Fic Naruto พันธสัญญาสีดำ ความเศร้า ความรัก ภาค1

9.3

เขียนโดย นิกซ์

วันที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 07.27 น.

  71 ตอน
  68 วิจารณ์
  80.07K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2564 21.50 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

30) บทที่ 26 ฝึกวิชากับพ่อ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

หลังจากที่ซากุระซื้อของเสร็จแล้วก็กลับไปที่หอแล้วทำการอาบน้ำเจ้าเหมียวทามะ เจ้าเหมียวทามะนั้นอยากจะหนีแต่เมื่อเจอพละกำลังอันมหาศาลของเด็กสาวผู้เป็นนาย?ก็จำต้องหยุดไม่งั้นเด็กสาวอาจจะอัดมันทำแมวป่นก็เป็นได้ ใครจะนึกล่ะว่าหน้าตาน่ารักอย่างนี้จะมีนิสัยอันซาดิสต์ชอบแกล้งสัตว์เลี้ยงอย่างนี้ พออาบน้ำและตัดแต่งขนเสร็จเจ้าเหมียวทามะก็ถูกแปลงโฉมจากแมวขาวดำขนยุ่งฟูก็กลายเป็นแมวเหมียวขนเรียบมีผ้าปิดตาสีดำสุดเท่ และปลอกคอหนามสุดร็อค

"ยัยหนู เธอนี่ตัดแต่งขนแมวเก่งดีนี่"

"เห็นไหมล่ะ น่ารักขึ้นเยอะเลย"

"ไปหาฮารุชิกันเถอะ"ว่าจบเจ้าเหมียวก็กระโดดขึ้นบ่าของเด็กสาว

"อ้วนนะแก สงสัยต้องลดน้ำหนักหน่อยนะ"

"โถ่ ข้าอายุมากแล้วนะ การที่ได้อยู่บนบ่าของเด็กสาวน่ารักๆแบบนี้มันดีจริงๆ"

"เจ้าแมวเจ้าชู้เอ๊ย!"

ระหว่างทางที่ซากุระกำลังไปที่ถ้ำลับก็เจอกับกาอาระ

"ซากุระจะไปไหนรึ"

"สวัสดี กาอาระ พอดีชั้นจะไปหาสมุนไพรน่ะจ้ะ มาทดลองปรุงยา"

"มันไม่อันตรายไปหน่อยเหรอ"

"ไม่หรอกชั้นไปแค่หมู่บ้าน อีกอย่างทามะเค้าอยากได้หญ้าหมวดแมวด้วย"

"ทามะ?"คาเสะคาเงะงุนงง

"นี่ไง"พลางอุ้มเจ้าเหมียวอ้วนขาวดำโชว์

"เมี๊ยว"เจ้าแมวอ้วนร้องทัก

"พอดีชั้นเจอที่ชั้นเจอที่หน้าหอ รู้สึกถูกชะตาเลยเอามาเลี้ยง น่ารักไหม"

"ก็น่ารักดีนะ ยังไงเธอก็ระวังตัวด้วย ชั้นจะกลับสึนะแล้ว เธอต้องระวังตัวด้วยชั้นเป็นห่วง"

"อื้ม นายเองก็เหมือนกันนะ บาย"เด็กสาวโบกมือลาเช่นเดียวกับทามะที่ยกอุ้งเท้านิ่มๆสีขาวขึ้น

เเล้วร้องเหมือนบอกลา"เมี๊ยว"

พอลับร่างของกาอาระ เจ้าแมวทามะเเซวทันที"แหม...เนื้อหอมใช่เล่นนะเรา"

"บ้า!พูดอะไรไม่รู้เรื่อง"ว่าแล้วก็ดีดบ้องหูเจ้าเหมียวเข้าให้

"ข้าเจ็บนะ"

"เจ็บสิจะได้จำ ไปกันได้เเล้ว"

พอมาถึงถ้ำลับที่ตอนนี้มีฮารุชิรออยู่

เจ้าเหมียวทามะลงเดินเข้าไปหา"แหม ลุกสาวนายมีหนุ่มๆมาจีบด้วยนะฮารุชิ เสน่ห์แรงใช่เล่น"ไม่ทันไรเจ้าทามะก็โดนผ่ามือพิฆาตฟาดเข้าให้ ทำให้เจ้าแมวอ้วนกระเด็นไปไกล"แม๊ว!ข้าเจ็บนะ"

ซากุระเท้าสะเอว"เจ็บสิจะได้จำไอ้แมวปากเสียพูดมากจริง เดี๋ยววันนี้งดมื้อเย็นเลย"

"ไม่เอานะ"เจ้าแมวอ้วยโวยวาย

ฮารุชิส่ายหน้า

ส่วนซึบารุในตอนนี้อยู่ในร่างคนแล้วบ่นอย่างละเหี่ยใจ"ไอ้หน้าตากับนิสัยชักจะเหมือนแกเข้าไปทุกทีนะฮารุชิ ยังกะร่างแตกหน่อของแกไม่มีผิดเลยนะ"

ฮารุชินึกอยากรู้ฝีมือของลูก"ซากุระมาประลองกับพ่อหน่อยสิ พ่ออยากจะรู้ฝีมือของลูก"

"คะ"

"เต็มที่นะลูก"

เด็กสาวพยักหน้าและแล้วการต่อสู้ของสองพ่อลูกฮารุโนะก็เริ่มขึ้นงานนี้ ซึบารุและทามะทำหน้าที่เป็นผู้ชม

"งานนี้ท่าจะมันส์ล่ะ"ซึบารุนั่งมองดูคู่กับเจ้าแมวทามะที่ตอนนี้กลายร่างเป็นเนโกะมาตะแล้ว(แมวผีตามความเชื่อของญี่ปุ่นนั่นแหละค่ะ ถ้ามีพลังเยอะสุดคือจะมีจำนวนห้าหาง:นิกซ์)

สำหรับซากุระนั้นการที่ต้องมาสู้กับพ่อถือว่าเธอเสียเปรียบอยู่มากเพราะอีกฝ่ายคือนินจาอัจฉริยะผู้มากด้วยประสบการณ์ถือว่าหนักมือพอสมควร

ส่วนฮารุชินั่นถึงอีกฝ่ายจะเป็นนินจาแพทย์ที่ยังมีประสบการณ์ไม่มากแต่ก็ถือว่าเป็นนินจาที่มีฝีมือเพราะไม่นานก็สามารถมองการเคลื่อนไหวและสามารถเดาการเคลื่อนไหวของเค้าออกสามารถโต้คืนได้และความสามารถในการคอนโทลจักระก็ถือว่าดีเยี่ยมจนเข้าขั้นอัจฉริยะไม่เสียทีที่เกิดมาเป็นลูกของเค้าทำให้เค้าอดภูมิใจไม่ได้ เป็นคู่ต่อสู้ที่หนักมือที่สุดคนหนึ่งเลยก็ว่าได้ 

สักพักทั้งสองจึงหยุด

ฮารุชิชมเปาะ"เก่งจริงๆนะ ถ้าฝึกอีกหน่อยล่ะก็เก่งเลยนะ"

"ขอบคุณคะ ที่พ่อออมมือ"

ซึบารุตบมือ"เยี่ยมทั้งคู่"

ฮารุชิพูดต่อ"เอาล่ะ งั้นเรามาฝึกวิชาสกัดใจดีไหมลูก"

"ค่ะ แต่ก่อนอื่นหนูมีคำถาม"

"ว่ามาสิ"

"ยาทิพย์มันมีประสิทธิภาพยังไงค่ะ"

"ยาทิพย์มันมีฤทธิ์ทำให้เซลล์ในร่างกายฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว ต่อให้ได้รับอาการบาดเจ็บสาหัสแค่ไหนก็จะหายได้อย่างรวดเร็ว ถือว่าเป็นยาขนานดี พ่อเองก็พยายามหาส่วนผสมที่จะมาทดแทนสมองมนุษย์อยู่น่ะนะ ในตอนนี้พ่อคงต้องขอให้ลูกสานงานนี้ต่อจากพ่อด้วยนะ"

"คะ หนูจะพยยามอย่างดีที่สุด"

ฮารุชินึกบางอย่างออก"มีอีกเรื่องหนึ่งนะ ที่พ่ออยากจะให้ลูกรู้ไว้"

"เรื่องอะไรเหรอค่ะ"

"เรื่องยาทำลายประสาทสัมผัสจักระ เอาไว้ใช้จัดการนินจาตรวจจับไงล่ะ นินจาพวกนี้เป็นพวกที่อันตรายมาก ถ้ามาจากตระกูลอุซึมากิยิ่งร้ายกาจ เข้าไปใหญ่ พ่อว่าลูกน่าจะฝึกปรุงยานี่ไว้ก็ดีนะ"

"คะ"

"เอาล่ะ ลูกหมดข้อสงสัยแล้วนะ เรามาเริ่มฝึกวิชาสะกดใจกันเถอะ ขั้นแรกลูกต้องนั่งสมาธิ"

เด็กสาวทำตามที่ผู้เป็นพ่อบอก ฮารุชิอธิบายต่อ"ในเวลานี้พ่อจะใช้คาถาลวงตากับจิตใจของลูก ซากุระ ลูกห้ามวอกแวกเด็ดขาด ทำจิตให้เป็นสมาธิ"

"หนูพร้อมแล้วค่ะ"

ฮารุชิจึงประสานอินแล้วเอามือแตะที่หัวของลูกสาว

'คาถาลวงตา'

ภาพลวงตาที่แล่นเข้าสู่สมอง คาถาลวงตาของผู้เป็นพ่อนั้นรุนเเรงมาก ผ่านไปแค่ห้านาทีซากุระลืมตาตื่นทันที"เฮือก"

ฮารุชิดูอาการของลูกสาวที่หายใจติดขัด

ซึบารุปราดเข้ามาดู"ยัยหนูเป็นไงบ้าง"

แต่แล้วฮารุชิก็สับหลังคอทำให้ผู้เป็นลูกสลบลง"ห้านาทีก็ถือว่าดีสำหรับครั้งแรก ให้เด็กคนนี้พักซักหน่อย น่าจะดี ซึบารุซัง ทามะ ฝากซากุระด้วย เดี๋ยวผมจะไปปรุงยาให้เค้าสักหน่อย"

พอมาถึงห้องปรุงยาที่ตนสร้างไว้ภายในมิติแล้วฮารุชิบ่นกับตัวเอง "เวลาแห่งพันธะสัญญาสีดำเริ่มแล้วสินะ ซากุระ "

 

 

เม้นบ้างนะ อีกไม่กี่ตอนซาสึเกะจะมาจับซากุระแล้ว อดทนกันนิดหนึ่ง (ตอนนี้ไรเตอร์กำลังโดนซาสึเกะข่มขู่ด้วยพันปักษาค่าาาา แงงงงง)

ซากุระ:ซาสึเกะคุงอย่าใจร้อนสิ จุ๊บ!(นางเอกเราเข้าไปจุ๊บแก้มพ่อเป็ดโปรซัสคุงแล้ว)

ซาสึเกะ: (สถานะเอ๋อรับประทานคร้าบ)

แฟนคลับSasuSku: ฮริ้วววววววววววว(ยกกล้อง ไอแพด ไอโฟนมาถ่ายรูปแล้ว)

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา