Prince and Devil เรื่องนี้มีนางร้ายเป็นนางเอก ! ;)

9.4

เขียนโดย AL_puppylove_TK

วันที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 12.05 น.

  43 chapter
  346 วิจารณ์
  57.69K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

40)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
                   " ทำอะไรอยู่ ? " โทโมะเอ่ยทักแฟนที่ตอนนี้นั่งก้มหน้ากดโทรศัพท์อย่างไม่สนใจใคร 
 
 
                    "..." แก้วไม่ตอบ เพียงแต่ก้มหน้ากดโทรศัพท์ต่อไป ทำโทโมะถึงกับหงุดหงิดที่แฟนสาวเมินเขาแบบนี้
 
 
 
 
               โทโมะเดินตรงเข้ามาหาแก้ว ทำท่าจะคว้าโทรศัพท์ในมือเธอออก แต่แก้วก็ไวกว่า เธอกระชากโทรศัพท์กลับมาได้ก่อนจะมองหน้าโทโมะอย่างไม่ชอบใจ 
 
 
              แต่ก็ใช่ว่าโทโมะจะไม่เห็น.. เขาตาไวพอที่จะเห็นว่าเธอคุยไลน์กับผู้ชาย !
 
 
 
              " คุยกับใคร ? "
 
 
 
              " มันเรื่องของแก้ว " 
 
 
 
            " ตอบผมมาดีๆ " 
 
 
 
 
             " แก้วว่าคุณไม่อยากรู้หรอก เมื่อเย็นนี้น่ะ.. กินตับอร่อยมั้ย  ? " แก้วถามเย้ยเยาะ
 
 
 
 
              "..." 
 
 
 
 
 
                 " เชิญคุณไปกินตับของคุณให้อร่อยเถอะค่ะ แก้วก็จะไปกินตับของแก้วบ้าง " 
 
 
 
 
                 " ตับบ้าบออะไร ! อย่ามาพูดจาแบบนี้นะ "
 
 
 
 
                " คิดว่าแก้วโง่หรือไงว่าคุณแอบนอกใจ ! เหอะ ทำไม ? พอแก้วทำบ้าง จะทำไม "
 
 
 
 
                " ยัยนั่นก็แค่ของหวาน ! แต่เธอต่างหากที่เป็นตัวจริงน่ะแก้ว " โทโมะพูดพร้อมมองเข้ามาในตาของเธอ
 
 
 
 
                 แก้วหลบสายตา.. ตอนนี้เธอกำลังทำตาม 'แผน' ที่จองเบวางไว้ เธอจะมาหวั่นไหวทำให้แผนล่มเพราะสายตาคู่นั้นไม่ได้เด็ดขาด 
 
 
                โทโมะเองก็สังเกตุได้ว่าแฟนสาวของเขามีท่าทีที่แปลกไป ไม่หลงใหลสายตาของเขาเหมือนแต่ก่อน แต่เขาเองก็เลือกที่จะเงียบไม่อยากที่จะพูดมันออกมาตอนนี้ เพราะรู้ดีว่าถ้าพูดอะไรออกมา ทุกอย่างจะยิ่งแย่ลง
 
 
 
                 " ถ้าคุณมีแก้วคนเดียวไม่ได้ .. แก้วว่าเราควรห่าง..."
 
 
 
 
                " เงียบซะจริญญา " โทโมะพูดขัดคำที่เขาไม่อยากจะได้ยิน
 
 
 
 
               'ห่าง' เหรอ ? เหอะ ! แค่เขาไม่เจอใบหน้าสวยนี่แค่ห้านาที เขาก็คิดถึงเธอจนแทบคลั่ง ! แต่นี่เธอจะมาขอห่างกับเขา ? เขาจะไม่ยิ่งทรมานหรอกเหรอ เขาไม่รู้ว่าเธอจะขอห่างเขานานเท่าไหร่ แต่ห่างก็คือห่าง ไม่ได้เจอ ไม่ได้คุย ไม่ได้เห็นหน้า ไม่ได้จูบ ไม่ได้กอด...
 
 
 
              ไม่ได้ ! เขาไม่มีความอดทนขนาดนั้น !
 
 
 
 
 
                 " ถ้าเธอพูดว่าห่างอีกครั้ง.. จุดจบของเรา ไปอยู่ที่เตียงแน่ ! " 
 
 
 
 
 
                " !! "
 
 
 
 
 
               " และอย่าให้ฉันรู้ว่าเธอริอาจมีใหม่.. "
 
 
 
 
 
               "..."
 
 
 
 
 
             " ไม่งั้น..เธอจะไม่ได้เจอผู้ชายคนอื่นนอกจากฉัน และมันคนนั้น...จะต้องพบกับจุดจบของชีวิต !! "
 
 
 
 
 
                   เห็นแก่ตัว !!!! 
 
 
 
 
 
 
                 แก้วได้แต่ก่นด่าเขาในใจ มองตามร่างสูงที่เดินแยกออกไปอย่างโมโห 
 
 
 
 
                  แต่คนอย่างจริญญา.. ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ การที่เขาห้ามเธอแบบนี้เท่ากับว่าเขากำลังท้าทายเธออยู่ และเธอเองก็ชอบความท้าทายซะด้วยสิ !
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                        แผนกำลังดำเนินไปได้ด้วยดี...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                 หึ !!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา