You are mine

9.9

เขียนโดย Chapond

วันที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 18.24 น.

  52 ตอน
  457 วิจารณ์
  99.46K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 เมษายน พ.ศ. 2558 10.24 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

38) 37 หลบมุมอยู่กัน2คน Poppy&Fang Part

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ความจริงคุณป๊อปอยู่เซ็นเอกสารที่บริษัทก็ได้นะคะ ไม่ต้องพาฟางออกมาแบบนี้หรอก”ฟางพูด
เมื่ออยู่ในรถ ที่ป๊อปปี้ขับพาเธอออกมาในช่วงสายของวันเสาร์ ฟางหันไปมองกองเอกสารทางหลัง
รถแล้วนึกห่วง
 
 
 
 
 
 
“ก็แค่อ่านแล้วก็เซ็นว่าอนุมัติไม่อนุมัติเองที่รัก อย่านิ่วหน้าแบบนั้นสิ วันนี้ผมสัญญาแล้วไงว่าผมจะ
พาคุณไปล่องเรือ ผมก็ต้องทำตามสัญญาสิครับ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มก่อนจะเลี้ยวรถไปที่ท่าเรือที่เป็น
ที่พื้นที่ส่วนตัวของจิระคุณ
 
 
 
 
 
 
 
“อ้าว มากันแล้ว พอดีเลย ชั้นกำลังเช็คเครื่องยนต์เรือเสร็จพอดี”เมื่อลงจากรถป๊อปปี้ก็จูงมือฟาง
พาเข้าไปในอู่เรือ
 
 
 
 
 
 
 
“ฟาง นี่คือเคนตะเพื่อนของชั้น เคนตะนี่ฟางแฟนชั้น”ป๊อปปี้แนะฟางให้เคนตะรู้จัก
 
 
 
 
 
“ว้าว นี่สินะฟาง คนที่มาเปลี่ยนเสือยิ้มยากอย่างป๊อปปี้กลายเป็นแมวเชื่องได้”เคนตะแซว
 
 
 
 
 
 
“ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ ฟางไม่ได้ทำอะไรเลย”ฟางยิ้มด้วยความเขินแล้วตอบอย่างถ่อมตัว
 
 
 
 
 
“น้อยๆหน่อยๆ ฟางวันนี้เราะไปล่องเรือกันนะป่ะ เอาของไปไว้บนเรือกัน”ป๊อปปี้พูดก่อนที่ฟางจะ
ช่วยเอาเสบียงสำหรับปิคนิคและงานของป๊อปปี้ไปปที่เรือ แล้วเธอต้องอึ้งเมื่อเห็นเรือใบขนาดยักษ์
สีขาวเทียบท่าเด่นตระหง่านตรงหน้า ข้างๆเรือใบมีเชื่อเขียนไว้ว่า เดอะ เกรซ ฟางเอาของขึ้นไป
เก็บซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับที่ป๊อปปี้และเคนตะขึ้นมา ฟางยืนมองป๊อปปี้ที่กำลังติดต่อและตรวจ
สภาพอากาศของลมทะเลอย่างคล่องแคล่วจนฟางอดทึ่งกับความสามารถของชายหนุ่มไม่ได้
 
 
 
 
 
 
“ชื่อเรือนี่คุณตั้งตามชื่อคุณแม่คุณสินะคะ”ฟางถาม “ใช่ครับ เพราะผมรักแม่ของผมมาก เข้าไป
ข้างในกันเถอะ”ป๊อปปี้ตอบแล้วพาเธอมาที่ห้องด้านในที่มีทั้งครัว และเครื่องอำนวยความสะดวก
สุดหรูมากมาย ก่อนที่ป๊อปปี้จะพาฟางเข้าไปที่ห้องนอนสุดหรูที่อยู่อีกห้อง
 
 
 
 
 
“เตียงสวยจัง สงสัยวันนี้ต้องเมเตียงหน่อยซะละ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มกรุ้มกริ่ม
 
 
 
 
 
“คนบ้า”ฟางหน้าแดงจัดด้วยความเขิน นี่มันกลางทะเลเลยนะคุณภาณุ!
 
 
 
 
 
 
“ใส่เสื้อชูชีพก่อนเนาะฟางเดี๋ยวผมใส่ให้ เพราะผมชอบเวลาที่คุณถูกมัด”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มอย่าง
เจ้าเล่ห์
 
 
 
 
 
“คุณป๊อป คุณน่ะโรคจิต”ฟางยิ้มแล้วพลางส่ายหน้าทำให้ป๊อปปี้ที่ใส่เสื้อชูชีให้ฟางเสร็จแอบหอม
แก้มเธอทีนึง
 
 
 
 
 
 
“เอาล่ะ อยากลองขับเรือมั้ย เดี๋ยวผมจะสอน”ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะจูงมือฟางขึ้นมาชั้นบนของเรือ
แล้วไปที่บังคับเรือ
 
 
 
 
 
 
 
“มันง่ายมากฟาง แค่จับพวงมาลัยแล้วมองขอบฟ้าเหนือหัวเรือ พอเรือใบกางคุณจะรู้สึกถึงแรงต้าน
คุณก็ค่อยๆบังคับเรือให้นิ่งๆแล้วผมจะส่งสัญญาณให้”ป๊อปปี้ทำท่าปาดคอ
 
 
 
 
 
 
“จากนั้นคุณก็ดับเครื่องตรงปุ่มนี้ เอาล่ะ ผมไปช่วยเคนตะกางใบเรือก่อนนะ”ป๊อปปี้ชี้ไปทางปุ่มสีดำ
ใหญ่ๆแล้วออกไปช่วยเคนตะกางใบเรือด้านนอก ฟางมองที่พวงมาลัยและแป้นหน้าปัดมากมาย
แล้วสูดลมหายใจเข้าลึกๆก่อนที่จะเริ่มเปิดเครื่องแล้วค่อยๆสตาร์ทเรือ ขับออกไปตามแรงและคำ
บอกของป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
“เอาล่ะ ตั้งลำดีๆนะ ผมกำลังกางใบแล้ว”เสียงป๊อปปี้ตะโกน ทำให้ฟางค่อยๆตั้งลำเรือก่อนที่จะกด
ปุ่มดับเครื่องทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“โอ้โห นี่ไม่บอกไม่รู้เลยนะครับเนี่ยว่าฟางพึ่งขับเรือครั้งแรก เก่งมากอ่ะ”เคนตะเข้ามาด้านในกับ
ป๊อปปี้ก็ชมฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“เก่งที่สุดเลยที่รักของผม”ป๊อปปี้พูดแล้วอมยิ้มก่อนะลูบผมฟางอย่างอ่อนโยนทำให้ฟางหน้าแดง
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวขอรับโทรศัพท์แฟนก่อนนะทุกคน อ้อ มีไวน์ในตู้แช่ดื่มกันก่อนเลยนะ”เคนตะเดินออกไปที่
ดาดฟ้าเรือเพื่อคุยโทรศัพท์กับแฟนแล้วบอกให้ป๊อปปี้นำไวน์ไปดื่มกันก่อน เมื่อเคนตะไปป๊อปปี้ไม่
รอช้ารีบดึงฟางกลับเข้าห้องนอนทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“ดะ เดี๋ยวก่นค่ะคุณป๊อป คุณเคนตะเค้าอยู่ด้านบนอยู่เลยนะคะ”ฟางร้องเมื่อถูกป๊อปปี้ซุกไซร้ตาม
ตัว
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรน่าฟาง วันนี้คุณเก่งมากผมก็ต้องให้รางวัลน่า แล้วอีกอย่างผมก็บอกคุณเองไม่ใช่หรอว่า
เตียงนี้น่านอน เราควรจะต้องเจิมเตียงกันสักหน่อย”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มกรุ้มกริ่มก่อนจะถอดเสื้อยืดที่
สวมออก ฟางจะค่อยๆปลดชุดเดรสสีหวานออก ป๊อปปี้มองฟางในสภาพกึ่งเปลือยก็ใจเต้นรัวก่อน
จะพุ่งเข้าไปบดจูบฟางอย่างร้อนแรงเช่นเดียวกับฟางที่จูบตอบชายหนุ่มเช่นกัน และไม่นานร่างกาย
ของทั้งคู่ก็อยู่ในสภาพเปลือยเปล่าทั้งคู่ ป๊อปปี้ดันฟางลงไปนอนกับเตียงทันที
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรกัน ที่ขีดก็หลายวันแล้วทำไมยังมีรอยอยู่ล่ะคะ”ฟางสำรวจร่างกายของป๊อปปี้ก็ถามเมื่อยัง
เห็นรอยแดงจางๆตามตัวป๊อปปี้ที่ขีดเส้นหวงห้าม
 
 
 
 
 
 
 
 
“ก็อยากให้ฟางรู้นี้ว่าตรงไหนคือแผลในใจของผม และผมกำลังรักษามันอยู่โดยที่คุณคือคนรักษา
ผมฟาง”ป๊อปปี้พูดแล้วพลิกตัวฟางมานั่งทับบนตัวเขาก่อนที่ฟางจะค่อยๆสอดใส่แกนกลางเข้ามา
ในตัวเธอ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องห่วงนะคะ ฟางจะรักษาคุณเอง ฟางอยู่กับคุณนะคะ”ฟางพูดแล้วเริ่มขยับสะโพกตัวเองขึ้น
ลง
 
 
 
 
 
 
 
“คุณสวยมากฟางรู้มั้ย ผมรักคุณนะฟาง”ป๊อปปี้พูดแล้วเอามือลูบไล้แล้วขยำสะโพกกลมมนของ
เธอ
 
 
 
 
 
 
“สักวันคุณจะลืมความเจ็บนี้ค่ะคุณป๊อป อ๊ะ”ฟางร้องครางแล้วค่อยๆพูดออกมาแล้วก็ถูกป๊อปปี้ดึงลง
มานอนทัตัวแล้วจูบฟางอีกครั้งโดยที่ฟางเองก็จูบไปทั่วใบหน้าขอป๊อปปี้ ก่อนที่ป๊อปปี้จะกอดฟาง
แน่น
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟาง ผมรักคุณผมต้องการแค่คุณเท่านั้นอย่าจากผมไปไหนนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วพลิกตัวมาอยู่เหนือ
ร่างบาง
 
 
 
 
 
 
“ไม่ค่ะ ฟางไม่หนีไปไหนอีกแล้ว”ฟางพูดก่อนที่ป๊อปปี้จะเร่งสะโพกให้เร็วและแรงขึ้นจนเมื่อถึงฝั่ง
ฝันชายหนุ่มก็ถอดแกนกายออกมากตัวฟางแล้วถึงฟางไปกอดแน่น ก่อนที่จะจูบแล้วคลอเคลียร่าง
บาง
 
 
 
 
 
 
 
“อยากจะกอดคุณแบบนี้ทั้งวันจัง”ป๊อปปี้พูดแล้วอ้อนฟาง“พอเลยค่ะเดี๋ยวคุณเคนตะตามหา ไปใส่
เสื้อผ้าได้แล้ว”ฟางรีบดุป๊อปปี้ก่นทั้งค่ะแยกย้ายกันใส่เสื้อผ้าโดยที่ทั้งคู่ไม่รู้เลยว่ามือถือป๊อปปี้นั้นมี
สายของโฟร์โทรเข้าเกือบ20สาย
 
 
 
 
 
สเปเชี่ยลครบทั้ง3คู่แล้วน้า โทษทีที่หายไปนานอ่า กลับมาแล้วจ้าาาา
 
 
 
แล้วแต่ละคู่จะเป็นไงต้องติดตามมมม
 
 
 
 

 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา