ปุณโน่ story

             เกิดขึ้นยังไงก็ไม่รู้   เมื่อไหร่ก็ไม่รู้   ไม่รู้ว่ารักเธอเมื่อไหร่

                           ไม่ใช่คนในฝัน  อย่างที่เคยวาดไว้

                           ไม่ใช่เเบบที่เคยคิดตลอดมา

                         คำตอบที่ใจไม่เคยรู้  เเต่วันนี้ได้รู้

                              เธอคือทุกอย่างที่ตามหา

                            เมื่อมีเธอตรงนี้   ก็ไม่มีคำถาม

                             ทุกทุกอย่างทุกคำตอบของใจ

                                   จบตรงคำว่าเธอ

" ให้กูเดานะมึงไอปุณณ์  ไอโน่เเม่งโทรมาช้ะ  โห่ยย เสียงเรียกเข้าเลี่ยนสัสส "  เสียงของโจ๊กที่กำลังคุยกับปุณณ์   

" ไมมึงอิจฉากรึไงที่กูมีเเฟนน่ารัก "

" โถ๊ะ!! ใครจะอิจฉามึง เเฟนกูก็มีจะอิจฉามึงเพื่ออ ​"

" ขอตัวรับโทรศัพแป๊ป"  พร้อมทำหน้าทะเล้น 

" ว่าไงคับโน่ "

" วันนี้ว่างป่าวววไปดูหนังกันนะ "

" โทษทีนะคับวันนี้ผมไม่ว่างอ่ะ ติดทำรายงานกะเพื่อน พรุ่งนี้มั้ย ผมว่างพอดี "

" เออๆพรุ่งนี้ก็ได้  เจอกันหน้าสตาบัค บ่ายโมงนะะะ "

" นี่ก็ดึกล่ะ นอนไวๆนะปุณณ์ฝันดีนะคับ  "

หลังจากที่ผมจบทสนทนากับโน่  ผมก็รีบเคลียงานจนเผลอหลับ

ผมลืมตาขึ้นมาด้วยความงัวเงีย เเต่เท้าเเละเเขนของไอฟี่เเละไอโจ๊กมาก่ายตัวผมเต็มไปหมด 

ผมหยิบนาฬิกามาดู 

เชี่ยยยยยย  เที่ยงเเล้วววว  

" อะไรของมึงง   บ่นไรมึงปุณณ์  "

เสียงที่สุดจะงัวเงียของโจ๊ก

"วันนี้กูมีนัดกะโน่เเล้วนี่ก็เที่ยงเเล้วรู้งี้กูตั้งปลุกตั้งเเต่เมื่อคืนล่ะ "

" มึงจะเสียเวลาพูดอยูทำเตี่ยมึงรึไงไปอาบน้ำไป เดี๋ยวไปไม่ทัน ไอโน่โกรธมึงไม่รู้ด้วยนะ "

เสียงของฟี่เเทรกขึ้นมา

 " เออๆ "  ผมรีบอาบน้ำ เเละทิ้งท้ายให้ฟี่และโจ๊ก

" ถ้ามึงจะไป ปิดห้องกูให้เรียบร้อยนะ " 

_________________________________________________________

 " ฮัลโหลล โน่อยู่ไหนคับ "

" เห้ยมึง กูนัด บ่ายโมงมะ มึงรีบไปมั้ย  เออๆเดี๋ยวกูจะรีบไปนะ รอกูก่อนนะ  "

" ok คับ "

ผมนั่งรออยู่ในสตาบัค ผมก็นั่งตามองไปรอบๆร้านไม่ได้สนใจ จนมีผู้หญิงคนนึงเดินมา 

" ขอโทษนะคะ ปุณณ์ป่ะคะ "

" อ่อ ชะ . . . ใช่ครับ  " 

" ใช่เเฟนเอมป่ะคะ "

" อ่อ เอมเเฟนเก่าเราตอนนี้เราเป็นเพื่อนกะเอมเฉยๆ  " 

"เราชื่อน้ำหวานนะ อยู่คอนเเวนต์"

" ว่าเเต่น้ำหวานเป็นเพื่อนเอมเหรอ "

" ใช่อยู่ห้องเดียวกันเเต่เราไม่ค่อยสนิทกับเอม "

 ผมรู้ได้ทันทีผู้หญิงคนนี้คิดจะทำอะไร และคิดยังไงกับผม เเละโชคดีของผมก็เข้ามาเมื่อเเฟนผมดิน

" อ้าววว  ปุณณ์นั่งคุยกับใครอ่ะ "

" อ่อน้ำหวาน เพื่อนเอมอ่ะโน่ "

" เออน้ำหวานนี่โน่เพื่อนเรา จำได้ป่ะที่ไปเล่นที่โรงเรียนหวานอ่ะ " 

" จำได้สิ ได้ข่าวว่าฮอตมากนะ โน่ " 

" ก็ไม่ขนาดนั้นหรอกหวาน  ป่ะ! ปุณณ์ เดี๋ยวไม่ทันรอบหนังนะมึง "

" เออๆ  " 

แต่ก็ไม่วายที่หวานพูดต่อ

" ไปดูหนังไรกันเหรอ ไปด้วยสิ " 

โน่ทำหน้าเจื่อนเเละกระซิบบอกผมว่า

" เห้ยกู ok  เเหมมทำไงได้ มีเเฟนหล่อขนาดนี้อ่ะเนอะๆ " 

หลังจากที่เรา 3 คน ดูหนังเสร็จ เราก็มาเดินเที่ยวเล่นเเถวๆสยาม  จนหวานชักชวนโน่เเละผม

ไปขี่จักรยานที่สวนรถไฟ 

 ในขณะที่ผม โน่ เเละน้ำหวาน  นั่งbts มาหวานชวนผมคุยตลอด ไม่ว่า อากาศ  ที่เรียนและต่างๆนานาแม้กระทั่งเรื่องเอมทั้งที่วันนี้เป็นวันเดตของผมเเต่ผมกับโน่ ผมยังไม่ได้คุยกันซักคำ  ผมหวังว่าโน่จะเข้าใจผม

ในที่สุดเราก็มาถึงสวนรถไฟ หวานชักชวนให้ผมกับโน่ไปขี่จักรยาน

" ปุณณ์โน่ไปขี่จักรยานกันเหอะ  ปะ..."

ในขณะที่หวานจะขอนั่งรถคันเดียวกับปุณณ์ โน่ก็พูดกับหวานว่า 

" หวาน เราไม่อยากให้คิดไปเองเเล้วอ่ะ คือเราจะบอกว่าเรากับปุณณ์เป็นแฟนกัน เเล้วเราคบกันมานานเเล้ว  " หวานทำหน้าเหวอ

ในจังหวะที่หวานกำลังเหวอ   ผมกับโน่ได้ใช้จังหวะที่หวานเผลอ รีบขี่จักรยานออกมา

"  โน่ครับขอบคุณนะครับ  "

"  ขอบคุณไร   "

"  เมื่อกี้ไง   "

"   ได้ไงล่ะ กูไม่ยอมทนเห็นหรอกนะ นี่มันปุณณ์เเฟนของโน่ ของโน่คนเดียว  " 

เเละโน่นำมือทั้งสองข้างมาโน้มหลังพร้อมกับเอาหัวมาพิง พร้อมกระซิบเบาๆ

"  กูรักมึงนะ  มึงรักกูมั้ย  "

"  รักสิ รักที่สุดในโลกเลยย "

 ______________________________________________________

ชอบกันมั้ยเอ่ย  comment บอก writer กันหน่อยเร็วววว