ลิขิตรัก The eternal...

9.6

เขียนโดย toro_pf

วันที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 19.18 น.

  21 ตอน
  67 วิจารณ์
  30.73K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 15.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10) ข่าวดี (100)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
7.00 ณ คอนโด"ฟางครับ7โมงแล้วนะ ตื่นได้แล้วครับ"ทำไมวันนี้ฟางถึงตื่นสายนะ"พี่ป๊อปคะขอฟางนอนต่ออีกแปบนึงได้ป่าวคะ มันรู้สึกง่วงมากๆเลยคะ"ทำไมวันนี้เรารู้สึกเพลียๆชอบกลสงสัยคงพักผ่อนไม่เพียงพอแน่ๆเลย"ฟางเป็นอะไรหรือป่าว ไหนดูสิว่าตัวร้อนหรือป่าว"ป๊อปปี้เอามือไปอังที่หน้าผากมนของฟาง"อืม ตัวก็ไม่ร้อนนะ "เป็นอะไรนะทุกทีเห็นจะบ่นว่าตื่นสาย"ขอฟางพักอีกแปบนะคะ พี่ป๊อปไปอาบน้ำก่อนเลยคะ""โอเคครับ งั้นพี่อาบน้ำก่อนแล้วเดี๋ยวจะมาปลุกใหม่"แล้วป๊อปปี้ก็เข้าไปอาบน้ำ เวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมง ป๊อปปี้ก็ออกมาพร้อมกับที่เจ้าตัวแต่งตัวเสร็จ"ฟางครับ ไหวหรือป่าว ถ้าไม่ไหวหยุดพักสักวันมั้ย"ป๊อปปี้เดินมาปลุกฟางอีกครั้งพร้อมนั่งลงข้างๆ"ฟางไหวคะ "เธอยังรู้สึกเพลีย และก็เวียนหัวแต่เธอก็ฝืนลุกขึ้นจนทำให้เกือบล้มลงถ้าไม่มีป๊อปปี้มาประคองได้พอดี"พี่ว่าไม่ไหวแน่ๆแบบนี้ หยุดพักสักวันดีกว่า"ป๊อปปี้ออกความเห็นทันทีที่เห็นอาการฟาง"ไม่ได้หรอกคะวันนี้มีประชุม ถ้าฟางไม่ไปใครจะจดรายละเอียดการประชุมอ่ะคะ"สงสัยเราแค่ลุกเร็วไปยืนสักแปบคงหายดีแระ"ไม่เห็นเป็นอะไรเลย ก็ให้ผู้ช่วยคุณทำแทนได้นิครับ""ฟางไม่เป็นอะไรแล้วคะ ให้ฟางไปทำงานนะคะ "ฟางสงสายตาอ้อนวอนไปให้ชายหนุ่ม"ทำไมดื้อแบบนี้นะ ก็รู้ว่าไม่สบายยังจะดื้ออีก ก็ได้ครับ แต่ถ้าไม่ไหวบอกพี่ทันทีเลยนะอย่าฝืน"มีเมียหรือมีลูกเนี่ยทำไมถึงดือขนาดนี้ นี้ถ้ามีลูกไม่ดื้อเหมือนแม่หรอกหรอ ทำไมพูกถึงลูกเรารู้สึกอบอุ่นแปลกๆ"รับทราบครับผม"ฟางยิ้มหวานไปให้พร้อมกับหอมแก้มเป็นรางวัลให้ป๊อปปี้1ฟอดณ บริษัทจิระคุณ"วันนี้คุณฟางดูหน้าซีดๆนะคะ ไม่สบายหรือป่าวคะ"แม่บ้านถามขึ้นเพราะเห็นสีหน้าของหญิงสาวแล้วอดเป็นห่วงไม่ได้"ฟางไม่เป็นคะป้า แค่รู้สึกเวียนหัว"ทำไมอาการเวียนหัวไม่หายสักทีนะ"กินยาสักหน่อยมั้ยคะ""ไม่ดีกว่าคะฟางไม่ชอบกินยา เดี๋ยวนั่งพักคงหายแระคะ ขอบคุณป้ามากนะคะ""เอางั้นก็ได้คะ ถ้าไม่ดีขึ้นบอกป้าได้นะคะ"ขณะที่กำลังคุยกันอยู่ก็มีเสียงโทรศัพท์เข้ามา"คุณฟางเข้ามาผมหน่อยสิคะ"ไม่ใครนอกจากเจ้านายที่พ่วงด้วยสามี คงเรียกไปเรื่องประชุมวันนี้แน่นอน"คะคุณป๊อป"ฟานขานรับออกไปขณะที่กำลังก็เกิดอาการเซเกือบล้มถ้าป้าแม่บ้านไม่จับไว้ก่อน"ไหวแน่นะคะ"แม่บ้านถามฟางอีกครั้ง"ไหวคะ ไม่ต้องห่วงคะ สงสัยเมื่อกี้ฟางจะลุกเร็วไปหน่อย"ก๊อก ก๊อก"เข้ามาได้ครับ"สิ้นคำอนุญาตของป๊อปปี้ฟางก็เดินเข้ามา ทันทีที่ป๊อปปี้เห็นสีหน้าของฟาง ป๊อปปี้ก็รีบลุกจากเก้าอี้ตัวใหญ่เดินมาหาทันที"ทำไมสีหน้าฟางถึงซีดขนาดนี้ ""ฟางแค่เวียนหัวนิดหน่อยคะ""พี่ว่าไม่นิดแล้ว ไปนอนพักสักหน่อยมั้ย""ไม่ดีกว่าเดี๋ยวอีกครึ่งชั่วโมงก็จะประชุมแล้วคะ""ทำไมถึงดื้อแบบนี้ ทำไมไม่คิดถึงสุขภาพตัวเองอ่ะฟาง พี่ไม่ยอมแล้วนะ "ครั้งนี้เขาจะไม่ยอมแล้วจริง"ไม่ได้ดื้อคะแต่ฟางไม่ได้เป็นอะไรมากจริงๆคะ"ฟางเถียงออกไปแม้ว่าตัวเองจะล้มอยู่แล้ว"ก็เห็นอยู่ว่าฟางหน้าซีด แค่ยืนจะไม่ไหวแล้ว"เขาชักโมโหแล้วนะ"แต่ฟะฟาง..."ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะได้พูดอะไรต่อ ก็เป็นลมไปตรงหน้าป๊อปปี้ ดีนะที่ชายหนุ่มยืนอยู่ตรงนั้นพอดีจึงรับหญิงสาวได้"ฟางครับ ฟาง"ป๊อปปี้รีบอุ้มฟางไปไว้ที่โซฟาและรีบเรียกแม่บ้านให้หายาดมยาหอมมาให้หญิงสาวผ่านไปได้สักพักฟางก็ฟื้นขึ้น"นี้ฟางเป็นอะไรไปคะ"เธอจำได้ว่ายืนเถียงกับป๊อปปี้จากนั้นก็จำอะไรไม่ได้"ฟางเป็นลมไปครับ พี่บอกแล้วว่าให้พัก ทำไมถึงดื้อนะเนี่ย แล้วตอนนี้เป็นอย่างไงบ้าง "ทำไงจะให้ฟางเลิกดื้อเสียทีนะ"ตอนนี้ฟางโอเคแล้วคะ เราไปประชุมได้แล้วนะ""ไม่ต้องแล้วครับ พี่ยกเลิกการประชุมไปแล้ว""ทำไมอ่ะคะ"ทำไมถึงยกเลิกประชุมกันนะเธองง"ก็ฟางเป็นลมจะให้พี่ทิ้งเราแล้วไปนั่งประชุมอ่ะหรอ พี่ทำไม่ได้หรอก"ไม่เด็ดขาดเขาจะไม่ทิ้งเธอแน่ๆ"แต่...""ไม่แต่ เดี๋ยวตอนเย็นเราไปหาคุณหมอกัน""แต่ฟางดีขึ้นแล้วนะ อีกอย่างฟางก็ไม่ชอบโรง'บาล ด้วย""ไม่ได้ครับ ไปให้หมอตรวจดูสักหน่อย ""ก็ได้คะ งั้นฟางขอไปทำงานก่อนนะคะ""ไม่ต้องครับวันนี้พี่ให้เราหยุดและอีกอย่างคือนั่งพักในห้องนี้ด้วยพี่จะได้ดูแลฟางได้"เขาเป็นห่วงเธอมากๆ"ก็ได้คะ"ไม่นานฟางก็นอนหลับไปบนโซฟาด้วยความเพลียตอนเย็น ณ โรงพยาบาล"เชิญคุณธนันต์ธรณ์ที่ห้องปวดคะ"พยาบาลเดินมาเรียกฟางเข้าไปตรวจ"สวัสดีคะคุณหมอ / สวัสดีครับคุณหมอ""เดี๋ยวเชิญคุณธนันต์ธรณ์ที่เตียงเลยนะคะ"เวลาผ่านไป10นาทีหมอก็ทำการตรวจเสร็จ"เดี๋ยวเชิญคุณธนันต์ธรณ์นั่งรอผลตรวจสักครู่นะคะ"และไม่นานผลตรวจก็ออกมา"ผลตรวจออกมาแล้วนะคะ คุณธนันต์ธรณ์ไม่ได้เป็นอะไรมากคะ แค่มีอาการอ่อนเพลียเนื่องจากพักผ่อนไม่เพียงพอ และอาการที่หน้ามืดอยู่บ่อยๆก็มาจากภาวะการตั้งครรภ์ของคุณธนันต์ธรณ์คะ""หะหมายความว่า"ป๊อปปี้ถามออกไป"ช่ายคะ ภรรยาคุณตั้งครรภ์ได้8สัปดาห์แล้วคะ หมอขอแสดงความยินดีกับคุณพ่อและคุณแม่มือใหม่ด้วยนะคะ แล้วเดี๋ยวหมอจะจัดยาบำรุงกับแก้แพ้ให้นะคะ"นี้เขากำลังจะเป็นพ่อคนหรอเนี่ย"ขอบคุณมากนะคะ/ครับ"แล้วทั้ง2ก็ออกมานั่งรอรับยาที่หน้าเค้าเตอร์"ฟางดีใจมั้ยครับที่เรากำลังจะมีลูกกัน วันนี้เราไปฉลองกันนะครับ ว่าแต่ลูกเราจะเป็นผู้หญิงผู้ชายกันนะ โอ้ยตื่นเต้น"เขาดีใจสุดๆ"ใจเย็นๆคะพี่ป๊อปอย่าดีใจจนเว่อร์ไปคะอายเค้า""ก็พี่ดีใจนิ ต้องโทรบอกคุณแม่ก่อน รายนั้นคงดีใจยิ่งกว่าพี่เสียอีก"ช่ายต้องโทรหาคุณแม่ว่าแล้วชายหนุ่มก็จัดการโทรรายงานให้มารดาได้ทราบว่าท่านกำลังจะมีหลาน และเป็นไปตามคาดมารดาของป๊อปปี้ดูดีใจมากเป็นพิเศษและจะไปร่วมฉลองกับการมีสมาชิกใหม่เพิ่ม และคงถึงเวลาที่เขาจะต้องทำอะไรสักอย่างให้มันถูกต้องเสียแล้วอ่านกันคงไม่ งง กันนะคะ ไรเตอร์แต่งสด ไม่ได้แต่งเอาไว้ ช่วงนี้อาจจะลงช้าบ้าง อย่าว่ากันนะคะ ขอบคุณนักอ่านทุกคนและขอบคุณคอมเม้นของทุกคนนะคะThe eternal....

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา