Oh my Thief จับหัวใจนายจอมโจร

9.6

เขียนโดย Chapond

วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.50 น.

  37 ตอน
  378 วิจารณ์
  98.03K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 00.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

31) 31 จะไม่ทำให้เธอเสียอีกแล้ว Tomo&Kaew IV

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่แก้ว พี่แก้วครับ”มิณทร์ร้องเรียกแก้วพร้อมกับเขย่าจนร่างบางที่เหม่ออยู่สะดุ้งแล้วหันไปมอง

นายแบบรุ่นน้อง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ มิณทร์ ว่าไง เมื่อกี้พูดถึงไหนนะ”แก้วหันมาถามมิณทร์ที่เขย่าตัวเองเมื่อกี้นี้

 

 

 

 

 

 

 

“ผมยังไม่ได้พูดอะไรนี่ครับ จริงสิ เมื่อกี้ผมไปคุยกับพี่จ๋ามาเห็นพี่จ๋าบอกว่าจะให้พี่แก้วเล่นเอ็มวี

เพลงที่ทีเจแต่งนะครับ”มิณทร์พูด

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ จ้ะ แล้วพี่ต้องทำยังไงบ้าง”แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ก็รอวันถ่ายทำเลยครับเพราะรายนั้นเล่นล๊อคตัวพี่แก้วไว้แล้ว ไม่ต้องแคส พี่แก้วครับ พี่แก้วมีอะไร

รึเปล่าครับ ผมสังเกตว่าช่วงหลังๆมานี่พี่แก้วไม่มีสมาธิกับงานเลย ตั้งแต่พี่แก้วถูกพวกโจรชั่วนั่นจับ

ตัวไป”มิณทร์พูดเพราะเขาเองสังเกตเห็นนางแบบรุ่นพี่คนนี้เอาแต่เหม่อเมื่อว่าง บางครั้งก็ซึมเศร้า

จะเห็นได้ชัด

 

 

 

 

 

 

 

“เผลอๆ โจรอาจจะไม่ได้ชั่ว แต่คนปกตินี่สิ อาจะชั่วกว่าโจรก็ได้”แก้วย้อนนึกถึงเหตุการณ์วันนั้นที่

โทโมะต้องมาถูกจับเพราะเธอ เธอไม่ไว้ใจเขาแถมยังร่วมมือกับพวกจูปิเตอร์วางแผนว่าตัวเองถูก

จับแล้วหลอกล่อให้โทโมะมาช่วย จนต้องถูกตำรวจจับ แต่สุดท้ายเรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

“พี่แก้วว่ายังไงนะครับ”มิณทร์มองแก้วที่พูดเมื่อกี้อย่างแปลกใจ

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่มีอะไรหรอกมิณทร์ เอ่อ ถ้าถ่ายเสร็จแล้วเดี๋ยวพี่ขอตัวกลับบ้านก่อนนะ กะว่าหยุดยาวอยากจะ

พักผ่อนสักพัก”แก้วพูดแล้วเดินไปเปลี่ยนชุดก่อนจะเดินออกมาจากสตูดิโอถ่ายภาพตามลำพัง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ความจริงแล้วแก้วกลับบ้านเองก็ได้นะคะพี่พล ไม่ต้องมารอรับแก้วทุกวันหรอกลำบากเปล่าๆ”แก้ว

พูดเมื่อนายพล คนขับรถประจำบ้านโทโมะมารอรับเธอที่หน้าสตูดิโออย่างนี้ทุกวันๆ

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ได้ครับ หน้าที่ดูแลคุณแก้วคือหน้าที่ของผม ผมต้องดูแลไม่ให้คุณแก้วขาดตกบกพร่อง

ครับ”นายพลพูด

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ตอนนี้แก้วเองก็ไม่ใช่เด็กที่คุณโทโมะอุปการะแล้วนะคะ”แก้วพูดเศร้าๆ

 

 

 

 

 

 

 

“ถึงจะไม่ได้เป็นเด็กในอุปการะของเจ้านายแล้ว แต่เจ้านายเคยบอกกับพวกผม และทุกคนที่บ้าน

และบริษัทว่า ถ้าวันไหนไม่มีเจ้านายแล้ว พวกเราต้องให้ความเคารพและดูแลคุณแก้วให้ถึงที่สุด

เพราะคุณแก้วคือคุณผู้หญิงของบ้านและเป็นคุณผู้หญิงคนเดียวของไทยานนท์ครับ”นายพลพูด

ทำให้แก้วชะงัก คุณผู้หญิงงั้นหรอ

 

 

 

 

 

 

 

“จะบ้าหรอ แล้วคุณจินนี่ล่ะ เค้าคือแฟนของคุณโทโมะนะ”แก้วรีบพูดถึงจินนี่ที่บินไปลอนดอนตอน

นี้ยังไม่กลับมา

 

 

 

 

 

 

 

“คุณจินนี่กับเจ้านายคือเพื่อนกันเท่านั้นครับ คุณจินนี่เธอเป็นลูกสาวของเพื่อนพ่อเจ้านายทั้ง2เลย

สนิทกัน ไม่มีอะไรในก่อไผ่แน่นอนครับ ผมยืนยันได้”นายพลพูดทำให้แก้วอึ้งก่อนจะเดินกลับเข้า

มาในบ้านโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณแก้วขึ้นไปพักผ่อนก่อนนะคะมาเหนื่อยๆ เดี๋ยวป้าจะทำอะไรทาน ถ้าเสร็จแล้วป้าจะให้คนไป

เรียก”ป้าแม่บ้านพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฮึกๆ ฮือๆ ทำไมทุกคนถึงยังดีกับแก้ว ทั้งที่แก้วคือต้นเหตุที่ทำให้คุณโทโมะต้องเสียชีวิต ทำไม

ทุกคนไม่ไล่แก้วไปล่ะคะ แก้วมันไม่ดี แก้วมันเลว อย่าดีกับแก้วเลย”เมื่อเห็นความห่วงใยและ

เอาใจใส่จากทุกคนในบ้านโทโมะที่มีให้เธอเสมอตั้งแต่ตอนที่โทโมะยังอยู่จนโทโมะจากไปไม่

เปลี่ยนแปลงทำให้แก้วร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

“โถ คุณแก้ว อย่าร้องนะคะคนดี คุณแก้วคือผู้หญิงที่คุณโทโมะรักมากที่สุดนะคะ ป้ารู้ดี ว่าคุณโท

โมะเธอแอบเฝ้าดูแลคุณแก้วมาตลอดไม่ยอมบอกคุณแก้ว เมื่อบอกแล้วคุณโทโมะก็ยังเหมือนเดิม

ยังทำทุกอย่างเพื่อปกป้องคุณแก้ว เมื่อไม่มีคุณโทโมะแล้วป้ากับทุกคนจะดูแลคุณแก้วเองนะคะ

เพราะคนที่เจ้านายรัก พวกเราก็รักด้วย ไปข้างบนเถอะนะคะ ไปพักผ่อน เดี๋ยวถ้าสำรับอาหารเย็น

เสร็จป้าจะให้คนขึ้นเอาไปให้ ไม่ต้องลงมาแล้ว”ป้าแม่บ้านกอดปลอบแก้วที่ร้องไห้ออกมาอย่าง

อ่อนแอ ก่อนจะพาแก้วขึ้นไปพักผ่อนที่ชั้นบนของบ้าน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ต่อไปนี้ มันจะไม่มีคุณที่คอยดูแลและปกป้องชั้นอีกแล้วหรอคะ”แก้วพูดเมื่อเดินมาเปิดกล่องใส่

จดหมายที่โทโมะเขียนจดหมายส่งมาให้เธอโดยฝากจินนี่เกือบร้อยกว่าฉบับ

 

 

 

 

 

 

 

“คุณโทโมะ แก้วขอโทษ แก้วมันไม่ดี”แก้วร้องไห้ออกมาเมื่อนึกถึงวันวานเก่าๆของเธอกับโทโมะ

ก่อนจะเผลอหลับไป กว่าจะตื่นมาก็กลางดึก หญิงสาวรีบลุกไปอาบน้ำก่อนจะออกมาจัดกระเป๋า

เพื่อเตรียมตัวออกไปจากที่นี่ ถ้าเธอยังอยู่ที่นี่มีหวังเธอต้องรู้สึกผิดไปมากกว่านี้แน่ๆ เธอควรจะไป

เพราะเธอคือคนผิดและทำร้ายโทโมะ เธอไม่สมควรจะอยู่ที่นี่

 

 

 

 

 

 

 

 

ก๊อกแกกๆ

 

 

 

 

เสียงอะไรบางอย่างดังมาจากนอกห้องทำให้แก้วชะงัก

 

 

 

 

 

 

“ใครน่ะ พี่พลหรอ รึว่าป้าสาย”แก้วเดินออกไปนอกห้องแล้วร้องเรียกแต่กลับเงียบไม่มีเสียงตอบรับ

 

 

 

 

 

 

 

“หน้ากาก คุณโทโมะ”แก้วเดินลงมาชั้นล่างแล้วเห็นหน้ากากของจอมโจรโพไซดอนวางบนโต๊ะ

รับแขกก็หยิบมาแล้วนึกเพราะเมื่อตอนเย็นๆไม่มีหน้ากากนี้นี่นา ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้นะ

 

 

 

 

 

 

 

 

“อื้ออ”แก้วต้องเมื่อจู่ๆก็มีมือมาปิดปากแก้ว แล้วแก้วก็พบว่ามันไม่ใช่เป็นมือธรรมดา มันมีผ้าผืน

หนึ่งปิดปากก่อนที่สติทุกอย่างของแก้วจะดับวูบแล้วสลบไปในอ้อมกอดใครคนหนึ่ง

 

 

 

 

 

 

“เจ้านาย นี่เจ้านายจะพาคุณแก้วไปไหนครับ”นายพลถามโทโมะที่วางสลบแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“เด็กดื้อแบบนี้ต้องโดนผู้ปกครองลงโทษซะให้เข็ด พล ไปเอารถคันโปรดของชั้นออกมา เดี๋ยวชั้น

ต้องพาเด็กดื้อไปลงโทษซะหน่อย”โทโมะพูดก่อนจะสั่งคนขับรถไปเอารถมาจอดให้เขาแล้วอุ้ม

แก้วออกไปด้านนอก นายพลและคนใช้ในบ้านที่รู้ว่าโทโมะยังไม่ตายก็แอบยิ้มกันเมื่อเห็นโทโมะจะ

พาแก้วออกไปข้างนอก

 

 

 

 

 

 

“คุณโทโมะ”แก้วสะลึมสะลือตื่นมาในตอนเช้าวันต่อมาแล้วร้องเรียกชื่อโทโมะ ก่อนจะมองไปรอบๆ

พบว่า เธอนอกอยู่ในห้องนอนห้องหนึ่งแต่ไม่ใช่ห้องนอนบ้านโทโมะ ที่นี่ที่ไหนกัน แก้วเดินลงจาก

เตียงแล้วเดินออกไปที่ระเบียงแล้วชะงัก ที่นี่ที่ไหนกัน ทำไมมีแต่ทะเล เมื่อคืนเธอจำได้ว่าเธออยู่

ที่บ้านโทโมะ แล้วทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ด้ล่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

แก้วเดินลงมาจากชั้นบนเพื่อสำรวจไปรอบๆบ้าน ทำไมถึงไม่มีใครอยู่นะ ใครเป็นพาเธอมาที่นั่น

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันรูปชั้นนิ”แก้วเดินเข้ามาในห้องรับแขกแล้วชะงักเมื่อเห็นรูปถ่ายแบบครั้งแรกของเธอขนาด

ป้ายบิลบอร์ดติดอยู่ในห้องรับแขก ก่อนจะมองไปที่ตู้โชว์ มีข่าวต่างๆของเธอ จนไปถึงรูปเธอตอน

เรียนและรีบปริญญาเรียนจบ

 

 

 

 

 

 

 

“ใครน่ะ”แก้วเห็นเหมือนเงาตะคุ่มๆเดินผ่านหลังเธอก็รีบหันไปถามก่อนจะหยิบโคมไฟข้างๆมาเป็น

