Oh my Thief จับหัวใจนายจอมโจร
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.50 น.
แก้ไขเมื่อ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 00.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
14) 14 เรื่องวุ่นเมื่อเราอยู่ใกล้กัน Poppy&Fang Part
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“อ๊าย อะไรเนี่ย”ฟางลืมตาตื่นมาพบว่าเธอถูกกุญแจมือล่ามคู่กับตุ๊กตาหมีพูห์ตัวใหญ่ หญิงสาว
ตกใจแล้วรีบลุกขึ้นพบว่าเธออยู่ในเสื้อผ้าฝ้ายและผ้าถุงแบบชาวบ้าน ที่แขนถูกทำแผลเรียบร้อย
แล้ว ใครกันนะ ดูแลเธอ
“อ้าวแม่หนู ตื่นแล้วหรอ ทานอะไรสักหน่อยสิ”ยายคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้องแล้วยกข้าวต้มมาให้
ฟาง
“ที่นี่ที่ไหนคะ ทำไมหนูมาอยู่ที่นี่ได้ แล้วใครดูแลหนู ยายรึเปล่าคะ แล้วยายเป็นใคร”ฟางรัวคำถาม
ใส่ยายทันทีที่ยายนั่งลง
“เอ่อ ทีละคำถามก็ได้ลูก ยายชื่อจันทร์นะ ยายดูแลสวนผลไม้แถวชายเมืองนี้ หนูน่ะได้รับบาดเจ็บ
แล้วสลบมา ยายเลยทำแผลและดูแลหนูเอง”ยายจันทร์ตอบ
“จริงสิ ยายค่ะแล้วคนที่ใส่กุยแจมือมากับหนูละคะ ผู้ชายที่ใส่หน้ากากกับใส่ชุดทักซิโด้สีขาวน่ะค่ะ
เค้าไปไหนแล้วหรอคะ”ฟางรีบถามยายจันทร์ต่อ
“คนที่ใส่หน้ากาก สวมชุดทักซิโด้ใครกันหรอลูก ทานข้าวเถอะจ้ะ ส่วนนี่ยายคิดว่าคงจะเป็นกุญแจ
ที่ไขกุญแจมือหนูแน่ๆ หนูเอาไปไขเถอะเดี๋ยวยายจะไปตลาดสักหน่อย”ยายจันทร์พูดแล้วเดินออก
ไปปล่อยให้ฟางนั่งกินข้าวตามลำพัง
“แปลกมาก เป็นไปไม่ได้ ในเมื่อเราถูกยิงตกน้ำมากับจอมโจรซูสที่ติดมาด้วยกัน อีตานั่นหายไป
ไหนแล้วล่ะ และอีกอย่างเราตกน้ำ ที่นี่ที่ไหนกัน มือถือก็หายด้วยสิ”ฟางเดินออกมานอกบ้านแล้ว
คิดทบทวนเรื่องราวต่างๆ
ฟึ่บ
ฟางเดินมาแถวสวนผลไม้แล้วชะงักเหมือนมีคนอยู่ในสวนก็เดินเลาะเพื่อเข้าไปหา
“คุณคะ หยุดก่อนสิคะ”ฟางเดินไปเรื่อยๆเมื่อชายที่สวมหมวกไอ้โม่งคนหนึ่งเดินหนีเธอ ใจหนึ่งเธอ
ก็อยากจะกลับไป แต่อีกใจหนึ่งเธออยากรู้ให้ได้ว่าที่นี่ที่ไหนแล้วเธอมาอยู่ที่นี่ได้ไง
“อ้าว ไปไหนแล้วล่ะ”เมื่อเดินข้ามท้องร่องเล็กๆในสวนเข้ามาฟางก็แปลกใจเมื่อไม่เห็นชายคนนั้น
แล้ว
“แฮ่/กรี๊ด”ชายคนเดิมเดินโผล่มาจากหลังต้นไม้หลอกเธอตกใจทำให้หญิงสาวกรี้ดเสียงดัง
“นั่นแน่ คิดถึงกันหรอจ้ะเมียจ๋า”ชายคนนั้นที่สวมหมวกไอ้โม่งปิดหน้าพูดขึ้น
“นะ นาย จอมโจรซูส”ฟางอึ้งไม่คิดว่าซูสจะมาในลักษณะนี้
“ใช่น่ะสิ คิดถึงสามีตัวเองก็บอกมาเถอะ นี่เราห่างกันไม่ครบ24ชั่วโมงก็ใจร้อนแล้วหรอ”ซูสพูดก
วนๆ
“ใครกันคิดถึงนาย นี่นายจับตัวชั้นมาที่นี่ทำไม ชั้นะกลับบ้าน อ้อ จริงสิ แล้วนายหลุดออกจาก
กุญแจมือนี้ได้ไง แถมไม่ไขกุญแจให้ชั้นเอาชั้นไปกุญแจกับตุ๊กตาหมีเนี่ยนะ นายบ้าแล้วรึไง”ฟาง
ได้ทีบ่นซูสยาวเหยียด
“เธอนี่หายใจทางผิวหนังรึไง ถามชั้นยาวเหยียดแบบนี้ช้าๆหน่อยสิ ชั้นตอบคำถามไม่ทันนะ”ซูสพูด
“นายก็ตอบคำถามชั้นก่อนสิ นี่นายจะไปไหนน่ะ”ฟางพูดแล้วเดินตามจอมโจรซูส
“ที่นี่คือแถวชานเมืองไงล่ะ ชั้นไม่ได้จับเธอมาอย่าลืมสิว่าเราใส่กุญแจมือติดกัน ชั้นหนีเธอไม่ได้
แถมเธอถูกยิงแบบนั้น ชั้นเลยเลือกที่จะช่วยเธอไว้ก่อน เลยพามาที่บ้านยายจันทร์เค้า ที่หลุดมาได้
เพราะกุญแจไขที่เธอเอายัดนมตัวเองไงล่ะ ส่วนเรื่องกลับบ้านน่ะหรอ หึๆ รอชั้นหนีเธอไปได้อีก
รอบก่อนละกัน ชั้นถึงให้ยายจันทร์ปล่อยเธอไป”ซูสตอบคำถามฟาง
“ได้ไง ไม่มีทางซะหรอก นายอยู่ตรงหน้าชั้น ชั้นไม่มีวันปล่อยนายไปได้หรอก กล้ามากนะที่แอบจับ
นมชั้น”ฟางว่า
“อย่าลืมสิว่าชั้นจับกี่รอบคืนนั้น อย่าทำเป็นหวงตัวกับสามีหน่อยเลยน่า”ซูสยังกลัวไม่เลิก
“กรี๊ด ชั้นไม่ใช่เมียนายนะ นายตายซะเถอะ”ฟางพูดแล้วกระโดดล๊อคตัวซูสจนล้มไปทั้งคู่
“โอ๊ย เจ็บนะ นี่เธอทำร้ายสามีเธอหรอ เจ็บนะ”ซูสร้องแล้วรั้งมือฟางไว้2ข้าง
“นายไม่ใช่สามีชั้น นายมันโจรโรคิต หื่นกาม ลักพาตัวชั้นมา นี่แน่ะๆ หน้ากากไม่มีแล้วยังจะกล้าที่
จะใส่หมวกไอ้โม่งนี่พรางตา เออ ชั้นก็อยากจะรู้เหมือนกันว่านายคือใคร จอมโจรซูส”ฟางคร่อมซู
สอยู่แล้วหมายจะถอดหมวกไอ้โม่ง
“เรื่องอะไรจะบอก เอางี้ เป็นเมียชั้นอย่างถาวรสิ ชั้นจะบอกเธอว่าชั้นคือใคร”ซูสที่รั้งมือฟางตอก
กลับ
“ชาติหน้าซะเถอะย่ะ ไม่มีวัน ปล่อย ชั้นต้องรู้ให้ได้นายคือใคร”ฟางโวยวายไม่ยอมแล้วงับที่มือซูส
ที่จับมือเธอให้ชายหนุ่มปล่อยมือจากเธอก่อนจะเอามือที่ว่างหมายจะกระชากหมวก
“เรื่องอะไร ไม่ยอมซะหรอก”ซูสรีบพลิกตัวมาคร่อมฟางแล้วขึงร่างบางแนบพื้นดิน
“ปล่อยชั้นนะ ไอ้โจรบ้า ปล่อย”ฟางดิ้นไปมา ซูสจึงรวบข้อมือบางขึ้นเหนือหัวฟาง2ข้างด้วยมือเดียว
“หึ หึ สาวน้อย ก็รู้ไม่ใช่หรอว่าชั้นไม่ฟังคำสั่งใครง่ายๆโดยเฉพาะคนที่ตามล่าตัวเอง”ซูสพูด
“แต่ถ้าเธอเป็นเมียชั้น ชั้นอาจจะฟังก็ได้”ซูสเปิดหมวกไอ้โม่งออกมาแค่ครึ่งปากแล้วก้มกระซิบข้าง
หูฟาง
“มะ ไม่มีวัน ชั้นน่ะหมั้นกับเต้ยแล้วนะ”ฟางหน้าแดงเบือนหน้าหนีแล้วพูดเสียงสั่น
“ปากบอกว่าหมั้นกับเต้ย แต่ร่างกายเธอคือของชั้นนะเมียจ๋า”ซูสพูดก่อนจะช้อนหน้าฟางมาบดจูบ
ทันที
“อื้ออ”ฟางครางในลำคอเมื่อโจรหนุ่มจูบเธอก่อนจะโอนอ่อนเมื่อมือหนาลากมือลูบคลำไปทั่วตัว
“กลับกันเถอะจะมืดแล้ว”ซูสถอนจูบฟางออกมาพูดแล้วอุ้มฟางเดินกลับบ้านทันที
ส่วนคู่นี้ แม้หน้ากากจะหายแต่ก็พยายามสูงในการพรางตัวเอง555555555
โทษทีๆ ช่วงนี้มัวเเต่ส่งงานอาจารย์เลยไม่ได้มาอัพ มาแล้วนะ อัดสเปเชี่ยล3ตอนติดกันเลย อย่าหายไปไหนกันนะ นะๆๆๆๆๆๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
