กลลวงหัวใจ

8.8

เขียนโดย Chapond

วันที่ 4 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 12.33 น.

  45 ตอน
  469 วิจารณ์
  103.92K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 กันยายน พ.ศ. 2557 00.20 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

42) 42 เพื่อเธอที่รัก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“โธ่โว่ย”โทโมะที่พอวางสายจากฟางแล้วรีบวิ่งมาพบว่ามือถือของฟางหล่นอยู่
 
 
 
 
 
 
“ทำยังไงดีโทโมะ ตอนนี้ขนมจีนได้ตัวฟางกับเฟิร์สไปแล้วเราจะทำยังไงกันดี”แก้วพูดอย่างร้อนรน
 
 
 
 
 
 
“ตอนนี้เราโทรแจ้งตำรวจด่วนเลยนะ เฟย์ โทรหาป๊อปปี้แล้วบอกข่าวฟางให้ป๊อปปี้รู้เร็ว”โทโมะพูด
ก่อนที่ทุกคนจะรีบจัดการตัวเอง
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวนะๆ นี่ขนมจีนมาจับตัวฟางไปคนเดียวรึเปล่า”พิมถาม
 
 
 
 
 
“ไม่รู้สิ แต่เหมือนโทโมะได้ยินเสียงผู้ชายอีกคนนะ”โทโมะพูด
 
 
 
 
 
 
“ขนมจีนไม่มีเพื่อนผู้ชายที่ไหนนะ และตอนนี้ถูกตำรวจตามล่าตัวอยู่ด้วย จะมีใครกันยอมช่วยเหลือ
ขนมจีน”แก้วพูด
 
 
 
 
 
 
“มีสิ ก็ยัยขนมจีนกำลังคั่วกัลป์ไอ้ปั้นจั่นด้วย ตายๆ”พิมพูด
 
 
 
 
 
“ตายนี่หมายความว่ายังไงกันแน่พิม”โทโมะเห็นสีหน้าเป็นกังวลของพิมก็รีบถาม
 
 
 
 
 
 
 
“ก็ปั้นจั่นน่ะเป็นลูกของนักเลงแถวถิ่นที่เพื่อนพิมไปเปิดผับ เนี่ยพ่อปั้นจั่นที่เค้าลือกันว่าเป็นแมงดา
ค้าผู้หญิงให้กับพวกเสี่ยกระเป๋าหนักด้วยสิ ตายๆ”พิมพูด
 
 
 
 
 
 
 
“งั้นพิมพาไปที่ผับนั่นที เฟย์โทรบอกป๊อปปี้ไปเจอกันที่ผับนั่น”โทโมะพูดแล้วสั่งเฟย์ทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าเป็นอะไรนะฟาง”ขณะที่ป๊อปปี้กำลังจัดกระเป๋าด้วยความอาลัยตายอยาก เฟย์ที่โทรเข้ามาบอก
เรื่องของฟางทำให้ป๊อปปี้ช๊อคก่อนจะรีบบึ่งรถไปที่ผับที่นัดหมายกับโทโมะทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ซ่า
 
 
 
 
 
 
น้ำ1กะละมังถูกสาดใส่ฟางที่นอนสลบอยู่บนเตียงให้ลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วมองไปรอบๆด้วยความตกใจ
 
 
 
 
 
 
 
“แค่กๆ นี่เธอจับชั้นมาทำไมกัน ลูกชั้นอยู่ไหน”ฟางถามขนมจีนที่เป็นสาดถังน้ำใส่เธอ
 
 
 
 
 
“ไอ้มารหัวขนที่เกิดจากป๊อปปี้กับเธอนั่นน่ะหรอ หึ”ขนมจีนเยาะ
 
 
 
 
 
 
“นี่อย่าทำอะไรลูกชั้นนะ ปล่อยพวกเราไปเถอะ ชั้นไม่มีอะไรกับป๊อปปี้อีกแล้ว ชั้นจะไม่ยุ่งกับเค้า
ถ้าอยากได้เค้าก้ไปหาเค้าสิ มายุ่งวุ่นวายกับชั้นแบบนี้ทำไม”ฟางถาม
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
 
 
 
“ก็เพราะแกเป็นคนที่ป๊อปเค้าแคร์ไงล่ะ ต่อให้แกจะเลิกยุ่งกับป๊อปปี้ ชั้นรู้นิสัยเค้าดีว่ายังไงเค้าต้อง
ไปตามหาแกกับลูกอีกแน่ๆสู้เอาตัวมาทำงานไม่เห็นเดือนเห็นตะวันเลยดีกว่า”ขนมจีนตบหน้าฟาง
แล้วว่า
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่นะ ขนมจีนเธอเคยบอกว่าเธอท้องกับป๊อป ตามประสาผู้หญิงเหมือนกัน ปล่อยชั้นไปเถอะอย่า
ทำแบบนี้เลย”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ ชั้นเกลียดแก ทำไมชั้นจะต้องช่วยแกด้วยนังโง่ แกนี่กี่ทีๆก็โง่เหมือนเดิมไม่ว่าจะบ้ารึหายบ้า
แล้ว หึที่ชั้นเคยบอกแกว่าท้องน่ะชั้นโกหกต่างหากล่ะ”ขนมจีนด่าว่าฟางทำให้ฟางอึ้ง พิมพูดความ
จริงสินะ
 
 
 
 
 
 
 
“เลว ที่สุด ฆ่าได้แม้กระทั่งเด็กในท้องที่ไม่รู้เรื่อง”ฟางพูดออกมาเสียงสั่นด้วยความโกรธที่ขนมจีน
เป็นสาเหตุให้เธอแท้ง
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ เพี้ยะ เพี้ยะ
 
 
ขนมจีนพุ่งมาตบฟางที่ถูกมัดไม่ยั้ง
 
 
 
 
 
 
“เลวงั้นหรอ แล้วไง นังพี่น้องร่านอ่อยป๊อปปี้แบบนี้มันสมควรโดน ไม่ใช่แค่แกนะ นังแก้วที่ท้องแล้ว
มาให้ป๊อปรับผิดชอบเป็นพ่อเมื่อ5ปีก่อนชั้นก็ทำให้มันแท้งมาแล้วเหมือนกัน”ขนมจีนว่า
 
 
 
 
 
 
“เธอเป็นทำให้พี่แก้วแท้งลูกด้วยงั้นหรอ เธอทำได้ยังไงกันขนมจีน”ฟางว่า
 
 
 
 
 
 
“ใครหน้าไหนที่มันมาขัดขวางชั้นชั้นก็ไม่เอามันไว้ไง รู้สึกเมื่อ5ปีก่อนมันจะท้องกับสามีใหม่แกนิที่
ชื่อโทโมะ”ขนมจีนว่าทำให้ฟางอึ้ง แก้วไม่เคยท้องกับป๊อปปี้ แต่แก้วท้องกับโทโมะทั้งตอนนี้
และ5ปีก่อนงั้นหรอ
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าทำกับสินค้าชิ้นใหม่รุนแรงส้ะที่รัก เดี๋ยวจะเสียราคา”ปั้นจั่นเดินเข้ามาในห้องแล้วพูดอย่าง
ใจเย็น
 
 
 
 
 
“นี่ชั้นหาเด็กใหม่มาแทนชั้นแล้วหวังว่าไอ้เสี่ยนั่นมันคงพอใจนะ”ขนมจีนว่า
 
 
 
 
 
 
“นี่ลูกชั้นไปไหนเอาลูกมาให้ชั้นหน่อยสิ”ฟางคลานไปหาปั้นจั่นแล้วขอร้องทันที
 
 
 
 
 
 
“โถ น่าสงสารจัง อยากเจอลูกหรอจ้ะคนสวย งั้นก็ทำให้เสี่ยพอใจสิ แล้วชั้นถึงจะให้เธอเจอลูก”ปั่น
จั่นพูดพลางลูบแก้มเนียนของฟางก่อนจะผลักฟางล้มแล้วเดินออกไปจากห้องพร้อมขนมจีน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่นะ ปล่อยชั้นออกไปเถอะ ฮือๆ ชั้นอยากเจอลูก”ฟางที่รีบวิ่งตามไปที่ประตูแต่ช้าไปก็ทรุดลง
ร้องไห้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“แน่นะพิมว่าที่นี่ นี่มันตอนเย็นแบบนี้ คนพลุกพล่านแบบนี้เดี๋ยวพวกนั้นก็ไหวตัวทันหรอก”โทโมะ
พูดเมื่อทุกคนมาถึงที่นัด
 
 
 
 
 
 
“แน่นอน อย่าลืมสิโทโมะว่าถึงพวกนั้นจะไหวตัวทันเราก็มีตำรวที่คอยประสานงานช่วยเหลือเรา
อยู่”พิมพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“จะไปไหน ยัยแสบ อยู่นี่กับแก้วล่ะดีแล้ว”เขื่อนพูดเมื่อเฟย์หุนหันจะเข้าไปด้านใน
 
 
 
 
 
“นี่จะมาห้ามชั้นได้ไงชั้นก็ห่วงพี่ฟางเหมือนกันนะ”เฟย์โวยวายที่เขื่อนมาห้าม
 
 
 
 
 
 
“ด้านในมันอันตรายมันมีแต่พวกเสือพวกสิงห์เต็มไปหมด ชั้นไม่ยอมให้เธอไปหรอกนะ”เขื่อนพูด
ด้วยความเป็นห่วง
 
 
 
 
 
 
“รอตรงนี้นะแก้วแล้วโทโมะจะพาฟางออกมาเอง”โทโมะพูดแก้วจึงพยักหน้าช้าๆ
 
 
 
 
 
 
“ไปกันเถอะ”ป๊อปปี้พูดแล้ววิ่งเข้าไปด้านในกับพิมทันทีที่เข้ามาถึง บรรยากาศในผับพ่อปั้นจั่นดู
เงียบมาก แล้วพิมก็พาทุกคนลัดเลาะมาที่โซนวีไอพีที่เพื่อนของพิมบอกว่าเป็นที่ที่พวกลูกค้า
กระเป๋าหนักมักจะมาเลือกผู้หญิงที่นี่
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เห้ย”เมื่อลูกน้องของปั้นจั่นเห็นทั้ง4คนก็รีบเข้ามาเอาเรื่อง ป๊อปปี้ โทโมะ และเขื่อนรีบแยกเข้าไป
จัดการก่อนพิมขะช่วยทุกคนด้วยการเอาที่ช็อตไฟฟ้าช็อตใส่ลูกน้องที่เข้ามาจะทำร้ายพวกตนเอง
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวนายกับพิมไปหาทางซ้ายชั้นกับเขื่อนไปทางขวาเองนะ”ป๊อปปี้บอกโทโมะก่อนจะแยกไปอีก
ทางและพยายามหลบหลีกพวกลูกน้องที่เดินพาพวกลูกค้าเดินไปมา
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวนั่นขนมจีน”ป๊อปปี้รั้งเขื่อนแล้วพากันไปหลบเมื่อขนมจีนเดินฮึดฮัดขึ้นมาพร้อมปั้นจั่นจากชั้น
ล่าง
 
 
 
 
 
 
 
“จะเอายังไงกับไอ้เด็กนั่นดี เพราะเราต้องการแค่ผู้หญิงเท่านั้น”ปั้นจั่นพูด
 
 
 
 
 
“เอามันไปตัดแขนตัดขาจับเป็นขอทานอะไรก็ว่าไปเถอะ ชั้นไม่สนใจ”ขนมจีนพูดอย่างไม่แคร์
 
 
 
 
 
 
“โห เธอนี่มันเหี้ยมโหดกว่าที่ชั้นคิดไว้ซะอีกนะเนี่ย”ปั้นจั่นพูด
 
 
 
 
 
 
“ชั้นบอกแล้วไงว่าใครที่มันมาขวางความสุขชั้นมันไม่ตายดีแน่ โดยเฉพาะนังฟาง”ขนมจีนยิ้มร้ายๆ
 
 
 
 
 
“นายไปตามหาเฟิร์สเดี๋ยวชั้นไปช่วยฟางเองแล้วมาเจอกันตรงนี้”ป๊อปปี้พูดแล้วแยกลงไปทางที่
ขนมจีนกับปั้นจั่นขึ้นมา
 
 
 
 
 
 
 
 
กริ๊งงงงง
 
 
 
เมื่อลองลงมาชั้นล่างแล้วป๊อปปี้ไม่รู้ว่าห้องไหนเป็นห้องไหนก็ตัดสินใจทุบสัญญาณเตือนภัยทันที
ก่อนจะเกิดการแตกตื่นของลูกค้าและผู้หญิงที่วิ่งไปมาเพราะคิดว่าเกิดไฟไหม้ ป๊อปปี้แอบมองทุก
ห้องที่วิ่งออกมาก่อนจะตัดสินใจเสี่ยงดวงพุ่งเข้าไปในห้องหนึ่งที่อยู่มุมสุด
 
 
 
 
 
 
 
ปัง
 
 
 
 
ป๊อปปี้พังประตูเข้าไปแล้วมองร่างบางที่ถูกมัดแล้วกอดเข่าร้องไห้อยู่มุมห้อง
 
 
 
 
 
 
 
“ขอโทษนะที่ฟางไล่พี่ไปแต่พี่ก็ยังอยากจะเจอฟางอยู่ดี”ป๊อปปี้พูดจบฟางก็ร้องไห้ออกมาจนชาย
หนุ่มต้องรีบดึงฟางไปกอดแน่นด้วยความรัก ฟางเมื่อสัมผัสอ้อมกอดของป๊อปปี้ก็ยิ่งร้องไห้หนักกว่า
เดิม นี่เขามาช่วยเธองั้นหรอ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องร้องนะ เดี๋ยวเราจะไปตามหาลูกกันพี่ว่าลูกต้องอยู่แถวนี้แน่ๆ”ป๊อปปี้พูดพลางแก้มัดให้ฟาง
แล้วพากันออกมาข้างบนเพื่อตามหาลุกของพวกเขา
 
 
 
 
 
 
 
ปัง
 
 
ป๊อปปี้ทรุดลงไปเมื่อถูกใครคนหนึ่งยิงโดนที่ไหล่จนล้มพับ
 
 
 
 
 
“ทำตัวเป็นพระเอกรึไงมึง ทำเป็นมาช่วยผู้หญิงรู้ซะบ้างว่าถิ่นใคร”ปั้นจั่นยิ้มเยาะก่อนจะให้ลูกน้อง
โยนเขื่อนที่ถูกซ้อมมากองรวมกับฝั่งป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
“แกทำอะไรเพื่อนชั้น แกปล่อยลูกชั้นนะ”ฟางพุ่งเข้าไปทุบตีปั้นจั่นแต่ต้องโดนตบจนล้มพับ
 
 
 
 
 
 
 
“แกทำผู้หญิงไอ้หน้าตัวเมีย”ป๊อปปี้โมโหที่ฟางถูกทำร้ายพุ่งจะไปเอาคืน
 
 
 
 
 
 
 
“อ๋อ งั้นทำผู้ชายเหมือนกันก็ได้ว่ะ”พูดจบปั้นจั่นก็บีบเข้าที่แผลตรงไหล่ของป๊อปปี้อย่างแรงจนชาย
หนุ่มร้อง
 
 
 
 
 
 
 
“นี่แกทำร้ายป๊อปปี้ทำไมห้ะ ทำแค่พวกแส่แค่นี้ก็พอ”ขนมจีนอุ้มเฟิร์สเข้ามาเห็นป๊อปปี้ถูกทำร้ายก็
ตกใจ
 
 
 
 
 
 
“มันอยากแส่มาช่วยเมียมันเองช่วยไม่ได้ ละนี่ดูมันทำไว้ลูกค้าแตกตื่นหมดแล้ว”ปั้นจั่นว่าขนมจีน
 
 
 
 
 
 
“เพราะแกนังฟาง”ขนมจีนโมโหพุ่งจะไปตบฟาง
 
 
 
 
“อย่าทำฟางนะ”ป๊อปปี้รีบเอาตัวมาบังฟางไว้
 
 
 
 
 
“รักกันมานักหรออีนังร่านเนี่ย”ขนมจีนโซยวายเมื่อเห็นป๊อปปี้ที่ถูกยิงแต่รีบเอาตัวมากอดฟางแน่น
 
 
 
 
 
 
 
“ใช่ รักมากและจะไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายฟางได้อีก ฟางเจ็บมามากพอแล้ว”ป๊อปปี้พูดทำให้ฟาง
อึ้งน้ำตาไหลออกมา
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ๋อ ถ้ารักกันมากงั้นก็ไปอยู่ด้วยกันเลยละกัน”ปั้นจั่นยิ้มเยาะก่อนจะง้างมือหมายจะยิงป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
ปัง
 
 
 
 
มีกระสุนนัดหนึ่งยิงเข้าที่ข้อมือปั้นจั่น ทุกคนหันไปมอง แก้วที่นำเจ้าหน้าที่ตำรวจเข้ามาช่วยทุกคน
ไว้ได้ทัน
 
 
 
 
 
 
“ใครทำเพื่อนชั้นน้องชั้นชั้นก็ไม่ไว้เหมือนกัน”แก้วว่าก่อนจะสอดสายตามองหาพิมและโทโมะ
 
 
 
 
 
“หลบเร็วเส้ ยืนเซ่ออะไรเล่า”ปั้นจั่นว่าแล้วรีบหลบ ขนมจีนโมโห กระชากเฟิร์สไปด้วย
 
 
 
 
 
“ไม่นะเฟิร์ส ปล่อยเฟิร์สนะ”ฟางตกใจรีบวิ่งตามพวกปั้นจั่นที่หนีไปทันที
 
 
 
 
 
 
“ฟางอย่าไป”ป๊อปปี้ตกใจที่ลูกตัวเองถูกจับและเมียกำลังตามไปช่วยก็รีบพาตัวเองไปทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นายเป็นยังไงบ้าง”เฟย์ที่เข้ามากับแก้วก็ตกใจเมื่อเห็นเขื่อนถูกซ้อมจนปางตาย
 
 
 
 
 
“ยัยตัวแสบเข้ามาทำไม พี่บอกแล้วไงว่าอย่าเข้ามา”เขื่นปรือตามองเฟย์ที่ประคองกอดตัวเองแล้ว
ยิ้ม
 
 
 
 
 
 
“ยิ้มบ้าอะไรของนายห้ะ นายเจ็บขนาดนี้นะอีตาบ้า ฮือๆ”เฟย์ว่าเขื่อนก่อนน้ำตาพาลจะไหลออกมา
 
 
 
 
 
“ร้องไห้ทำไมยัยแสบ ไม่เอาสิ อย่าร้องเลยนะ”เขื่อนพูดแล้วเอื้อมมือจะเช็ดน้ำตาให้เฟย์
 
 
 
 
 
“นายทำชั้นร้องไห้นายต้องรับผิดชอบนะตาบ้า”เฟย์หน้างอแล้วพูด
 
 
 
 
 
“จะรับผิดชอบทั้งชีวิตเลยยัยตัวแสบ”เขื่อนพูดแล้วยิ้ม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เลิกหวานก่อนไอ้เขื่อน มาช่วยกันก่อน”โทโมะที่ถูกซ้อมนิดหน่อยพูดขึ้นเมื่อแก้วและโทโมะประ
คองพิมที่ถูกยิงเข้ามา ก่อนตำรวจที่เหลือจะช่วยพวกโทโมะและเขื่อนเฟย์ออกไปข้างนอกให้เร็ว
ที่สุด
 
 
 
 
 
 
 
ปัง ปัง ปัง
 
 
 
 
เสียงยิงต่อสู้กันทำให้ฟางปิดหูด้วยความกลัวแต่เพื่อลุกเธอต้องรีบไปให้เร็วที่สุด
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฮือๆ พ่อป๊อป แม่ฟาง”เฟิร์สร้องไห้จ้าเมื่อถูกพวกปั้นจั่นพากันหนีจนมาถึงห้องเก็บของก่อนจะถึง
ลานจอดรถ
 
 
 
 
 
 
“หุบปากซะไอ้เด็กปาก อยากโดนตบรึไง”ขนมจีนโมโหง้างมือตีเฟิร์สครั้งแล้วครั้งเล่า
 
 
 
 
 
 
 
“โอ๊ย พอสักที ยิ่งตีมันก็ยิ่งร้องดิ โธ่โว้ย ไม่น่าช่วยเธอเลย ตำรวจแห่มาหมดแล้ว”ปั้นจั่นโวยวาย
 
 
 
 
 
 
 
“อ้าว แกเองก็อยากได้นังนั่นมาเป็นสินค้าของแกนิ จะมาว่าชั้นคนเดียวได้ยังไง”ขนมจีนว่าเมื่อปั้นจั่น
ว่าเธอ
 
 
 
 
 
 
“ปล่อยลูกชั้นเถอะนะขนมจีน ชั้นจะไปกับเธอก็ได้แต่ปล่อยลูกขั้นเถอะ”ฟางที่ตามมาถึงก็รีบพูด
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องมาทำตัวเป็นคนเดียวหน่อยเลยนังโง่ เรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะแกชั้นเกลียดแกนัง
ฟาง”ขนมจีนแผดเสียงว่า
 
 
 
 
 
 
 
“ใครบอกล่ะเรื่องทั้งหมดมันเกิดจากตัวขนมจีนนั่นล่ะที่ก่อเรื่องเอง ป๊อปบอกไว้เลยนะว่าต่อให้
ขนมจีนฆ่าทุกคน ทั้งโลกเหลือขนมจีนแล้ว ป๊อปก็ไม่มีวันรักขนมจีนลงหรอก ไม่มีวัน”ป๊อปปี้ตามเข้า
มาแล้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“กรี๊ดด เพราะแกนังฟางชั้นเกลียดแก ปั้นจั่นยิงมัน”ขนมจีนที่คลั่งแล้วสั่งปั้นจั่นที่ถือปืนยิงฟางทันที
 
 
 
 
 
 
 
ปัง
 
 
 
 
ป๊อปปี้รีบเอาตัวไปเป็นที่กำบังกันกระสุนให้ฟาง ก่อนจะล้มพับลงไป
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรนะฟาง”ป๊อปปี้ในยิ้มแล้วถามฟาง“พี่ป๊อป”ฟางอึ้งแล้วประคองร่างสูงไว้
 
 
 
 
 
 
“แกโง่ยิงป๊อปทำไม ไอ้โง่”ขนมจีนสติแตกกระชากปืนมาจากปั้นจั่นก่อนจะยิงตัดขั้วหัวใจปั้นจั่นและ
ยิงซ้ำหลายๆนัดไปมารอบๆ เฟิร์สที่หลุดจากการเกาะกุมของขนมีนก็รีบวิ่งมาหาฟางและป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
“แก้ส ฟางพาเฟิร์สออกไปเร็ว”ป๊อปปี้ที่สติยังเหลืออยู่ตกใจที่เห็นขนมจีนยิงไปโดนท่อแก้ส
 
 
 
 
 
“คุณรีบออกไปเร็ว แก้สรั่ว”ตำรวจที่เข้ามาแล้วรีบพูด ป๊อปปี้รีบดันลูกเมียตัวเองให้ตำรวจทันที
 
 
 
 
 
 
ปัง
 
 
 
 
 
กระสุนจากขนมจีนยิงที่กลางหลังป๊อปปี้อีกนัดต่อหน้าต่อตาฟาง
 
 
 
 
 
“กรี๊ดดด ไม่ พี่ป๊อป”ฟางร้องตกใจที่เห็นป๊อปปี้ยิงก็ร้องและจะไปหา
 
 
 
 
 
 
 
“ไปเถอะฟาง พี่รักฟางนะ”ป๊อปปี้พูดออกมาก่อนจะล้มพับไป
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่พี่ป๊อป ไม่”ฟางร้องแต่ไม่เป็นผลเมื่อตำรวจต้องช่วยปนะชาชน ดึงฟางและเฟิร์สออกไปจากห้อง
ที่กำลังจะระเบิดออกมาทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ตู้ม
 
 
 
 
 
 
เมื่อออกมาได้สักพัก เสียงระเบิดก็ดังสนั่นทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ พี่ป๊อปปปปป”ฟางหันกลับไปมองแล้วร้องตกใจเพราะป๊อปปี้ยังไม่ออกมาจากตึกก่อนจะทรุดลง
เข่าอ่อนร้องไห้อยู่ตรงนั้น
 
 
 
 
 
 
 
 
ก็ฟางบอกเองว่าต่อให้ป๊อปตายต่อหน้าก็ไม่สนใ ไรเตอร์เลยจัดเลยไง555555
 
 
 
 
สงสัยฟิคดาร์กเกินรีดเดอร์หายเลยสงสัยช่วงนี้ไรเตอร์เรียนหนักจริง เลยส่งผลแต่งฟิคไม่สนุกเลย
 
 
แต่ยังไงก็ขอบคุณหน้าเก่าๆนะคะที่ยังติดตามมาเหมือนเดิม 
 
 
 

 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา