กลลวงหัวใจ

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“รีบใส่เสื้อผ้าของคุณแล้วก็กลับไปซะ”ฟางพูดเมื่อหลังจากกิจกามที่ป๊อปปี้ทำกับเธอชายหนุ่มก็
เข้าไปอาบน้ำในตอนเช้า
 
 
 
 
“หึ รีบไล่เพราะกลัวสามีสุดที่เลวของฟางจะมาเห็นล่ะสิ”ป๊อปปี้เยาะแล้วเดินมาใกล้ฟางที่นั่งอยู่บน
เตียง ฟางเขยิบหนี
 
 
 
 
 
“ก่อนจะว่าพี่โทโมะช่วยดูตัวเองก่อนเถอะว่าตัวเองก็เลวเหมือนกันนั่นล่ะ”ฟางว่า
 
 
 
 
 
“นั่นมันเรื่องอดีตอย่าเอามารวมกับตอนนี้ เพราะตอนนี้ โทโมะมันผิดเต็มๆ”ป๊อปปี้ว่าฟาง
 
 
 
 
“แล้วคุณเลยมาลงกับชั้นแบบนี้งั้นหรอ คุณเองก็เลวเหมือนกันนั่นล่ะ”ฟางว่า
 
 
 
 
 
 
“ใครว่าพี่เป็นคนดีล่ะ”ป๊อปปี้ตอกกลับทำให้ฟางสะอึก หวนคิดถึงอดีต ผู้ชายคนนี้ที่เคยอ่อนโยนกับ
เธอ ชายในฝันคนนี้
 
 
 
 
 
 
“นั่นสินะ ชั้นมันโง่เอง ที่หลงคิดว่าคุณเป็นคนดี สุดท้ายเลยต้องมาเจ็บช้ำแบบนี้ไงล่ะ”ฟางว่าทำให้
ชายหนุ่มชะงัก หันกลับไปมองฟาง วูบหนึ่งเขาก็รู้สึกผิด แต่เพราะอารมณ์โกรธชั่ววูบตัวเองทำให้
เลือกวิธีเอาคืนโทโมะแบบนี้
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอาไปดูซะ แล้วจะรู้ว่าสามีของฟาง เลวแค่ไหน”ป๊อปปี้เดินไปหยิบแผ่นซีดีที่เขาพกมาด้วยโยนบน
เตียง ฟางหันมาดูแต่ไม่หยิบมัน ทำให้ชายหนุ่มหงุดหงิด หยิบโน้ตบุ้คฟางที่วางอยู่มาแล้วเปิดให้
เธอดู
 
 
 
 
 
 
 
 
“มะ ไม่จริง พี่โทโมะไม่มีทางทำอะไรบ้าๆแบบนี้แน่ๆ ถ้าไม่มีมูล นี่ดูก็รู้ว่าเมียคุณเองก็สมยอมพี่โท
โมะ”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
“สมยอมงั้นหรอ ทำไมไม่เดือดเนื้อร้อนใจเลยล่ะที่สามีนอกใจน่ะห้ะ”ป๊อปปี้โวยวาย
 
 
 
 
“สงสัยเป็นเพราะภูมิคุ้มกันจากอดีตไงล่ะที่เคยมีอดีตสามีเลวๆกับพี่สาวชั่วๆร่วมกันสวมเขามา
ก่อน”ฟางย้อน
 
 
 
 
 
“อย่ามาพูดวกเข้าอดีตนะ จำไว้ ว่าพี่กับแก้วเรารักกันมาก่อนที่ฟางจะเป็นเมียพี่”ป๊อปปี้พูดอย่าง
หงุดหงิด
 
 
 
 
“แล้วทำไมพวกพี่ต้องโกหกฟางด้วยล่ะ”ฟางนิ่งก่อนจะพูด
 
 
 
 
 
“เอ่อ”ป๊อปปี้ชะงัก ความรู้สึกผิดและสงสารฟางเกาะกินในหัวใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
ก๊อกๆ
 
 
 
 
 
 
“แม่ฟาง เฟิร์สง่วงนอนจังเลยฮะ วันนี้เฟิร์สไม่อยากไปโรงเรียนเลย เปิดประตูหน่อย”เฟิร์สที่ฟื้นจาก
ฤทธ์ยานอนหลับก็มาเคาะห้องฟางแล้วขอเข้าไปข้างใน ฟางและป๊อปปี้มองหน้ากันอย่างตกใจ
 
 
 
 
“คุณไปใส่เสื้อผ้าก่อนเร็ว ไปใส่ในห้องน้ำนะ”ฟางใส่เสื้อคลุมอาบน้ำแล้วไล่ป๊อปปี้เข้าไปข้างใน
 
 
 
 
“เฟิร์ส ตื่นแล้วหรอครับ เดี๋ยวแม่พาไปอาบน้ำนะครับ”ฟางเปิดประตูมาแล้วรีบดึงเฟิร์สไปห้องตัวเอง
ทันที
 
 
 
 
“แม่ฟาง ทำไมอาบน้ำช้าจังเลยฮะ”เฟิร์สถามเมื่อเห็นฟางใส่ชุดคลุมอาบน้ำแต่งตัวให้เธอ
 
 
 
 
“เอ่อ เมื่อคืนแม่นอนดึกน่ะครับ เลยตื่นสาย เดี๋ยวทานนมนะครับ แม่จะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วไปส่ง
เราที่โรงเรียนนะครับ”ฟางโกหกลุกก่อนจะพาเฟิร์สมาทานขนมปังกับนมแล้วรีบขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้า
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวก็รีบออกปากบ้านนี้เร็วๆเลยนะ”ฟางที่แต่งตัวเสร็จอย่างรวดเร็วก็ไล่ป๊อปปี้ที่หลบในห้อง
 
 
 
 
 
 
“แม่ฟาง วันนี้เราไปดูหนังกันนะฮะ อ้าว ลุงป๊อปมาทำอะไรที่นี่ฮะ”เฟิร์สวิ่งขึ้นมาก็ชะงักเมื่อเห็น
ป๊อปปี้อยู่ในห้อง
 
 
 
 
 
 
“อ๋อ เมื่อวานไง ที่ลุงเอาน้ำส้มให้เรากินน่ะ แล้วเราหลับ ลุงเลยเผลอหลับเป็นเพื่อนเราที่นี่”ป๊อปปี้
พูด
 
 
 
 
 
“งั้นเย็นนี้ลุงป๊อปไปรับผมนะฮะ นะฮะแม่ เฟิร์สอยากให้ลุงป๊อปมารับ”เฟิร์สอ้อนแม่
 
 
 
 
 
“ไม่ได้ครับ ลุงเค้าต้องไปทำงาน เดี๋ยวแม่ไปรับเราน่ะดีแล้ว”ฟางพูดแล้วเดินพาลูกขึ้นรถไป เพื่อไป
ส่งที่โรงเรียน ป๊อปปี้มองฟางขับรถไปแล้วก็สตาร์ทรถตัวเองกลับไปบ้าง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรเนี่ย”แก้วตกใจเมื่อโทโมะแกะโซ่ให้เธอแต่โยนพวกไม้กวาดไม้ถูพื้นใส่
 
 
 
 
“อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย ค่าข้าว ค่ายา ค่าซุกหัวนอน ทำความสะอาดที่นี่ซะ”โทโมะว่า
 
 
 
 
 
“ฝันไปเถอะ นายมาชั้นมาเอง ช่วยไม่ได้ ไม่อยากเปลีองก็ปล่อยชั้นกลับสิ”แก้วย้อน
 
 
 
 
 
“เหอะๆ บอกแล้วไงว่าจนกว่าชั้นจะพอใจชั้นถึงจะปล่อยเธอกลับ แต่นี่ชั้นยังไม่พอใจ”โทโมะว่า
 
 
 
 
 
“นี่จะบ้ารึไง ชั้นแต่งงานแล้วนะ ชั้นหายไปนานๆแบบนี้ป๊อปปี้ก็ต้องตามหาชั้นแล้วสิ”แก้วพูด
 
 
 
 
 
“รึไม่ก็ไม่ตามเพราะกำลังอกแตกตาย”โทโมะพูดเยาะๆ ทำให้แก้วชะงักหันขวับมามอง
 
 
 
 
 
 
“นี่นายหมายความว่ายังไงกัน นายทำอะไรป๊อปปี้”แก้วเดินเข้าไปเอาเรื่องโทโมะ ชายหนุ่มไม่ตอบ
แก้วแต่เดินไปที่มุมห้องตัวเอง แล้วหยิบกล้องวีดีโอของเขาเปิดให้แก้วดู ทันทีที่แก้วดูวีดีโอที่อยู่ใน
นั่นก็แทบเช่าอ่อน
 
 
 
 
 
 
 
 
“ป่านนี้ไอ้ป๊อปมันคงจะช็อคอยู่ล่ะมั้งที่เห็นภาพของเมียสุดที่รักกำลังมีความสุขกับแฟนเก่า”โทโมะ
พูด
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
แก้วหันกลับไปตบหน้าโทโมะ
 
 
 
 
 
 
“เลว เลวที่สุดข่มขืนชั้นยังไม่พอแล้วทำไมถึงทำแบบนี้”แก้วทุบตีโทโมะด้วยความแค้นเคืองแล้ว
น้ำตาก็ไหลออกมา
 
 
 
 
 
“ทำไม ทำเป็นรับไม่ได้ เหอะ ทำอย่างกับตัวเองไม่เคยนอนกับชายอื่นนอกจากป๊อปปี้งั้นสิ”โทโมะ
พูดแล้วรวบข้อมือแก้วไว้
 
 
 
 
 
 
“ชั้นจะดีจะเลวยังไง นายทำแบบนี้ไม่ได้นะ นายบอกป๊อปปี้ให้รู้ทำไม นี่นายก็ไม่ต่างกับผู้ชายที่คบชู้
ชาวบ้านนะ นายมันเลวโทโมะ ปล่อยชั้น”แก้วร้องแล้วไม่หยุดที่จะพยายามทุบตี แต่โทโมะโมโหก็
ผลักแก้วลงพื้นแล้วขึ้นคร่อม
 
 
 
 
“ใช่ ชั้นมันเลว แต่ก็ขอเลวเฉพาะผู้หญิงชั่วๆอย่างเธอนี่ล่ะ ถ้าจะตกนรก ชั้นก็จะตกนรกไปพร้อม
เธอ”โทโมะว่าก่อนจะกระชากชุดของแก้วออกมาอย่างแรง
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่นะโทโมะ อย่า กรี๊ดด”แก้วตกใจแล้วร้องกรี๊ดจนสลบ ทำให้โทโมะชะงักหยุดการกระทำนั้น
ก่อนจะผละมานั่งข้างๆ
 
 
 
 
 
 
“เธอเป็นคนทำให้ชั้นร้ายเองนะแก้ว เพราะเธอ”โทโมะพูดแล้วมองร่างบางที่สลบก่อนจะจัดการอุ้ม
แก้วเข้าไปนอนพักในห้องนอนแล้วจัดการใส่เสื้อผ้ากลับให้เธอให้เรียบร้อย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ว้าย มาทำอะไรที่นี่ทำไมไม่ไปทำงาน”ฟางที่เดินตรวจส่วนต่างๆของรีสอร์ตก็ร้องเมื่อป๊อปปี้พุ่งเข้า
มาดึงเธอเข้าไปในห้องๆหนึ่งแถวๆนั้น
 
 
 
 
 
 
“นี่อีกวันแล้วทำไมโทโมะไม่กลับมาดูงานเลย”ป๊อปปี้เปิดประเด็นถามฟาง
 
 
 
 
 
“ไม่รู้ พี่โทโมะไม่ได้บอก ถ้ะมาถามเรื่องไร้สาระล่ะก็ ชั้นไปทำงานล่ะ”ฟางเดินหนีแต่ป๊อปปี้รั้งไว้
 
 
 
 
“นี่เห็นว่าไอ้เรื่องที่มันเกิดขึ้นมันไร้สาระมากงั้นหรอฟาง นี่ฟางเป็นเมียไอ้โทโมะประสาอะไรถึงไม่
เดือดเนื้อร้อนใจเลยที่เห็นสามีตัวเองนอนกับผู้หญิงคนอื่นแบบนี้”ป๊อปปี้จับสังเกต ฟางชะงัก
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ ก็เพราะว่าชั้นรู้ไงล่ะว่าต่อจะให้นอนกับผู้หญิงเป็นร้อยเป็นพัน แต่พี่โทโมะเค้าก็ซื่อสัตย์รักแค่
ลูกแค่เมีย ไม่นอกใจส่งเสียหรือไปมีคนอื่นแน่นอน ก็อีแค่ความสัมพันธ์ชั่วคราว ของผู้หญิงใจง่ายที่
อ่อยพี่โทโมะ”ฟางเยาะ
 
 
 
 
 
 
“นี่ฟางกล้าว่าพี่ตัวเองว่าเป็นผู้หญิงใจง่ายงั้นหรอ”ป๊อปปี้โมโห บีบข้อมือเรียวแน่น
 
 
 
 
 
“ชั้นเจ็บนะ รึว่าไม่จริง ที่ไล่ไปนอนกับคนนั้นคนนี้ เหมือนพวกผู้หญิงสำส่อน ว้าย”ฟางว่าแก้ว แล้ว
ต้องร้องเมื่อป๊อปปี้ดันตัวเธอไปชิดกำแพงอย่างแรง
 
 
 
 
 
“หึ แล้วทำไมไม่ย้อนดูตัวเองล่ะ เคยแต่งงานไปครั้งหนึ่งทั้งๆที่ยังเรียนไม่จบจนท้องแล้วก็แต่งงาน
ใหม่แล้วแท้ๆ แต่กลับไปนอนกับสามีเก่าหน้าตาเฉย เธอมันก็ไม่ต่างกับผู้หญิงใจง่ายหรอก”ป๊อปปี้ว่า
ฟางกลับ
 
 
 
 
 
“ก็เรื่องทั้งหมด ที่ชั้นเป็นแบบนี้มันเกิดจากการกระทำเลวๆของคุณกับเมียคุณนั่นล่ะ ชั้นต้องหมด
 
อนาคตเพราะคุณ ชั้นต้องมีลูกก่อนวัยเพราะคุณ ไอ้เลว ไอ้ชั่ว อื้ออ”ฟางที่โมโหแล้วก็ด่าว่าป๊อปปี้
ออกมาอย่างอัดอั้นก่อนจะถูกชายหนุ่มบดจูบอย่างร้อนแรง ร่างบางทั้งดิ้น ทั้งทุบป๊อปปี้ให้หยุดการก
ระทำ แต่ไม่เป็นผล ชายหนุ่มนอกจากไม่หยุดแล้วยังลูบไล้ไปทั่วตัวฟาง ก่อนจะบีบเคล้นสะโพกมน
แล้วสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากสวย จนฟางเริ่มเอนเอียงทรงตัวไม่อยู่
 
 
 
 
 
 
ครืดๆ
 
 
 
 
ก่อนที่ทั้งคู่จะทำอะไรมากไปกว่านั้น มือถือของฟางก็สั่น หญิงสาวจึงรีบผลักป๊อปปี้ออก
 
 
 
 
 
 
“ฮัลโหลค่ะ อะไรนะคะ เฟิร์สมีเรื่อง ค่ะๆชั้นจะไปเดี๋ยวนี้ล่ะค่ะ”ฟางรับสายครูประจำชั้นเฟิร์สก็ตกใจ
 
 
 
 
“เกิดอะไรชึ้น เฟิร์สมีเรื่องอะไรฟาง”ป๊อปปี้ถามฟางเมื่อได้ยินชื่อเฟิร์ส
 
 
 
 
 
“ไม่จำเป็นที่คุณะต้องมายุ่ง”ฟางว่าป๊อปปี้ก่อนจะรีบเดินออกไปจากห้องนั้น ชายหนุ่มจึงรีบตามออก
มาทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นังฟางเข้าไปทำอะไรกับมัณฑนากรในห้องนั้น2คนนะ”พิมที่แอบเข้ามาในรีสอร์ตเห็นฟางกับโท
โมะก็มองอย่างสงสัย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“มีอะไรรึเปล่าคะคุณครู ทำไมถึงมีเรื่องชกต่อย”ฟางรีบเข้ามาในห้องพักครูก็รีบถามเมื่อเห็นเฟิร์สยืน
กอดอกมองคู่กรณีอย่างไม่พอใจโดยมีพ่อแม่เด็กชายคู่กรณีรออยู่
 
 
 
 
“ก็ลูกคุณชกลูกชายชั้นตาปูดแบบนี้ได้ยังไงกัน”แม่เด็กชายโวยวาย
 
 
 
 
“นั่นน่ะสิ ทำไมถึงไม่รู้จักสั่งสอนลูกคุณบ้าง ทำตัวก้าวร้าวเป็นอัทธพาลตั้งแต่อนาลแบบนี้”พ่อเด็ก
ชายว่าฟาง
 
 
 
 
 
“เฟิร์ส ทำไมถึงทำตัวเป็นนักเลงแบบนี้ คราวก่อนโดดเรียน คราวนี้มีเรื่อง ทำไมทำตัวแบบนี้”ฟาง
โกรธลูกชายก็รีบตี
 
 
 
 
 
“แม่ฟาง เฟิร์สเจ็บนะ ฮือๆ”เฟิร์สร้องไห้ทันทีที่ถูกฟางตี
 
 
 
 
 
“พอได้แล้วฟาง นี่ตีลูกต่อหน้าคนอื่นแบบนี้ทำไม”ป๊อปปี้ที่แอบตามมาเห็นฟางตีลูกก็เข้าไปว่า
 
 
 
 
“มันไม่ใช่เรื่องของคุณ อย่ามายุ่งนะ”ฟางหันไปว่าแล้วตีลูกอีกครั้ง
 
 
 
 
 
“อย่าทำตัวไม่มีเหตุผลแบบนี้นะ ทำไมไม่ถามเหตุผลลูกดีๆล่ะ เฟิร์สครับ ทำไมถึงมีเรื่องแบบนี้ล่ะ
ครับ”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
“ก็คิวเค้าไปแกล้งแอมมี่ เค้าเปิดกระโปรงแอมมี่แฟนเฟิร์ส เฟิร์สไม่ยอมหรอก ฮึก ฮือๆ”เฟิร์สสะอึก
สะอื้นพูด
 
 
 
 
 
 
“เห็นมั้ย เฟิร์สเค้าไม่ได้ทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลหรอกนะ ที่เค้าทำเพราะต้องการปกป้องแฟนเค้า
ทำไมเราไม่รู้จักถามลูกก่อนล่ะว่าเรื่องเป็นยังไง อย่าใช้อารมณ์แบบนี้สิ ลูกกลัวหมดแล้ว”ป๊อปปี้พูด
ก่อนจะเป็นคนเคลัยร์เรื่องนี้กับครอบครัวเด็กที่เฟิร์สมีเรื่องและครูประจำชั้นให้ฟางแล้วเดินออกมาหา
ฟางและเฟิร์วด้านนอก
 
 
 
 
 
 
 
“เฟิร์ส จะไปไหนน่ะหยุดเลยนะ”ฟางพูดเมื่อเฟิร์สเดินหนี เฟิร์สมองแม่ค้อนๆก่อนจะวิ่งไปหาป๊อปปี้
 
 
 
 
“เฟิร์สไปหาแม่เถอะครับ เดี๋ยวแม่ฟางจะว่าเอา”ป๊อปปี้พูดแล้วนั่งลงลูบผมเฟิร์สอย่างเอ็นดู
 
 
 
 
“ไม่เอา แม่ฟางใจร้าย เฟิร์สอยากอยู่กับลุงป๊อป ลุงป๊อปใจดี”เฟิร์สพูดจบก็กอดป๊อปปี้ ทำให้ชาย
หนุ่มชะงัก
 
 
 
 
 
“เฟิร์สมาหาแม่อย่าไปยุ่งกับเค้านะ”ฟางเห็นลูกชายโผเข้ากอดป๊อปปี้ก็ชะงักแล้วรีบว่า
 
 
 
 
 
“เอ่อ เฟิร์ส แม่เราโกรธแล้วนะ ไปหาแม่เถอะ”ป๊อปปี้พูดกับเฟิร์ส
 
 
 
 
 
“ไม่เอา วันนี้ถ้าลุงป๊อปไม่ไปกับเฟิร์ส เฟิร์สก็ไม่ยอม”เฟิร์สพูดแล้วกอดรั้งป๊อปปี้ไว้ ชายหนุ่มมอง
หน้าฟางเชิงเอาไงต่อไปดี
 
 
 
 
 
ลักษณะลูกชายท่าทางจะติดพ่อนะเนี่ย 5555555