รุ่นพี่ที่รัก

 
"ถึงวันเข้าค่ายใหญ่สะทีน่าตื่นเต้นกว่าเดิมอีกอ่ะแก"เฟย์พูดกับพิมด้วยความตื่นเต้น
 
 
"อ่าวแล้วฟางเพื่อนแกไม่ได้มาด้วยหรอ"พิมถามเมื่อไม่เห็นฟางมาด้วย
 
 
"เพื่อนฉันก็เพื่อนแกอ่ะแหละ"
 
 
"เพื่อนใหม่เว๊ย"พิมหัวเราะ "ฟางไม่ได้มากับแกหรอ รอบ2ที่ฉันถาม"
 
 
เฟย์เป็นเพื่อนกับฟางมาตั้งแต่อนุบาลจนถึงประถมแล้วแหละพอมัธยมเฟย์ก็ได้ย้ายไปเรียนที่อิตาลีพอใกล้จะเข้ามหาลัยเฟย์ก็ย้ายกลับมาเรียนที่นี่ที่เดียวกับฟาง
 
ส่วนพิมก็รู้จักกับเฟย์ตอนที่ไปเรียนอิตาลีเค้า2คนเรียนโรงเรียนเดียวกันแล้วก็ทำความรู้จักกันจนได้มาเป็นพื่อนกันจนถึงทุกวันนี้ พิมที่เธอได้มาเรียนมหาลัยนี้ก็เพราะว่าแม่ของเธอให้กลับมาเรียนที่เมืองไทยเพื่อจะได้มาอยู่เป็นเพื่อนพี่และก็คุณยายของเค้า ที่ฟางกับพิมรู้กันก็เพราะเฟย์นี่แหละ
 
 
"ไม่ พี่โทโมะอาสาไปรับไปส่งแทนฉันเพราะว่าฉันไม่ค่อยว่างหนะช่วงนี้"เฟย์อธิบาย
 
 
"แล้วถ้าพี่โทโมะไม่ว่างแล้วใครจะไปรับฟางหรอ"
 
 
"ก็พี่ป๊อปไงแก"
 
 
"อ๋อ นั่นไงฟางมาแล้วมากับพี่โทโมะฉันว่าไปรับไปส่งกันขนาดนี้มันไม่ธรรมดาแล้วละสิ"พิมพูดขึ้นมาเพราะเห็นสองคนนี้ไปด้วยกันบ่อย
 
 
"พิมแกก็ชั่งคิดเนอะเค้าไปด้วยกันไม่ใช่ว่าจะชอบกับเสมอไปหรอกน่ะ"เฟย์พูดขึ้นเพราะรู้ว่าเพื่อนเธอคิดอะไร
 
 
"ล้อเล่นหน่า เฮ้ ฟางทางนี้"พิมเรียกฟางให้มาหา
 
 
"ขอบคุณน่ะค่ะพี่โทโมะที่มารับฟาง"ฟางกล่าวขอบคุณแล้ววิ่งกรู่ไปหาเพื่อนของตัวเอง
 
 
"มาแล้วๆๆๆๆ"ฟางตะโกนมาแต่ไกล
 
 
"ขออนุญาตประชาสัมพันธุ์น่ะครับขอให้นิสิตนักศึกษาชั้นปีที่ 1และ 2 ที่จะไปเข้าค่ายรับน้อง
ที่จังหวัดกาญจนบุรีให้มาพร้อมกันที่หน้าหอสถาปัตด้วยน่ะครับ ขอบคุณครับ"เสียงโซ่ประกาศเรียกรุ่นน้องไปหน้าหอเพื่อพูดคุยแนะนำ
 
 
"แกป่ะไปเถอะพี่โซ่ประกาศแล้ว"เฟย์เรียกให้เพื่อนๆไปหน้าหอพร้อมเธอ
 
 
"น้องๆคงมากันครบแล้วใช่มั้ยครับ งั้นพี่พูดเลยล่ะกัน จากที่พวกเราคุยกันว่าจะเข้าค่าย6วัน5คืนแต่ทางมหาลัยเปลี่ยนเป็น3วัน2คืนน่ะครับเพราะว่าหลังจากกลับค่ายทางมหาลัยจะให้น้องๆปี1ที่คัดเลือกไว้ไปอบรม เนื่องจากวันอบรมมันเลื่อนเข้ามากระทันหันน้องๆคงเข้าใจน่ะครับ"โซ่อธิบายเพื่อจะให้น้องๆเข้าใจ
 
 
"คะ/ครับ"นักศึกษาทุกคนพร้อมใจกันตอบ
 
 
"งั้นออกเดินทางกันเลยล่ะกันครับน้องๆเออลืมไปน้องๆครับให้น้องๆนั่งไปกับพี่รหัสน่ะครับห้ามแยกกันเพราะการเข้าค่ายเราก็จะได้เข้ากับพี่รหัสของน้องๆแม้กระทั่งการนอนน่ะครับ"โซ่บอก
 
 
"พี่ป๊อปอยู่ไหนน่ะไม่เห็นเจอเลย"ฟางมองหาป๊อปปี้พี่รหัสของเธอเพื่อไปขึ้นรถพร้อมกัน
 
 
"ฟางรอใครอ่ะ"ป๊อปปี้ทักหยอกๆเค้ารู้อยู่แล้วว่าเธอรอเค้า
 
 
"รอพี่นั่นแหละถามได้"ฟางทำหน้าบึ่ง
 
 
"555ป่ะขึ้นรถได้แล้วเดี๋ยวช้า"ป๊อปปี้ชวนฟางขึ้นรถเพราะกลัวรถจะออกก่อน
 
 
ระหว่างที่เดินทางฟางก็หลับไปตามทางเธอค่อยๆเอนหัวมาซบไหล่ป๊อปปี้เพื่อเธอจะได้หลับสบายกว่าเดิมเธอคงไม่รู้สิน่ะว่าท่าทางที่เธอทำอยู่นั้นทำให้ใครบางคนยิ้มจนแทบจะเก็บไปเพ้อเลยทีเดียว
 
***********บ๊ายๆๆน๊าง่วงมากแล้วเดี๋ยวมีเวลามาอัพๆๆๆ