อาวุธแล้วเดินย่องออกไป หรือว่าจะเป็นคนที่จับตัวเธอมาที่นี่แล้วเค้าจับเธอมาทำไมกัน

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันอะไรกัน คุณเป็นใครน่ะ ออกมาเดี๋ยวนี้นะ มาพาชั้นกลับไปเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นชั้นจะแจ้งความจับ

คุณแน่”เมื่อเดินเข้ามาในครัวก็พบว่ามีอาหารที่เธอชอบถูกวางไว้อย่างดี แก้วเริ่มไม่ไว้ใจในความ

ปลอดภัยก็ตะโกนถาม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“หน้ากากคุณโทโมะอีกแล้ว”แก้วเดินไปที่โต๊ะอาหารแล้วชะงักเมื่อเห็นหน้ากากของโทโมะวางไว้

ทำไมถึงมีหน้ากากของคุณโทโมะอยู่ที่นี่ได้นะ นี่มันเรื่องอะไรกันแน่ แก้วถือหน้ากากและโคมไฟ

แล้ววิ่งออกมาข้างนอก

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตื่นแล้วทำไมไม่ไปหาอะไรกินล่ะ พอกินอิ่มก็จะได้จับชั้นไปส่งตำรวจอย่างที่เธอบอกเมื่อกี้ไง

ล่ะ”เมื่อวิ่งออกมาที่ห้องรับแขกที่เดิมแก้วอึ้งเมื่อเจอกับคนที่เธอร้องไห้หาเขาเมื่อคืนนี้ โทโมะ โท

โมะมองร่างบางก่อนจะพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ”โทโมะชะงักเมื่อแก้วปล่อยโคมไฟและหน้ากากลงกับพื้นแล้ววิ่งมากอดชายหนุ่มแน่น

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าบอกว่านี่เธอกำลังจะจับชั้นไม่ให้ไปไหน เดี๋ยวชั้นโทรเรียกตำรวจให้แล้วกัน”โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

“ฮือๆ แก้วขอโทษ แก้วผิดไปแล้ว”แก้วได้ยินโทโมะยังคงพูดประชดเธอก็ร้องไห้ออกมาแล้วพูด

ทั้งน้ำตา ชายหนุ่มชะงักก่อนจะแอบยิ้มออกมาเมื่อเห็นร่างบางร้องไห้แยเหมือนเด็กก่อนะลูบผม

เพื่อปลอบไม่ให้ร้องไห้

 

 

 

 

 

 

“ไม่ให้อภัย เพราะเธออยากจับชั้นนิ โทษทีนะที่ครั้งก่อนไม่ตายแล้วหนีรอดมาได้ นี่ไง ชั้นมาให้

เธอจับแล้ว”โทโมะรู้ดีว่าร่างบางนั้นเสียใจเรื่องเขาแต่ก็ไม่วายแกล้งทำเป็นดุและเย็นชาใส่เธอ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ต้องทำยังไงคุณถึงจะให้อภัยแก้ว แก้วผิดไปแล้ว อย่าไปจากแก้วอีกนะคะแก้วผิดไปแล้วที่ไม่เชื่อ

ใจคุณ แก้วขอโทษ ฮือๆ”แก้วร้องไห้ออกมาและขอร้องไม่ให้โทโมะโกรธเธอ เธอไม่เอาแล้ว ถ้า

ต้องอยู่โดยที่ไม่มีโทโมะแบบนี้

 

 

 

 

 

 

“สัญญาสิว่าต่อไปนี้จะเชื่อใจชั้น”โทโมะพูดแก้วรีบพยักหน้า ทำให้ชายหนุ่มยิ้มออกมา เมื่อแก้ว

เห็นโทโมะยิ้มเธอก็กระโดดกอดโทโมะอีกครั้งก่อนจะบดจูบชายหนุ่มด้วยความรักและรั้งไม่ให้ชาย

หนุ่มหนีไปจากเธออีกแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

คู่ที่2เจอกันเเล้ว แล้วอีกคู่ล่ะ หึหึ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา