กลลวงหัวใจ

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“พ่อแม่ ฮือๆ ฟางจะอยู่กับพ่อแม่”เด็กหญิงฟางวิ่งร้องไห้มาที่หลุมศพของพ่อแม่ของเธอที่เสียชีวิต
ด้วยอุบัติเหตุ
 
 
 
 
 
“ฟางอย่าร้องไห้สิ พ่อแม่เราไปสบายแล้วนะ”เด็กหญิงแก้วเดินมากอดเด็กหญิงฟางผู้เป็นน้องสาว
แล้วพูด
 
 
 
 
 
 
“ฮือๆ แล้วฟางจะอยู่กับใครพี่แก้ว ฟางคิดถึงพ่อแม่”เด็กหญิงฟางร้องไห้สะอึกสะอื้น
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องร้องไห้นะ พ่อแม่บอกพี่ไว้ว่าพี่ต้องดูแลน้อง เรามีกันแค่2คนพี่น้องแล้วนะ”เด็กหญิงแก้ว
กอดเด็กหญิงฟางไว้แน่น
 
 
 
 
 
 
 
 
“สัญญานะพี่แก้ว เราจะไม่ทิ้งกัน ฟางเหลือแค่พี่แก้วคนเดียวแล้ว ฮือๆ”เด็กหญิงฟางกอดพี่สาวแน่น
แทนคำสัญยากันว่าสองพี่น้องจะไม่มีวันทิ้งกันเป็นอันขาด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
10ปีผ่านมา
 
 
 
 
 
 
 
“พี่แก้ว เร็วๆสายแล้วๆ”ฟางในชุกนักเรียนม.ปลายวัย17ปีวิ่งไปเคาะประตูห้องพี่สาว
 
 
 
 
 
 
“อะไรยัยฟาง เอาน่าเดี๋ยวยังไงพี่ก็ไปส่งที่โรงเรียนทันน่า”แก้วในชุดนักศึกษาออกมาบอกน้องสาว
 
 
 
 
 
 
“ไม่เอาเหมือนวันก่อนนะ ให้ฟางลงจากแท้กซี่ปุ๊บ ครูปกครองก็ทำโทษปั๊บ เพราะมาสายอ่า พี่แก้ว
ฟางไม่เอาๆ”ฟางงอแง
 
 
 
 
 
 
“อะไรๆ เสียงเด็กที่ไหนงอแงเนี่ย แบบนี้ก็ไปเรียนสายน่ะสิ”ชายคนหนึ่งในชุดนักศึกษาเดินออกมาบ
อก
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่ป๊อป พี่ป๊อปมาที่บ้านแต่เช้าแบบนี้อย่าบอกนะว่า”ฟางยิ้มดีใจเมื่อป๊อปปี้เดินเข้ามาในบ้าน
 
 
 
 
 
 
“ใช่แล้ว ป๊อปปี้เค้าซื้อรถมาใช้เองแล้ว และต่อไปนี้ป๊อปปี้จะมารับส่งพวกเรา2พี่น้องไปเรียนทุก
วัน”แก้วพูด
 
 
 
 
 
 
“น้อยๆหน่อย ค่าน้ำมันต้องหารครึ่งนะ”ป๊อปปี้รีบพูด
 
 
 
 
 
 
“เย้ พี่ป๊อปจะมารับฟางไปโรงเรียนดีจังเลยค่ะ พี่ป๊อปพี่แก้วไปกันเถอะ”ฟางดีใจรีบลงไปรอด้านล่าง
 
 
 
 
 
 
“ยัยฟาง อย่ามัวดีใจ กินแซนวิชให้หมดก่นจะได้ไปเรียน”แก้วรีสั่งน้องสาว ฟางรีบคว้าแซนวิชมากิน
ทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอ้าๆ เดี๋ยวก็ติดคอหรอก อะไรกันเป็นสาวแล้วยังกินเลอะอีก”ป๊อปปี้เห็นฟางกินเลอะก็เอานิ้วไป
ป้ายมายองเนสออกให้ฟาง ทำให้ฟางใจเต้นรัวหน้าแดงทันที
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรยะๆ นายแอบทำอะไรน้องสาวชั้นยะ ป๊อป”แก้วเข้าไปเอาของเห็นทั้งคู่ใกล้กันก็รีบพูด
 
 
 
 
 
 
“อย่าหวงน้องไปหน่อยเลยยัยแก้ว ชั้นน่ะยังไงก็ได้ชื่อเป็นพี่ปกครองฟางอีกคนเหมือนกันนะ”ป๊อปปี้
พูดแล้วโอบไหล่ฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“พี่ปกครองอะไร มีแต่ผู้ปกครอง น้อยๆหน่อยย่ะ น้องชั้นเป็นเด็กอยู่ แถมเรียนโรงเรียนหญิงล้วนยัง
ไม่ผ่านมือชายใด นายน่ะ เอามือลงเลยๆ”แก้วรีบดึงมือป๊อปปี้ออกจากไหล่ฟางแล้วดึงฟางไปกอด
 
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าพึ่งเถียงเลยค่ะ นี่เดี๋ยวรถจะติดเอาเปล่าๆ เราไปกันเถอะนะคะ”ฟางพูดก่อนจะไปรอที่รถ
ป๊อปปี้กับแก้วจึงเลิกเถียงกันแล้วขึ้นรถไปมหาลัยโดยที่แวะมาส่งฟางที่โรงเรียนก่อน
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวเย็นนี้พี่มารับ ห้ามเถลไถลล่ะ อ้อ ถ้ามีหนุ่มๆโรงเรียนชายล้วนมาจีบห้ามให้จีบเข้าใจ๊”แก้วสั่ง
เมื่อฟางลงรถ
 
 
 
 
 
 
“ค่า ฟางไม่ยอมให้ใครจีบง่ายๆหรอก”ฟางพูดแล้วมองไปที่คนขับรถซึ่งคือป๊อปปี้ที่กำลังเปลี่ยนซีดี
เพลงในรถอยู่
 
 
 
 
 
 
 
“เอ้าๆ ใจลอยๆไปเรียนได้แล้ว บาย”แก้วพูดก่อนที่ฟางจะยิ้มแล้วโบกมือลาทั้ง2เข้าโรงเรียนไป
 
 
 
 
 
“ถ้าเรียนจบแล้วเราไปสัมภาษณ์บริษัทออแกไนซ์ที่สิงค์โปร์กันมั้ยแก้ว”ป๊อปปี้ถาขณะขับรถ
 
 
 
 
 
 
“แก้วคิดว่าแก้วอยากทำงานในไทยอ่ะป๊อป เพราะว่ายัยฟางยังเด็กอยู่เลย”แก้วพูด
 
 
 
 
 
“โห ม.6แล้ว ไม่เด็กแล้วนะ ปีหน้าก็จะเข้ามหาลัยอีก”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ แก้วมีน้องสาวแค่คนเดียวนะ แก้วรักน้องมาก ฟางน่ะเป็นเด็กดี อ่อนต่อโลกเกินที่จะอยู่คนเดียว
ได้”แก้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
“จ้า พี่สาวดีเด่น รักน้อง ถ้าไม่อยากให้น้องอยู่คนเดียวก็เอาฟางไปเรียนต่อที่โน่นด้วยดิ”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
“เอาสิ แก้วก็คิดอย่างงั้นเหมือนกัน เดี๋ยวเย็นนี้ค่อยถามน้องดีกว่า”แก้วพูดก่อนจะยิ้มให้ป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางนี่เลิกเรียนเย็นป่านนี้แล้วนะ พี่แกยังไม่มาหรอ”เสียงของพิมเพื่อนห้องเดียวกับฟางถาม
 
 
 
 
“พี่แก้วบอกให้ฟางรอตรงนี้ สงสัยกำลังจะมาอ่ะ รถคงติด”ฟางพูด
 
 
 
 
“ให้พิมรอเป็นเพื่อนมั้ย”พิมนั่งลงข้างแล้วถามเพื่อนด้วยความเป็นห่วง
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรจ้าพิม รีบกลับเถอะ เดี๋ยวเย็นกว่านี้นั่งแท้กซี่คนเดียวอันตราย”ฟางบอกเพื่อน พิมจึงยิ้ม
ให้แล้วก่อนจะขึ้นรถแท้กซี่กลับบ้านไป ฟางมองหน้าโรงเรียนที่ไม่มีคนแล้วก็ถอนหายใจ มองเวลา
พบว่านี่ก็5โมงกว่าแล้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
“จะ6โมงแล้วพี่แก้วทำไมไม่มา หิวจัง”ฟางพูดก่อนจะลองเดินออกมาข้างๆโรงเรียนเพื่อหาอะไรกิน
รองท้อง
 
 
 
 
 
 
“ว้าว สาวโรงเรียนสตรีกระโปรงแดง มาคนเดียวแบบนี้ เดี๋ยวพวกพี่ไปส่งมั้ยจ้ะ”เสียงของเด็ก
โรงเรียนช่างที่เดินออกมาจากร้านเกมส์แล้วนั่งบนมอเตอร์ไซค์ก็ผิวปากแล้วแซวฟาง
 
 
 
 
 
 
“เอ้าๆ รีบเดินเชียว พวกพี่ไปส่งมั้ยน้อง5555”พวกเด็กโรงเรียนช่างยังแซวฟางไม่เลิก
 
 
 
 
 
ตุบ
 
 
 
 
 
ฟางกลัวแล้วรีบวิ่งทำให้หกล้มก่อนจะมองหัวเข่าตัวเองที่เลือดออกก็เบะปากจะร้องไห้
 
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรเนี่ย เลือดออกหมดแล้ว ลุกขึ้นก่อนฟาง”ป๊อปปี้จอดรถแล้วรีบไปพยุงฟางขึ้นมา
 
 
 
 
 
 
“ฮือ พี่ป๊อป ฟางเจ็บ”ฟางเบะปากร้องไห้แล้วชี้ที่แผล ป๊อปปี้จึงพาฟางนั่งรถมากับตัวเอง ก่อนจะพา
มาที่บ้าน
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ายๆๆๆ พี่ป๊อปพาผู้หญิงเข้าบ้านยังไม่พอยังเป็นสาวชุดนักเรียน พี่ป๊อปเลี้ยงต้อย คนแก่กิน
เด็ก”เด็กหญิงคนหนึ่งในชุดนักเรียนร้องเมื่อเห็นป๊อปปี้ประคองฟางเข้ามาในบ้าน
 
 
 
 
 
 
 
“ไอ้เฟย์เงียบไปเลย นี่น้องโว่ย”ป๊อปปี้รีบบอกน้องสาวที่หัวเราะแล้วแลบลิ้นใส่พี่ชาย
 
 
 
 
 
 
 
 
“แหม มีน้องสาวคนอื่นนอกจากเฟย์อีกหรอพี่ป๊อป ใครกันอ่ะ ว้าวเรียนโรงเรียนสตรีด้วย แหมๆ ชื่อ
ไรอ่ะ”เฟย์รีบวิ่งมานั่งตรงข้ามฟางแล้วถามอย่างตื่นเต้นก่อนจะยิ้มจนตาหยีจนเห็นเหล็กดัดฟันสีสวย
 
 
 
 
 
 
 
“พอเลย โรงเรียนนานาชาติของแกไม่มีผู้หญิงรึไง นี่ฟาง น้องสาวของแก้วเพื่อนพี่เอง”ป๊อปปี้แนะนำ
ฟางให้เฟย์รู้จัก
 
 
 
 
 
 
 
“อ๋อ น้องเพื่อนพี่ป๊อป ที่สูงๆหยิ่งๆนั่นออ่ะนะ”เฟย์พูดเพราะครั้งหนึ่งป๊อปเคยพาแก้วมาทำงานกลุ่ม
ที่บ้าน
 
 
 
 
 
 
“ลามปามละๆ ว่าแก้วหยิ่งได้ไง พอเลย ไปเอากล่องยามา พี่จะทำแผลให้ฟาง”ป๊อปปี้ไล่น้องสาว
 
 
 
 
 
