My angle คุณคือใครผมไม่รู้ รู้แค่ว่าผมรักคุณ!

-

วันที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 16.50 น.

  19 ตอน
  3 วิจารณ์
  19.31K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2557 17.09 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

18)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ตอนที่ 18

หลังจากที่เพรซปลอบคุณให้คุณหายร้องไห้แล้ว คุณกับเพรซก็เข้ามาร่วมงานโดยมีฟานเป็นบอร์ดี้การ์ดให้ -,,-
ตั้งแต่คุณเข้างานมาก็มีแต่พวกผู้ชายเข้ามารุมล้อมกันไปหมด จนเพรซต้องพาคุณออกมาจากงานแต่ฟานก็ยังอยู่ในงานอยู่เพราะเค้าชอบมองสาวๆ แถมเพรซยังไม่หึงด้วย ดีงามจังเลย -0-
"ทนหน่อยนะ พรุ่งนี้ก็กลับแล้ว"
"จะพยายามละกันนะ ฉันง่วงแล้วอ่ะไปนอนกัน -^-"
"เฮ้ย เดี๋ยวๆ!"  เพรซจับมือคุณไว้  "รถใครวะ -?-"
"สนใจทำไม ไปนอนเถอะ"
"แต่มันคุ้นๆนะ -3-"
"คุ้นยังไง ไม่เห็นคุ้นเลยนี่"
"ช่างมันเถอะ เข้ามาได้แล้ว"  จะว่าไปรถที่เพรซชี้ให้คุณดูมันก็คุ้นๆนะ เหมือนเคยเห็นผ่านๆ แต่ที่แน่ๆไม่ใช่ของคริสหรือฟานแน่! เพราะรถเค้าสองคนมันไม่ได้เป็นอย่างนี้ -..-
คุณและเพรซอาบน้ำกันเสร็จแล้ว ก็เตรียมที่กำลังจะเข้านอนแต่ว่าคงนอนไม่ได้เพราะคุณลืมกระเป๋าไว้ที่โต๊ะในงาน 
"เฮ้ยเพรซ! ฉันลืมกระเป๋า!"
"ฉันไปเอาให้เปล่า?"
"ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวฉันออกไปเอาเอง"
"ระวังละกัน เดี๋ยวฉันไปเป็นเพื่อนดีกว่า"
"ไม่ต้องๆ เธอเฝ้าห้องไปเถอะแปปเดียวเอง"
"อืม -,,-"  คุณพูดเหมือนกับเพรซเป็นหมาเฝ้าบ้านเลยหว่ะ -.- 
คุณเดินมาเปิดประตูและเดินตรงไปที่งานทันทีตอนนี้ก็มีแต่พวกแม่บ้านเท่านั้นที่กำลังเก็บจาน คุณเดินหากระเป๋าของคุณแต่เดินวนกี่ครั้งก็หาไม่เจอ แต่เมื่อก่อนที่จะเดินออกจากงานคุณลืมมันไว้ตรงโต๊ะวางขนมนี่นา แล้วหายไปไหนล่ะ? หมาคาบไปเรอะ -3-
"หาอะไรอยู่หรอคะ"  แม่บ้านคนนึงเดินเข้ามาทักคุณ  "มีอะไรให้ช่วยหรือเปล่า"
"หากระเป๋าน่ะค่ะ กระเป๋าสีชมพูอ่อนไม่ทราบพอจะเห็นมั้ยคะ ^^;"
"อ๋อ มีคุณผู้ชายเก็บไปแล้วค่ะ"
"หืม? ใครหรอคะรู้หรือเปล่า 0.0"
"ไม่ทราบค่ะ แต่เค้าบอกว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้เอามาคืนให้ค่ะ"
"ขอบคุณมากค่ะ"  คุณพูดขอบคุณให้กับแม่บ้านก่อนที่จะเดินหันหลังและเดินตรงไปที่ห้อง ผู้ชายหรอ? ฟานหรือเปล่านะ คงไม่น่าจะใช่เพราะเค้าไม่ค่อยสนใจคุณเท่าไร (หรออออ? -0- :: ไรท์)
คุณเดินมาเปิดประตูห้องและก็พบว่าเพรซยังไม่ได้นอนแต่เธอกำลังเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียงอย่างใจจดใจจ่อ -,,-
"เป็นไงเจอมั้ย"  เพรซเงยหน้าขึ้นมาถามคุณ
"ไม่เจออ่ะ แม่บ้านแถวนั้นบอกว่ามีผู้ชายเก็บไปแล้ว -^-"
"ขโมยนี่ไปแจ้งความเลย!"
"ไม่ใช่หรอก เดี๋ยวเค้าก็เอามาคืนนอนได้แล้วล่ะ"
คุณบอกเพรซให้นอน แต่เธอก็ยังไม่นอนแถมยังกดโทรศัพท์ต่อซะด้วย สงสัยคงคุยกับฟาน 
 
ตอนนี้คุณกับเพรซกำลังเก็บของเพื่อที่จะกลับ วันนี้คุณยังไม่เห็นมีใครเอากระเป๋ามาคืนเลย ในนั้นมันมีของสำคัญระดับชาติอยู่ในนั้นด้วยนะเว้ย!
มันคือโทรศัพท์ของคุณเอง....
คุณกับเพรซลากกระเป๋ามาที่รถของฟาน ฟานรับกระเป๋าไปและเก็บใส่กระโปรงรถทันทีก่อนที่จะสต๊าตรถ
"กระเป๋าฉันนนน T^T"
"ไปแจ้งความเลย!"
"ไม่เอาอ่า มันไม่ใช่เรื่องใหญ่ขนาดนั้นหรอก"
"งั้นไปถามคนแถวนี้ดีกว่า"
"อืม"  เพรซจับมือคุณให้เดินตามไป แต่ก็ต้องหยุดเพราะเสียงของฟานที่ดังตามมาข้างหลัง
"ไปไหนกันน่ะ!"
"ไปหากระเป๋าเดี๋ยวมา!"  เพรซตะโกนบอกฟานกลับ ก่อนที่จะเดินนำคุณไป แต่ว่ารถที่คุณกับเพรซเจอเมื่อวานนี้ยังอยู่เลยนี่หว่า รถใครกัน -0-
เพรซพาคุณเดินมาที่จัดงานเมื่อวานนี้และก็เจอกับแม่บ้านคนเดิมเมื่อวานนี้ เธอกำลังกวาดพื้นอยู่ 
"ป้าคะ"
"มีอะไรจ๊ะ?"
"คือว่า..."
"อ๋อ เรื่องกระเป๋าเมื่อวานใช่ไหม? อยู่โน่น"  แม่บ้านชี้ไปทางริมชายหาดทะเลที่ตอนนี้กำลังมีเด็กเล่นอย่างเมามันอยู่ -0-  "เค้ารออยู่ตรงริมชายหาดจ้า"
"ขอบคุณนะคะ ^^"
เพรซบอกขอบคุณป้าก่อนที่จะเดินไปที่ชายหาดที่แม่บ้านได้ชี้ไว้ 
เค้าเป็นใครกันนะ กล้าดียังไงมาหยิบกระเป๋าคนสวย!
(เดี๋ยวๆ -,,,,- ::ไรท์)

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา