Prince and Devil เรื่องนี้มีนางร้ายเป็นนางเอก ! ;)

9.4

เขียนโดย AL_puppylove_TK

วันที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 12.05 น.

  43 chapter
  346 วิจารณ์
  57.50K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

14)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
                  ข่าวดัง ! ข่าวเด่น ! นางเอกสาวฉายา เจ้าหญิง ลาออกจากวงการ ทนแบกหน้าสู้ผู้คนไม่ไหว !
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
               ลือสนั่น ! นางเอกสาว ฟ. ถูกไล่ออก ! ออกไปเลี้ยงลูกในท้องที่ไม่มีพ่อ ! 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
               ฟ. นางเอกสาวสวยชื่อดัง หายลับไปจากวงการ ! แบกหน้าไปขอความเห็นใจจาก พ่อของเด็กในท้อง ! 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
               ไม่ว่าจะหนังสือพิมพ์ฉบับไหนก็มีแต่ข่าวของนางเอกสาวอย่างฟางเต็มไปหมด สร้างความตะลึงต่อผู้คนหลายล้านคนได้เป็นอย่างดี 
 
 
                 นักข่าวหลายต่อหลายคนต่างพากันเร่งรีบตามหานางเอกสาวให้ไวที่สุดเพื่อจะสัมภาษณ์ทำข่าว แต่ก็ไร้วี่แววร่างเล็กๆนั่น 
 
 
 
 
 
 
 
                 มีหลายประเด็นข่าวที่ว่าฟางหนีออกนอกประเทศไปแล้ว !!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                 แต่จะมีใครบ้างรู้... ว่าแท้จริงแล้ว....
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                เธอไม่ได้หายไปไหนเลย.. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                  คอนโดโทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
 
                   " เรื่องทั้งหมดฝีมือเธอใช่มั้ย !? " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                  "...."
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
               " ตอบผมสิแก้ว ว่าเธอเป็นคนทำมันทั้งหมด " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
              "..." 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
             " หึ... เลว จริงๆ.." 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
              " เลวยังไง.. ก็ขึ้นชื่อว่าเป็น เมีย คุณนะ โทโมะ " แก้วเอ่ยพร้อมปรายตามองโทโมะอย่างเยาะๆ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                " เธอจะเอายังไง " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
               " เลิกยุ่งกับมันซะ ! "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
             " นั่นมันเพื่อนผมนะแก้ว ! "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
              " ก็แก้วไม่ชอบ ! สมควรแล้วที่โดนอย่างนี้น่ะ ใครที่มายุ่งกับคุณ แก้วเกลียดมันหมดทุกคนนั่นแหละค่ะ " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
              " อย่าทำตัวงี่เง่าน่ารำคาญไปหน่อยเลย มันไม่ได้ทำให้ผมเห็นใจเธอเลยสักนิด " เสียงเข้มเอ่ยขึ้นมาอย่างรำคาญใจ ทำเอาคนฟังหัวใจสลาย...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
               เธอจะไม่ยอมแค่นี้ ! 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
               " ... "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
            " ความจริงผมก็พอดูออกนะ ว่าเธออิจฉาฟางเขาน่ะแก้ว " โทโมะพูดพร้อมมองแก้วด้วยสายตาที่รู้ทันสุดๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
             "..."
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
           " อิจฉา.. ที่ฟางดังกว่า อิจฉา.. ที่ฟางมีทุกอย่างครบโดยสมบูรณ์แบบ อิจฉา.. ที่ฟางเป็นที่รักของทุกคน อิจฉา.. ที่ฟางมีผู้ใจเอ็นดู... อิจ...." 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
              " เงียบนะ !!! " แก้วตวาดลั่น " ทำไมแก้วจะต้องไปอิจฉามันด้วย ! ในเมื่อแก้วเองก็มีดีไม่แพ้มัน "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
            " นั่นสิ.. ไม่อิจฉาแล้วทำแบบนี้ทำไม " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
           "!!"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
            " ยอมรับเถอะ.. ว่าเธอ อิจฉา ฟางเขาน่ะ "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
               เหอะ ! อย่างเธอนี่นะจะอิจฉายัยผู้หญิงใจง่ายอย่างยัยนั่น ทำไมเธอจะต้องไปอิจฉาด้วย ? ในเมื่อเธอเองก็มีคนที่รักเธอ.. อย่างป๊อบปี้ไง ! หมอนั่นรักเธอจะตาย ช่วยเธอได้ทุกอย่างขอแค่เธอมีความสุข ต่างจากยัยนั่นที่เป็นคนอ้อนวอนขอความรักจากป๊อบปี้ ในขณะที่เธอไม่จำเป็นต้องขอ..
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
           แต่อย่างเดียวที่เธอเกลียด...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
             มันจะมาแย่งโทโมะไปจากเธอ ! และแน่นอนว่าเธอไม่มีวันยอมมันเด็ดขาด !
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
              " ผมจะลางานสองเดือนนะ " โทโมะว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
              " !!! "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
           " ว่าจะไปเที่ยวเป็นเพื่อนฟาง ฟางจะได้หายเครียด และสบายใจ "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
              " แก้วไม่ให้คุณไป..."
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                " เธอไม่มีสิทธิ์มาห้ามผมนะแก้ว เพราะผมตัดสินใจแล้ว "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                " !!!! "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
             ไม่รอให้หญิงสาวได้โวยอะไรออกมาอีก ชายหนุ่มหันตัวเดินจากห้องไปโดยที่ไม่ลืมจะหยิบกุญแจรถไปด้วย และเธอรู้ว่าเขาจะต้องไปหายัยฟางนั่นแน่ๆ ! 
 
 
 
 
 
 
 
            ให้ตายเถอะ ! ทำไมมันไม่เหมือนกับที่เธอคิด แทนที่เขาจะเลิกยุ่งกับมันเพราะมันเป็นผู้หญิงน่ารังเกียจ แต่เขากลับทำสิ่งที่ตรงข้าม เขาเข้าใกล้มันมากขึ้น ! 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
              ยัยนั่นชักจะ อ่อย คนของเธอมากไปแล้วนะ !!!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
             มือเรียวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากด ก่อนจะยกขึ้นแนบหู
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
             ติ๊ด !
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
            ( ว่าไง )
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
             " จัดการเรื่องลางานให้หน่อยสองเดือน .. และแกต้องว่างด้วย ฉันจะพาไปทำอะไรสนุกๆ " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
              ( ... )
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
             " ตกลงตามนี้ "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                 หึ.. บอกแล้วไง เธอกัดไม่ปล่อย !
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา