You are mine

9.9

เขียนโดย Chapond

วันที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 18.24 น.

  52 ตอน
  457 วิจารณ์
  99.46K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 เมษายน พ.ศ. 2558 10.24 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

31) 30 งานเลี้ยงหน้ากาก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ตื่นเต้นหรอฟาง ดูสิ มือลื่นเชียว”ป๊อปปี้ถามเมื่อเตรียมตัวจะลงจากรถแล้วจับมือฟางพบว่ามือเธอ
ชุ่มไปด้วยเหงื่อ
 
 
 
 
 
 
“ตื่นเต้นสิคะ งานสังคมไฮโซแบบนี้ฟางเคยมาแค่ทำข่าวไม่เคยเข้ามาแบบนี้เลย”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
“เอาน่า หายใจเข้าลึกๆนะ ไม่ต้องเกร็ง เจ้าของงานในนี้ยังไงก็คือครอบครัวของผม ไม่มีใครว่า
หรอก เพราะพวกเค้าชอบคุณกันนะ เอาล่ะไปกันเถอะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะพาฟางลงจากรถตัวเอง
 
 
 
 
 
 
แชะ แชะ แชะ
 
 
 
 
 
ทันทีที่ป๊อปปี้ควงแขนลงรถมากับฟางนักข่าวที่มารอถ่ายภาพก็รัวชัตเตอร์ทันที
 
 
 
 
 
 
“พี่ป๊อปปี้พาพี่ฟางมาแล้วค่ะพ่อแม่”เมื่อเข้ามาในงาน โบว์ก็รีบพูดก่อนจะเดินเข้ามาทักทายฟางกับ
ป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
“วันนี้ฟางสวยมากเลยนะครับ”จงเบเดินเข้ามาทักและชมฟางอย่างเป็นมารยาท
 
 
 
 
 
 
“แน่นอน เพราะแฟนผมสวยมาก พี่จงเบล่ะทำไมไม่พาสาวๆมาเปิดตัวกับที่บ้าน”ป๊อปปี้รีบโอบเอว
ฟางไว้แล้วพูด
 
 
 
 
 
 
“พี่น่ะยุ่งแต่กับโรงพยาบาลและคนไข้ จะมีผู้หญิงที่ไหนมาสนใจ”จงเบพูดแล้วยิ้ม
 
 
 
 
 
 
 “แล้วโบว์ล่ะ ไม่พาแฟนมาเปิดตัวรึไง”ป๊อปปี้ถามน้องสาวตัวเองบ้างทันที
 
 
 
 
 
“ยังไม่ใช่แฟนค่ะแค่ดูๆใจกันไป นี่ไงคะ พี่กั้งรุ่นพี่คนไทยที่เรียนด้วยกันที่ฝรั่งเศส”โบว์พูดก่อนจะ
พากั้งที่พึ่งเดินเข้ามาไปทักทายคนในครอบครัว ฟางเห็นป๊อปปี้ยิ้มและหัวเราะกับครอบครัวก็ยิ้ม
ออกมาก่อนจะปลีกตัวไปหาน้ำดื่ม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“จะหยิบจะจับอะไรเดี๋ยวนี้ก็ช่วยสำรวมหน่อยนะคะ เพราะอย่าลืมว่าเป็นใคร”พิมปรี่เข้ามาหาฟาง
ทันที
 
 
 
 
 
 
“แล้วนี่มาหาพวกไวน์ดื่ม นี่ดื่มเป็นกับเค้าด้วยหรอ”จินนี่ที่เห็นพิมเริ่มเข้าไปหาฟางก็เดินเข้ามาบ้าง
 
 
 
 
 
 
“อ้อ ถ้ากินไม่เป็นนำเปล่าทางโน้นก็มีนะ เบรกของสื่อมวลชนก็มี ตรงนี้น่ะวี ไอพี”พิมเยาะ
 
 
 
 
 
 
“เห้อ นี่สินะที่เค้าเรียกว่าหนูตกถังข้าวสาร”จินนี่เห็นฟางไม่มีปากไม่มีเสียงก็ยิ่งได้ใจ
 
 
 
 
 
 
“ตรงนี้คือที่วี ไอพีใช่มั้ยคะ ดีค่ะเพราะนี่ก็คือที่ของฟาง เพราะฟางมากับคุณป๊อป คนที่ได้ชื่อว่า
เป็นแฟนของฟาง แล้วจะบอกว่าฟางตกถังข้าวสารนี่ก็คงไม่ได้เพราะฟางไม่เคยร้องขออะไรคุณ
ป๊อปเลย มีแต่เค้าที่ให้ฟาง”ฟางว่า
 
 
 
 
 
 
“ปากเก่งดีนะ สงสัยปอกลอกเอาเงินจากคุณภาณุมาได้เยอะแล้วล่ะสิท่า”พิมว่า
 
 
 
 
 
 
“อย่าคิดว่าฟางจะเป็นเหมือนพวกคุณสิคะ เรารักกันที่ใจไม่ใช่เงินทอง”ฟางเริ่มโมโหพูดพลางดื่ม
ไวน์รวดเดียว
 
 
 
 
 
 
 
“หรอ รักกันที่ใจไม่มีเงินมาเกี่ยวงั้นวันนี้งานประมูลก็ทำให้เห็นทีสิว่าเธอน่ะมีเงินพอที่จะซื้อของใน
งานนี้ที่บังเอิญเป็นข้าวของของตระกูลจิระคุณ เอ อย่างเธอคงไม่กล้าหรอกนะเพราะลำพังเงิน
เดือนนักข่าวมีไม่พอยาไส้”จินนี่ดูถูก
 
 
 
 
 
 
 
“แล้วเราจะได้เห็นดีกันค่ะ”ฟางข่มอารมณ์โกรธที่ถูกดูถูกไว้แล้วพูดก่อนจะดื่มไวน์แก้วที่3หมดแล้ว
เดินไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอาละค่ะ ขิ้นต่อไปของงานประมูลคราวนี้จะเป็นพวกบ้านพักตากอากาศที่จิระคุณมีอยู่ เริ่มจาก
บ้านพักตากอากาศริมน้ำที่อยุธยาราคาเริ่มต้อนที่3แสนบาทครับ”พิธีกรบนเวทีเริ่มเคาะราคาสินค้า
ในงานประมูลชิ้นต่อไป
 
 
 
 
 
 
 
“เอาแล้วครับ ตอนนี้บ้านบ้านพักตากอากาศริมน้ำที่อยุธยาราคาอยู่ที่1ล้านแล้วนะครับมีใครให้
มากกว่านั้นอีกมั้ยครับ”พิธีกรถาม ทำให้ฟางที่นั่งข้างป๊อปปี้หันไปมองจินนี่และพิมนี่นั่งอยู่เยื้อๆงตัว
เองก็กดดัน
 
 
 
 
 
 
“1ล้าน5ค่ะ”ฟางพรวดพราดลุกขึ้นยกมือแล้วประกาศราคาท่ามกลางความตกใจของป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
“1ล้าน5ครั้งที่1 ครั้งที่2 ครั้งที่3 เอาล่ะครับยินดีด้วยนะครับที่บ้านบ้านพักตากอากาศริมน้ำที่
อยุธยาตกเป็นของคุณฟางในราคา1ล้าน5แสนบาทถ้วนครับ แหมยินดีกับตระกูลจิระกุลด้วยนะครับ
ที่มีแฟนสาวคุณภาณุใจป้ำยอม่ายเงินการกุศลครั้งนี้ไป สงสัยคราวนี้คุณภาณุต้องดีใจมาก
แน่ๆ”พิธีกรพูดตามด้วยแขกในงานปรบมือ ฟางเริ่มได้สติแล้วอึ้งไม่คิดว่าตัวเองจะบุ่มบ่ามทำอะไร
บ้าๆแบบนี้ไป ก่อนจะหันไปมองจินนี่และพิมที่หัวเราะอย่างสะใจพลางเอามือปิดปาก
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ คือว่าฟาง”ฟางนั่งลงแล้วหันไปมองป๊อปปี้ที่นั่งนิ่งมองหน้าฟาง
 
 
 
 
 
 
“นี่ผมควรจะทำยังไงกับคุณดีฟาง ผมอยากจะลงโทษคุณจริงๆ”ป๊อปปี้พูดและข่มอารมณ์โกรธตัว
เองไว้
 
 
 
 
 
 
“ฟางขอโทษนะคะ”ฟางเศร้าเมื่อเห็นว่าป๊อปปี้โกรธตัวเองก็เดินออกมาจากงานทันที
 
 
 
 
 
 
 
“จะไปไหนน่ะฟาง งานยังไม่เลิกเลยนะ”ป๊อปปี้รีบเดินไปจับมือฟางที่พุ่งออกมาจากงาน
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางทำให้คุณโกรธ ฟางนี่แย่มากจริงๆ”ฟางพูดแล้วเศร้า ชายหนุ่มจ้องมองดวงตาของร่างบางที่
ศร้าผ่านจากหน้ากากที่ปกปิดอยู่ก็เดินจูงมือฟางขึ้นมาชั้นบนที่เป็นห้องพัก
 
 
 
 
 
 
 
“นี่คือห้องนอนจองคุณหรอคะ”ฟางถามป๊อปปี้ที่เดินนำเธอเข้าด้านใน
 
 
 
 
 
 
 
“ใช่ เคยอยู่ที่นี่จนเริ่มเข้ามหาลัยก่อนจะออกไป เห้อ ฟางผมจะทำยังไงกับคุณดี นี่งานการกุศล
ของพ่อแม่ผมเค้าต้องการหาเงินจากคนรวยเพื่อไปช่วยเหลือคนยากไร้ แต่คุณกลับมาประมูลบ้าน
ของผมเองเนี่ยนะ”ป๊อปปี้บ่น
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางขอโทษค่ะ ก็ตอนนั้นฟางไม่อยากถูกใครหาว่าฟางเกาะคุณกินแล้วไม่ทำอะไรเลย ฟางเลย
เผลอทำอะไรโง่ๆไป”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
 
“ผมอยากจะฟาดคุณนัก แต่ผมก็ทำไม่ได้เพราะผมห้ามตัวเองไว้แล้ว”ป๊อปปี้พูดแล้วนั่งลงกับเตียง
 
 
 
 
 
“ลงโทษชั้นเถอะนะคะถ้ามันจะทำให้คุณหายโกรธฟาง ฟางขอโทษ”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“งั้นผมจะลงโทษคุณในแบบของผม เอาล่ะถ้าอยากให้ผมลงโทษคุณนักก็ถอดเสื้อผ้าของคุณออก
หมดซะฟาง เหลือมันไว้แค่หน้ากากที่สวมกับส้นสูงที่ใส่เท่านั้นล่ะ”ป๊อปปี้นิ่งก่อนจะพูดขึ้นทำให้
ฟางใจเต้นรัว แต่ด้วยเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่เธอดื่มไป3แก้วรวดหรือเพราะอะไร มันทำให้ฟาง
ยอมทำตามคำสั่งแต่โดยดี
 
 
 
 
 
 
 
 
“งั้นทีนี้ก็ทำให้ผมเย็นลงสิ”ป๊อปปี้มองร่างบางที่เปลือยเปล่าก็พูดขึ้นก่อนที่จะหย่อนตัวลงที่เตียง
นอน ฟางมองสักพักก่อนจะเดินเข้ามาจูบร่างสูงก่อนจะก้มไปปลดเข็มขัดและรูดซิบกางเกงชาย
หนุ่มลงมา
 
 
 
 
 
 
 
 
“อื้อ ฟาง”ป๊อปปี้แทบครางเมื่อร่างเล็กเริ่มอ้าปากครอบคลุมแกนกลางของชายหนุ่มก่อนจะรูดมัน
ขึ้นลงเรื่อยๆ จนร่างสูงต้องเอามือขยุ้มผมร่งบางไว้จนใกล้ถึงฝั่งฝัน
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ คุณป๊อป”ฟางร้องออกมาเมื่อร่างสูงจับเธอโก่งโค้งเอาหน้าเข้าหาเตียงก่อนจะแยกขาร่างบาง
แล้วสอดใส่แกนกลางเข้าไปในลำตัวของเธอ ร่างบางแทบหอบและครางออกมาเบาๆเมื่อแกน
กลางสอดใส่เข้าไปจนสุดด้าม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ อ๊ะ คุณป๊อปแรงอีก”ฟางร้องครางพอใจเมื่อถูกชยหนุ่มดันสะโพกเข้าออก แล้วจับมือทั้ง2ข้าง
ของเธอไพล่หลังและจับไว้ด้วยมือข้างเดียวโดยอีกมือจับหัวไหล่ฟางแน่นเพื่อยึดไม่ให้ฟางไปไหน
จากแรงของเขา
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะๆ
 
 
 
 
 
 
สะโพกร่างบางที่เด้งรับแกนกลางชายหนุ่มนั้นเริ่มตอดรับด้านในตอนชายหนุ่มต้องตีที่สะโพกฟาง
อย่างเมามัน
 
 
 
 
 
 
“อื้มม”ฟางถูกพลิกตัวมาบดจูบอย่างร้อนแรงโดยที่ฟางเองก็จูบตอบป๊อปปี้เช่นกัน
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ ผมชักไม่แน่ใจแล้วว่าคุณหรือผมใครถูกลงโทษกันแน่”ป๊อปปี้กระซิบข้างหูและคลอเคลียตาม
ลำคอ ก่อนจะซุกไซร้ฟางที่ยืนหันหลังแล้วเอาหน้าแนบกระจกห้องนอน แล้วถูกป๊อปปี้ขบใบหูจน
ฟางแทบครางออกไป
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ  อ๊ะ คุณกำลังทรมานฟาง ฟางเริ่มไม่ไหวแล้ว”ฟางหอบหายใจเมื่อถูกชายหนุ่มแช่แกนกลาง
ไว้ไม่ยอมขยับ
 
 
 
 
 
 
 
“คุณสวยเหลือเกินฟาง สวยไปหมดทั้งตัว”ป๊อปปี้ได้ยินแล้วยิ่งยั่วร่างบางไม่ยอมขยับสะโพก
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางไม่ไหวแล้ว อื้ออ”ฟางบิดไปมาเร่าๆด้วยความเสียว แล้วจะเด้งสะโพกตัวเอง จึงถูกป๊อปปี้บด
จูบอีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ ฟาง”ป๊อปปี้ที่แกล้งให้ฟางทรมานไปทั้งตัวแล้วก็พลิกตัวฟางมาด้านหน้าโดยไม่ถอน
แกนกลางก่อนที่จะเอาร่างบางแนบกับหน้าต่างแล้วเอาขาทั้งสองข้าง เกี่ยวรัดเอวไว้แล้วเด้ง
สะโพกอย่างเร็วและแรงจนฟางต้องเอามือกอดรอบลำคอชายหนุ่มไว้ไม่ให้ตัวเองตก ชายหนุ่มถอน
ชอบฟางออกมาแล้วร้องครางก่อนจะขบเม้มที่อกสวย
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ คุณป๊อป มะ ไม่ไหวแล้ว”ฟางหลับตาพริ้มภายใต้หน้ากากที่สวมแล้วครางออกมา ป๊อปปี้รีบอุ้ม
ฟางไปนอนราบกับเตียงนอนก่อนที่จะถอนแกนกลางออกมาจากตัวฟางได้ทันไม่ให้สายธารที่ขาว
ไหลรินเข้าไปในร่างกายของร่างบาง ป๊อปปี้จัดการกับตัวเองเสร็จแล้วก็เดินออกมาจากห้องน้ำมอง
ร่างบางที่เปลือยเปล่าแต่ยังสวมหน้ากากจากงานเลี้ยงและรองเท้าส้นสูงอยู่บนเตียงก็ยิ้มก่อนจะ
เดินเข้าไปกอดร่างบางไว้ไม่ปล่อย
 
 
 
 
 
 
 
งานนี้จะขอบคุณจินนี่กับพิมดีมั้ยนะ ที่มีการลงโทษใหม่แบบนี้กับฟาง
 
 
ได้ข่าวว่าข้างล่างยังจัดงานเลี้ยงอยู่ คู่นี้ก็ยังไม่เว้นนนน
 
 
 
กลับมาแล้วจ้าาาาา โทษทีที่หายไปนาน พอดีวันเสาร์แฟนไรเตอร์มา ไรเตอร์เลยแวบไปหาแฟนของไรเตอร์นานไปหน่อย คือนานทีกว่าจะมา อิอิ
 
 
 

 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา