้

 "เออไอป๊อป กูล่ะอยากรู้จริงๆเลยว่าใครเป้นคนทำอาหารให้มึง อร่อยว่ะต้องสวยแน่ๆเลย"

 "ก็ไปเจอสิวะ กูไม่ได้ห้าม"ป๊อปปี้บอก กั้งถึงกับยิ้ม

 "งั้นเย็นนี้กูไปเลยนะเว้ย"กั้งยิ้มกว้างทันที

ตกเย็น

ก๊อกๆๆ

 "ค่ะ มาแล้วค่ะ"ป้านิ่มรีบออกไปเปิดประตูทันที

 "สวัสดีครับป้านิ่ม"กั้งไหว้สวัสดีป้านิ่ม

 "อ้าว คุณกั้ง!ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะเนี่ย เข้าไปข้างในก่อนสิคะ"

 "บ้านมึงนี่ยังเหมือนเดิมเลยนะเว้ยไอป๊อป"กั้งพูดแล้วมองไปรอบๆบ้าน

 "ยกเว้นคนใช้ มีสาวใช้คนใหม่มาที่ทำข้าวให้ฉันตอนเที่ยงไง"ป๊อปปี้บอก

 "น้ำค่ะ"ฟางเดินมาเสิร์ฟน้ำ ทันทีที่กั้งเห็นเขาก็ไม่สามารถหยุดมองฟางได้

 "สวัสดีครับ"กั้งทักทายฟาง

 "สวัสดีค่ะ"ฟางทักทายตอบเช่นกัน

แค่นี้ก่อนนะ ช่วยเม้นนนนและโหวตตตตต ให้ไรเตอร์หน่อยนะ