 
“เคๆ จะอยู่กัน2คน แม่ พี่ป๊อปพาผู้หญิงเข้าบ้าน แถมเป็นเด็กนักเรียนด้วย สวยมากเลย”เฟย์ยิ้ม
ก่อนจะวิ่งไปตะโกนให้พ่อแม่ได้ยิน แล้วรีบวิ่งไปเอาของให้ป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าไปสนไอ้เพี้ยนนั่นเลยนะฟาง นั่นน่ะเฟย์น้องสาวพี่เอง รู้สึกจะอ่อนกว่าฟางปีเนี่ยล่ะ”ป๊อปปี้พูด
พลางทำแผลให้ฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“อุ้ย แสบ”ฟางสะดุ้งเมื่อถูกราดแอลกอฮอลืลงไปที่แผลตัวเอง
 
 
 
 
 
“เอาน่า นี่ยังไม่ทายาแดงเลยนะ อันนี้ล่ะของจริง หึๆ”ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะเอาสำลีชุบยาแดงจิ้มไปที่ผล
ฟาง
 
 
 
 
 
“อ๊าย พี่ป๊อปมันเจ็บ”ฟางร้องแล้วผวากอดป๊อปปี้ทันทีเมื่อสำลีถูกจิ้มลงไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เห็นมั้ยแม่ เฟย์บอกแล้วว่าพี่ป๊อปกิ๊กเด็กชุดนักเรียนจริงๆ”เฟย์พูดขึ้นเมื่อพาพ่อแม่มาหน้าบ้านแล้ว
ทุกคนต้องตกใจเมื่อเห็นป๊อปปี้และฟางนั่งบนโซฟาแล้วกอดกันกลม
 
 
 
 
 
 
“ว้าย ไม่ใช่นะคะๆ หนูชื่อฟางค่ะหนูเป็นน้องพี่แก้วเพื่อนพี่ป๊อป เมื่อกี้เราแค่ทำแผลกันนะคะ”ฟาง
ผละออกจากป๊อปปี้แล้วรีบพูด
 
 
 
 
 
 
“ตายละ หนูฟางมีแผลด้วยนิไปโดนอะไรมาจ้ะ”แม่ป๊อปปี้ถาม
 
 
 
 
 
 
“หนูซุ่มซ่ามนิดหน่อยนะคะ แล้วนี่พี่ป๊อปเค้ามาเจอพอดีเลยพาหนูมาทำแผลค่ะ”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอาล่ะ ไหนๆก็มาแล้ว เดี๋ยวฟางอยู่ทานข้าวกับพวกเราเลยนะลูก”พ่อป๊อปปี้ยิ้มกับท่าทางของฟาง
ก่อนจะชวนฟางทานข้าวด้วยกัน ระหว่างกินข้าว ฟางก็อดยิ้มไม่ได้กับบรรยากาศครอบครัวที่อบอุ่น
ของป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
“เป็นอะไรฟาง หรือว่าอยากกลับบ้านแล้ว โทษทีนะเมื่อกี้แก้วมันอยู่คณะต่อเพื่อเคีลยร์งานกับอา
จารย์น่ะเลยไม่ได้มารับเรา”ป๊อปปี้นั่งข้างๆฟางที่ทานข้าวเสร็จกันแล้วก็ถามเมื่อเห็นฟางเงียบๆ
 
 
 
 
 
 
 
“เปล่าค่ะ ฟางแค่รู้สึกว่า ครอบครัวของพวกพี่น่ารักจัง อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาไม่เหมือนฟางกับพี่
แก้ว”ฟางพูดย้อนนึกถึงครอบครัวตัวเองที่เสียชีวิตไปก็จะร้องไห้ ป๊อปปี้จึงโอบไหล่ฟางแล้วเอาหัว
ฟางซบที่ไหล่
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่เอาไม่ขี้แยสิตัวเล็กของพี่ เดี๋ยวพ่อแม่เราบนสวรรค์จะพลอยเศร้าตามนะ ถ้าแก้วเห็นแก้วก็เศร้า
เราน่ะโตเป็นสาวแล้วต้องเข้มแข็งสิ”ป๊อปปี้ปลอบฟางนั้นทำให้ฟางใจเต้นรัวเมื่อตกอยู่ในอ้อมกอด
ชายหนุ่ม ความจริงเธอเจอป๊อปปี้ตั้งแต่เธออยู่ ม.3เพราะตอนนั้นแก้วเข้าปี1ของมหาลัยเลยพา
ป๊อปปี้มารู้จัก เมื่อป๊อปปี้รู้ว่าฟางและแก้วมีกันแค่2พี่น้องและจะเป็นอันตรายถ้าอยู่ด้วยกันแค่2คนใน
บ้านเลยต้องเทียวไปเทียวมา ชวน2สาวไปเที่วเสมอๆ และถือได้ว่าป๊อปปี้คือผู้ชายคนแรกที่มาใน
ชีวิตเธอแล้วดีกับเธอถ้าไม่นับพ่อที่จากไป เพราะเธอเรียนโรงเรียนสตรีมาตลอด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟาง”แก้วที่เข้ามาในบ้านตามที่ป๊อปปี้ส่งไลน์ไปหาก็รีบวิ่งมาหาน้องแล้วดูแผลของฟาง
 
 
 
 
 
“พี่ขอโทษนะที่มัวแต่เคลียร์งานแล้วลืมโทรกลับหาเรา ดูสิ ใครหน้าไหนมันทำแกเนี่ย”แก้วถาม
 
 
 
 
 
 
 
“อ๋อ อันนี้ฟางซุ่มซ่ามเองล่ะพี่แก้ว ไม่มีใครทำฟางหรอก แต่ต้องขอบคุณพี่ป๊อปมากนะคะที่ทำแผล
ให้ฟาง ขอบคุณคุณลุงคุณป้าด้วยนะคะกับอาหารมื้อนี้”ฟางพูดแล้วขอบคุณป๊อปปี้และไหว้ขอบคุณ
พ่อแม่ป๊อปปี้อย่างนอบน้อม
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ หนุฟางน่ารักมากเลยนะ วันหลังก็มาเที่ยวที่บ้านลุงกับป้าก็ได้นะลูก”แม่ป๊อปปี้
พูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ใช่ๆ พี่ฟางมาเที่วที่นี่บ่อยๆนะ จะได้ไม่มีสาวๆของพี่ป๊อปตามมาวุ่นวายที่บ้าน”เฟย์พูดถึงสาวๆที่
ปลื้มป๊อปปี้แล้วพยายามเข้าหาชายหนุ่ม ทำให้แก้วได้ยินชะงัก
 
 
 
 
 
 
 
“ตลกละยัยเฟย์ พ่อแม่ เดี๋ยวป๊อปไปส่ง2สาวที่บ้านก่อนนะครับ”ป๊อปปี้พูดแล้วพาเฟย์กับฟางขึ้นรถ
ไปส่งบ้าน
 
 
 
 
 
 
 
 
“พ่อ แม่ พ่อแม่ชอบคนไหน”เฟย์พูดทันทีที่รถป๊อปปี้ออกไป
 
 
 
 
 
“ยัยเฟย์ทำไมแก่แดดแก่ลมจังเลย แซวพี่เค้านะเรา”แม่ป๊อปปี้พูดแล้วเดินเข้าบ้านไปกับพ่อ
 
 
 
 
 
 
“เอ้า พ่อ แม่ เฟย์ว่าเฟย์ชอบพี่ฟางนะ เพราะพี่ฟางเฟรนลี่มากกว่า คุยกับเฟย์ไม่เหมือนพี่แก้ว เอ้า
จะเดินหนีเฟย์ทำไมอ่ะ”เฟย์พูดก่อนจะรีบเดินตามพ่อแม่เข้าบ้านไป
 
 
 
 
 
 
บอกเลยเห็นว่าน่ารักแบบนี้ความจริงเรื่องนี้ดราม่านะจ้ะ55555
 
 
อยากรู้จะดราม่ายังไง ก็ต้องติดตามกันนะ
 
 
เรื่องใหม่มาเเล้ว ฝากฟิคเรื่องนี้หน่อยน้าา บอกเลยว่าพระเอกน่ะร้ายจนเลวเลยล่ะ55555