ความรักนี้ใครกันที่เจ็บ...? you or me

-

เขียนโดย phung_TK_kaewjai

วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.30 น.

  4 session
  15 วิจารณ์
  7,671 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) เพื่อนรักของฉัน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
แก้ว!!!

ห๊ะ ฟางมีอะไรเหรอ            kaew : ฟางเรียกขณะที่ฉันกำลังทวนหนังสือสอบครั้งสุดท้าย หลังจากที่ทำโปรเจคผ่านแล้ว
 
 
ถ้าเออ สมมุติว่ามีใครคนหนึ่งเขาแอบมารักแฟนแกอ่ะแกจะทำยังไง

ถามแปลกๆนะ แต่ในเมื่อฟางถามแก้วตอบให้ก็ได้ อืมสำหรับแก้วนะถ้าเขาแค่แอบรักไม่ได้มาแย่งหรืออะไร มันก็ไม่มีปัญหาอะไรหรอก แต่ถ้าเกิดเขาเข้ามาจริงๆ มันก็ต้องดูคนของเราด้วยว่าเขาจะเล่นด้วยหรือเปล่า แต่ขืนเล่นด้วยละก็ แก้วขอหลีกทางดีกว่า

อ๋อเหรอ อืม…ฟางก็คิดแบบแก้วเหมือนกัน 

ว่าแต่ฟางอ่านถึงนั้นแล้วเนี่ย มาแก้วดูหน่อยซิ 

ฟางอ่านใกล้จะจบแล้วล่ะแก้ว เฮ้อคิดไปคิดมาก็หน้าใจหายเนอะจะจบกันแล้วอ่ะ           fang : ฉันกับแก้วเราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ตอนเรียนมัธยมด้วยกัน แก้วเป็นคนน่ารัก จิตใจดี ชอบช่วยเหลือคนอื่นอย่างไม่หวังผลตอบแทน แต่เราสองคนมีนิสัยต่างกันมาก ตั้งแต่ตอนมัธยมฉันไม่ค่อยตั้งใจเรียน เป็นคนไม่เอาไหน ชอบหนีเรียนอยู่บ่อยๆ การบ้านก็ไม่ค่อยส่ง สรุปคือฉันมันไม่ได้เรื่องมาแต่ไหนแต่ไรแล้วละ แต่ก็มีเพื่อนที่ดีอย่างแก้วนี้แหละช่วยฉันทุกอย่างเลย ให้ฉันลอกการบ้านอยู่บ่อยๆ แก้วรู้หรอกว่ามันไม่ดีแต่ก็ต้องทำมันเป็นหนทางสุดท้ายที่ช่วยให้ฉันเรียนจบได้ เวลาฉันโดนอาจารย์ทำโทษแก้วก็มักจะโดนด้วยเสมอในข้อหาที่ไม่ห้ามฉันตอนฉันโดดเรียน จนบางครั้งแก้วก็โดดตามฉันบ้างเพราะไม่อยากให้ฉันไปไหนคนเดียว แต่พออยู่มหาลัยฉันก็ขยันขึ้นก็ไม่ใช่เพราะใครหรอกเป็นเพราะแก้วนี้แหละที่ทำให้ฉันคิดได้ สำหรับฉันแล้วแก้วคือเพื่อนที่ดีที่สุด ฉันจะไม่มีวันทำให้แก้วเสียใจเพราะฉันเป็นอันขาด

นั้นซิ พอมีงานมีการทำกันแล้ว ก็ไม่รู้ว่าเราจะได้เจอกันทุกวันแบบนี้รึเปล่า           kaew : ก็จริงอย่างที่ฟางพูดนะ ฟางกับฉันเราเจอกันทุกวันไปไหนก็ไปด้วยกันตั้งแต่เรียนมัธยมจนตอนนี้ ถ้าเกิดเราจากกันคงต้องหายใจแน่ๆ ถึงคนอื่นจะมองฟางว่าเป็นคนไม่เอาไหน ตั้งสำหรับฉันทุกสิ่งที่ฟางแสดงออกมามันมากด้วยความจริงใจเสมอ ฟางไม่เคยแสร้งแกล้งทำในเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน ฟางออกจะไปคนตรงๆมากกว่า แต่ฉันก็ชอบนะมันดูจริงใจดี

อืม…ว่าแต่แก้วเถอะเมื่อไหร่จะมีข่าวดีกับเขาสักทีอ่ะ


ข่าวดีอะไร กับใครที่ไหนไม่ทราบจร้า

ไม่ต้องทำเป็นไม่รู้เลยนะ ก็พี่รหัสสุดหล่อของแก้วไงคบกันมาก็เกือบ 4 ปีแล้วยังไม่มีข่าวดีอีกเหรอ            fang :  เห็นแก้วเป็นคนเรียบร้อยแบบนี้เธอก็มีคนรักแล้วนะ แต่ก็ไม่วายมีหนุ่มมากมายเข้ามาขายขนมจีบไม่เว้นตั้งละวันทั้งที่รู้ว่าแก้วมีแฟนแล้ว ตรงกันข้ามกับฉันโจ่งแจ้งขนาดนี้ยังไม่มีใครมาจีบเลยเนี่ย
 
 
บ้าน่าฟาง แก้วยังไม่คิดหรอก ยังอยากใช้ชีวิตช่วงทำงานให้คุ้มซะก่อนน่ะ

ระหว่างเฮอะรอนานๆ เดี๋ยวคนอื่นจะฉกเอาไปนะแก้ว

ก็แล้วแต่เหอะฟาง ถ้าเป็นแบบนั้นก็คิดซะว่าเราเกิดมาเพื่อคบไม่ได้เกิดมาเพื่อคู่กันก็แล้วกัน

ออ…จร้าแม่พระจริงๆ เลยนะแก้ว

ป่ะไปเถอะฟางใกล้เวลาสอบล่ะ ครั้งสุดท้ายแล้วนะฟางสู้ๆ เราต้องถือใบปริญญาเดินออกรั้วมหาลัยด้วยกัน  


โอเคไปกันเถอะ           fang: แล้วฉันกับแก้วก็เดินกอดคอที่ขึ้นไปสอบ ฉันละอยากหยุดเวลาไว้ตรงนี้ ตรงที่มีฉันกับแก้วอยู่ด้วยกันมาตลอด 

...................................................................
 
          ตั้งแต่วันสอบในวันนั้นมาจนวันนี้ก็ 2 ปีแล้วสินะที่ฉันไปได้เจอฟางเลย 2 ปีที่เราไม่ได้ไปไหนด้วยกัน 2 ปีที่ยาวนานของการห่างกันจากความเป็นเพื่อน อย่างดีก็คุยแค่โทรศัพท์  ทัก line แล้วก็ ดูรูปผ่าน  IG  เพื่อให้รู้ความเป็นอยู่ของกันละกันเพียงเท่านั้น ฉันละดีใจกับฟางจริงๆ ที่ตอนนี้เธอก็มีการงานทำที่ดีแล้ว จากคนที่ไม่เอาไหนมาจนวันนี้มันช่างต่างกันลิบลับ

แก้วคิดอะไรอยู่เหรอ

อ้าว…พี่โทโมะ มีอะไรรึเปล่าค่ะ
 
 
เย็นนี้คุณแม่พี่จะไปงานเลี้ยงสมาคมเพื่อช่วยเหลือเด็กกำพร้า ท่านอยากให้เราไปด้วย


อืม…ก็ไปสิค่ะ งานกุศลแบบนี้แก้วไม่อยากพลาดอยู่แล้ว

โอเคครับเดี๋ยวพี่เข้าประชุมต่ออีกนิดแล้วจะมารับนะ


ก็ได้ค่ะ

∼ฟอด….∼
 
 
เอ๊ะ!! พี่โมะจะไปก็ไปสิจะมาหอมแก้มแก้วทำไมเนี่ย

นิดหน่อยน่าที่รัก พี่ไปละ  

คนบ้า!!!              kaew :  แล้วก็เป็นฉันที่นั้งเขินอยู่คนเดียวคนอะไรก็ไม่รู้หวานได้ตลอดเวลา ลืมบอกไปเลยตั้งแต่เรียนจบฉันก็มาทำงานที่เป็นเลขาให้พี่โทโมะเป็นเพราะเขาชวนมาแหละ ความจริงก็ไม่ได้อยากทำงานที่นี้เหรอกลัวคนอื่นหาว่าเป็นเด็กเส้น อยากจะใช้ความสามารถของตัวเองมากกว่า แต่มีเหตุจำเป็นที่ต้องอยู่นี้เพราะตอนนี้ เออ…เราเป็นคู่หมั้นกัน หลังจากที่คบกันได้ 4 ปี หลังจากเรียนจบพี่โทโมะก็ให้คุณแม่เขามาขอฉันทันทีทั้งที่ฉันยังไม่ได้ตั้งตัวเลยสักนิด แล้วให้ฉันทำไงได้ละ นอกจาก…ตอบตกลง แต่ฉันขอแค่หมั้นกันไว้ก่อนนะ เพราะฉันยังไม่อยากแต่งงาน!!!
 
 
 
 


อัพแล้วน้าาาา ความจริงจะอัพตั้งแต่เช้าแล้วล่ะ แต่พอดีอินเทอร์เน็ตไม่ค่อยดีจร้าาา เป็นงัยกันบ้างกับตอนแรก  คอมเม้นมาได้น้าาาาาา   
                                                                                                                  phung_TK_kaewjai
           

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา