รักนะ ไอบี้ของผม

ตอนที่ 5
"ไอ้ฮยอง!"
"..."
"ไอ้ฮยองโยดา!"
"..."
"ไอ้ฮยองหูกางโยดาตาโต!"
"..."
นี่ผมแหกปากเรียกแล้วเรียกอีกแล้วนะ แต่ไอ้ฮยองนี่ก็ยังไม่ตื่น -0-
ฮยองชานยอลมานอนที่ห้องพ่อกับแม่ผม ส่วนไอ้วีก็นอนอยู่ห้องของมันน่ะแหละ ไอ้ฮยองคนนี้มันมีสิทธิ์อะไรมานอนห้องพ่อกับแม่ผมวะ?
หน้าด้านสุดๆ !
"อืม..."
"เฮ้ย! ไอ้โยดาตื่นได้แล้ว จะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหน? แล้วนี่ใครให้เข้ามานอนในห้องพ่อกับแม่ผม แล้วทำไมไม่กลับไปบ้านของตัวเอง ทำไมต้องมาจัดของของพ่อกับแม่ผมด้วย แล้วทำไม..."
"นี่นายเป็นนักพูดหรือไงวะ แหกปากอยู่ได้-3-"
"แล้วใครทำให้ผมแหกปากก่อนล่ะ?"
"พอเถอะ"  ฮยองพูดและลุกจากเตียงก่อนที่จะไปหยิบผ้าขนหนู "ลงไปก่อนเดี๋ยวฉันตามไป"
"นั่นผ้าขนหนูพ่อกับแม่ผมนะ!"
"เรื่องของฉันน่า ไปเถอะหรืออยากอาบน้ำกับฉันด้วย นายก็ยังไม่ได้อาบน้ำหนิ :)"
ใช่ล่ะครับ ผมยังไม่ได้อาบน้ำเลย พอดีผมจะมาเอาสบู่น่ะพอดีว่าห้องน้ำห้องผมสบู่มันหมด แต่ก็มาเจอไอ้ฮยองโยดานี่ซะก่อน! (เดี๋ยวๆ เรียกเยอะไปแล้วน้ะแบค -0- :: ไรท์)
"ไปก็ได้วะ"  ผมพูดอย่างเซ็งๆ และเดินออกมาจากห้องทันที
-^-
 
[CHANYEOL TALK]
เฮอะ ไอ้เด็กน้อยเอ๋ย!
เถียงไม่ชนะผมหรอก :P  ที่ผมมานอนห้องคุณน้าก็เพราะว่าเค้าให้ผมมานอนได้น่ะสิ หึ! ทำมาเป็นใหญ่ เดี๋ยวถ้าผมโกรธเมื่อไรเดี๋ยวก็รู้!
ผมหยิบผ้าขนหนูและเข้ามาอาบน้ำแต่งตัวให้เสร็จสรรพ ก่อนที่จะเดินลงไปข้างล่าง และก็เห็นไอ้น้องคิมแทฮยองและแบคฮยอนนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร
เฮ้ย!ผมเป็นพ่อบ้านหรอ -?-
"มานั่งรอฉันกันทำไม?"
"เห็นไอ้พี่แบคมันบอกว่าพี่ชานยอลทำอาหารอร่อยอ่ะครับ"
"แล้ว?"
"ทำให้ผมกินหน่อย"
"เฮอะ ถึงนายไม่บอกฉันก็ทำให้อยู่ดีนั่นแหละ"
"งั้นก็รีบๆทำซะสิ ผมหิวแล้ว"  คราวนี้แบคฮยอนเปิดปากมา ส ใส่เกือกบ้าง ผมไม่ใช่พ่อบ้านหรือแม่บ้านสักหน่อย ทำไมต้องมาใช้กันด้วยฟ้ะ?  "ไม่อร่อยผมจะฟ้องคุณน้า :)"
พอผมได้ยินที่แบคฮยอนพูดผมถึงหันขวับทันทีเลย! ไอ้เด็กคนนี้นี่จริงๆเล้ย!
"ฟ้องว่าไร"
"บอกว่าฮยองดูแลผมไม่ดี แถมยังใช้ให้ผมทำงานหนักๆอีก ดีม้ะ? :)"
"โหย ไอ้พี่แบคเว่อร์ไปละ -3-"
"ไม่เว่อร์หรอก กำลังพอดีๆ :)"
พอดีหรอ? เดี๋ยวปัดเอาส้อมทิ่มฟันเหมือนในไอฟายซะหรอก!
ระหว่างที่ผมทำ ผมก็ได้รับรู้ถึงบางอย่าง...
นั่นก็คือ...
ไอ้น้องแบคฮยอนนั่นเอง มองผมตลอดเลยอ่ะ พอผมหันไปก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ แต่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนักหรอก ผมก็หันมาทำกับข้าวต่ออ่ะแหละ ส่วนไอ้น้องคิมแทฮยองก็นั่งฟุบไปกับโต๊ะแล้ว สงสัยคงโดนแบคฮยอนปลุกมาแน่เลย -0-
"ได้หรือยังเนี่ยฮยอง? นานจริง"
"เอ้าๆ ได้แล้ว กินแล้วก็เอาไปล้างด้วยล่ะ"
"ทำไมผมต้องล้าง?"
"แล้วทำไมฉันต้องตอบนายด้วยล่ะ? รีบๆกินแล้วเอาไปล้างซะ"
"รู้แล้วน่า -3-"
"หืมมมมม~  เสร็จแล้วหรอ?"  น้องคิมแทฮยองเงยหน้าขึ้นมาและบิดขี้เกียจอย่างเต็มที่ -,,- "หิวอ่ะ -0-"
"นี่ไง"  ผมชี้ไปที่จานของน้องคิมแทฮยอง  "กินหมดแล้วเอาไปล้างด้วยนะ"
"ค้าบบบบบบบบบ"
ผมหันหลังและเดินไปที่ห้องครัว ผมหยิบมีดขึ้นมาสับหัวหอมอย่างช้าๆ ไม่ต้องถามว่าทำไมผมไม่แสบตา  ผมหันมือเดียวแล้วเอากระทะมาปิดหน้าข้างนึง...
ผมค่อยๆหั่นไปเรื่อยจนเสร็จ ก่อนที่ผมจะหันไปหุงข้าว มื้อกลางวันนี้ผมกะว่าจะทำข้าวผัดหมูให้พวกน้องๆที่หิวโหยทั้งหลาย แต่ประเด็นคือ หมูไม่มี - -'
"อ่ะ ผมกินหมดแล้ว"  แบคฮยอนเดินมาอยู่ที่ข้างหลังผมก่อนที่จะยื่นจานมาให้ 
"ก็เอาไปล้างสิ เอามาให้ฉันทำไม"
"ผมขี้เกียจ"
"ฮยองงงงง~"  นั่นไงมาอีกคนแล้ว -[]-  "ผมอยากตะ...เฮ้ยยยยยย"
ฟึ่บ~ เฟี้ยววว~ เพล้ง~
"..."
"..."
"เอ่อ..ผมขอโทษ ^^;"  น้องคิมแทฮยองหาเรื่องให้ผมอีกแล้ว! เดินมาก็ไม่ดูเล้ย ก็รู้ๆอยู่ว่ามันมีน้ำที่ผมสะบัดไว้หลังจากล้างมือแล้วผมยังไม่ได้เช็ดอยู่ ไอ้น้องคนนี้ก็ยังเดินมาอีก -0-
"เดี๋ยวฉันเก็บเอง"
ผมก้มหน้าลงไปเก็บเศษแก้วที่น้องคิมแทฮยองได้ทำไว้ แต่ก็ต้องช็อคเมื่อแบคฮยอนกำลังเดินไปแล้วจะเหยียบเศษแก้วที่แตกเมื่อกี้!
"ระวัง!"
"ระวังอะไร? โอ๊ย!"
นั่นไง - -'
"เป็นไงล่ะ?"  ผมเข้าไปพยุงตัวแบคฮยอน "ไปทำแผลก่อนเถอะ"
ผมพาแบคฮยอนไปนั่งที่โซฟาหน้าทีวี
"เบาๆน่ะ"
"รู้แล้วน่า ฉันมือเบาจะตาย"
"ใครจะเชื่อได้ -3-"
"ไอ้น้องคิมแทฮยอง!"
"..."
"หยิบกล่องยาให้พี่หน่อย!"
"..."
"ไอ้น้องคิมแทฮยองครับ!"
"..."
"มันหนีไปแล้วครับ ฮยอง - -' "