ปากดีอย่างเธอน่ะ ต้องเจอกับฉัน..

"นี่โทโมะที่มึงพูดกับไปเคนตะว่าระวังแฟนเพื่ื่อนมึงไให้ดีมันหมายความว่าไง"ป๊อปปี้ถาม




"ยังไงก็ยังงั้นแหละ"โทโมะพูดส่งๆ




"มึงชอบแก้วหรอว่ะ"ป๊อปปี้พูด




"ป๊าววว...ใครจะไปชอบยัยปากหมานั่นล่ะ"



"เสียงสูงนะมึง"



"อะไรว่ะเซ้าซี้อยู่ได้"



"มึงชอบแก้ว"



"เออ!กูชอบแก้วจบมั้ย เลิกถามได้แล้ว"



"ฮ่าๆนั่นไงมึงพูดออกมาแล้ว"



"เชี่ย!มึงห้ามบอกใครเข้าใจมั้ย"



"เออๆกูไม่บอกหรอก"



"เออๆกลับไปได้แล้วมึงอยู่บ้านกูนานไปแล้ว"โทโมะไล่ป๊อปปี้



"กลับก็ได้ว่ะ"ป๊อปปี้เดินออกจากบ้านไป โทโมะเลยขึ้นห้องไปนอน



. โรงเรียน



"นี่ฟางเราก็สนิทกันมานานแล้วนะ"ป๊อปปี้พูดเขินๆ



"อืม แล้วไงอ่ะ"ฟางตอบแล้วนั่งเล่นโทรศัพย์ต่อ



"คือเรา...เป็นแฟนกันนะ"



"อืม...ห๊ะ!อะไรนะ "



"ฟางได้ยินไม่ผิดหรอก"



"ก็จริงอยากที่ป๊อปพูดอ่ะนะ งั้น...ฟางตะเป็นแฟนป๊อป"ฟางพูดแล้วยิ้มอย่างมีความสุข



"อืม...เรารักฟางนะ"ป๊อปปี้กอดฟางแน่น



"อ่ะแฮ่มๆ..อะไรกันเนี่ยคู่นี้"เฟย์พูดแล้วลงตรงข้ามฟางเฟย์พูดแล้วลงตรงข้ามฟางแล้วเขื่อนก็เดินมานั่งข้างๆเฟย์



"อะไรๆมีอะไรกัน"เขื่อนพูด



"ก็ป๊อปกับฟางตกลงเป็นแฟนกันแล้วน่ะสิ"เฟย์พูด



"จริงอ่ะ"นั่นไม่ใช่เสียงเขื่อนแต่เป็นเสีียงแก้วที่เดินมากัับโทโมะ



"อืม แล้วทำถึงเดินมาด้วยกันจ๊ะแก้วโทโมะ"ฟางพูดหยอกๆ



"ก็เจอกันเลนเดินมาด้วยกันเฉยๆ "แก้วพูด


"อ๋อๆ.."ฟางพูด



"ไปเรียนกันดีกว่า"เฟย์แล้วทั้งหมดก็ขึ้นเรียน




---มีอะไรก็เม้นมานะคะ---

. ไม่เม้น ไม่อัพนะจ๊ะ คริๆ