[2'Brother]รักวุ่นวายมัดใจนายบ้านไร่

9.9

เขียนโดย TKda

วันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 20.59 น.

  35 ตอน
  829 วิจารณ์
  48.14K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2557 23.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

20) พิม

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ฟางว่ามันเอียงนะค่ะ ซ้ายหน่อยๆ"ฟางพูดเเล้วมองป้ายหน้างาน
 
 
 
 
 
 
"โอเคหรือยังครับ"คนงานถาม
 
 
 
 
 
 
"ก็โอเคนะค่ะ"ฟางพูดเเล้วจับปลายคางเเล้วดูก่อนจะยิ้มให้คนงาน
 
 
 
 
 
 
"ไงคราวนี้ไม่ขึ้นเองหรอ"ป๊อปปปี้เดินมาเเซวฟาง
 
 
 
 
 
 
"พูดมาน่า นี่แน่ะ"ฟางพูดเเล้วจิ้มไปที่หลังป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
"โอ้ยยย ชั้นเจ็บนะ"ป๊อปปี้ร้องเสียงหลงก่อนจะทำหน้ามู้
 
 
 
 
 
 
"อ้าวหรอ ชั้นทำเบาๆนะเนี้ย"ฟางพูดเเล้วเเลบลิ้นใส่
 
 
 
 
 
 
"ไอ้ป๊อปมีเเขกมาว่ะ มึงจะรับเองหรือจะให้กูไป"เขื่อนเดินเข้ามาถาม
 
 
 
 
 
 
"ไม่เป็นไรเดี๋ยวก็ไปรับเองก็ได้ มึงช่วยทำงานไปเหอะ"ป๊อปปี้พูดเขื่อนพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะเดินไปช่วยงานทางแก้ว
 
 
 
 
 
 
"มานี่"ป๊อปปี้พูดเเล้วลากฟางออกมาด้วย
 
 
 
 
 
 
"นี่่นายจะลากชั้นมาทำไม ไม่ไป"ฟางพูดเเล้วพายายามยื้มตัวไว้
 
 
 
 
 
 
"นี่เธออย่าลืมเธอบอกจะดูเเลชั้นจนกว่าชั้นจะหาย เพราะฉะนั้นชั้นไปไหนเธอไปนั้น โอเค"ป๊อปปี้พูดรัวเเล้วลากฟางไปตรงที่มีรถตู้คนนึงจอดอยู่
 
 
 
 
 
 
"หึ้ย"ฟางสบถเล็กน้อยก่อนจะยืนรอคนลงมาจากรถตู้
 
 
 
 
 
 
ทันที่คนผู้หญิงร่างสูงหน้าตาสวยใสลงมาฟางถึงกับอึ้งเพราะเธอสวยจริงๆ ป๊อปปี้ที่ยืนอยู่ข้างฟางก็อึ้งก่อนจะกำมือแน่
 
 
 
 
 
 
"หวัดดีป๊อป จุ๊บ จุ๊บ"ทันทีที่ผู้หญิงคนนั้นเดินมาก็เข้ามาทักทายป๊อปปี้เเล้วหอมแก้มป๊อปปี้ทั้งสองข้าง ฟางเหวอไปทันที
 
 
 
 
 
 
"พิม"ป๊อปปี้พูดเเล้วดันพิมออก
 
 
 
 
 
 
"ทำไมค่ะ"พิมพูดเเล้วยิ้มให้
 
 
 
 
 
 
"อย่าทำแบบนี้"ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
"ก็ปกติเราก็ทำกับแบบนี้นิค่ะ"พิมพูดเเล้วหน้างอ
 
 
 
 
 
 
"ไม่ปกติครับ เมื่อก่อนเราคบกันเเต่ตอนนี้ไม่เเล้ว พิมควรจะแกล้งใจแฟนพิม"ป๊อปปี้พูดฟางมองพิมเเละป๊อปปี้สลับกัน
 
 
 
 
 
 
"พิมเลิกกับเค้าเเล้ว"พิมพูดด้วยน้ำเสียงที่เศร้า
 
 
 
 
 
 
"หรอครับ"
 
 
 
 
 
 
"ค่ะ"
 
 
 
 
 
 
"เอ่อ..ชั้นว่าชั้นไปช่วยเค้าทำงานดีกว่าเนาะ เออ ตามสบายนะค่ะ"ฟางพูดเเล้วจะปลีกตัวออกไปแต่ป๊อปปี้รั้งมือไว้
 
 
 
 
 
 
"จะไปไหนยัยพยาบาลส่วนตัว"ป๊อปปี้พูด พิมหันมามองฟางทันที
 
 
 
 
 
 
"อะไรคือพยาบาลส่วนตัวหรอค่ะ"พิมถามเเล้วมองหน้าฟาง
 
 
 
 
 
 
"อย่าที่พูด"ป๊อปปี้พูดเเล้วยิ้มให้ พิมมองฟางตาเขม็งทันที
 
 
 
 
 
 
"เอ่อ.."ฟางมองพิมก่อนจะปัดมือป๊อปปี้ที่จับมือเธอออก
 
 
 
 
 
 
"ยัยฟางงง..พิม"แก้วที่วิ่งมาตามฟางเพราะเห็นหายไปนานเเต่ต้องชะงักเมื่อเห็นพิมกำลังกอดเเขนป๊อปปี้อยู่
 
 
 
 
 
 
"แก้ว เออ มาพอดีเลย ไปช่วยคนงานทำงานกันเหอะ"ฟางรีบพูดก่อนจะเดินมาควงเเขนแก้ว ป๊อปปี้มองแก้วเเล้วขยิบตาให้ทันที
 
 
 
 
 
 
"หวัดดีนะแก้ว ไม่เจอกันนานสวยขึ้นเยอะเลยนะ"พิมพูดเเล้วยิ้มให้แก้ว ฟางมองหน้าแก้วอย่าง งงๆ ทันที
 
 
 
 
 
 
"เอ่อ หวัดดีพิม เออป๊อปมานี่เลย แหมคนอื่นรออยู่"แก้วพูดเเล้วรีบเเยกป๊อปออกจากพิมทันที
 
 
 
 
 
 
"เดี๋ยวสิพิมเป็นเเขกนะ ป๊อปต้องดูเเลพิมก่อน"พิมพูดเเล้วจะดึงแก้วกลับ
 
 
 
 
 
 
"เขื่อนดูเเลเองดีกว่า"เขื่อนเดินมาเเล้วยิ้ม ก่อนจะดึงเเขนพิมเเล้วให้เดินไปกับตัวเอง โดยที่พิมก็ยังหันมามองป๊อปปี้เชิงให้ช่วยเเต่ป๊อปปี้ก็มองนิ่ง
 
 
 
 
 
 
"นี่"ฟางพูดเเล้วมองหน้าแก้วกับป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
"ห๊ะ"แก้วเเละป๊อปปี้พูดเเล้วมองหน้าฟาง
 
 
 
 
 
 
"ถามจริงนะ นายกับแก้วรู้จักกันมาก่อนรึเปล่า"ฟางถามเเล้วมองหน้าแก้วกับป๊อปปี้สลับกันไปมา
 
 
 
 
 
 
"เอ่อ.."แก้วอึกอักเพราะป๊อปบอกว่าห้ามบอก เเต่เธอเองก็ไม่รู้ว่าทำไม
 
 
 
 
 
 
".."ป๊อปปี้เงียบเเล้วเหล่มองแก้วเล็กน้อย
 
 
 
 
 
 
"ขอความจริง"ฟางพูดอีก
 
 
 
 
 
 
"รู้จัก"ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
"เมื่อไหร่ ทำไมชั้นไม่รู้"ฟางถาม
 
 
 
 
 
 
"ฟางจับตอบที่เราไปเรียนเมือกนอกได้เปล่าล่ะ"แก้วพูด
 
 
 
 
 
 
"อื้อ"ฟางพูดเเล้วพยักหน้ารับ
 
 
 
 
 
 
"นั่งคุยเหอะ เมื้อย"ป๊อปปี้พูดก่อนจะลากฟางไปนั่งโต๊ะม้าหินอ่อนแถวๆนั้น
 
 
 
 
 
 
"เเล้วชั้นล่ะว่ะ"แก้วพูดเเล้วชี้ตัวเอง ก่อนจะเดินตามมา
 
 
 
 
 
 
"ไหนเล่าต่อ"ฟางพูดเเล้วนั่งตั้งใจฟัง
 
 
 
 
 
 
"ก็นี่ไงคนที่เคยมาจีบแก้วอ่ะ"แก้วพุด ฟางมองหน้าป๊อปปี้อย่างอึ้งๆทันที
 
 
 
 
 
 
"ห๊ะ ไอ้อ้วนนั้นอ่าน้ะ"ฟางพูดเเล้วมองหน้าป๊อปปี้เพราะตอนนั้นแป๊อปปี้อ้วนมาก ฟางเลยยุให้แก้วไม่รับรัก
 
 
 
 
 
 
"ชั้นผอมเเล้วเว้ย"ป๊อปปี้พูดเเล้วมองหน้าฟาง
 
 
 
 
 
 
"ผมลงเยอะมากอ่ะ"ฟางพูดเเล้วส่ายหน้า
 
 
 
 
 
 
"ผมลงเยอะเเล้วมีซิกเเพคด้วย^^"ป๊อปปี้พูดเเล้วยักคิ้ว
 
 
 
 
 
 
"ทะลึ่ง"ฟางว่า
 
 
 
 
 
 
"ทะลึ่งอะไร ชั้นเเค่บอกว่ามีซิกเเพคเฉยๆ แหมเธอก็เคยเห็นมาเเล้วนิ"ป๊อปปี้พูดเเล้วยิ้มเจ้าเล่ห์มาให้ฟาง
 
 
 
 
 
 
"ตอนนั้นชั้นจำเป็นต้องถอดเพราะทำแผลหรอกย่ะใครอยากเห็นไม่ทราบ"ฟางพูดเเล้วเบะปากใส่
 
 
 
 
 
 
"พอๆ เจอหน้ากันไม่ได้เลยนะสองคนนี้ทะเลาะกันอยู่ได้"แก้วพูดเเล้วส่ายหน้า
 
 
 
 
 
 
"งั้นไปช่วยเค้าทำงานก่อนล่ะกัน อยู่กัยไอ้หมีนี่นายได้กินหัวเเทนข้าวพอดี"ฟางพูดเเล้วเเลบลิ้นใส่ก่อนะเดินออกไป
 
 
 
 
 
 
"เเล้วเรื่องพิมเอาไง"แก้วเปิดฉากถามป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
 
 
"ก็ไม่เอาไง"ป๊อปปี้พูดเเล้วยักไหล่
 
 
 
 
 
 
"ได้ข่าวว่ารักแรกนิ"แก้วพูดเเล้วกระเเซะ
 
 
 
 
 
 
"เหอะ"ป๊อปปี้พูดเเล้วส่ายหน้า ก่อนจะนึกถึงอดีตที่พิมทิ้งเขาไปเพราะไปหาคนอื่น
 
 
 
 
 
 
"เเต่รักแรกชั้นน่ะ เป็นเธอไม่ให้พิมสักหน่อย"ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
"ใช่หรอ"แก้วพูดเเล้วมองหน้า
 
 
 
 
 
 
"อืม ชั้นน่ะจีบเธอก่อนพิมอีก พึ่งจะมาเจอพิมตอนองหักจากเธอนี่แหละ เเล้วก็อกหักอีก เ็ฮ้อ"ป๊อปปี้พูดเเล้วถอดหายใจออกมา
 
 
 
 
 
 
"ไม่เอาน่า เดี๋ยวนี้สาวลุ้มนะเห็นเขื่อนบอก"แก้วพูดป๊อปปี้ส่ายหน้า
 
 
 
 
 
 
"ชั้นเเค่เล่นๆ พวกนั้นอ่ะพวกรักสนุกคิดอะไรมาก"ป๊อปปี้พูดเเล้วยักไหล่
 
 
 
 
 
 
"จ้าพอคนหล่อ หล่อจริงจริ๊ง"แก้วพูดเเล้วหัวเราะ
 
 
 
 
 
 
"หล่อเล้วสนใจเปล่าล่ะ"ป๊อปปี้พูดเเล้วกระเเซะแก้ว
 
 
 
 
 
 
"เดี๋ยวยัยฟางตบ"แก้วพูดขำๆก่อนจะลุกหนีป๊อปปี้ไป
 
 
 
 
 
 
"หึ"ป๊อปปี้เคล้นเสียงหัวเราะในลำคอก่อนจะลุกขึ้นเเล้วเดินเข้าไปหาฟางที่กำลังช่วยคนงานทำงานอยู่
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"นี่เขื่อนปล่อยพิมได้เเล้วน่า"พิมพูดเเล้วสบัดเเขนออกจากเขื่อน
 
 
 
 
 
 
"อ้าว พิมอยากให้มีคนมาตอนรับไม่ใช่หรอ นี่ไงเขื่อนกำลังต้อนรับเหมือนคนอื่นๆ พามาชมสตอเบรี่ไง"เขื่อนพูด
 
 
 
 
 
 
"พิมอยากให้ป๊อปมาทำหน้าที่นี้ไม่ใช่เขื่อน"พิมพูดเเล้วกอดอกมองเขื่อน
 
 
 
 
 
 
"ถามจริงเธอพิม กลับมาอีกทำไม"เขื่อนเปิดประเด็น
 
 
 
 
 
 
"ก็มาทวงป๊อปปี้คืนไง"พิมพูดเเล้วยิ้มร้าย
 
 
 
 
 
 
"คงยากเล้วล่ะ เพราะคนอย่างไอ้ป๊อปน่ะเจ็บเเล้วจำ"เขื่อนพูดเเล้วยิ้มใส่พิมฟางพิมเหวอทันที
 
 
 
 
 
 
"พิมน่ะแฟนคนแรกของป๊อปเลยนะ หึ ลืมพิมไม่ได้หรอก"พิมพูดอย่างหมั่นใจ
 
 
 
 
 
 
"ตอนมาก็เห็นเเล้วนิว่าไอ้ป๊อปมันยืนอยู่กับใคร ถ้าคิดจะเเย่งคงยาก"เขื่อนพูดเเล้วยักคิ้วให้พิมหก่อนจะเินหนีไป
 
 
 
 
 
 
"ยัยนั่นน่ะหรอ"พิมพูดพึพำเเล้วนึงถึงหน้าฟาง
 
 
 
 
 
 
"สวยสู้ชั้นไม่ได้สักนิด"พิมพูดเเล้วกระตุกยิ้ม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
_________________________________________________________________________________
 
 
 
 
ว๊าวววว มีอุปสรรคหน่อย 555 เพราะถ้าไม่มีมันก็คงไม่สนุกจริงมั้ยยย ^^
 
 
 
เม้นกันเยอะๆน้าาาาา (รู้สึกเหมือรีดเดอร์หายไป..)
 
 
 
 
 

 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา