Rainbow วาดรักบนลายรุ้ง

10.0

เขียนโดย K_lovepf

วันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 20.58 น.

  15 ตอน
  40 วิจารณ์
  19.01K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2557 06.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     ภาณุได้แต่ใช้ช้อนคนกาแฟสลับกับหันไปมองนอกร้านอย่าง

เบื่อๆ หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมงที่เขาได้แต่นิ่งฟังแม่และอาพูดเรื่อง

เดิมๆ ซึ่งคนทั้งบ้านช่วยกันพูดมาแล้วครั้งหนึ่ง นั่นคือการเกลี้ยกล่อม

ให้เขายอมแต่งงานตามที่พ่อระบุเอาไว้ในพินัยกรรมว่าต้องการให้เขา

ซึ่งเป็นลูกชายคนเล็กแต่งงานกับลูกสาวคนเล็กของธรรศ ซึ่งเป็นลูกชาย

ของเพื่อนพ่อ

     ธรรศเป็นกำพร้าเพราะหลังจบชั้น ม.ปลาย พ่อแม่ก็เสียชีวิต

จากอุบัติเหตุ พ่อของเขาจึงช่วยอุปการะและให้เข้าทำงาน นอกจาก

ลูกชายทั้งสามคนแล้ว ธรรศเป็นคนที่พ่อไว้ใจมากที่สุด ในด้านการงาน

ธรรศถือว่าประสบความสำเร็จ แต่ในด้านครอบครัวแล้ว เขาไม่ใช่

หัวหน้าครอบครัวที่ดีนัก เพราะความเจ้าชู้เปลี่ยนผู้หญิงไม่ซำ้หน้า แม้

เขาจะรักผู้หญิงบางคนจนถึงขั้นมีลูกด้วยกัน แต่ลูกก็ไม่ใช่สิ่งที่จะ

ผูกมัดธรรศเอาไว้ได้

     "ตอนนั้นถ้าไม่ไดัธรรศช่วยไวัแม่กับป๊าคงตายไปแล้ว ดังนั้น

ถือว่าธรรศทลมีบุญคุณกับครอบครัวเรามาก ป๊าถึงอยากให้ป๊อปแต่งงาน

จะได้ช่วยดูแลครอบครัวของธรรศด้วย" โสภาให้เหตุผลกับลูกชาย

อีกครั้ง

     "ป๊อปยอมแต่งงานเถอะ ป๊าน่ะมองคนไว้ไม่ผิดหรอก โกว

เคยเห็นเด็กผู้หญิงคนนั้นมาแล้ว หน้าตาสะสวย ผิวพรรณดีทีเดียว

ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่อะไร รับรองว่าแต่งงานแล้วต้องให้ลูกชายอ้วนๆ ขาวๆ

น่ารักๆ ได้แน่" ศุภางค์ช่วยพี่สะใภ้พูดอีกแรง

     "นี่มันยุคไหนแล้วครับ ป๊าก็หัวสมัยใหม่ ไม่น่าคิดเรื่องคลุมถุงชน

แบบนี้ขึ้นมาได้เลย แล้วลูกชายคนไหนก็ไม่ระบุ ดันมาเจาะจงว่าต้อง

เป็นผมซะด้วยสิ'

     "อ้าว ก็อายุเรามันได้ที่สุดแล้ว สามสิบสี่กำลังเหมาะเลย ลูกสา

ธรรศปีนี้ยี่สิบเอ็ด ตอนนี้เรียนจบทำงานแล้ว ห่างกันแค่สิบสามปี"

ศุภางค์ถามหลานชาย แม้เธอจะมีเชื้อสายจีนแต่ก็พูดไทยได้ชัดเพราะ

แต่งงานกับคนไทย เวลาพูดจึงมักไปทางไทยมากกว่าจีน

     "แจ็กพ็อตเลยมาออกที่ผม แต่ยังไงผมก็ไม่เอาด้วยหรอกครับ

ผมไม่มีแฟนก็จริง แต่ยังไงก็อยากหาเองมากกว่า เราช่วยดูแลครอบครัว

เฮียธรรศเรื่องอื่นก็ได้ สงสารฝ่ายหญิงเขาด้วย"

     "เรื่องนี้ธรรศไม่เคยรู้หรอก"

     "อ้าว อย่างนี้ก็เท่ากับเป็นความต้องการของป๊าฝ่ายเดียวสิครับ"

     "ตอนหลังธรรศป่วยเป็นมะเร็ง หลังจากตายไป ก็เป็นห่วงลูกเมีย

เลยระบุเรื่องนี้ไว้ในพินัยกรรมด้วย" โสภาตอบลูกชาย

     "เอาแบบนี้ดีไหมครับ ให้ผมดูแลครอบครัวเฮียธรรศ แต่ยกเลิก

เรื่องแต่งงานไป เท่านี้ก็แฮปปี้ทุกฝ่าย" ภาณุยิ้มเมื่อหาทางออกได้

     "ไม่ทันแล้ว" ศุภางค์บอก

     "โกวหมายความว่าไงครับ" ชายหนุ่มเลิกคิ้ว

     "โกวโทรไปคุยกับเมียของธรรศเรื่องแต่งงานแล้ว"

     ภาณุแทบน็อคลงไปกองกับพื้น "โธ่ แล้วทางนั้นว่าไงครับ"

เขาถามและภาวนาให้ฝ่ายหญิงปฏิเสธ

     "เขายังไม่ได้ให้คำตอบ แต่เย็นนี้เราจะเข้าไปเอาคำตอบด้วยกัน"

     "เรา?"

     "ใช่ ถ้าฝ่ายนั้นปฏิเสธ แม่จะยอมทำตามที่ป๊อปเสนอมา"

     "แต่ผมว่า..." ชายหนุ่มยังค้าน

     "อยากเป็นลูกอกตัญญูหรือไง"

     ชายหนุ่มแทบจะมองเห็นดาว เมื่อโดนหมัดตรงอีกหมัด

เข้าให้

     "เป็นอันว่าตกลงตามนี้ ตอนเย็นค่อยกลับมารับแม่กับ

โกวที่นี้" โสภาสั่งลูกชาย

     ภาณุตั้งท่าจะค้าน ผู้เป็นแม่ก็สั่งของว่างมาเพื่อตัดบท

เขาจึงต้องลุกเพื่อกลับไปทำงานที่บริษัทต่อ

 

 

 

 

ขอกำลังใจหน่อยน้าาาาาา

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา