รักเราต่างกัน
เขียนโดย putthathida
วันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 07.43 น.
แก้ไขเมื่อ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2557 09.03 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
12) เกือบจะได้(จุ้ป)... โมะ แก้ว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"ไอโมะเป็นไงบ้างว้ะ"กั้งรีบวิ่งเข้ามาถามทันที
"แล้วแก้วล่ะ"กั้งสงสัย เมื่อคนที่ออกมามีแค่โทโมะคนเดียว
"ฉันหวังว่าจะไม่ได้ยินข่าวนี้อีกล่ะ"ผู้บริหารบอกแก้ว
"แก้วจะไม่ให้เกิดเรื่องอีกค่ะคุณพิภพ"แก้วบอก
"เธอรู้ใช่ไม๊ว่าโทโมะมีคู่หมั้นแล้ว ถ้ามีข่าวออกมาแบบนี้จะทำให้พิมเสียหายได้"พิภพพูด
"ค่ะ"
"ถ้าเธอเข้าใจก็ออกไปได้แล้ว"พิภพสั่ง
"สวัสดีค่ะ"แก้วพูดจบก็ออกไปทันที
"แก้ว!เธอไม่เป็นไรใช่ไม๊"กั้งเข้าไปถามทันที
"ฉันไม่เป็นไรหรอก"แก้วพูดจบแล้วเดินออกไปทันที
"โถ่เว้ย.."โทโมะพูดอย่างเซ็งๆ ก่อนจะรีบวิ่งตามแก้วไป
"อ้าว!ไอโมะไม่ไปเรียนหรอว้ะ!"กั้งตะโกนเรียกโทโมะแต่ก็ไม่มีเสียงตอบกลับ
แก้ววิ่งมาที่ดาดฟ้า
"เฮ้ออออ"แก้วถอนหายใจเฮือกใหญ่
"แก้ว"โทโมะเรียกเธอ
"นาย..ตามฉันมาทำไม"แก้วถาม
"ใครตามเธอมา ฉันจะมารับลมต่างหาก"เขาอ้าง
"ทำไมเธอชอบมาอยู่บนนี้ล่ะห้ะ"โทโมะถาม
"ทำไม นายจะอยากรู้ไปทำไม"แก้วถามกลับ
"เอาอีกแล้ว เธอนี่ไม่เคยตอบคำถามฉันสักครั้ง มีแต่ถามฉันกลับ"โทโมะบอก
"หึ"แก้วแอบขำ
"นี่เธอขำเป็นด้วยหรอ"โทโมะแปลกใจ
"ฉันไม่ได้ขำสักหน่อย"แก้วปฎิเสธ
"แก้ว...เรื่องเมื่อวานเธอก็รู้ใช่ไม๊ว่ามันเป็น.."โทโมะพูดไม่จบแก้วก็พูดแทรกขึ้น
"อุบัติเหต ฉันรู้"แก้วบอก
"ฉันขอโทษด้วยนะแก้ว ที่ทำให้เธอต้องมาเป็นข่าวแบบนี้"โทโมะบอกอย่างรู้สึกผิด
"ขอโทษอะไรของนาย ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรเลย ไม่เสียใจและไม่ขายหน้า เรื่องพวกนี้ฉันไม่สนใจอยู่แล้ว"
"นั่นสิ แต่ฉันว่าบางทีเธอก็ดูหน่อมแน้มยังไงไม่รู้"โทโฒะแกล้งแก้ว
"นายว่าไงนะ"แก้วถามอีกครั้ง
"ฉันแค่บอกว่าเธอบางครั้งดูแหน่มแน้ม ผู้หญิงมากเลย"โทโมะแซว แต่มันทำให้โมโห
"นายว่าฉันหน่อมแน้มหรอ!"แก้วขึ้น
"ก็มันจริง"โทโมะยังไม่หยุด
"ไอบ้า!เอ้ยยยย"แก้วทำท่าจะชกโทโมะ แต่โทโมะจับข้อมือแก้วทัน
"เธอนี่ถ้าไม่บอกว่าเป็นผู้หญิงนะ ฉํนว่าเป็นผู้ชายชัดๆเลยนะ เอะอะก็ใช้แต่กำลัง"โทโมะพูด
"นายปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลย"แก้วบแก แต่โทโมะก็ไม่ยอมปล่อยแก้ว และยิ่งแกล้งเธอเข้าไปอีกโดยดึงข้อมือของแก้วเข้ามาใกล้เขา
"นี่นาย!"แก้วพยายามถอยห่างจากเขา แต่มันยิ่งทำให้เขาและเธอใกล้กันมากขึ้น
"ดูหน่อยสิว่าถ้าฉันดูเธอใกล้ๆเนี่ยจะเป็นยังไง"โทโมะพูดแล้วมองไปนัยตาของแก้วไม่ขาดสาย ทำให้แก้วหยุดขัดขืนเช่นเดียวกับโทโมะ ทั้งสองจ้องหน้ากัน
"ไอโมะ..แก้ว.."แต่ในขณะเดียวกันก็มีคนบางคนแอบดูทั้งสองอย่างเจ็บปวด เขาคนนั้นชอบแก้วตั้งแต่แรกเห็น เมื่อเห็นเช่นนั้นทำให้กั้งต้องรีบเดินออกไปจากมุมนั้น
โทโมะค่อยๆคลายมือของแก้วออก แล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้แก้วทีล่ะนิด
ผวั้วะ!!
"โอ้ย!!!นี่เธอ"โทโมะร้องออกมาทันทีที่โดนหมัดของแก้วไปเต็มๆ
"หึ!สมน้ำหน้า ไอบ้าเอ้ย!"แก้วพูดจบก็เดินลงไปจากดาดฟ้าทันที
"ยัยตัวแสบ! โอ้ย "โทโมะพูดแล้วจับที่มุมปากตัวเองที่ช้ำจากรอยต่อยของแก้ว
"แก้ว!อยู่นี่นี่เอง"กั้งรีบวิ่งเข้าไปหาแก้วทันที
"มีอะไรหรอ"แก้วถาม
"เธอไปไหนมาหรอ"กั้งถาม
"เอ่อ..ฉันไปห้องน้ำมาหน่ะ"แก้วพูด
"หรอ...ไอโมะก็หายไปไหนไม่รู้เธอได้เจอกับเขาบ้างไม๊อ่ะ"กั้งถาม
"มะ..ไม่เห็นหรอก ฉันขอตัวก่อนนะ"แก้วพูดจบก็เดินออกไปทันที
"ไม่เห็นหรอ"กั้งยิ่งเจ็บปวดเมื่อได้ยินคำตอบของแก้ว
"ไอกั้ง!นายอยู่นี่เองหรอว้ะ"โทโมะตะโกนเรียกกั้ง
"ปากไปโดนอะไรมาว้ะ"กั้งถาม
"ก็!ยัย...ปล่าวหรอก ฉันแค่เดินไปชนของว่ะ ไปเหอะนี่ฉันหิวแล้วเนี่ย"โทโมะบอกเช่นนั้น ทำให้กั้งรู้สึกโมโหขึ้นมาแต่ก็ทำอะไรไม่ได้
ขอโทษที่อัพช้านะค่ะ ขอเม้นนน และ โหวตตตตต ตอนหน้าเขื่อนเฟย์น้ะคร้าาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