To love or to bad...

9.7

เขียนโดย เต้าหู้ขาว

วันที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 21.26 น.

  6 session
  21 วิจารณ์
  13.10K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 เมษายน พ.ศ. 2557 23.07 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) To love or to bad...

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
นอกจากสวยแล้วความซวยยังจะมาเยือนอีกใช่ป่ะ!! ฉันคิดแผนว่าโกหกว่าไม่สบายเพื่อที่จะไม่ไปผับ
อุสาต์หนีพ้นแล้วแท้แท้!!~~ แผนจะสำเร็จอีกแค่นิส~~~~ นิสจริงๆ แต่ความคิดบ้าๆของหมอนั้น
อีนายโดโซะ อีขนมทอดกรอบ!! อย่าให้ฉันองค์ลงนะบอกให้
 
 
 
"นี่...นายจะมาอยู่เป็นเพื่อนฉันจริงๆหรอ...ฉันเกรงใจนายมากๆเลยนะ ไม่เป็นไรหรอกแค่ไม่สบาย
ปวดท้องเวียนหัวนิดหน่อยเท่านั้นเอง ฉันไม่ล้มลงหัวฟาดพื้นตายข้างโถ้ส้วมหรอก >^<"
 
 
 
"ปากเสีย...ยังไงก็ยังเป็นห่วงเธออยู่ดี...เธอก็เคยเป็น เมี...."
 
 
 
"หยุด!! ห้ามพูด ห้ามพูดคำนั้นนะ ฉันบอกแล้วไงว่าเรื่องนั้นมันไม่เคยเกิดขึ้น ถึงจะเกิดขึ้นจริงมันก็คือความผิดพลาดที่แก้ไขไม่ได้แล้ว นายกลับไปได้แล้วนะ ฉันอยู่คนเดียว ใกล้ตายแล้วจะโทรไปบอกอำรา"
 
 
 
"เธอนี่มันช่างใจร้ายใจดำจริงๆ ฉันทำผิดอะไรว่ะ ถึงเธอผลักไสไล่ส่งยังกับหมูกับหมา ฉันไม่เข้าใจ
จริงๆเลยนะ ฉันอยากรับผิดชอบ ฉันลูกผู้ชายพอ"
 
 
 
"....นายอยากรับผิดชอบหรอ....ฉันจะบอกให้ว่ารับผิดชอบฉันยังไง.....เลิกยุ่งแล้วไสหัวออกไป
พ้นๆ เก็บกระเป๋าไปอยู่โลกอื่นเลยยิ่งดี"
 
 
 
"ทำไมล่ะ...เธอเกียจฉันขนาดนั้นเลยหรอ ในคืนๆนั้นเธอเป็นคนขอร้องฉันเองนะ"
 
 
 
"บอกให้หุบปากหมาๆของนายไง!! บอกแล้วไงว่าห้ามพูด!! อยากรู้ใช่ไหมทำไมไม่อยากเจอนาย
ฉันไม่ได้เกียจนายหรอกนะ...ฉันไม่อยากให้เพื่อนรู้ว่าฉันทำตัวแย่ๆ ไปมั่วกับผู้ชายที่อาสามาส่งฉัน
ที่บ้าน ฉันแค่อยากลืมๆมันไป ไม่อยากให้ใครรู้ โดยเฉพาะตัวฉันเอง ฉันไม่อยากรู้ว่าตัวเองทำอะไร
ลงไป นายเข้าใจที่ฉันพูดป้ะ!!!! ฉันอยากลืมเรื่องเลวร้ายพวกนั้น"
 
 
 
"หึ...มีหัวคิดแค่นี้หรอ...ความผิดพลาดครั้งนั้นนะ มันเกิดขึ้นกับเธอ ฉันก็รู้ว่าเธออยากลืม แล้วเคยคิดถึงคนอยาก จำ อยากฉันบ้างไหม?"
 
 
 
"....นายจะอยากจำไปทำไม อย่าบอกนะว่านายชอบฉัน..."
 
 
 
ก็ตั้งแต่เถียงกันไปกันมา เมื่อนายโทโมะพูดแบบนั้นก้อนเนื้อที่อยู่อกข้างซ้ายเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ
ความเร็วของมันถี่ขึ้นเรื่อยๆ ทำไมหละ...ทำไมถึงรู้สึกอะไรแปลกๆแบบนี้...
 
 
 
"จะชอบหรือไม่ชอบก็ชั่ง ฉันแค่อยากดูแล เป็นห่วงอยากอยู่ใกล้ แล้วก็คิดถึง...แบบนี้เข้าเรียกว่า
ชอบไหมละ"
 
 
 
โอ้โห...มาเป็นชุด...ยิ่งพูดหัวใจยิ่งเต้น รู้สึกเสียววูบไปทั้งตัวหน้าเริ่มร้อนผลาวขึ้นมาอย่างไม่มี
สาเหตุ บ้านกูเปิดแอร์นะเฟ้ย!!!
 
 
 
"พอๆ....ฉันเขิน"
 
 
 
"เก็บความเขินไว้แก้ตัวเหอะ..."
 
 
 
"แก้ตัว??? แก้ตัวอะไรมิทราบ"
 
 
 
"ไหนบอกเวียนหัวปวดท้อง ที่ยืนเถียงเก๊กท่าสวยแบบนี้เค้าเรียกว่าคนป่วยอ่อ? แล้วแพลงยาที่วาง
อยู่บนโต๊ะนะ ไหนบอกว่ากินแล้ว ซองยังไม่ได้แกะ ยาทุกเม็ดอยู่ครบ?? - -ป่วยได้เนียนมากเลย
ครับคุณสุดที่รัก"
 
 
 
"-0- ทำไมเหมือนได้ยินหน้าแตก! "
 
 
 
 
 
 
 
{100}
มาอัพแหละ 5555 ขอโทดที
ที่ไม่มาอัพเลย พอดีไม่ว่างแบบฟุดๆ กราบขอโทดงามๆนะค่ะ
ฝากติดตามด้วย ฝากคอมเม้น ไม่คอมเม้นไม่รัก
อน่าทำตัวเป็นนักอ่านเงา รักนะจ้วปปป

 
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา