รักร้าย....ละลายใจนายจอมหยิ่ง

8.4

เขียนโดย หิมะ

วันที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 18.32 น.

  8 ตอน
  18 วิจารณ์
  11.46K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 22.53 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8) คำแนะนำสำหรับภารกิจที่หนึ่ง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
                                                 Chapter8
                                  คำเเนะนำสำหรับภารกิจที่1
"เดรโก มัลฟอย กรุณาก้าวออกมาข้างนอกด้วยไดัมเบิ้ลดอร์ประกาศอีกครั้งด้วยสีหน้าที่คิ้วขมวดกันเป็นปม
 
เดรโกเดินออกไปข้างหน้าอย่างงงัน หากแต่เก็บอากรไว้ เค้าเปลื่ยนท่าทีจากการเดินด้วยสีหน้างงๆ เป็นท่าเดินที่ดูสง่างาม(?) และเหย่อหยิ่งแทนแทบจะในทันที
 
แล้วเสียงซุบซิบด้วยความเบื่อเพราะมีตัวแทนจากฮอกวอตส์สองคนมาสองปีติดแล้ว...
 

ห้องถ้วยรางวัล(ข้างห้องโถงใหญ่)
 
"เอาอีกแล้วเหรอ ดัมบลี-ดอร์ ออกวอตส์มีตัวแทนสองคนมาสองปีแล้วนะ"มาดามมักซีมที่เพิ่งเดินเข้ามา โวยวายด้วยภาษาอัวกฤษที่แปร่งหูเป็นที่สุด
 
"มันจะอะไรล่ะ มาดามมักซีม มีสองคนมาสองปีก็ไม่แปลก"อาจารย์ใหญ่ของเดิร์มสแตรงก์พูดขึ้นมาอย่างรำคาญใจ
 
"เอาเถอะๆ พอได้แล้วล่ะ โจเซ่ มาดามมักซีม ไม่เป็นอะไร...."ไม่ทันที่ดัมเบิ้ลดอร์จะพูดจบคำดี มาดามมักซีมก็สอดเข้ามา
 
"ไม่ได้ๆ ไม่เป็นอะไรได้อย่างไร อย่างที่ฉันเคยพูดไปเมื่อ2ปีที่แล้ว นี่ก็เท่ากับออกวอตส์ ได้แอปเปิ้ลสองชิ้น!!"เธอโวยวายและยกประโยคที่เธอเคยพูดไว้เมื่อการประลองเวทย์ไตรภาคีครั้งก่อนกลับมาพูดอีกครั้ง(บทตัวแทนทั้งสี่ เล่ม4 ถ้วยอัคนี)
 
"เอาน่า ใจเย็นๆมาดามมักซีมที่รัก ปีที่แล้วเราก็เป็นแบบนี้ มันก็ไม่เห็นเป็นอะไรนี่ ถ้าไม่นับเรื่องคุณดิกกอรี่"ดัมเบิ้ลดอร์หลิ่วตาให้มาดามมักซีมและแฮร์รี่อย่างอารมณ์ดี
 
"เอาเถอะ  ฉันยอมแล้ว"มาดามมักซีมพูดอย่างอับจนหนทาง
 
"ขอบคุณมาก มาดามมักซีม ที่ฉันให้พวกเธอมาที่นี่เพื่อจะมาบอกว่า ภารกิจที่1ก็คล้ายๆกับภารกิจแรกของการประลองครั้งที่แล้ว คงไม่คล้ายแล้วสินะ เป็นภารกิจเดียวกัน เก็บไข่ทองคำจากมังกร"ดัมเบิ้ลดอร์บอกตัวแทนทั้ง4
 
"ครับ/ค่ะ"ตัวแทนทั้งสี่บอกอย่างเบื่อหน่าย
 
"ฉันรู้วิธีว่าเธอจะจัดการกับมังกรนั้นยังไง ถ้าเธอทำตามแบบตัวแทนปีที่แล้ว แต่ภารกิจที่สอง....ก็
ใช่ว่าจะภารกิจเดียวกัน...."
 

หอประธาาาาาน
"มังกรสีน้ำตาล"เฮอร์ไมโอนี่แอบขึ้นมาก่อนเดรโก เพราะเธอคิดว่าเธอคงมองหน้าเขาไม่ติดอย่างแน่นอน ไม่ใช่เพราะจูบเมื่อวานอย่างเดียวหรอก....เป็นเพราะวิชาปรุงยาของเสนปด้วยแหละ
 
เธอส่ายหัว สะบัดความคิดบ้าๆอออกไปจากหัว ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่น และหยิบหนังสือเล่นหนาเกี่ยวกับมังกรขึ้นมาอ่าน
 
"มังกรสีน้ำตาล"เฮอร์ไมโอนี่ได้ยินเสียงของเด็กหนุ่มดังมาแว่วๆ
 
'จะหนีดีหม้ายยยยยยยย'
 
"เอ้า เกรนเจอร์ หาวิธีปราบมังกรให้แฟนอยู่เรอะ"เดรโกถามเยาะๆ
 
"แล้วทำไมไม่ทราบ"เธอตอบกลับอย่างท้าทายเช่นกัน
 
"เธอไม่เข็ดใช่มั้ย จากเมื่อวานน่ะ"เด็หนุ่มดันเธอไปติดผนัง พร้อมก้มหน้าลงมาถาม
 
"จะทำอะไร เรือวิคเตอร์อยู่ข้างๆ"เฮอร์ไมโอนี่ยิ้มตอบอย่างท้าทาย
 
"หึ ยกแฟนมาอ้าง คิดว่าฉันจะกลัวเหรอ"
 
"ฉันก็ไม่ได้คิดแค่อ้าง เค้ามองฉันอยู่ เดินไปดูได้"เด็กสาวยิ้มเลียนแบบเค้าบ้าง
 
"ได้"เค้าเริ่มไม่มั่นใจกับคำพูดของเธอ เมื่อเค้าเดินออกไปที่ระเบียง เขากลับไม่พบคนที่ควรจะพบ เมื่อเค้าหันกลับไป ยัยตัวแสบก็แว็บขึ้นหอนอนไปเสียแล้ว.....
 
"ยัยเกรนเจอร์!!"

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา