Jin bts xYou เดบิวต์ของนายความรักของฉัน!

8.5

เขียนโดย Killz

วันที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 21.20 น.

  6 chapter
  0 วิจารณ์
  9,574 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 21.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) Stay With Me !

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"งอนอะไรอ่า(ชื่อคุณ)" จินเดินมาเขย่าแขนคุณ
"บ้า จินนั่นแหละที่รังแกฉันไง-3-!" ก็เมื่อคืน...เขาเล่นจูบฉันและบังคับให้ฉันนอนที่ห้องเขาอีก
"ขอโทษ ได้ป่ะ*0*" จินพูดพร้อมทำตาประกาย
"ไม่อ่ะ...อื้อ" จินโน้มหน้าเขาลงมาจูบปิดปากเพราะถ้าเธอพูดอีกคำเดียวเขาจะ'ไฟติด'เอาง่ายๆ!
"จินๆ ไม่เอานะ" คุณทุบหน้าอกกว้างของเขาและผลักออก ในห้องซ้อมนี่คนหายไปไหนหมดนะ
"วี!" คุณเรียกชื่อเพื่อนสนิทของคุณในวงนี้
"ไม่ต้องเรียกหรอก มันไปซื้อของกับสมาชิก" จินพูด เธอคิดว่าอยู่กับเขาสองต่อสองมันจะดีเหรอ อันตรายสุดๆ
"ฉันไปอาบน้ำ...อื้อO///O" อีกแล้ว...เขาจับต้นคอของคุณและจูบที่ปากเล็กๆของคุณ
"ทำไมจินชอบ..."
"พี่จิน!" เขาบังคับให้คุณใช้สรรพนาม...'พี่' กับเขา
"ก็ได้ๆ...ทำไมพี่จินชอบรังแกฉันนะ!" คุณพูดพร้อมกับตีแขนเขา
"จูบพี่ก่อน" เขาพูด
"ทะ...ก็ได้" เขาส่งสายตาหื่นๆมาบอกคุณว่าถ้าไม่จูบก็โดน...
คุณเขย่งเท้าสุดๆ แต่มันเกือบจะถึงแล้ว ถ้าเขาไม่เขย่งเท้าต่อ เธอเอื้อมมือมาโน้มคอเขาและจูบปากสีชมพูของเขา
'ซอกจินคนหื่น!' คุณคิดและถอนริมฝีปากออกมาพร้อมกับผลักเขาและวิ่งหนีไป
คุณมานั่งยิ้มคนเดียวในห้องโดยไม่รู้ว่า'เขา' มีกุญแจห้องเธอนะ หึๆ

Sokjin past[1]
ฮ่า...(ชื่อคุณ) จูบผมซ่ะแทบจะทนไม่ไหวริมฝีปากเธอช่างหวานเหลือเกินนะ หึๆ
ผมเปิดประตูห้อง(ชื่อคุณ) อย่างง่ายดาย...ทำไมไม่ล็อกนะ หึๆ หาเรื่องให้เธอได้ล่ะ!!!
"พะ...พี่จิน!" ผมเห็นเธอในสภาพผ้าขนหนูผืนเดียวที่แทบจะปิด'อะไร'ของเธอไม่หมด ขาวจัง ทำไมเธอช่างเกิดมากำราบผมแบบนี้!
"ไม่ได้ล็อกประตู"ผมพูดพลางเดินเข้าไปใกล้ๆเพื่อให้พื้นที่ของเธอใกล้เตียงมากขึ้น หึๆ วันนี้ผมจะ'ปราบกบฏ' แบบเธอ!
"กลอนมันเสียค่ะ พี่จินไปรอฉันข้างนอกได้มั้ย ฉันจะแต่งตัว" เธอพูดพร้อมยิ้มแหยๆมีเหรอที่จินจะปล่อย!
"ไม่!" ผมพูดพร้อมเดินเข้าไปใกล้จนเธอสะดุดขอบเตียงล้มในท่านอนหงายและปมผ้าขนหนูมันก็จะหลุดในไม่ช้า...
"พะ...พี่จินค่ะ จะ...ทำอะ...ไร" เธอพูดพร้อมเอาหมอนข้างมาตีผมเบาๆ และผูกปมผ้าขนหนูที่ปิดอะไรของเธอไม่มิด
"ทำไห้เธอเรียกพี่ว่า..." ยังไม่ทันพูดจบเธอก็ลุกขึ้นนั่งบนเตียงและกอดหมอนข้างเอาไว้
ผมค่อยๆคลานเข้าไปหาเธอเบาๆและดันเธอไห้นอนลง เพื่อง่ายต่อการทำรอยบางอย่างไว้ หึๆ
"พี่จินอย่านะ ฉันกลัว" เธอพูดพร้อมดึงปมผ้าขนหนูไว้เพราะมันจะหล่น หล่นๆมาซ่ะสิ:)
"พี่ไม่ทำอะไรมากหรอก แค่ทำไห้เธอรักพี่คนเดียวไงครับ" ผมพูดพร้อมจับแขนทั้วสองข้างไว้เหนือหัวเธอและจูบซอกคอเบาๆ
ปมผ้าขนหนูเธอหลุดแต่ยังไม่เปิดเผยภายในออกมา
"(ชื่อคุณ) กลัวเหรอหลับตาปี๋เชียว" ผมถามเธอพร้อมกับผูกปมผ้าขนหนูให้
"ค่ะ.///." เธอยอมรับตรงๆทำไห้ผม'ติดไฟ' ง่ายกว่าที่ควรจะเป็นนะ เธอยังไม่พร้อมผมก็ไม่ทำอะไรหรอกน่า...
"พี่ไปทำกับข้าวรอนะ^^"
"ค่ะ^^" แค่เธอยิ้มผมก็ดีใจแล้ว...

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา