Hello soul mate

9.3

เขียนโดย Chapond

วันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 01.53 น.

  35 ตอน
  323 วิจารณ์
  68.09K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2557 23.54 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) 2 ถ้ามันเข้าไม่ได้ไม่แปลกหรอกที่เลิกกัน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตรงนี้นะคะจะเป็นบ้านเช่าจะอยู่ด้านหลังบ้านของลุงของเฟย์ เป็นบ้านชั้นเดียวค่ะมี1ห้องนอน

1ห้องน้ำ ถ้าอยู่2คนคงไม่ค่อยอึดอัดอะไรมาก ถ้ามีอะไร ก็ไปเรียกพวกเราที่บ้านใหญ่นะคะ ยังไงก็

คนรู้ๆจักกัน”เฟย์เดินแนะนำบ้านและพูด

 

 

 

 

 

“งั้นดีเลยเฟย์ พี่อ่ะหิวข้าวมากเลยนะ ที่บ้านมีอะไรให้กินมั้ยอ่ะ”ป๊อปปี้ได้ทีรีบเดินมาหาเฟย์

 

 

 

 

“ไม่มี และก็ไม่ให้กิน ถ้าอยากกินมากนะ ชั้นจะจุดธูปส่งไปให้”ฟางรีบดึงเฟย์ออกห่างแล้วว่า

 

 

 

 

“นี่เธอชั้นไม่ใช่พี่นะ อะไรกัน เป็นเจ้าของบ้านประสาอะไร กับข้าวก็ไม่มีให้กิน”ป๊อปปี้บ่น

 

 

 

 

 

 

“เอาน่าแก เมื่อกี้ชั้นเห็นในครัวมีหมูทอดตั้งเยอะแยะพวกเราอ่ะกินไม่หมดหรอก แกอ่ะแบ่งๆให้เค้า

กินหน่อยก็ได้นิ มีน้ำใจหน่อยๆ”แก้วพูดแล้วกินหมูทอดที่เอามาจากในครัวทั้งจาน

 

 

 

 

 

“ใช่ นี่จะใจดำกินแค่คนเดียวรึไง ระวังนะ มันจะอ้วนออกขา แล้วอ้วนขึ้นหน้า”ป๊อปปี้พูดแล้วหยืบหมู

ทอดจากแก้วมากิน

 

 

 

 

 

 

“นี่ อย่ามาปากเสีย ไม่ให้กินก็ไม่ให้กินสิ นี่กุญแจบ้านเอาไปเลย”ฟางหงุดหงิดแล้วยัดกุญแจบ้านใส่

มือก่อนจะเดินหนีไป

 

 

 

 

 

 

“พี่สาวเรานี่ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนไปเลยนะ นี่มีแฟนใหม่ไปรึยังเนี่ย”ป๊อปปี้พูดเมื่อมองตามฟางที่

ออกไป

 

 

 

 

 

“รายนั้นนะพี่ป๊อป ทำงานแถมแต่งตัวเชยอย่างป้า นี่ยังดีที่ถอดแว่นป้าๆนั่นแล้วเนี่ย”เฟย์พูดก่อนจะ

หัวเราะกับป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“ดูกินเข้า มันเยิ้มแบบนั้นไม่กลัวอ้วนรึไง”โทโมะมองแก้วแล้วพูดขึ้น

 

 

 

 

 

“นี่ คนเราจะไปตั้งกฏเกณฑ์อะไรมากมายกับชีวิต กินเราก็กินไปสิ อร่อยจะตาย”แก้วเห็นโทโมะพูด

ก็สวนกลับ

 

 

 

 

“แต่กินแต่ของทอดของมันแบบนี้เดี๋ยวก็ได้ตายไวน่ะสิ ควรหาอะไรที่เป็นประโยชน์ให้ตัวเองบ้าง

สิ”โทโมะพูด

 

 

 

 

 

“โอ้ย นี่นายเพื่อนนายนี่เป็นครูรึว่านายแพทย์รึเปล่าเนี่ยบ่นจัง”แก้วรำคาญโทโมะก็หันไปถามป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“เอาน่ารายนี้เป็นหนุ่มเฮลตี้เข้าฟิตเนส สเปคเกย์อย่าสนเลย กินต่อๆ”ป๊อปปี้พูดแล้วนั่งกินหมูทอด

กับแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แก้วนะแก้ว ยกหมูทอดไปกินกับบ้านนั้นทำไมก็ไม่รู้ ทอดใหม่ก็ได้”ฟางเดินบ่นกลับมาที่บ้าน

 

 

 

 

 

“จะทำกับข้าวหรอครับ ผมช่วยนะครับ”โทโมะเดินออกมาได้ยินฟางบ่นก็พูด

 

 

 

 

“เอ่อ จะดีหรอคะ ฟางว่าวันนี้เป็นวันแรกที่โทโมะมาอยู่บ้าน เดี๋ยวฟางโชว์ฝีมือเองค่ะ แล้วโท

โมะเนี่ยชอบทานอะไรเป็นพิเศษรึเปล่าคะ”ฟางถามโทโมะ

 

 

 

 

 

“ช่วงหลังนี่ผมเน้นทานแต่พวกผักผลไม้น่ะฮะ พวกของทอดๆถ้าจะกินก็กินได้นะครับ แต่คงจะต้อง

ไปเข้าฟิตเนสนานหน่อย”โทโมะพูดพลางช่วยฟางทำอาหารในครัว

 

 

 

 

“โอ้โห โทโมะฟางพึ่งเห็นผู้ชายรักสุขภาพนะ ที่ทำงานฟางน่ะมีแต่พวกอ้วน ไม่ก็ปาร์ตี้ดื่มเหล้าสูบ

บุหรี่จัด”ฟางพูด

 

 

 

 

 

“ความจริงโทโมะก็ดื่มเหล้าล่ะ แต่ไม่ค่อยดื่มเยอะ พอไปปาร์ตี้ได้”โทโมะพูด

 

 

 

 

“แต่เท่าที่ดูโทโมะก็ดูใช้ได้เลยนะ รักสุขภาพแบบนี้ต้องมีวินัยในตัวเองมากแน่ๆ”ฟางชื่นชม

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ้าๆ ชมกันไปๆ กับข้าววันนี้คงจะหวานน่าดู”ป๊อปปี้เดินเข้ามาพร้อมกับแก้วและเฟย์ก็พูด

 

 

 

 

“นี่ใครเชิญเข้าบ้านยะ ออกไปเลยนะ”ฟางออกปากไล่ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“เอ้าได้ไง ทีโทโมะเพื่อชั้นนี่เธอยังพาเข้าบ้านได้ นี่เดี๋ยวนี้เลิกเป็นป้าละพาผู้ชายเข้าบ้านแล้วรึ

ไง”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

 

“นี่ ชั้นไม่ใช่ป้านะ แล้วจะพาผู้ชายเข้าบ้านแล้วมันหนักหัวใคร ไปเลยนะ ออกไปจากบ้านลุงชั้นเลย

ไม่งั้นเจอกระทะฟาดรับขวัญเข้าบ้านใหม่แน่”ฟางพูดขู่แล้วง้างกระทะที่กำลังจะทำอาหารใส่ฟาง

 

 

 

 

 

“ไรเนี่ยไปก็ได้ กินข้าวข้างนอกก็ได้ใครจะไปอยากกิน คนอะไรทำกับข้าวไม่เห็นอร่อยสักนิด”ป๊อปปี้

พูดแล้วเดินออกไป

 

 

 

 

 

“เออ ไปเลยนะ ชั้นทำกับข้าวชั้นก็ไม่อยากให้นายกินเหมือนกันย่ะ”ฟางว่าไล่หลัง

 

 

 

 

 

 

“โอ้โห บ้านนี้ดุเดือดดีจัง ทำกับข้าวไปนะเดี๋ยวชั้นรอกิน”แก้วพูดแล้วเดินไป โทโมะมองแก้วแล้ว

ส่ายหน้า

 

 

 

 

 

“ฮัลโหล อะไรนะเห็นเขื่อนอยู่ที่ผับกับสาวอื่นหรอ”เฟย์รับโทรศัพท์เพื่อนแล้วโวยวายออกไป

 

 

 

 

 

“เห้อ รายนี้ปากบอกว่าเลิกๆแล้วสุดท้ายก็ยังร้อนใจเหมือนเดิม”ฟางมองเฟย์ที่โมโหเรื่องเขื่อนก็ขำ

 

 

 

 

 

“ก็คนมันรักนี่ฮะ อ้อ โทโมะถามอะไรฟางหน่อยสิ ทำไมฟางกับป๊อปถึงไม่ลงรอยกันแบบนี้อ่ะ”โท

โมะถาม

 

 

 

 

“เออ ฟางกับป๊อปเคยเรียนมหาลัยเดียวกันน่ะ แล้วไม่ค่อยจะลงรอยกันเท่าไหร่ เอ่อ ไม่ต้องไป

สนใจหรอก นี่จ้า เตรียมกระทะให้แล้ว เดี๋ยวฟางต้มจืดอีกละกัน”ฟางพูดแล้วเปลี่ยนเรื่อง ก่อนจะทำ

อาหารกับโทโมะไปหัวเราะไป

 

 

 

 

 

 

 

“ไหน เขื่อนอยู่ไหนมีน”เฟย์เดินเข้ามาที่ผับแล้วถามเพื่อนสาวทันที

 

 

 

 

“โน่นแก ชั้นเห็นนัวเนียกับสาวชั้นบน แกต้องใจเย็นๆหน่อยนะ เพราะดูเหมือนว่าสาวคนนี้จะมี

อิทธิพลอยู่เหมือนกันเพราะเมื่อกี้บอกการ์ดในผับสั่งปิดชั้น2เลย”มีนพูด เฟย์ไม่ฟังเดินขึ้นไปแล้ว

ผลักการ์ดที่กันหน้าบันไดชั้น2ไปพ้นๆทาง

 

 

 

 

 

“เนยจ๋า ขอหอมหน่อยสิ”เสียงของเขื่อนกับลังจู๋จี๋กับสาวอื่นทำให้เฟย์เดือดจัดคว้าถังน้ำแข็งตรงไป

หาเขื่อน

 

 

 

 

 

ซ่า

 

 

 

เฟย์สาดถังน้ำแข็งใส่คนทั้งคู่ที่นัวเนียกันที่โซฟา

 

 

 

 

“กรี้ด นี่มันอะไรกัน นังบ้านี่มันเป็นใคร มาเอาตัวนังบ้านี่ออกไปที”เนยลุกขึ้นมากรีดร้องก่อนจะ

โวยวายสั่งการ์ดในผับ

 

 

 

 

 

“ไม่ต้อง ชั้นแค่มาตามคนของชั้น นี่นายทำแบบนี้กับชั้นอีกแล้วนะเขื่อน”เฟย์ว่าการ์ดที่จะมาจับเธอ

ก่อนจะว่าเขื่อน

 

 

 

 

“แล้วไง ชั้นจะทำแบบนี้กับใครยังไงก็ได้เธอไม่เห็นจะเกี่ยว อย่าลืมสิ เราเลิกกันแล้ว”เขื่อนพูด

อย่างไม่แคร์แล้วยิ้มร้ายๆใส่ๆเฟย์ เฟย์สะอึกนึกถึงตอนเช้าที่บอกเลิกกับเขื่อน

 

 

 

 

“แหม คงจะคัน เอ้ย ฮอตมากสินะถึงกลับต้องรีบหาสาวมารับอารมณ์ไวมาก ไม่ทันข้ามวัน”เฟย์ย้อน

กลับใส่เขื่อน ก่อนจะถอดแหวนคู่ที่เขื่อนเคยให้ปาใส่หน้าเขื่อน

 

 

 

 

 

 

“อ้อ นี่คือทิ้งท้ายนะ แหวนกระจอกราคาถูกจากคนกะล่อน ไม่จำเป็นต้องเก็บ”เฟย์ว่าแล้วเดินออก

ไป เขื่อนมองเฟย์ที่ปาแหวนเงินที่ตัวเองเคยสวมคู่กันใส่เขื่อนก็จุกที่อกที่เฟย์ดูถูกตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

“ตอนนี้เขื่อนก็โสดถาวรแล้ว ไม่เศร้านะคะเขื่อน เดี๋ยวเนยจะดูแลรักษาแผลใจเขื่อนเอง”เนยรีบ

ปลอบใจเขื่อนทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“เหอะ ไม่ทันข้ามวันก็มีคนอื่น ไอ้เลว ไอ้ชั่ว เลิกๆไปก็ดี นายมีใหม่ได้ชั้นก็มีได้โว้ย”เฟย์เดินออก

มาจากผับแล้วเดินเตะโน่นเตะนี่เพื่อระบายอารมณ์ออกมา

 

 

 

 

โป้ก

 

 

 

“โอ๊ย”เฟย์เตะกระเป๋าน้ำอัดลมกระเด็นไปใส่ใครคนหนึ่ง

 

 

 

 

 

“ขอโทษค่ะคุณ ขอโทษ เมื่อกี้ชั้นไม่ได้ตั้งใจ อ้าว โอปป้า”เฟย์รีบวิ่งไปหาคนที่ถูกเธอเตะกระป๋อง

ใส่แล้วพูด

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรหรอกครับๆ อ้าว เฟย์”จงเบพูดแล้วเงยหน้ามองพบว่าผู้หญิงที่เตะกระป๋องใส่เขาคือเฟย์

 

 

 

 

 

 

 

“โอปป้า กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่เฟย์คิดถึงโอปป้าที่สุดเลย”เฟย์ดีใจกระโดดกอดจงเบทันที เพราะ

สมัยเรียนจงเบคือรุ่นพี่ของเฟย์และเขื่อน แต่ได้ทุนไปเรียนต่อที่เกาหลีเลยไม่ได้เจอกันนานมาก

 

 

 

 

 

 

“กลับมาได้อาทิตย์กว่าแล้วจ้ะ ละนี่เขื่อนไปไหนล่ะถึงทิ้งให้เฟย์มาเที่ยวคนเดียวแบบนี้ มันอันตราย

รู้มั้ย”จงเบลูบผมเฟย์ด้วยความเอ็นดูก่อนจะถามถึงเขื่อน เพราะรู้ว่าเขื่อนและเฟย์เป็นแฟนกัน

 

 

 

 

 

“เลิกกันแล้ว อย่าไปพูดถึงเลย”เฟย์นิ่งคิดถึงภาพเมื่อกี้ก็พูด

 

 

 

 

 

“เอ๋ คู่รักหวานแห่งปีเลิกกันแล้วงั้นหรอ มีอะไรบอกพี่มั้ยเฟย์”จงเบร้องออกมาเพราะจำได้ว่าเฟย์

และเขื่อนรักกันมาก

 

 

 

 

“ไม่ต้องพูดถึง โอปป้า อย่าพูดถึงคนเลวๆแบบนั้น เฟย์ไม่อยากจำ”เฟย์อัดอั้นมาตั้งแต่เช้าก็ร้องไห้

ปล่อยโฮออกมาอย่างไม่อายจงเบและกอดชายหนุ่มเพื่อหาที่พึ่งทางใจในตอนนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่จะเลิกขำได้รึยังวะ ไอ้เพื่อน”ป๊อปปี้มองเคนตะเพื่อนของเขาอีกคนที่ขำชายหนุ่มไม่เลิก

 

 

 

 

“เอ้าก็มันขำนิเพื่อน โดนพ่อแม่ไล่ออกจากบ้านไม่พอ หาบ้านเช่าดันไปเช่าบ้านลุงของแฟน

เก่า”เคนตะขำไปพูดไป

 

 

 

“พูดมากน่าข้าวน่ะกินไปเลยป่ะ”ป๊อปปี้รำคาญรีบเอาเนื้อย่างที่นั่งย่างด้วยกันเสร็จยัดปากเคนตะ

 

 

 

 

 

“โอ้ย ร้อนๆ ยัดมาได้ไงวะ”เคนตะร้องแล้วรีบกินน้ำ

 

 

 

 

“เอ้า อยากขำดีนักต้องโดน”ป๊อปปี้ยักไหล่ไม่แคร์

 

 

 

 

“โอ้โห เช่าบ้านอยู่ข้างๆกัน งานนี้ก็มีรีเทิร์นสิเพื่อน”เคนตะที่ดื่มน้ำเสร็จก็รีบแซว

 

 

 

 

 

“ไม่มีวัน เรื่องชั้นกับฟางมันเป็นอดีตมานานแล้วโว่ย เราน่ะต่างกันมาก”ป๊อปปี้พูดพลางส่ายหน้า

 

 

 

 

“เอ้าต่างกันละเพื่อนไปเป็นแฟนกันได้ไงวะครับ เมื่อก่อนฟางยิ่งใส่แว่นจ๋าแล้วแกก็เท่ซะ”เคนตะพูด

ถึงเรื่องเก่าๆ

 

 

 

 

 

 

“เงียบเถอะไอ้เคนตะ อย่ามาพูดเรื่องเก่าๆเลย ยัยนั่นน่ะจู้จี้จุกจิก ไม่เข้าใจในตัวชั้น เลิกกันน่ะดีแล้ว

และมันไม่มีวันรีเทิร์นแน่นอน”ป๊อปปี้รีบพูดพลางนึกถึงช่วงเวลาที่คบกัน มีความสุขก็จริง แต่เมื่อเขา

และฟางมองมุมมองความรักและอนาคตแตกต่างกันมาก มันก็ควรที่จะต้องเลิกรากันไปแบบนี้

 

 

 

 

 

“หรอครับเพื่อน อ่ะๆ ไม่รีก็ไม่รี กินๆ”เคนตะมองป๊อปปี้สักพักแล้วพูดก่อนจะคีบเนื้อย่างให้ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรน่ะฟาง”แก้วที่อาบน้ำเสร็จแล้วเห็นฟางมองรูปคู่ที่ป๊อปปี้และฟางเคยถ่ายด้วยกันสมัยเรียนมหา

ลัย

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ไม่มีอะไร ว้าย แก้ว เอามา”ฟางพูดแต่ช้าไปเมื่อแก้วเอารูปนั้นมาดู

 

 

 

 

 

“โอ้โหแกเคยคบกับป๊อปปี้คนเช่าบ้านคนนี้นิ ว้าว จะรีเทิร์นกันป้ะๆ”แก้วแซว

 

 

 

 

 

“ไม่มีวัน ผู้ชายเหลาะแหละทำอะไรไม่เป็นชิ้นเป้นอัน ไม่มีอนาคตแบบนั้นไม่มีวันหรอกที่ชั้นจะรี

เทิร์น”ฟางรีบพูดก่อนจะเดินหนีลงมาชั้นล่างเพื่อหาน้ำดื่ม

 

 

 

 

 

ตุบ

 

 

 

 

เหมือนเสียงกุกกักและเหมือนมีอะไรหล่นหน้าบ้านฟางรีบคว้าไม้กวาดออกไป

 

 

 

 

 

“โอย บ้านนี้ทำไมกำแพงสูงงี้วะ”ป๊อปปี้พูดพลางเอามือลูบก้นตัวเองเบาๆ

 

 

 

 

 

“แก ไอ้หัวขโมย นี่แน่ะๆ”ฟางพุ่งเข้ามาเอาไม้กวาดไล่ฟาดป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“โอ้ย ยัยบ้า ดูบ้างสิ นี่ชั้นเอง”ป๊อปปี้ร้องห้าม

 

 

 

 

“นายเองหรอ ทางเข้าดีๆทำไมไม่เข้ายะ”ฟางชะงักแล้วรีบว่าป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“ไม่จำเป็น เพราะชั้นไม่อยากจะพึ่งเธอ ยัยป้า”ป๊อปปี้พูดกวนๆ ฟางหมั่นไส้แล้วจะง้างไม้กวาดฟาด

 

 

 

 

 

“ทำตัวลับๆล่อๆปีนบ้านคนอื่นแบบนี้หยั่งกะโจร ต่อให้เป็นคนเช่าบ้านก็เหอะ มันน่าจับไปโรงพัก

ซะ”ฟางรีบว่า

 

 

 

 

 

“นี่จะบ้ารึไง โจรอะไรจะหล่อ เท่ สมาร์ทแบบนี้ เธอนี่ควรกลับไปใส่แว่นนะ ยัยป้า”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

“ใส่แล้วก็ดีนะ จะได้เห็นชัดๆว่า ผู้ชายคนนี้น่ะมันไม่ได้เรื่องแค่ไหน”ฟางว่าแล้วเดินหนี

 

 

 

 

 

“โธ่ ชั้นน่ะไม่ใช่ไม่ได้เรื่อง แต่มันเป็นสไตล์ ป้าอย่างเธอไม่มีวันเข้าใจหรอก”ป๊อปปี้ว่าไล่หลังแล้ว

เดินกลับเข้าบ้านไป

 

 

 

 

 

 

เลิกกัน งานนี้บอกเลยว่ารีเทิร์นกันยากแน่นอน555555

 

 

เพราะมือที่3ที่4กำลังทยอยมาขัด ไม่ต้องห่วงมีทุกคน 

 

 

ฝากฟิคเรื่องใหม่หน่อยน้าาา

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา