ปั้นรักปั้นหัวใจ

9.6

เขียนโดย Chapond

วันที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 22.20 น.

  72 ตอน
  682 วิจารณ์
  131.02K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 เมษายน พ.ศ. 2558 00.45 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

52) 52 ขออนุญาตห่วงใย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยว เฟย์จะไปไหน หยุดเดี๋ยวนี้นะ”เขื่อนตกใจที่เฟย์วิ่งหนีก็รีบวิ่งตาม
 
 
 
 
“ปล่อยชั้น ไม่ต้องมายุ่งกับชั้น”เฟย์ว่าก่อนจะสะดุดล้ม เขื่อนรีบวิ่งมาประคองกอด
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวก็หน้าคะมำหรอก”เขื่อนพูดด้วยความเป็นห่วงพลางกอดเฟย์แน่นตนคนผ่านไปผ่านมาเริ่ม
มอง
 
 
 
 
 
“ปล่อยชั้น เดี๋ยวคนอื่นจะเข้าใจผิดเอา”เฟย์พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาจนเขื่อนใจหาย
 
 
 
 
“เฟย์ เรื่องวันนั้นมันเป็นเรื่องเข้าใจผิดนะ ชั้นไม่รู้เรื่องอะไรเลย ชั้นไม่รู้ว่ามีนเป็นคนปล่อยรูป
นั้น”เขื่อนพยายามพูด
 
 
 
 
 
“พอ หยุดพล่ามได้แล้ว น่ารำคาญ ชั้นไม่อยากฟัง”เฟย์ตวาดใส่เขื่อนแล้วเดินหนี
 
 
 
 
 
“เฟย์ อย่าไป ชั้นขอโทษ”เขื่อนพยายามขอร้องเฟย์ไว้แล้วพูดขอโทษออกมา
 
 
 
 
 
“มันสายไปแล้วล่ะ ที่จะใช้คำๆนั้น”เฟย์พูดนิ่งๆแล้วเดินจากเขื่อนไป
 
 
 
 
 
“เกิดอะไรขึ้นเฟย์ ทำไมถึงเจอเขื่อนที่นี่”โย่งที่มารอรับเฟย์ก็รีบพูดเพราะรู้ว่าเฟย์ไม่อยากเจอเขื่อน
 
 
 
 
 
“เค้าจะมาทำอะไรที่นี่มันก็เรื่งของเค้าค่ะพี่โย่ง ไปกันเถอะค่ะเฟย์เพลีย”เฟย์พูด
 
 
 
 
 
“อ๋อ ที่บอกไม่รู้เรื่องๆแต่กลับมารับมาส่งกันที่แผนกสูติแบบนี้ คุณก้อยจะว่ายังไงนะเมื่อรู้ว่าสามีสุด
ที่รักกับนางเอกคนสนิทแอบคบกัน”เขื่อนเดินตามเฟย์มาแล้วเห็นเฟย์กับโย่งอยู่ด้วยกันรีบว่า
 
 
 
 
 
“นี่ อย่ามาดูถูกพวกเรานะเขื่อน”โย่งหันขวับไปว่าเขื่อนที่ว่าตัวเองอยู่
 
 
 
 
 
“แล้วถ้าไม่ดูถูกแล้วมันผิดตรงไหน ดูสิ มาแผนกสูติกัน2ต่อ2แบบนี้ นี่คงจะแอบลักกินขโมยกินกัน
ล่ะสิท่า”เขื่อนว่าเฟย์และโย่งอย่างดูถูก
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
เฟย์ทนไม่ไหวเดินมาตบหน้าเขื่อนหัน
 
 
 
 
 
“หยุดคิดเรื่องต่ำแบบนี้ แล้วออกไป ชั้นไม่อยากเห็นหน้านาย”เฟย์ว่าก่นจะวิ่งหนีไป
 
 
 
 
 
“นายนี่เป็นคนที่มีแต่ความคิดแย่ๆเขื่อน ถ้านายรู้ความจริงทั้งหมด คนที่เสียที่สุดจะเป็นนาย”โย่ง
ผลักอกของเขื่อนแล้วว่าก่อนจะรีบวิ่งตามเฟย์ออกไป เขื่อนเห็นภาพนั้นแล้วหงุดหงิดก่อนจะรีบลุก
ขึ้นตามไป
 
 
 
 
 
 
 
“โธ่ โว้ย”เขื่อนหัวเสียเมื่อวิ่งตามมาถึงเฟย์ก็ขึ้นรถไปกับโย่งแล้วก่อนจะชะงักเมื่อเห็นภาพบาง
อย่าง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“น้องฟางคะพี่ขอสัมภาษณ์หน่อยนะคะกับข่าวเมื่อวันก่อนที่น้องฟางบอกกับสื่อว่า หนุ่มเต้ย
พระเอกภาพยนตร์ที่ตัวเองแสดงร่วมเนี่ยเป็นหนุ่มตรงตามสเปค”นักข่าวมารุมสัมภาษร์ฟางหลังจาก
ฟางลงจากเวทีร้องเพลง
 
 
 
 
 
“ใช่ค่ะฟางบอกเค้าว่าตรงตามสเปค แถมเต้ยเค้าก็เป็นคนเฟรนลี่ใจดีด้วย”ฟางตอบตามตรง
 
 
 
 
 
 
“แต่วันก่อนพวกพี่ไปสัมภาษณ์ถึงความสัมพันธ์ของน้องฟางกับเต้ยนะคะ แต่น้องเต้ยกลับตอบว่า
ไม่ได้คิดอะไรกับน้องฟาง เป็นแค่เพื่อนร่วมงาน เอ๊ะ แบบนี้เท่ากลับว่าน้องฟางปลื้มเต้ยเค้าฝ่าย
เดียวหรอคะ”นักข่าวถาม
 
 
 
 
 
 
“ไม่ใช่หรอกครับ ฟางเองก็ไม่ได้คิดอะไรกับเต้ยเค้าเหมือนกัน”ป๊อปปี้เดินเบียดเข้าไปตอบคำถาม
เพื่อช่วยฟาง
 
 
 
 
 
 
“อ้าว ไหนข่าวลืมออกมาว่า ป๊อปปี้ผู้จัดการส่วนตัวของฟางจะไม่ทำงานกับฟางแล้วเพราะฟางกด
ค่าตัวป๊อปปี้ แล้วไหงยังอยู่ด้วยกันคะเนี่ย”นักข่าวพูดทำให้ป๊อปปี้และฟางเหวอออกมา
 
 
 
 
 
 
“จริงค่ะ แถมมีกระแสว่า น้องฟางกิ๊กกั๊กกับผู้จัดการส่วนตัวของตัวเองจนลูกเมียของคุณป๊อปต้อง
ออกมาร้องขอให้เลิกกันใช่มั้ยคะ”นักข่าวยิงคำถามต่อ ฟางและป๊อปปี้ถึงกับบางอ้อ เมื่อรู้ว่าที่มา
ของข่าวคือใคร
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางกับคุณป๊อปปี้ เราไม่ได้มีความสัมพันธ์ทางชู้สาวนะคะ ไหนๆพี่ๆนักข่าวก็ถามฟางแล้ว งั้นฟาง
ขออธิบายตรงนี้นะคะว่า ฟางไม่ได้จ้างให้คุณป๊อปปี้เป็นผู้จัดการส่วนตัวอีกต่อไปแล้ว เพื่อให้เค้าจะ
ได้มีเวลาไปดูแลคุณฟ้าภรรยาของเค้าที่กำลังตั้งท้องอ่อนๆด้วย ถ้าไม่มีคำถามอะไรแล้ว ฟางขอตัว
นะคะ”ฟางพูดแล้วเดินหนีออกไป
 
 
 
 
 
 
“ฟางเดี๋ยวก่อนสิฟาง ถ้าฟางไม่มีป๊อปดูแลแล้วใครจะมาดูแลฟางล่ะ”ป๊อปปี้รีบถามเมื่อเห็นฟาง
กำลังจะกลับ
 
 
 
 
 
 
“จะเป็นใครก็ไม่สำคัญหรอกนะ เพราะคนๆนั้นมันไม่ใช่คุณ”ฟางพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
 
 
 
 
 
“แต่ป๊อปยังอยากดูแลฟางนี่ ยังอยากปกป้องฟางไม่ให้ใครพวกนั้นมาเล่นข่าวฟางแบบนั้น
อีก”ป๊อปปี้พูดออกมา
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องมายุ่งกับชั้น ชั้นดูแลตัวเองได้ ชั้นไม่ใช่เด็ก3ขวบนะที่ทำอะไรไม่เป็น”ฟางว่า
 
 
 
 
 
 
“ใช่ น้องฟางไม่ใช่เด็ก3ขวบนะที่ต้องมางอแง อ้อนให้อดีตผู้จัดการมาดูแล”แบงค์เดินเข้ามาแล้ว
พูด
 
 
 
 
 
“แล้วมันใช่ธุระกงการอะไรของนาย แบงค์”ป๊อปปี้รีบพูดเพราะกลัวแบงค์จะมาเกาะฟางที่กำลังดัง
ตอนนี้
 
 
 
 
 
“แล้วมันเป็นธุระกงการอะไรของคุณล่ะ นี่เป็นรุ่นพี่ชั้นอย่ามาขึ้นเสียงนะ”ฟางรีบสวนกลับ
 
 
 
 
 
“พี่เห็นฟางมีข่าวแรงๆหลายข่าวมากเลยค่ะ เลยสงสัยว่าผู้จัดการของฟางไปไหนทำไมไม่ดูแล
แล้ววันนี้พี่ก็แอบมาดูแล้วก็เห็นค่ะว่าเค้าเองไม่ได้อยากจะดูแลฟาง ดูนั่นสิคะ เค้ามาช้อปปิ้งกับ
ภรรยาของเค้า แล้วบังเอิญเห็นฟางแน่ๆเลยทำทีว่ามารอมาดูแลฟาง”แบงค์พูดแล้วชี้ไปทางอีกชั้น
ที่เห็นฟ้าถือถุงช้อปปิ้งและของใช้สำหรับเด็กอยู่ก็อึ้ง
 
 
 
 
 
 
“อ๋อ ที่แท้ก็มากับเมีย ไม่ต้องมาทำท่าเป็นห่วงชั้นหรอกเพราะชั้นดูแลตัวเองได้ ไปค่ะพี่
แบงค์”ฟางพูดแล้วเดินหนีไป
 
 
 
 
 
 
 
“ฟาง”ป๊อปี้พยายามจะพูดด้วยแต่แบงค์มาขวางแล้วตัวเองก็เดินตามฟางไป ป๊อปปี้มองภาพนั้น
ด้วยความไม่เข้าใจ เพราะเขาเองไม่ด้มากับฟ้าอย่างที่ฟลุ้คว่า แต่เขาตั้งใจมาหาฟางจริงๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวฉากนี้จะเป็นฉากที่โทโมะกับแก้วแสดงว่ายังรักกันมากๆนะ แบบสมัยคบกัน โทโมะจะอ้อนๆ
แก้ว แล้วแก้วกะดูแลปกป้องโทโมะนะ เอาแบบแฟนกันที่รักกันมากๆนะครับ เอาล่ะ เริ่ม”ผู้กำกับสั่ง
แก้วที่มีเข้าฉากกับโทโมะให้แสดงกันเป็นคู่รักที่รักกันมาๆ โทโมะและแก้วมองหน้ากันนิ่งๆหวน
คิดถึงสมัยที่ยังคบกันอยู่
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ โทโมะ”แก้วพูดแล้วหน้าแดงเมื่อนั่งๆอยู่แล้วโทโมะมานอนตัก เหมือนกับตอนที่คบกัน
 
 
 
 
 
 
“วันนี้ทำงานมาเหนื่อยมากเลยแก้ว ขอนอนตักแก้วให้หายเหนื่อยหน่อยนะ”โทโมะพูดแล้วอ้อน
แก้ว แก้วที่มองแววตาและรอยิ้มโทโมะที่ยิ้มให้กับเธอก็หวนคิดถึงอดีตที่เขาชอบมาอ้อนเธอเวลา
ทำงานเหนื่อยๆ
 
 
 
 
 
แปะ
 
 
 
 
จู่ๆ น้ำตาก็ไหลลงมาอาบแก้มแก้มแล้วหยุดลงที่หน้าของโทโมะที่นอนอยู่ ทำให้โทโมะอึ้ง
 
 
 
 
 
 
“กะ แก้ว”โทโมะลุกขึ้นมานั่งข้างๆตามเดิมแล้วจ้องแก้วที่น้ำตาไหลออกมาแล้วพยายามปาดน้ำตา
 
 
 
 
 
“คัทททท น้องแก้วเป็นอะไรเนี่ย ทำไมอยู่ดีๆร้องไห้ ทะเลาะกับฟลุ้คหรอ”ผู้กำกับถาม
 
 
 
 
 
“เอ่อ แก้วยังทำอารมณ์ไม่ได้ ขอตัวไปทำอารมณ์ก่อนนะคะ”แก้วพูดปัดๆก่อนจะรีบวิ่งหนีออกไป
 
 
 
 
 
 
“สงสัย จะเป็นอย่างที่เค้าเม้าท์กันสิเธอว่าคู่นี้ระหองระแหงกันแล้ว ต่อหน้าก็ทำเป็นรักกันหวานกัน
ใส่ให้สื่อแต่เบื้องหลัง ฝ่ายชายน่ะแอบย่องพอนักศึกษาสาวขึ้นคอนโดบ่อยจะตาย”ทีมงานเม้าท์
เรื่องแก้วกับฟลุ้คทำให้โทโมะชะงัก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฮึก ฮือๆ”แก้วที่วิ่งมาที่ห้องน้ำแล้วก็ทรุดลงร้องไห้ เมื่อเธอเห็นโทโมะแบบนี้ เธอยิ่งตัดใจไม่ลง
 
 
 
 
 
 
“ถ้าทะเลาะรึมีปัญหากับพี่ฟลุ้คสุดที่รักของเธอก็รีบไปปรับความเข้าสิ ไม่ใช่เอาเรื่องส่วนตัวมาปน
กับงานแบบนี้ เพราะมันจะทำให้คนอื่นพลอยเสียงานไปด้วย”โทโมะเดินเข้ามาในห้องน้ำแล้วว่า
แก้วทันที
 
 
 
 
 
 
“อ๋อ โทษทีนะที่ทำให้นายเสียเวลางาน เดี๋ยวชั้นจะไปเคลียร์กับคนของชั้นเอง”แก้วปาดน้ำตาแล้ว
พูด
 
 
 
 
 
 
“หึ ดูรักกันจริงเชียวนะ เมื่อกี้ตอนแสดงคงคิดว่าชั้นเป็นพี่ฟลุ้คขาของเธอสิท่า”โทโมะว่า
 
 
 
 
 
 
“ชั้นจะคิดว่าเป็นใครยังไงก็เรื่องของชั้น นายไม่ต้องมายุ่ง ปล่อยนะ”แก้วพูดแล้วเดินหนีก่อนจะถูก
โทโมะรั้งไว้
 
 
 
 
 
 
“ทำไม เดี๋ยวนี้จับตัวไม่ได้รึไง รึว่าหวงเนื้อหวงตัวให้พี่ฟลุ้คแค่คนเดียว”โทโมะรีบว่าอย่างหงุดหงิด
 
 
 
 
 
 
“ใช่ ชั้นหวงเนื้อตัวไว้ให้แค่พี่ฟลุ้คคนเดียวเท่านั้น นายไม่ต้องมายุ่ง อื้ออ”แก้วว่าแต่แล้วก็ถูกโท
โมะจับมาจูบอย่างรวดเร็วก่อนที่แก้วจะพูดอะไรจบ โทโมะล็อคตัวแก้วจูบอยู่เนิ่นนาน จนแก้วเผลอ
เอามือโอบรอบลำคอ
 
 
 
 
 
 
 
“อะ แฮ่ม เพื่อนทั้ง2ครับ มาทำงานนะครับ ไม่ใช่มาจู๋จี๋กัน”เขื่อนที่เดินเข้ามาในห้องน้ำก็รีบพูด
ทำให้โทโมะและแก้วรีบผละออกจากกัน
 
 
 
 
 
“มาที่นี่มีธุระอะไรเขื่อน”แก้วรีบเปลี่ยนประเด็นแล้วถาม
 
 
 
 
 
“มาหาถึงที่แบบนี้น่ะมีธุระแน่นอน และก็เป็นธุระใหญ่อยากให้พวกเธอ2คนช่วยด้วยล่ะ”เขื่อนพูด
แล้วยิ้มออกมา
 
 
 
 
 
 
เขื่อนมีอะไรให้โทโมะกับแก้วช่วยน้ออ
 
แล้วป๊อปปี้กับฟางจะคืนดีกันมั้ยน้อออ
 
เฟย์คงยากที่จะให้อภัยเขื่อนแล้วสินะ
 
 

 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา