Oh my Thief จับหัวใจนายจอมโจร

9.6

เขียนโดย Chapond

วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.50 น.

  37 ตอน
  378 วิจารณ์
  98.03K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 00.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

29) 29 ลาก่อน3โจรผู้ยิ่งใหญ่

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่ป๊อป”เฟย์อึ้งเมื่อเห็นซูสที่รีบไปหาฟางแต่ถูกพี่สาวตัวเองแกะหน้ากากมาก่อนก็อึ้ง
 
 
 
 
 
 
“อย่าบอกนะว่านี่คือแผนจับพวกชั้นทำแบบนี้ทำไม”ป๊อปปี้อึ้งมองฟางที่ยืนนิ่งตรงหน้าด้วยความไม่
เข้าใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นพยายามคิดว่าซูสไม่ใช่นาย สุดท้ายมันก็คือนาย นายทำแบบนี้ไปเพื่ออะไรป๊อป ตอบชั้นมา
สิ”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“พวกเราทำไปเพื่อจัดการกับพวกชั่วๆที่แฝงตัวในเมืองนี้ต่างหากล่ะ ก่อกวนเพื่อให้ตำรวจเจอ
เบาะแสพวกชั่วพวกนั้นง่ายๆ พวกเราไม่มีเจตนาขโมยใครจริงๆ”โพไซดอนพูด
 
 
 
 
 
 
“หรอ แล้วที่ฆ่าในวันนี้และวันก่อนๆที่ลงตามหนังสือพิมพ์ล่ะ อย่ามาโกหก”แก้วแก้มัดตัวเองแล้ว
เดินมาว่า
 
 
 
 
 
 
 
“แม้แต่เธอก็ไม่เชื่อชั้น ร่วมมือกับพวกนั้นจับชั้น เอาสิ จับเลย”โทโมะพูดและแกะหน้ากากโยนใส่
แก้ว แก้วชะงักนิดนึงแล้วหลบสายตาโทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
“เหลือแค่นายแล้ว นายมีอะไรจะบอกชั้นมั้ย”เฟย์หันไปถามเฮเดส ชายหนุ่มนิ่งสักพักก่อนจะแกะ
หน้ากากออกมา
 
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นขอโทษ”เขื่อนพูดแล้วหลบสายตาของเฟย์
 
 
 
 
 
 
 
“ไหนว่าเป็นแฟนกันแล้วจะไม่ปิดบังกันไงล่ะเขื่อน เขื่อนโกหกเฟย์ทำไมกัน”เฟย์น้ำตาไหลออกมา
ด้วยความเสียใจแล้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
“มีความสุขมากใช่มั้ยที่รวมหัวกัน แล้วเพื่อนนายก็หลอกน้องชั้นแบบนี้”ฟางมองเฟย์ที่ร้องไห้ต่อ
หน้าเขื่อนก็หันขวับกลับมาว่าป๊อปปี้ต่อ เธอกะแล้วว่าคือป๊อปปี้ เพียงแต่เธอไม่มั่นใจเพราะ ป๊อปปี้
จะทำมันทำไม ในเมื่อเขาเคยบอกเธอว่าพ่อของเขาคือตำรวจแม่ของเขาคือข้าราชการธรรมดา
แล้วเขาจะเป็นโจรทำไม
 
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นไม่ได้ตั้งใจหลอกเธอ ชั้นแค่คิดว่ามันยังไม่ถึงเวลา ชั้นเคยบอกแล้วนิ ว่าเธอคือเมียชั้น ชั้นจะ
โกหกเมียชั้นไปทำไม เมื่อถึงเวลาชั้นก็จะบอกความจริงกับเธอ”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
ฟางเดินมาตบหน้าชายหนุ่มจนหันอย่างแรง
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นไม่ใช่เมียนาย บอกแล้วไม่ได้ยินรึไง ชั้นคือคู่หมั้นของเต้ย เรารักกัน”ฟางตะโกนเสียงสั่นว่า
ป๊อปปี้เป็นจังหวะเดียวกับพวกตำรวจวิ่งกรูกันขึ้นมาบนดาดฟ้า เต้ยและนายธียุทนำพวกมิสเตอร์ริว
เข้ามาบนดาดฟ้า
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“พวกนาย ที่แท้พวกนายคือโจรงั้นหรอ”เต้ยอึ้งไม่คิดว่าป๊อปปี้ โทโมะและเขื่อนะคือโจรทั้ง3
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทำดีมากจูปิเตอร์ เนปจูน พลูโต สมแล้วที่คืนนี้ชั้นเลือกพวกนายมาจัดการไอ้3โจรนี่ ฉลาดสมกับ
ที่เตรียมตัวมาจัดการพวกแกโดยเฉพาะเลยนะ5555”กวินพูดและหัวเราะอย่างสะใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
“จะยังไงก็เถอะ เรารีบจับไอ้3โจรนี้ไปสักที เพราะพวกนี้ก่อคดีอุกอาจไว้มากมายรวมถึงฆ่าคน
บริสุทธิ์อีกด้วย”นายธียุทว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
“พวกเราไม่ได้ฆ่าใครนะ ปล่อย พวกนายสินะที่ใส่ร้ายพวกชั้นน่ะ”เขื่อนโวยวายแล้วอาละวาด
 
 
 
 
 
 
 
 
“โอ๊ะ อะไรกันมากล่าวหาพวกเราทำไม บอกแล้วไงล่ะว่าพวกเราถูกสร้างมาเพื่อกำจัดพวกนาย
พวกนายอยากจะทำชั่ว ขวางหูขวางตาเองทำไมล่ะ สมน้ำหน้าที่ถูกกำจัด”จูปิเตอร์ว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
“และก็ถูกกำจัดโดยคนที่ไว้ใจที่สุด หึๆ”พลูโตพูดและหัวเราะในลำคอมองแต่ละคู่ตรงหน้า
 
 
 
 
 
 
“ดะ เดี๋ยวก่อน อย่าพึ่งจับ”ฟางเห็นพวกของเต้ยกำลังจะใส่กุญแจมือป๊อปปี้ไปก็รีบร้องห้ามทุกคน
จึงหันมามองฟางเป็นตาเดียว
 
 
 
 
 
 
“ฟางจะห้ามทำไม มีอะไรรึเปล่า”เต้ยถาม ฟางไม่พูดก่อนจะเดินมายืนตรงหน้าป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
“ยินดีด้วยนะที่คราวนี้เธอจับชั้นได้แล้ว ชั้นอวยพรให้เธอละกัน ให้เธอได้สมหวังได้แต่งงานกับเต้ย
ขอให้การจับตัวชั้นครั้งนี้คือของขวัญงานแต่งงานของเธอละกันดูแลยายให้ชั้นด้วย”ป๊อปปี้สบตา
ฟางแล้วพูดออกมา
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้านายไม่ได้ทำเรื่องทั้งหมดนายก็พิสูจน์สิว่านายไม่ได้ฆ่าใคร”ฟางเขย่งตัวไปกระซิบข้างหูป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดีหน่อยเลย เป็นคนเลวแท้ๆ”กวินว่าเมื่อเห็นฟางกระซิบพูดกับป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
“ขอโทษนะที่อยู่กับเฟย์ไม่ได้อีกแล้ว”เขื่อนพูดเมื่อถูกใส่กุญแจมือแล้วมองเฟย์ที่ร้องไห้สะอึก
สะอื้นไม่หยุด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“คนที่ทำอะไรไว้ สุดท้ายมันจะต้องไห้รับในสิ่งที่มันทำไว้ ไม่เร็วก็ช้า”โทโมะพูดแล้วมองไปยัง
พวกจูปิเตอร์ที่ยืนกับพวกมิสเตอร์ริว ก่อนที่ทั้ง3จะถูกพาตัวลงไปที่รถตำรวจชั้นล่าง
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางกำลังตกใจเต้ยรู้ดี ไม่คิดเลยเนาะว่าคนใกล้ตัวจะเป็นโจรได้”เต้ยพูดแล้วดึงฟางไปกอดแน่น
 
 
 
 
 
 
“อื้อ ไม่คิดเลย ว่าจะเป็นคนใกล้ตัว”ฟางกอดเต้ยแน่นเพื่อซ่อนน้ำตา ภาพที่เธอเจอป๊อปปี้ครั้งแรก
ภาพที่เธอกับเขาทะเลาะกัน เถียงกันดีกัน ภาพที่ซูสและเธอมีอะไรกัน ไม่แปลกเลย ที่เธอจะหวั่น
ไหวเมื่ออยู่ใกล้ป๊อปปี้แบบนั้นเพราะซูสและป๊อปปี้คือคนๆเดียวกัน เต้ยชะงักรู้สึกว่าฟางกำลัง
ร้องไห้ก็นิ่ง
 
 
 
 
 
 
 
 
ตู้ม
 
 
 
 
 
แต่ก่อนที่ทั้งหมดจะทำอะไรต่อไปได้มีเสียงระเบิดเสียงดังมาจากชั้นล่าง
 
 
 
 
 
 
 
 
“ท่านครับ เกิดเรื่องใหญ่แล้วครับ มีคนวางระเบิดรถที่เราจะพาพวกซูส โพไซดอนและเฮเดสไปที่
โรงพัก ตอนนี้รถระเบิดไม่มีชิ้นดีเลยครับท่าน”นายตำรวจคนหนึ่งวิ่งมาบอกทุกคน เหมือนกับ
สายฟ้าฟาดลงกลางใจของ3สาวทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“มะ ไม่จริงเขื่อน”เฟย์อึ้ง ตกใจ รีบวิ่งลงไปชั้นล่างโดยเร็วที่สุด ฟางเห็นเช่นนั้นก้รีบวิ่งตามน้อง
สาวลงไปชั้นล่างแล้วภาพที่2สาวเห็นคือไฟลุกโหมบนรถยนต์คันหนึ่ง ฟางอึ้งอย่างไม่เชื่อสายตา
 
 
 
 
 
 
“มะ ไม่จริง”แก้วที่วิ่งลงมาทรุดลงกับพื้นเมื่อเห็นรถที่เอาโทโมะออกไประเบิดไฟลุกท่วม
 
 
 
 
 
 
 
 
“เขื่อน ปล่อยเฟย์ เฟย์จะไปหาเขื่อน”เฟย์ร้องไห้คลั่งพุ่งจะไปที่รถคันนั้น เต้ยและตำรวจนายอื่นรีบ
มาห้ามไว้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เฟย์ใจเย็นๆไม่เป็นไร ใจเย็นๆ”ฟางวิ่งไปกอดน้องสาวที่ร้องไห้ เธอเองน้ำตาก็ไหลออกมาไม่หยุด
กับเรื่องราวที่เกิดขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทานข้าวหน่อยนะเฟย์”ฟางพูดเมื่อป้อนข้าวต้มให้เฟย์ที่เอาแต่ซึมอยู่บนเตียงหลังจากเรื่งราวผ่าน
ไปได้อาทิตย์หนึ่ง
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่ฟาง ลงไปข้างล่างเถอะ เฟย์อยู่คนเดียวได้จริงๆ”เฟย์หันไปพูดกับพี่สาว
 
 
 
 
 
 
“ไม่ เนี่ยนะดูแลตัวเอง อยู่คนเดียวได้ข้าวปลาไม่ยอมกินแบบนี้พี่จะไปไหนได้ไง”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
“นี่ไงเฟย์กินข้าวแล้ว นี่ไง”เฟย์พูดแล้วตักข้าวต้มในชามใส่ปากแล้วภาพที่เธออยู่กับเขื่อนตอนเป็น
แฟนกันก็ฉายเข้ามาในหัว น้ำตาใสๆก็ไหลมาจากตาทั้ง2ข้างของเฟย์ทันที ฟางมองน้องสาวที่
เอาแต่ร้องไห้ก็เดินออกมาข้างนอก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“พ่อว่าจะให้น้องไปพักผ่อนที่เมืองนอกสักพัก แล้วเราก็ไปดูแลน้องด้วย ซักอิตาลีมั้ย เราว่า
ไง”นายธียุทเดินมาพูดกับลูกสาวคนโตที่ยืนคิดอะไรอยู่หน้าห้องนอนของเฟย์
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ แล้วสรุปคดีของพวก3โจรนี่ พ่อจะไม่จับพวกเค้าแล้วใช่มั้ยคะ เอ่อ เพราะว่าอย่างน้อยป๊อปปี้
ตายไปแล้วก็จริง ถ้าเค้าพ้นคดี ยายจันทร์ที่บ้านสวนคงจะเบาใจ”ฟางพูดแล้วคิดถึงยายจันทร์ที่
บ้านสวน ซึ่งหลังจากเกิดเรื่องร้ายกับหลานชาย ก็มีฟางที่ไปมาหาสู่ยายจันทร์ที่บ้านสวน และดูแล
ยายจันทร์มาโดยตลอด
 
 
 
 
 
 
 
 
“พ่อถอนเรื่องคดี3โจรแล้วล่ะ อย่างน้อยป๊อปปี้ก็เป็นลูกของภาคย์กับลิตา แม้พ่อจะไม่สามารถดูแล
ลูกของพวกเค้าได้ แต่พ่อก็ทำได้เพียงเท่านี้”นายธียุทพูดแล้วคิดถึงเพื่อนรักเก่าอย่างภาคย์นาย
ตำรวจหนุ่มไฟแรงที่ต้องมาจบชีวิตลงเพราะถูกลอบฆ่าจากผู้มีอิทธิพลด้านมืดพร้อมกับลิตาภรรยา
สาวแสนสวย
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่รู้ว่าแผลใจครั้งมันจะนานเท่าไหร่ที่จะลืม”ฟางพูดแล้วซึมลงไป เธอเข้าใจเฟย์ดีและสงสารน้อง
สาวมากกับเรื่องที่เกิดขึ้น เธอเองก็เสียใจไม่แพ้กันที่สูญเสียป๊อปปี้ไป แต่เพราะด้วยภาระหน้าที่
และการเป็นพี่คนโตทำให้เธอต้องซ่อนอารมณ์และความรู้สึกทั้งหมดไม่ให้ร้องไห้หรืออ่อนแอให้คน
อื่นเห็น
 
 
 
 
 
 
 
“แล้วเรื่องของเรา ไว้เรากลับจากอิตาลีพร้อมน้องแล้ว พ่อจะให้เราจัดงานแต่งงานกับเต้ยนะ”นายธี
ยุทพูด
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรนะคะพ่อ”ฟางอึ้งไม่คิดว่าพ่อของเธอจะให้เธอแต่งงานปุบปับแบบนี้
 
 
 
 
 
 
 
“พ่อเห็นสมควรแล้วล่ะที่เรากับเต้ยควรจะแต่งงานกันได้สักที เพราะเรื่องร้ายๆ เรื่องคดีของ3โจร
นั่นก็จบลงแล้ว มันถึงเวลาแล้วล่ะ”นายธียุทพูดแล้วเดินไป ฟางอึ้ง แล้วมองแหวนหมั้นในมือ
ทำไมตอนนี้เธอรู้สึกว่าเธอไม่อยากแต่งงานแล้ว ความรู้สึกของเธอตอนนี้คือ คิดถึงป๊อปปี้ เพียง
เท่านั้น
 
 
 
 
 
 
 
เอาล่ะสิพระเอกทั้ง3ของเราโดนระเบิดแบบนี้ แล้วฟางก็ถูกจับแต่งงาน
 
 
ตอนหน้าสเปเชี่ยลมาดูกันว่าสาวๆเค้าเสียใจแค่ไหนเมื่ออยู่โดยไม่มีหนุ่มๆ
 
 
 

 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา