[Fic exo] Hunhan,chanbaek,exo - สุดป่วนก๊วนเด็กหอ

8.9

เขียนโดย Finger_star

วันที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.51 น.

  3 chapter
  7 วิจารณ์
  13.18K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) Brutal day

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

chapter 2 : brutal day

          

            เสียงจังหวะดนตรีที่หนักหน่วง ทำให้เราบรรดานักราตรีกลางคืนถึงกับอยู่เฉยไม่ได้ ผู้คนมากหน้าหลายตาขยับสะโพกโย้กย้ายไปมาตามเสตปเเต่ล่ะคน หนึ่งในนั้นก็มี โอเซฮุน ด้วย ผู้หญิงหน้าตาสะสวยพยายามเข้าหาเซฮุนเป็นอย่างมากทั้งยั่ว ทั้งอ่อย ก็ไม่รู้จะพูดว่าไงอ่ะน่ะ..เอือมมากพระเอกเรื่องหล่อ 

          "เชี่ย ไหนทำเป็นไม่มาๆ เเม่.งมาก่อนกูอีกเเสรด" จงอินคนดำสบถเบากับเพื่อนตัวเอง ก่อนจะโยกย้ายส่ายยะโพกตามดนตรี  แอลกอฮอล์แก้วเเล้วแก้วเล่าอยู่ในท้องของทั้งเซอุนเเละคิมจงอิน   อ่า....เริ่มเมาเเล้ว รู้สึกเหมือนโลกมหุนเลย จะอ้วกก !!

            "เชี่ย..กูเมาว่ะ เดี๋ยวมาปายอ้วกกกกกก ก่อนน่ะ"

            "เดี๋ยวนี้เมิงเเม่.งเมาเร็ว" 

เซฮุนตรงไปยังห้องน้ำก่อนจะ ปลดปล่อยสิ่งที่ขยั้นขยอจะออกแหลไมออกแหลออกจนได้  มือเล็กของใครสักคนลูบที่หลังกวางของเซฮุน

           "ไหวเปล่าครับน้อง" ร่าบางถาม

           "ไหวครับๆ" เซฮุนมองหน้าอีกคนนิ่ง แม่.ง ผู็ชายเชี่ยไรหน้าโครตหวานอ่ะ

           "เเน่ใจหรอ.." มือเล็กค่อยๆข้องคออีกคนหนึ่ง เซฮุนมองร่างบางข้างหน้านิ่ง ทั้งสวย ทั้งเซ็กซี่ โครตยั่วอ่ะ   รู้สึกได้เลยว่าตอนนี้มันร้อนมาจากข้างในตุบๆกลางลำตัว

           "เอ่อ..."

          "พี่ทำให้เธอมีความสุขได้น่ะครับ:)"  ร่าบางไล่นิ้ววนไปมาบนเเผงอกเเข็งเเรง  เซฮุนพยายามข่มอารมณ์ไว้เค้ามีเมียเเล้ว    เเต่สุดท้ายความอดทนก็ขาดผึ่ง ! เซฮุนดันร่าบางเข้าไปในห้แงน้ำก่อนจะลงกลอนปิดอย่างเเน่นหนา ก็เเบบมาอ่อยขนาดเนี่ยน่ะใครจะไปทนว่ะ  อุณหภูมิใน่รางการสูงเหลือเกิน..   เค้าไม่ไหวเเล้วตั้งเเต่ตอนที่นั่งอยู่ในผลับเเล้วมันร้อนๆ ตุบๆตับๆ .. อาการเเบบนี้มันคุ้นๆน่ะ..

 

 

ร่าบางนอนกลิ้งไปมาบนเตียงคิงไซต์สุดหรูนี่ก็เกือบตีสามเเล้ว ลู่หานก็ยังไม่หลับเลย  ก็รออีกคนกลับมาก่อนถึงจะหลังลง รู้สึกเป็นห่วงอีกคนมากๆ เพราะพรุ่งนี้มีงานใหญ่อีกด้วยต้องพาคุณชายเซฮุนไปหาท่านพ่อที่คฤหาส  ลู่หานเป็นคนดูเเลเซฮุนมาตั้งเเต่เด็กเพระาแก่กว่า 4 ปี เค้าต้องคอยดูเเลเซฮุนไม่ว่าจะอะไร จนสุดท้าย เรื่องมาก็มาจบที่...เซฮุนกับเค้ามีอะไรกันเกินเลยระหว่างคนคอยรับใช้กับเจ้านายได้    วันนี้ลู่หานพยายามโทรเซฮุนหลายรอบเเต่ก็ไม่รับสักครั้งเลย ทำไงดีเนี่ย ร่างบางกดเบอร์โทรคิมจงอินเพราะคิดว่าเซฮุนน่าจะอยู่กับอีกคน 

        [ฮัลโบครับฮยอง]

        "เซฮุนอยู่กับนายรึเปล่า ?"

        [เอ่อคือ...]

        "อย่าโกหกผม"

        [เซฮุนมัน..อยู่กับผมครับ]

       "พวกนายอยู่ไหน?"

        [ผับ y ]

        "ฮ่ะ ! เดี๋ยวผมไปหาเดี๋ยวนี้ล่ะ"

เท้าเล็กๆรีบพาร่างของตัวเองไปยังสถานที่ที่ได้นัดไว้ ภายในพลับค่อนข้างมืดเป็นเรื่องยากมากที่จะมองหาจงอิน..ก็ไม่ได้ว่าน่ะเเต่หมอนั่นน่ะดำ - -; เสียงเพลงดังกึกก้องไปทั่วทั้งร้านผู้คนเบียดเสียดโยกย้ายส่ายสะโพกไป แอลกอฮอลล์จำนวนมากมายวางเกลื่อนกลาด ร่าบางมองไปมาก็สะดุดกับคนตัวสูงๆใส่ฟ้าอ่อนๆกางเกงขายาวสีดำ ดูเท่บาดใจมาก คนๆนั้นคือ...ชานยอล เเฟนเก่าของลู่หานนั่นเองเเต่ตอนนี้เราไม่ได้คิดอะไรกันเเล้วจริงๆ ผมน่ะตัดขาดจากผู็ชายเพลบอยนั่นไปนานเเล้ว ไม่คิดว่าจะได้เจอกันอีก คนตัวเล็กไม่กล้าเข้าไปทักคนรักเก่าของตนเอง เเต่ไม่รู้อะไรดลใจให้ปาร์คชานยอลหันหน้ามองอีกคน ดวงตาสีนิลมีประกายขึ้น จาลุกวาวเหมือนได้เห็นสมบัติอันล้ำค่าอยู่ตรงหน้า  ร่าบางกำลังจะเดินหนีไปเเต่คนตัวสูงกับร้องท้วงขึ้นมาก่อน

        "Baby..."

        "อย่ามาเรียกฉันอย่างนั้นอีก" ลู่หานหันไปมองหน้าอีกคนด้วยสายตาด่าท่อ

        "ผมว่า...สวยขึ้นน่ะ สวยกว่าเมื่อก่อนอีกไม่รู็ว่าลีลาจะดีกว่าเมื่อก่อนรึเปล่า"

        "ปาร์คชานยอล !" ร่าบางตะเบงชื่ออีกคนด้วยความโกรธจัด

        "หึ...ทำไมล่ะครับ เราก็เคยเป็นคนรักกันน่ะ พี่ก็ช่วยคุยกับผมดีๆหน่อยสิครับ อย่าพูดเหมือนคนไม่รู้จักกันหน่อยเลยน่า"

         "ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับนาย...ถอยไป !" คนตัวสูงไม่ยอมขยับไปไหน ได้เเต่ยิ้มให้อีกคนที่ตอนนี้โกรธเเทบจะเป็นบ้า มายุ่งกับฉันทำไมเนี่ย... ร่างบางมองหน้าอีกคนด้วยสายตาจริงจัง จนอีกคนยอมหลีกทางให้ คนตัวเล็กเดินผ่านอีกคนโดยไม่สนใจเลยว่าคนตัวสูงจะทำหน้ายังไง ปาร์คชานยอลเอาเเต่คิดว่าอยากจะได้ลู่หานกลับคืนมาเหลือเกิน...เอาความจริงเค้ารักลู่หานอยู่รักมาตลอดรักเเต่ลู่หานคนเดียวไม่เคยรักใครเท่านี้มาก่อนเเต่เรื่องมันก็กลับตาละปัดไปหมด จนทำให้เค้าเสียที่รักที่สุดไป...แบบไม่มีวันได้คืนมาอีกเลย

 

     

 

          "อื้อ...เซุนน่า เเรงอีก" ร่างบางครางเสียงสั่น ความเสียวซ่านเข้าครอบงำ

          "ครับๆเข้าใจเเล้ว อึ้กๆ พี่รัดของผมจังเลยอ่ะ"

          "แรงอีกๆ อื้ออึ้ ซี๊ดดด "

          "จะออกเเล้ว" คนสองคนปลดปล่อยจุดสุดยอดออกมาจนเปื้อนพื้นไปหมดทั้งคู่เเข่งกันหายใจถี่ๆ เพราะความเหนื่อย เซฮุนจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเอง เเทบจะยืนไม่ได้เลยด้วยซ้ำ .. เค้ารู้เเล้วว่าทำไมถึงมีอารมณ์ทำเรื่องอย่างว่า เพราะเค้าโดนใครไม่รู้เอายาปลุกเซ็กส์มาใส่ในแก้วเหล้าของเค้า     คนตัวสูงมองอีกคนยิ้มๆ

          "ขอบคุณน่ะครับที่ช่วย"

          "เเฮ่กๆ ..ไม่เป็นไรๆ

เซฮุนเปิดประตูออกมานอกห้องน้ำ..เเต่เเล้วก็ต้องชะงักค้างเมื่อคนที่ยืนอยู่ตรงหน้านี่คือใคร ? 

         

                                                     "ลู่หาน !"

 

        ใบหน้าสีสวยเอ่อล้นไปด้วยคราบน้ำตาที่กำลังไหลลิน สายตาที่เคยมองเซฮุนอย่างรักใคร่ตอนนี้กลับเปลี่ยน เค้ามองเวฮุนด้วยสายตาที่เเสนเกลียดชัง   เซฮุนได้เเต่ยืนโง่อยู่ตรงนั้นไม่ขยับไปไหน...     เขามันมันเลวที่ทำให้คนที่รักต้องเสียใจ   ร่างสูงเอื้อมมือไปดึงมือขาวมากุมไว้ เเต่ร่างบางกับสบัดมันทิ้งอย่างเเรง

            "เอามือสกปรกของคุณออกไป ไม่ต้องมาจับตัวผม !"

            "พี่.."

            "ผมขอลาออก !"

 

 

----- lodeing 100 % ----

เค้าขอโทษที่มาอัพช้าน่ะ 

T^T คอมเค้าเข้าเว็บไม่ได้ไม่รู้เป็นอะไร

ต้องเล่นคอมเครื่องอื่นเเทน

น้ำตาจะไหล...

ฝากติดตามด้วยน่ะค่ะ

 

Finger_star

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา