เปิดหัวใจรับฉันเข้าไปได้ไหมเธอ

9.4

เขียนโดย sunyo

วันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 00.52 น.

  62 ตอน
  698 วิจารณ์
  83.98K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 เมษายน พ.ศ. 2558 00.48 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

37)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

                       "  ปล่อยฟาง !!! "  ป๊อปวิ่งตามไปจนทัน เขาตะโกนใส่ชายคนนั้นที่อุ้มฟางอยู่  ชายหนุ่มทำหน้างง แล้วปล่อยฟางลง

 

 

 

 

                    " มานี่เลยนะ !! " ป๊อปกระชากแขนฟางเข้ามาใกล้ตัว  ฟางถลำเข้าหาป๊อปตามแรงกระชาก 

 

 

 

 

                    " โอ้ย  " ฟาง ร้อง ชายคนนั้นขมวดคิ้ว ไม่พอใจกับการกระทำของป๊อป

 

 

 

 

                    " คุณไม่น่าทำกับผู้หญิงแบบนี้นะ " หนุ่มหล่อพูด 

 

 

 

 

                    " มึงไม่ต้องยุ่ง ! " ป๊อปชี้หน้า ด่า แล้วอุ้มฟางขึ้นรถตัวเอง หนุ่มคนนั้นส่ายหน้าไปมา แล้วเดินแยกออกไป 

 

 

 

 

                    " นี่เธอกับฟางแอบตามชั้ลมาหรอ "  เขื่อนหันไปพูดกับเฟย์ 

 

 

 

 

                    " คะ แล้วก็ได้เห็นอะไรดีๆด้วย " เฟย์นอยส์เขื่อนเดินแยกไปอีกทาง

 

 

 

 

                    " เห็นอะไร " เขื่อนกระชากแขนเฟย์ให้หันกลับมาคุยกับตัวเอง

 

 

 

 

                    " ก็เห็นคุณกัดปากจูบกับสาวลูกครึ่งอยู่นะสิคะ " เฟย์พูด ตาเธอเริ่มแดงๆ 

 

 

 

 

                    " แล้วไง  อ่อ  หรือว่าเธอกำลังหึงชั้ลอยู่  เอ๊ะ แต่เราก็ไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วหนิ เธอก็ไม่น่าจะมีสิทธิ์มาหึงชั้ล " เขื่อนอยากให้เฟย์เจ็บ  แล้วเฟย์ก็เจ็บจริงๆ  คำพูดของเขื่อน เหมือนเป็นการบอกเลิกเฟย์ยังไงยังงั้น 

 

 

 

 

                    " คุณคงเข้าใจอะไรผิดไป  ชั้ล ไม่ ได้ หึง คุณ แล้วที่ชั้ลพูด ชั้ลกำลังคิดว่ามันน่าเสียดายซะด้วยซ้ำ เพราะถ้าเป็นชั้ล ชั้ลคงไม่ทำแค่จูบ แต่ชั้ลจะทำมากกว่านั้น " เฟย์ประชด เธอรีบเดินหันหลังให้เขื่อน น้ำตาเธอไหลพราก

 

 

 

 

                    " เออเนอะ ชั้ลนิมันโง่จริงๆ  ขอบใจเธอมากนะ ที่แนะนำอะไรดีๆให้ชั้ล  ชั้ลคงจะต้องไปสานต่อแล้วหละ  หุ่นเด็กมันน่าฟาดซะขนาดนั้น  ชั้ลทำแค่จูบได้ยังไง " เขื่อนเอาคืน เฟย์นิ่งไป เธอหยุดเดินอย่างอัตโนมัติ แล้วหันหลังมาหาเขื่อน ก่อนจะเดินเข้ามาหาเขื่อนอย่างเร็ว

 

 

 

 

                    เพลี๊ยะ !!! เพลี๊ยะ !! เฟย์ตบหน้าเขื่อนไปสองรอบ

 

 

 

 

                    " ไอคนหลายใจ ไอเฮงซวย !! " เฟย์ร่ำไห้ โวยวายใส่เขื่อน เขื่อนลากมือเฟย์มาที่รถ แล้วขึงร่างบางไว้กับรถ ก่อนจะจูบเฟย์อยากดูดดื่ม 

 

 

 

 

                    " นี่สำหรับตบครั้งแรก " เขื่อนถอนจูบ เฟย์หายใจถี่ ทั้งตกใจ ทั้งตื่นเต้น ทั้งกลัว 

 

เขื่อนจ้องมองเฟย์อยู่ครู่หนึ่ง ก็ก้มลงจูบอย่างดูดดื่มอีกครั้ง  เขาจูบเฟย์อยู่นาน จนเฟย์เริ่มจะขาดอากาสหายใจ เขื่อนเลยถอดจูบออก

 

 

 

 

                    " นี่คือการลงโทษที่เธอตบชั้ลครั้งที่สอง " เขื่อนปล่อยมือเฟย์ เฟย์อึ้งไป มองเขื่อนตาค้าง 

 

 

 

 

 

                    " อื้อออ "  เฟย์เดินเข้าหาเขื่อน แล้วรั้งต้นคอของเขาให้ต่ำลง ก่อนที่เธอจะมอบจูบแสนหล่าวให้กับเขื่อน เขื่อนตกใจ แต่ก็ยอมปล่อยให้เฟย์จูบ

 

 

 

 

                    "จูบของเฟย์ เฟย์อยากขอโทษที่ทำให้เฮียเสียใจ เฟย์รู้สึกผิดกับสิ่งที่ทำ แล้วเฟย์ก็หึงเฮียมากที่เฮียไปจูบกับผู้หญิงคนอื่น  แต่เฟย์รู้ว่าเฮียคงจะเกลียดเฟย์ไปแล้ว เฮียคงไม่ให้อภัยเฟย์แล้ว และเฮียก็คงจะหมดรักเฟย์แล้ว  แล้วเฟย์ก็รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นสวยกว่า สาวกว่า อึ้มกว่า ดูดีกว่าเฟย์ และที่สำคัญ เฮียคงจะรักเธอไปแล้ว " เฟย์พูดทั้งน้ำตา แล้วเฟย์ก็โน้มตัวไปจูบเขื่อนอีกครั้ง 

 

 

 

 

                    " จูบนี้ จูบสุดท้าย เฟย์ขอให้เฮียโชคดี เฟย์ไปก่อนนะ เฟย์จะรักเฮียตลอดไปนะ " เฟย์เดินนขึ้นรถไป เธอนังร้องไห้ทั้งน้ำตา  เขื่อนอึ้งทำอะไรไม่ถูก มึนงงอยู่กับจูบของเฟย์ 

 

 

 

 

 

                    "  ลงมาก่อน ลงมาก่อน " แต่เมื่อรถเฟย์ขับออกไป สติของเขื่อนก็กลับมา  เขื่อนรีบวิ่งไปดักหน้ารถกของเฟย์ แล้วเคาะกระจกรถ เฟย์ลดกระจกลง

 

 

 

 

 

                    " ชั้ล  เอ่ย  เฮียไม่ได้เกลียดเฟย์  เฮียแค่เสียใจ แล้วเฮียก็ไม่ได้หมดรักเฟย์ เฮียยังรักเฟย์อยู่เหมือนเดิม  แล้วเฮียก็ไม่ได้มีผู้หญิงคนอื่น มิลาเป็นลูกพี่ลูกน้องกับเฮีย  แล้วที่เราจูบกันเมื่อกี่ มันเป็นธรรมเนียมของครอบครัว "  เขื่อนหอบ แต่พยามอธิบายให้เฟย์ฟัง

 

 

 

 

                    " แล้วเฮียหายโกรธเฟย์ยัง "  เฟย์ยิ้มทั้งน้ำตา

 

 

 

                    " เออ หายแล้วๆ " เขื่อนพูด 

 

 

 

 

                    " หายตอนไหน " 

 

 

 

 

                    " ตอนโดนจับจูบเมื่อกี้  จูบเก่งมากเลยวะ ลงมาจูบกันต่อมา " เขื่อนแกล้งจะเปิดประตูรถเฟย์  เฟย์เขิล

 

 

 

 

                    " เฟย์อายนะ " เฟย์รีบปิดประตู

 

 

 

 

                    "  คืนนี้คงจะกลับไม่ได้แล้วหละ ค้างที่นีกันเถอะนะ " เขื่อนพูด 

 

 

 

 

                    " จะดีหรอเฮีย  "  เฟย์อึกอัก เพราะมงตาเขื่อนแล้วเริ่มรู้สึกแปลกๆ 

 

 

 

 

                    "  ดีสิ ดีมากเลยด้วย ไปๆ เขยิบไปนั่งตรงนู้น เดี๋ยวเฮียขับเอง " เขื่อนเปิดประตูแล้วไล่เฟย์ไปนั่งเบาะข้างคนขับ  ก่อนที่ตัวเองจะนั่งตรงตำแหน่งคนขับ แล้วขับรถเข้าไปจอดยังลานจอดรถของโรงแรม 

 

 

 

 

                    " เฮีย แต่เฟย์เป็นห่วงฟาง เฟย์อยากไปหาฟางก่อน " เฟย์พูด 

 

 

 

 

                    " ปล่อยไปเถอะ ไอป๊อปอยู่ทั้งคน เดี๊ยวมันจัดการเองแหละ " เขื่อนพูด แล้วลงจากรถ มาเปิดประตูให้เฟย์ 

 

 

 

 

 

                    

                    ป๊อป - ฟาง

 

 

 

 

 

                    " พี่ป๊อปจอดรถเดี๋ยวนี่นะคะ ฟางบอกให้จอดคะ !  " ฟางเริ่มหวั่น เพราะป๊อปขับรถเร็วมาก

 

 

 

 

                    เอี๊ยดดดดด   

 

 

 

 

 

                    "  ไปให้มันอุ้มทำไม " ป๊อปถามเสียงดุ 

 

 

 

 

                    " ก็ฟางเจ็บขา เดินไม่ไหว " ฟางพูด

 

 

 

 

                    " เดินไม่ไหว หรืออยากจะไปอ่อยมันกันแน่ " ป๊อปหึง

 

 

 

 

                    " พี่ป๊อป !   ก็ฟางเจ็บขาจริงๆ " ฟางไม่พอใจ

 

 

 

 

                    " เจ็บขาหรอ  แล้วทำไมไม่ให้เฟย์ช่วย ทำไมไปให้มันช่วย " ป๊อปจับข้อมือฟางไว้แน่น

 

 

 

 

                    "  ฟางเจ็บนะ ! "  ฟางสะบัดมืออก ป๊อปยิ่งจับแน่นขึ้น

 

 

 

 

                    "  เห็นมันหล่อ เห็นมันล่ำใช่มั้ย ถึงอยากไปกับมันอะ " 

 

 

 

 

                    " เออ ใช่ แล้วทำไม " ฟางประชด 

 

 

 

 

                    " ฟาง ! "  ป๊อปเสียงดุ ฟางเบือนหน้าหนี ไม่อยากมองหน้าป๊อป  น้ำตาเธอเริ่มไหล

 

 

 

 

                    " ก็ฟางเจ็บขาจริงๆ ฟางเห็นพี่จูบกับคนอื่น ฟางเลยวิ่งออกมา แล้วฟางก็สะดุดขาตัวเองล้ม  เค้าเดินเข้ามาเห็นพอดีเลยช่วยฟาง ฟางลุกไม่ไหว เค้าเลยอุ้มฟาง จะพาฟางไปหาหมอ  ฮึกฮึก " เมื่อเห็นว่าป๊อปนิ่งไป ฟางเลยอธิบาย 

 

 

 

 

                    " แล้วทำไมไม่ให้เฟย์อุ้มไป " ป๊อปยังหึงไม่เลิก 

 

 

 

 

                    " ก็ฟางตัวหนัก ฟางอ้วน ฟางไม่ได้หุ่นดีเหมือนผู้หญิงคนนั้นของพี่ ฟางไม่ได้เอวบางร่างน้อย น่ารัก ดูดี เหมือนผู้หญิงคนนั้นหนิ " ฟางโวยวาย ป๊อปนิ่งไป

 

 

 

 

                    " นี่ฟางแอบตามพี่มากหรอ " ป๊อปอึ้ง ไม่นึกว่าฟางจะเห็นจริงๆ 

 

 

 

 

                    " ใช่ ฟางเห็นหมดทุกอย่าง เห็นตั้งแต่ที่โอบบ่าเค้า โอบเอวเค้าขึ้นห้อง จูบเค้า หอมแก้มกัน  ดีนะ ไม่พากันเข้าไปในห้อง " ฟางงอล

 

 

 

 

                    " นี่ฟางหึงพี่หรอ " ป๊อปอึ้ง

 

 

 

                    " ก็คนรักกัน มันก็ต้องหึงต้องหวงกันสิ " ฟางพูด แล้วทั้งคู่ก็นิ่งไป 

 

 

 

 

                    " ไม่สิ  ไม่ใช่คนรักกัน ฟางต้องพูดใหม่  ก็ฟางรักพี่ ฟางก็ต้องหึงพี่ " ฟางพูดเสียงแผ่ว พูดไปทั้งๆที่เจ็บ แล้วทั้งคู่ก็เงียบกันไปอีก ฟางเริ่มใขคอไม่ดี ไมู่้ว่าเขื่อนคิดอะไร

 

 

 

 

                    " ไม่สิ ฟางน่าจะไม่มีสิทธิ์หึงอะไรเลย เพราะเราไม่ได้เป็นอะไรกัน " ฟางพุดจบก็จะเดินลงจากรถ  ป๊อปจับมือไว้ 

 

 

 

 

                    " จะไปไหน "  ป๊อปถาม

 

 

 

 

                    " ไม่รู้สิ ฟางยังไม่รู้เลยว่าจะไปไหน " ฟางสับสนไปหมด  ไม่รู้ว่าป๊อปคิดอะไร ไม่รู้จะเอายังไงกับเรื่องหัวใจตัวเอง 

 

 

 

 

                    " ปิดประตู เดี๋ยวพี่พาไปหาหมอ " ฟางอึกอัก ป๊อปเอื่อมไปปิดประตู

 

 

 

 

                    " ที่จริงพี่ไม่ต้องพาฟางไปก็ได้นะ  ทิ้งฟางไว้ตรงนี้แหละ เราไม่ได้เป็นอะไรกัน พี่ไม่ต้องมา...." ฟางยังพูดไม่จบ

 

 

 

 

                    ป๊อปก็จับหน้าของฟาง ก่อนจะจูบฟางอย่างอ่อนโยน

 

 

 

 

                    " ฟางรักพี่ พี่รักฟาง เรารักกัน " ป๊อปพูด ฟางร้องไห้

 

 

 

 

                    " แล้วผู้หญิงคนนั้นหละ " 

 

 

 

                    " มิเกล มิลา เป็นน้องสาวของพี่ เราเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน การกอดกัน จูบกัน โอบกัน มันเป็นเรื่องปกติของครอบครัวพี่ มันเป็นธรรมเนียมของครอบครัว มันคือการแสดงความรักต่อกัน " ป๊อปพูด  ฟางยิ้ม 

 

 

 

 

                    " ตกลงฟางเข้าใจผิดไปเอง " ฟางอาย

 

 

 

 

                    "  ใช่คะ  แต่ก็ดีเหมือนกันที่เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น เราจะได้เข้าใจกันไง "

 

 

 

                    "  แล้วพี่ป๊อปไม่โกรธฟางแล้วหรอคะ " ฟางอ้อน

 

 

 

                    " ก็โกรธนั้นแหละ แต่เวลาที่พี่ไม่ได้เจอฟาง พี่รู้สึกเหมือนขาดอากาศหายใจยังไงยังงั้นเลย " ป๊อปพูด แม้คำพูดของเขาจะฟังดูเลี้ยนไป แต่มันเป็นความรู้สึกแบบนั้นจริงๆ 

 

 

 

                    " แหวะ "  ฟางเขิล 

 

 

 

 

                    " จริงๆนะ พี่รู้สึกแบบนั้นจริงๆ "  ป๊อปจับมือฟางมาจุมไว้ 

 

 

 

                    " ฟางเชื่อคะ เพราะฟางก็รู้สึกแบบนั้น " ฟางยิ้มหวาน  ทั้งคู่กอดกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา