My Friend เรียกเพื่อนไม่เต็มปาก

 
 
"สอบวันสุดท้ายแล้วโว้ยยยย" เสียงของหญิงสาวตะโกนจากอาคารเรียนอย่างดังชัดเจนจนผู้คนรอบ
ข้างหันมามอง
 
"แหกปากทำไม เสียงก็ดัง" ชายหนุ่มที่เดินผ่านเอ่ยปากว่าหญิงสาวอย่างจงใจจนหญิงสาวต้องหัน
มอง
 
"ตบไหม" พูดพร้อมกับง้างมือขึ้นเล็กน้อยเพื่อเป็นการขู่ชายหนุ่ม แต่ชายหนุ่มโน้มหน้าเข้าหาหญิงสาวพร้อมกับพูดจากวนประสาท
 
"จูบนะ" รอยยิ้มเจ้าเล่ห์เผยออกมาก่อนจะเดินจากไป ทิ้งไว้เหลือแต่หญิงสาวที่ยืนทำตัวไม่ถูก
 
 
 
เวลาผ่านไปเรื่อยๆจนถึงช่วงปิดเทอม ทั้งคู่ไม่ได้ติดต่อกัน และเธอก็มีคนคุยด้วยอยู่ มันอาจเป็น
สัญญาณดีว่าเธอจะตัดใจจากเขาให้ขาดๆเสียที แต่มาวันหนึ่งเขาก็กลับมาด้วยข้อความต่างๆนานาที่
ทำให้เธอใจอ่อน 
 
 
'ตึ้ง' เสียงแจ้งเตือนข้อความไลน์จากโทรศัพท์มือถือดังขึ้น มือบางละความสนใจจากหนังสือที่อยู่ใน
มือและคว้ามือถือขึ้นมาดู และเมื่อเปิดอ่านข้อความใจที่ปกติก็เต้นแรงขึ้นทันที
 
 คิดถึง
 
เขาทักเธอมา..ด้วยข้อความชวนคิด บางทีเขาแค่จะคิดถึงเธอในฐานะคนที่เคยรู้สึกดีให้กัน มันอาจ
เป็นแค่ประโยคบอกเล่า ไม่ได้มีความหมายลึกซึ้งอะไร..
 
 
หญิงสาวพิจารณาข้อความที่ได้รับอยู่นานสองนานก่อนจะส่งข้อความกลับไปด้วยข้อความธรรมดาๆ
 
 
'คิดถึงบ้าไร ส่งผิดคนป่ะเนี้ย :) '
'ถูกแล้ว คิดถึงแก้วนะ'
'อืม ก็คิดถึงเหมือนกัน.'
 
 
 
สุดท้ายเธอก็เป็นฝ่ายที่บอกคิดถึงไปเหมือนกัน ความรู้สึกจริงๆที่บอกไป เขาจะเชื่อรึเปล่าไม่รู้ ขอ
แค่เธอมีโอกาสกลับมาคุยกับเขาอีกครั้งก็พอ ไม่ว่าจะมีสถานะหรือไม่..