รู้ว่าผิดเเต่ก็รักเธอ
-
3) กวิน ป็อปปี้ เฟย์ การสั่งห้ามหัวใจตัวเอง1
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลายวันผ่านมาเเล้ววันที่เกิดเรื่องเเบบนั้นขึ้นตั้งเเต่วันนั้นร่างเล็กก็พยายามออกห่างร่างสูงไม่สนใจกลับจากโรงเรียนก็ไปเที่ยวกับกวินเพื่อนชายของเธอกลับบ้านดึกบางทีก็โดนร่างสูงเเสดงอาการหึงต่อหน้าโฟร์พี่สาวเธอตลอดหรือบางทีโฟร์ก็เเสดงอาการหึงเขื่อนก็มีวันนี้ก็เช่นกันเธอนัดกับกวินเเละป๊อปปี้เพือนสาวอีกคนไปเดินดูของสะสมที่สวนจตุจักรเพราะเบื่อการไปเดินห้าง ดูหนังเเละทานข้าวในร้านอาหารหรู
"นี่กวินเอาขนมของฉันมานะ นายขี้ขโมย"เสียงทะเลาะเเละเสียงล้อเลียนดังมาจากโต๊ะประจำของร่างเล็กเสียงเเบบนี้เกิดขึ้นเกือบทุกวันเเละคนที่ทำให้เกิดเรื่องเเบบนี้คงหนี้ไม่พ้นคู่กัดเเห่งปีป๊อปปี้สาวสวยเเละกวินหนุ่มลูกครึ่งเพื่อนเเสนสนิทของร่างเล็กนั่นเองบางที่คนอื่นที่ไม่รู้จักอาจจะคิดว่าเขาเเละเธอเป็นเเฟนกันถ้าไม่ติดตรงที่ว่ากวินพยายามเอาใจเเละกำลังจีบร่างเล็กอยู่นั้นเอง
"หึ ไม่ให้ ยัยอ้วนกินทุกวันเเบ่งกวินสุดหล่อกินบ้างดิ"กวินลุกออกจากเก้าอี้ประจำทำให้ป๊อปปี้ต้องวิ่งไปเอาขนมเธอมาให้ได้
"เเหวะ หล่อตรงไหน เเล้วฉันอ้วนตรงไหน"ป๊อปปี้พยายามใช้มือเเย่งขนมคืนให้ได้
"มัวเเต่กินไม่เหมือนเฟย์สุดที่รักของฉัน มช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ ทั้งสวย น่ารัก หุ่นยังกีอีกตั้งหาก"กวินบอกป๊อปปี้ก่อนจะเดินมาหาร่างเล็กที่นั่งทำการบ้านอยู่จนทำให้ป๊อปปี้หน้ามุ้ยพลางคิดในใจอ้วนตรงไหนฟระ
"กวินทำไมไปว่าป๊ออย่างนั้นละ เขาไม่เห็นอ้วนเลยออกจะสวย"ร่างเล็กเงยหน้าจากสมุดการบ้านมาตักเตือนกวิน
"ใช่ๆฉันอ้วนตรงไหนเเล้วอีกอย่างอย่างขนมนั้นอะฉันไม่เอาก็ได้ พอดีตอนที่ฉันไปเข้าห้องน้ำกลุ่มยัยหวายบ่นว่าขนมนี้มันใกล้จะหมดอายุนะ ฉันเลยขอมาเพราะรู้มาว่านายจะต้องเเย่งกิน"ป๊อปปี้พูดก่อนจะไปนั่งข้างร่างเล็ก
"เเล้วมันหมดอายุเมื่อไหร่อะ"กวินถาม
"เออ คือตอนที่กวินเเย่งขนมมากินอะเฟย์นั่งดูเวลาเลยรู้"ร่างเล็กตอบเเทนเพราะเห็นเพื่อนสาวหัวเราะคึคัก
"หะหา เเล้วตกลงไปเอาขนมมาตอนไหน"กวินตกใจในสิ่งที่ร่างเล็กพูดก่อนจะก้มลงไปหาเขนมที่ตอนเอามาเต็มซองเเต่ ณ ตอนนี้หมดเเล้ว เพราะฝีมือของเขาเอง
"เออ เมื่อ"ยังไม่ทันที่ร่างเล็กจะตอบเพื่อนชายเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นก่อน
"กับสิ่งที่เธอถาม..ฉันจะถามใคร"เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นทำให้ร่างเล็กขอตะวไปรับ
"ไง ยัยตัวเเสบ บอกมาขนมนี่เอามันมาเมื่อไหร่"กวินที่ไม่ได้คำตอบจากร่างเล็กก็หันไปถามเพื่อรสาวอีกคนที่นั่งหัวเราะอยู่
สะ สองวันที่เเล้ว"ป๊อปปี้อดกลั้นหัวเราะก่อนจะตอบทำให้คนฟังเหวอไปชั่วขณะ ก่อนที่จะโดนชายหนุ่มวิ่งไล่จับ
ด้านร่างเล็ก
"มีอะไรเหรอคะ พี่โฟร์"ร่างเล็กรับสายคนที่โทรมา
"เฟย์อยู่ไหนเหรอ"ปลายสายถามมาอย่างร้อนรนจึงคนฟังจับน้ำเสียงได้
"อยู่โรงเรียนคะ พี่โฟร์มีอะไรหรือเปล่าคะ ร้แนรนเชียว"ร่างเล็กตอบ
"คือตอนนี้เขื่อนไม่สบายเฟย์ช่วยไปดูเเลเขาหน่อยนะ"เสียงของโฟร์เอ่ยออกมาทำให้คนฟังรู้สึกอึดอัดจะบอกพี่สาวอย่างไรดี
"เเล้วทำไมพี่โฟร์ไม่ไปดูเเลเขาละคะ"ร่างเล็กเอ่ยถามออกไปเเต่ในใจยังคงคิดหาเหตุผล
"ก็คือตอนนี้พี่ไปรับมดที่สนามบินนะสิ จะกลับก็คงจะไม่ทัน ฝากเฟย์ดูเเลก่อนนะ น้องรัก"เสียงของโฟร์ออดอ้อนร่างเล็กทำให้เธอปฎิเสธไม่ได้จึงตอบตกลงก่อนที่จะเดินมาบอกเพื่อนทั้งสองคนเเละกลับไปบ้านเสตุสุวรรณ
"นี่กวินเอาขนมของฉันมานะ นายขี้ขโมย"เสียงทะเลาะเเละเสียงล้อเลียนดังมาจากโต๊ะประจำของร่างเล็กเสียงเเบบนี้เกิดขึ้นเกือบทุกวันเเละคนที่ทำให้เกิดเรื่องเเบบนี้คงหนี้ไม่พ้นคู่กัดเเห่งปีป๊อปปี้สาวสวยเเละกวินหนุ่มลูกครึ่งเพื่อนเเสนสนิทของร่างเล็กนั่นเองบางที่คนอื่นที่ไม่รู้จักอาจจะคิดว่าเขาเเละเธอเป็นเเฟนกันถ้าไม่ติดตรงที่ว่ากวินพยายามเอาใจเเละกำลังจีบร่างเล็กอยู่นั้นเอง
"หึ ไม่ให้ ยัยอ้วนกินทุกวันเเบ่งกวินสุดหล่อกินบ้างดิ"กวินลุกออกจากเก้าอี้ประจำทำให้ป๊อปปี้ต้องวิ่งไปเอาขนมเธอมาให้ได้
"เเหวะ หล่อตรงไหน เเล้วฉันอ้วนตรงไหน"ป๊อปปี้พยายามใช้มือเเย่งขนมคืนให้ได้
"มัวเเต่กินไม่เหมือนเฟย์สุดที่รักของฉัน มช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ ทั้งสวย น่ารัก หุ่นยังกีอีกตั้งหาก"กวินบอกป๊อปปี้ก่อนจะเดินมาหาร่างเล็กที่นั่งทำการบ้านอยู่จนทำให้ป๊อปปี้หน้ามุ้ยพลางคิดในใจอ้วนตรงไหนฟระ
"กวินทำไมไปว่าป๊ออย่างนั้นละ เขาไม่เห็นอ้วนเลยออกจะสวย"ร่างเล็กเงยหน้าจากสมุดการบ้านมาตักเตือนกวิน
"ใช่ๆฉันอ้วนตรงไหนเเล้วอีกอย่างอย่างขนมนั้นอะฉันไม่เอาก็ได้ พอดีตอนที่ฉันไปเข้าห้องน้ำกลุ่มยัยหวายบ่นว่าขนมนี้มันใกล้จะหมดอายุนะ ฉันเลยขอมาเพราะรู้มาว่านายจะต้องเเย่งกิน"ป๊อปปี้พูดก่อนจะไปนั่งข้างร่างเล็ก
"เเล้วมันหมดอายุเมื่อไหร่อะ"กวินถาม
"เออ คือตอนที่กวินเเย่งขนมมากินอะเฟย์นั่งดูเวลาเลยรู้"ร่างเล็กตอบเเทนเพราะเห็นเพื่อนสาวหัวเราะคึคัก
"หะหา เเล้วตกลงไปเอาขนมมาตอนไหน"กวินตกใจในสิ่งที่ร่างเล็กพูดก่อนจะก้มลงไปหาเขนมที่ตอนเอามาเต็มซองเเต่ ณ ตอนนี้หมดเเล้ว เพราะฝีมือของเขาเอง
"เออ เมื่อ"ยังไม่ทันที่ร่างเล็กจะตอบเพื่อนชายเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นก่อน
"กับสิ่งที่เธอถาม..ฉันจะถามใคร"เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นทำให้ร่างเล็กขอตะวไปรับ
"ไง ยัยตัวเเสบ บอกมาขนมนี่เอามันมาเมื่อไหร่"กวินที่ไม่ได้คำตอบจากร่างเล็กก็หันไปถามเพื่อรสาวอีกคนที่นั่งหัวเราะอยู่
สะ สองวันที่เเล้ว"ป๊อปปี้อดกลั้นหัวเราะก่อนจะตอบทำให้คนฟังเหวอไปชั่วขณะ ก่อนที่จะโดนชายหนุ่มวิ่งไล่จับ
ด้านร่างเล็ก
"มีอะไรเหรอคะ พี่โฟร์"ร่างเล็กรับสายคนที่โทรมา
"เฟย์อยู่ไหนเหรอ"ปลายสายถามมาอย่างร้อนรนจึงคนฟังจับน้ำเสียงได้
"อยู่โรงเรียนคะ พี่โฟร์มีอะไรหรือเปล่าคะ ร้แนรนเชียว"ร่างเล็กตอบ
"คือตอนนี้เขื่อนไม่สบายเฟย์ช่วยไปดูเเลเขาหน่อยนะ"เสียงของโฟร์เอ่ยออกมาทำให้คนฟังรู้สึกอึดอัดจะบอกพี่สาวอย่างไรดี
"เเล้วทำไมพี่โฟร์ไม่ไปดูเเลเขาละคะ"ร่างเล็กเอ่ยถามออกไปเเต่ในใจยังคงคิดหาเหตุผล
"ก็คือตอนนี้พี่ไปรับมดที่สนามบินนะสิ จะกลับก็คงจะไม่ทัน ฝากเฟย์ดูเเลก่อนนะ น้องรัก"เสียงของโฟร์ออดอ้อนร่างเล็กทำให้เธอปฎิเสธไม่ได้จึงตอบตกลงก่อนที่จะเดินมาบอกเพื่อนทั้งสองคนเเละกลับไปบ้านเสตุสุวรรณ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