อย่าไว้ใจความเหงา

8.8

เขียนโดย PFLover

วันที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 13.10 น.

  4 ตอน
  5 วิจารณ์
  8,331 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2557 13.34 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"นั้นมันรถไอ้โทโมะหนิ"ป๊อปปี้พูดอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง
"หรือว่าเราหิวจนตาลาย"ป๊อปปี้จึงตัดสินใจเดินขึ้นบันไดไปชั้น2ของร้านkami food เเต่ว่าเมื่อเขาเดินไปถึงเาพบเจอใครสักคนหนึ่งที่ชื่อว่า'ฟาง'เเละ'โทโมะ'กำลังสั่งอาหารกันอย่างมีความสุขเเละเมื่อฟางสบตากับป๊อปปี้เขาจึงเลือกที่จะเบือนหน้าหนีเเทนที่จะสบตาเเละไปหาที่นั่งกินข้าว
"น้องครับ ขอเมนูหน่อยครับ"ป๊อปปี้ขอเมนูจากบริกรชาย
"ได้ครับ นี่ครับ"เมื่อบริกรหยิบเมนูมาให้ป๊อปปี้จึงกล่าวขอบคุณตามมารยาธ
 "งั้นผมขอสปาเก็ตตี้ไวท์ซอสทะเลละกันครับ"เมื่อป๊อปปี้สั่งอาหารเสร็จก็มีเสียงไลน์จากไอโฟน5sของเขาในกระเป๋าดังขึ้นมา (พระเอกเรารวยเนาะ)
'ใครไลน์มาหนิ'ป๊อปปี้คิดในใจเเล้วเปิดมาก็พบว่าคือ'ฟาง'ที่ไลน์มา
ฟาง:หลบหน้าเราทำไม
ฟาง:เป็นอะไรรึป่าว
ฟาง:เมื่อเย็นยังดีอยู่เลย
ฟาง:อ่าเเล้วตอบด้วยดิ
ฟาง:ป๊อป ตอบเราหน่อย
เมื่อป๊อปปี้อ่านข้อความเเล้วจึงหันไปมองฟางที่นั่งอยู่โต๊ะข้างหลัง
ป๊อป:เราไม่เป็นไรเราสบายดี
ฟาง:เเค่ป๊อปตอบเราเราก็ดีใจเเล้วเเล้วป๊อปหลบหน้าเราทำไม
ป๊อป:เราเเค่ไม่อยากรบกวนเธอกับพี่โทโมะ
ฟาง:ไม่เห็นเกี่ยวกันเลย
"อาหารที่สั่งได้เเล้วครับ"เมื่อบริกรนำอาหารที่สั่งมาเสริฟป๊อปปี้ก็หยุดบทสนทนาทันที
'ป๊อป นายเป็นอะไรรึป่าวเนี้ย'ฟางคิดในใจ
"น้องฟางเป็นอะไรรึป่าวครับเห็นนั่งก้มหน้ากดโทรศัพท์ตั้งนาน"โทโมะถามเมื่อเห็นฟางทำหน้าเครียดๆพลางกดมือถือคุยกับใครบางคนอยู่ตั้งนาน
"อ๋อ ฟางเเค่คุยกับเพื่อนอยู่นะค่ะ อาหารมาเเล้วงั้นเรากินกันเลยดีกว่าค่ะ นี่กุ้งที่พี่โทโมะชอบเดี๋ยวฟางตักให้นะค่ะ"เมื่อฟางบอกโทโมะเสร็จก็รีบตัดบทสนทนาทันทีเพราะกลัวว่าเดี๋ยวโทโมะจะถามอะไรมากกว่านี้
"ครับ ขอบคุณครับ"
'ตัดใจจากฟางให้ได้สักทีดิว่ะไอ้ป๊อป'ป๊อปปี้คิดในใจกับตัวเองพลางเหลือไปเห็นฟางตักอาหารให้โทโมะยิ่งมทำให้เขารู้สึกเเย่ลงไปอีก
ตืด ตืด ตืด เสียงโทรศัพท์โทโมะดังขึ้น "ฮัลโหลครับ ครับ ได้ครับ สวัดดีครับ" เมื่อโทโมะวางสายเขาก็บอกกับฟางว่า 
"ฟางคือว่าวันนี้พี่มีงานด่วนเลยไปส่งฟางไม่ได้ฟางนั่งเเท็กซี่กลับเองได้ไหม" 
"ได้ค่ะ"ฟางตอบอย่างง่ายดาย
"น้องครับเก็บตังครับ"โทโมะบอกริกรชาย
"ทั้งหมด1,340 บาทครับ"เมื่อบริกรบอกราคาเเล้วโทโมะก็ยื่นเเบงค์1000 เเละ 500 ให้เเละเดินไปเลยพร้อมบอกว่าไม่ต้องทอน
ระหว่างนั้นเองป๊อปปี้ก็เรียกบริกรชายเก็บตังเหมือนกัน
เเละระหว่างเดินลงบันไดกลับโคนโดก็พบฟางนั่งชิงช้าอยู่เหมือนรอใครสักคนเละเมื่อฟางเห็นป๊อปปี้เดินลงมา
ก็เรียก"ป๊อป"ฟางเรียกเจ้าตัวอย่างเสียงดังทำให้เจ้าตัวตกใจเเละหันไปมองก็พอว่าคือฟางที่เรียกตน

 
ไว้เท่านี้ก่อนนะ เม้นกันเยอะๆน้า

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา