Love รักเธอตลอดไป
10.0
เขียนโดย 
Noii
วันที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 15.04 น.
16 ตอน
22 วิจารณ์
23.07K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 13 เมษายน พ.ศ. 2558 14.27 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
9) ร่าเริง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ยี้ฮ้าาาาาา!วันนี้อากาศดีเป็นบ้าเลยเนอะ(ใครจะไปรู้กับแกยะ เฮอร์ไมโอนี่!)ฉันเดินลง
บันใดแล้วตรงไปยังห้องโถง
"หวัดดีแฮรี่ รอน"ฉันทักทายเพื่อนทั้งสองอย่างร่าเริง ทำให้เพื่อนฉันแปลกใจ
"นี้ เฮอร์เธอน่าจะไปหามาดามพรอมฟรีหน่อยนะ"รอนบอกฉันแบบนี้อีกแล้ว แต่ฉันทำเป็นไม่สนใจ
วินาทีนั้น
มัลฟอยก็เดินเข้ามาในห้องโถง......พร้อมอริส นี้ไงละ!สาเหตุที่ฉันร่าเริง ฉันพยายามร่าเริงไว้เพราะ
ต้องการจะลืมเขาจาาาาลืมมมมTOT เมื่อฉันกินข้าวเสร็จแล้วกำลังจะเดินออกจากห้องโถง
แต่วินาทีนั้นฉันนึกอะไรออก ฉันตรงไปหาแฮรี่
"ไปเรียนก่อนนะ"ฉันบอกพร้อมก้มลงหอมแก้มเขาเบาๆ นั้นทำให้ทุกคนมองฉันเป็นตาเดียว รวมถึง
มัลฟอยด้วย ฉันเดินออกมาจากห้องโถงเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ฉันถูกกระชากแขนอย่างแรง
โดยใครบางคนที่ชื่อ มัลฟอย
"นี้!กล้ามากนะที่หอมแก้มไอ้พอตเตอร์ต่อหน้าฉัน"มัลฟอยพูดอย่างเดือดดาล ฉันสะบัดแขนออก
แล้วยิ้มก่อนจะตอบว่า
"ทำไมละ ฉันจะจูบหรือหอมแก้มใครมันเกี่ยวกับนายตรงไหน นายมีอริสแล้วหนิ นั่นไง พูดแล้วก็
มาพอดี ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัวนะไม่อยากเป็น ก้าง ขวาง คอ"พูดเสร็จฉันก็เดินจากเขาไป ด้วย
ความเจ็บปวด
"นี้ เฮอร์ไมดอนี่ เธอลืมไปแล้วรึไงว่าเรามีเรียนวิชาเดยวกัน"แฮรี่และรอนที่ตอนนี้เดินออกมาจาก
ห้องโถงพูดขึ้น
"อ้อ!เหรองั้นก็ไปกันถอะ"ฉันยิ้มพลางเดินไปกอดคอแฮรี่
บันใดแล้วตรงไปยังห้องโถง
"หวัดดีแฮรี่ รอน"ฉันทักทายเพื่อนทั้งสองอย่างร่าเริง ทำให้เพื่อนฉันแปลกใจ
"นี้ เฮอร์เธอน่าจะไปหามาดามพรอมฟรีหน่อยนะ"รอนบอกฉันแบบนี้อีกแล้ว แต่ฉันทำเป็นไม่สนใจ
วินาทีนั้น
มัลฟอยก็เดินเข้ามาในห้องโถง......พร้อมอริส นี้ไงละ!สาเหตุที่ฉันร่าเริง ฉันพยายามร่าเริงไว้เพราะ
ต้องการจะลืมเขาจาาาาลืมมมมTOT เมื่อฉันกินข้าวเสร็จแล้วกำลังจะเดินออกจากห้องโถง
แต่วินาทีนั้นฉันนึกอะไรออก ฉันตรงไปหาแฮรี่
"ไปเรียนก่อนนะ"ฉันบอกพร้อมก้มลงหอมแก้มเขาเบาๆ นั้นทำให้ทุกคนมองฉันเป็นตาเดียว รวมถึง
มัลฟอยด้วย ฉันเดินออกมาจากห้องโถงเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ฉันถูกกระชากแขนอย่างแรง
โดยใครบางคนที่ชื่อ มัลฟอย
"นี้!กล้ามากนะที่หอมแก้มไอ้พอตเตอร์ต่อหน้าฉัน"มัลฟอยพูดอย่างเดือดดาล ฉันสะบัดแขนออก
แล้วยิ้มก่อนจะตอบว่า
"ทำไมละ ฉันจะจูบหรือหอมแก้มใครมันเกี่ยวกับนายตรงไหน นายมีอริสแล้วหนิ นั่นไง พูดแล้วก็
มาพอดี ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัวนะไม่อยากเป็น ก้าง ขวาง คอ"พูดเสร็จฉันก็เดินจากเขาไป ด้วย
ความเจ็บปวด
"นี้ เฮอร์ไมดอนี่ เธอลืมไปแล้วรึไงว่าเรามีเรียนวิชาเดยวกัน"แฮรี่และรอนที่ตอนนี้เดินออกมาจาก
ห้องโถงพูดขึ้น
"อ้อ!เหรองั้นก็ไปกันถอะ"ฉันยิ้มพลางเดินไปกอดคอแฮรี่
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
